Abschließende Anweisungen und Briefschluss
(Kapitel 13)
Wie Christen leben sollen
1Liebt einander weiterhin als Brüder und Schwestern. 2Vergesst nicht, Gastfreundschaft zu üben! Denn ohne es zu wissen, haben manche auf diese Weise Engel bei sich aufgenommen. 3Kümmert euch um alle, die wegen ihres Glaubens gefangen sind. Sorgt für sie wie für euch selbst. Steht den Christen bei, die verhört und misshandelt werden. Leidet mit ihnen, als würden die Schläge euch treffen. 4Achtet die Ehe und haltet euch als Ehepartner die Treue. Gott wird jeden verurteilen, der sexuell unmoralisch lebt und die Ehe bricht. 5Seid nicht hinter dem Geld her, sondern seid zufrieden mit dem, was ihr habt. Denn Gott hat uns versprochen: »Ich lasse dich nicht im Stich, nie wende ich mich von dir ab.«13,5 Josua 1,5; 5. Mose 31,6 6Deshalb können wir voller Vertrauen bekennen: »Der Herr hilft mir, ich brauche mich vor nichts und niemandem zu fürchten. Was kann ein Mensch mir schon antun?«13,6 Psalm 118,6
7Denkt an die Leiter eurer Gemeinden, die euch Gottes Botschaft weitersagten! Vergesst nicht, wie sie Gott bis zu ihrem Lebensende die Treue gehalten haben. Nehmt euch ihren Glauben zum Vorbild. 8Jesus Christus ist und bleibt derselbe, gestern, heute und für immer. 9Darum lasst euch nicht durch alle möglichen Lehren in die Irre führen. Es ist das Größte, wenn jemand seine ganze Hoffnung auf Gottes Gnade setzt und sich durch nichts davon abbringen lässt. Fest im Glauben wird man nicht, indem man bestimmte Speisevorschriften befolgt. Das hat noch niemandem genützt. 10Wir haben einen Altar, das Kreuz, an dem Jesus seinen Leib als Opfer darbrachte. Daran haben die keinen Anteil, die ihre Rettung von den Opfern im jüdischen Heiligtum erwarten.13,10 Wörtlich: Wir haben einen Altar, von dem diejenigen nicht essen dürfen, die dem Zelt dienen. 11Einmal im Jahr – am großen Versöhnungstag – bringt der Hohepriester das Blut von Opfertieren in das Allerheiligste, um die Sünden des Volkes zu sühnen. Die Tiere selbst werden aber außerhalb der Stadt13,11 Wörtlich: außerhalb des Lagers. – Im Blick ist die Situation während der Wüstenwanderung der Israeliten, wie sie in 3. Mose 16,27 beschrieben ist. verbrannt. 12So starb auch Jesus außerhalb der Stadt, um durch sein Blut die Menschen von ihrer Schuld zu befreien. 13Lasst uns zu ihm hinausgehen und die Verachtung mittragen, die ihn getroffen hat. 14Denn auf dieser Erde gibt es keine Stadt, in der wir für immer zu Hause sein können. Sehnsüchtig warten wir auf die Stadt, die im Himmel für uns erbaut ist. 15Wir wollen nicht aufhören, Gott im Namen von Jesus zu loben und ihm zu danken. Das sind unsere Opfer, mit denen wir uns zu Gott bekennen. 16Und vergesst nicht, Gutes zu tun und mit anderen zu teilen. An solchen Opfern hat Gott Freude.
17Hört auf die Leiter eurer Gemeinden und ordnet euch ihnen unter. Sie müssen einmal Rechenschaft über euch ablegen, denn sie sind für euch verantwortlich. Macht ihnen das nicht zu schwer; sie sollen doch ihre Aufgabe mit Freude tun und sie nicht als eine bedrückende Last empfinden. Dies würde euch nur selbst schaden.
18Betet für uns! Wir haben ein gutes Gewissen, denn wir wollen in jeder Weise ein Leben führen, das Gott gefällt. 19Betet vor allem darum, dass ich bald wieder zu euch kommen kann.
Segenswunsch und Grüße
20-21Möge Gott, von dem aller Friede kommt, euch helfen, in jeder Hinsicht das Gute zu tun und seinen Willen zu erfüllen. Er hat unseren Herrn Jesus Christus von den Toten auferweckt. Ihn, durch dessen Blut der neue und ewig gültige Bund geschlossen wurde, ihn hat er zum wahren Hirten seiner Herde gemacht. Jesus Christus wird euch die Kraft geben, das zu tun, was Gott gefällt. Ihm gebührt alle Ehre in Ewigkeit. Amen.
22Ich bitte euch, liebe Brüder und Schwestern: Lasst euch von meinem Brief ermahnen und ermutigen! Ich habe euch ja nur kurz geschrieben. 23Zum Schluss möchte ich euch noch mitteilen, dass unser Bruder Timotheus freigelassen worden ist. Sobald er kommt, wollen wir euch gemeinsam besuchen.
24Viele Grüße sende ich an eure Gemeinden und an alle ihre Leiter. Die Christen aus Italien lassen euch grüßen.
25Gottes Gnade sei mit euch!
چند اندرز مفيد
1محبت برادرانه را در ميان خود ادامه دهيد. 2فراموش نكنيد كه با غريبه‌ها مهربان باشيد و از ايشان پذيرايی كنيد، زيرا بعضی با اين كار، بی‌آنكه خودشان متوجه باشند، از فرشته‌ها پذيرايی كرده‌اند. 3زندانیان را از ياد نبريد؛ با ايشان طوری همدردی نماييد كه گويا خودتان نيز در زندان هستيد. در غم و رنج مظلومان شريک باشيد، زيرا خودتان می‌دانيد كه ايشان در چه حالی هستند و چه می‌كشند.
4به ازدواج خود و به عهد و پيمانی كه بسته‌ايد وفادار باشيد، و پيوند زناشويی‌تان را از آلودگی دور نگاه داريد، زيرا خدا افراد فاسد و زناكار را حتماً مجازات خواهد كرد.
5از پول دوستی بپرهيزيد و به آنچه داريد قانع باشيد، زيرا خدا فرموده است: «شما را هرگز تنها نخواهم گذاشت و ترک نخواهم كرد.» 6بنابراين، با اطمينان كامل و با جرأت تمام، می‌توانيم بگوييم: «خداوند گره‌گشا و ياور من است. پس، از انسان خاكی ترسی ندارم؛ او چه می‌تواند به من بكند؟»
7معلمين خود را كه كلام خدا را به شما تعليم داده‌اند و شما را در خصوص امور روحانی راهنمايی كرده‌اند، به ياد داشته باشيد. دربارهٔ عاقبت كار و زندگی ايشان فكر كنيد و بكوشيد مانند آنان، ايمانی راسخ داشته باشيد.
8عيسی مسيح امروز نيز همان است كه ديروز بود و هرگز تغيير نخواهد كرد. 9پس فريفتهٔ عقايد جديد و عجيب و غريب نشويد. نيروی روحانی، عطيه و فيضی است از جانب خدا، و گرنه با رعايت رسوم مذهبی مربوط به خوردن يا نخوردن برخی خوراكها، كسی روحاً تقويت نمی‌شود. آنانی نيز كه اين روش را در پيش گرفته‌اند، هيچ نفعی نبرده‌اند.
10قربانگاه ما صليب است كه بر روی آن، مسيح جان خود را در راه ما قربانی كرد. آنانی كه می‌كوشند با اطاعت از تشريفات ظاهری مذهب يهود، نجات يابند، هرگز بهره‌ای از صليب مسيح نخواهند برد. 11طبق شريعت يهود، كاهن اعظم خون حيوانات قربانی را برای كفارهٔ گناهان به مقدسترین جايگاه می‌بَرَد و بعد لاشهٔ حيوانات بيرون شهر سوزانده می‌شود. 12به همين ترتيب، مسيح نيز برای آنكه گناهان ما را بشويد، بيرون از شهر عذاب كشيد و مرد.
13پس، بياييد ما نيز از شهر خارج شده، ديوار هوی و هوس اين دنيا را پشت سر بگذاريم و به سوی او برويم، و مانند او ننگ و عار را بر دوش كشيم. 14زيرا اين دنيا، خانهٔ دائمی ما نيست، و ما انتظار می‌كشيم تا به خانهٔ ابدی خود در آسمان برسيم.
15پس به ياری عيسی، و با بيان عظمت نام او، شكرگزاری خود را همچون قربانی به خدا تقديم نماييم. 16از نيكوكاری و كمک به نيازمندان غافل نشويد، زيرا اين گونه اعمال مانند قربانیهایی هستند كه خدا را بسيار خشنود می‌سازند. 17از رهبران روحانی خود اطاعت كنيد، و هر آنچه می‌گويند با كمال ميل انجام دهيد، زيرا كار ايشان، مراقبت از جانهای شماست و از اين لحاظ در برابر خدا پاسخگو می‌باشند. پس، به گونه‌ای رفتار كنيد كه ايشان از خدمت خود لذت ببرند، نه اينكه با درد و رنج آن را انجام دهند، زيرا در اين صورت شما نيز رنج خواهيد برد.
18برای ما دعا كنيد، زيرا وجدان ما پاک است و هرگز نمی‌خواهيم خطايی از ما سر بزند. 19اين روزها نيز به طور خاص به دعاهای شما نياز دارم تا بتوانم هر چه زودتر نزد شما بازگردم.
20و حال دعا می‌كنم به حضور خدايی كه منشاء آرامش است، به حضور خدايی كه خداوند ما عيسی را كه شبان اعظم گوسفندان است پس از مرگ زنده كرد و با خون او، پيمان ابدی را تأييد نمود؛ 21و از او می‌خواهم كه شما را با تمام صفات نيكو مجهز سازد تا ارادهٔ او را بجا آوريد، و نيز به قدرت عيسی مسيح آنچه را كه پسنديدهٔ اوست، در ما عملی سازد. شكوه و جلال تا ابد از آن مسيح باد. آمين.
22ای برادران، خواهش می‌كنم به آنچه در اين نامه نوشته‌ام، با صبر و حوصله توجه كنيد، زيرا نامه كوتاهی است. 23می‌خواهم بدانيد كه برادر ما «تيموتائوس» از زندان آزاد شده است؛ و اگر زود به اينجا برسد، همراه او به ديدن شما خواهم آمد. 24سلام مرا به همهٔ برادران خود و به ساير مؤمنين برسانيد. مسيحيان ايتاليا كه در اينجا نزد من می‌باشند، به شما سلام می‌رسانند.
25لطف خدا شامل حال همهٔ شما باد.
