Gott erneuert den Bund mit seinem Volk
(Kapitel 27–30)
Das ganze Gesetz auf Gedenksteinen
1Gemeinsam mit den Sippenoberhäuptern forderte Mose die Israeliten auf: »Haltet euch genau an alle Gebote, die ich euch heute gebe! 2Wenn ihr den Jordan überquert und in das Land zieht, das der Herr, euer Gott, euch gibt, dann richtet dort große Gedenksteine auf. Streicht sie mit weißer Kalkfarbe an 3und schreibt das ganze Gesetz Wort für Wort darauf. Wenn ihr das tut, werdet ihr das Land in Besitz nehmen, in dem es selbst Milch und Honig im Überfluss gibt. So hat es der Herr, der Gott eurer Vorfahren, versprochen. 4Nachdem ihr den Jordan überquert habt, sollt ihr die Gedenksteine weiß anstreichen und auf dem Berg Ebal aufrichten.
5Baut dort auch einen Altar für den Herrn, euren Gott! Verwendet dazu nur unbehauene Steine, 6die nicht mit dem Meißel bearbeitet worden sind. Bringt auf dem Altar Brandopfer dar! 7Schlachtet Tiere für das Friedensopfer, esst sie und feiert in der Gegenwart des Herrn ein fröhliches Fest! 8Der Altar soll bei den Steintafeln stehen, auf die ihr alle Gebote sorgfältig mit deutlicher Schrift geschrieben habt.«
9Das ganze Volk war versammelt, als Mose und die Priester vom Stamm Levi sagten: »Seid still und hört zu, ihr Israeliten! Von heute an seid ihr das Volk des Herrn. Ihr gehört nun allein eurem Gott. 10Darum gehorcht ihm! Lebt nach seinen Geboten und Ordnungen, die ihr heute hört.«
Segen und Fluch
11Am selben Tag befahl Mose den Israeliten: 12»Wenn ihr den Jordan überquert habt, sollen sich sechs eurer Stämme auf dem Berg Garizim versammeln: Simeon, Levi, Juda, Issachar, Josef und Benjamin. Sie sollen dort die Segensworte ausrufen. 13Die Stämme Ruben, Gad, Asser, Sebulon, Dan und Naftali versammeln sich auf dem Berg Ebal und rufen von dort die Fluchworte.
14Dann sollen die Leviten mit lauter Stimme allen Israeliten zurufen:
15›Verflucht ist, wer aus Holz oder Metall eine Götzenstatue anfertigt und sie heimlich aufstellt. Denn sie ist ein Werk von Menschenhand, das der Herr verabscheut.‹
Und das ganze Volk soll antworten: ›So soll es sein!‹
16Nun rufen die Leviten: ›Verflucht ist, wer seinen Vater oder seine Mutter verachtet!‹
Und das Volk antwortet: ›So soll es sein!‹
17In dieser Weise sollen die Leviten und das Volk weiter im Wechsel sprechen:
›Verflucht ist, wer seinem Nachbarn Land wegnimmt!‹
›So soll es sein!‹
18›Verflucht ist, wer einen Blinden in die Irre führt!‹
›So soll es sein!‹
19›Verflucht ist, wer Ausländern, Waisen oder Witwen vor Gericht ihr Recht verweigert!‹
›So soll es sein!‹
20›Verflucht ist, wer mit der Frau seines Vaters schläft und ihn damit entehrt!‹
›So soll es sein!‹
21›Verflucht ist, wer mit einem Tier verkehrt!‹
›So soll es sein!‹
22›Verflucht ist, wer mit seiner Schwester oder Halbschwester schläft!‹
›So soll es sein!‹
23›Verflucht ist, wer mit seiner Schwiegermutter schläft!‹
›So soll es sein!‹
24›Verflucht ist, wer heimlich jemanden ermordet!‹
›So soll es sein!‹
25›Verflucht ist, wer für Geld einen Unschuldigen umbringt!‹
›So soll es sein!‹
26›Verflucht ist, wer sich nicht an dieses ganze Gesetz hält und danach lebt!‹
›So soll es sein!‹«
แท่นบูชาที่ภูเขาเอบาล
1โมเสสและผู้อาวุโสของอิสราเอลสั่งประชากรว่า “จงปฏิบัติตามพระบัญชาทั้งปวงซึ่งข้าพเจ้าแจ้งท่านในวันนี้ 2เมื่อท่านข้ามแม่น้ำจอร์แดนเข้าสู่ดินแดนซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานให้ จงตั้งหินใหญ่จำนวนหนึ่งขึ้นและฉาบปูน 3จารึกเนื้อความบทบัญญัตินี้ไว้บนหินเหล่านั้น เมื่อท่านข้ามไปสู่ดินแดนซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน ซึ่งเป็นดินแดนที่อุดมด้วยน้ำนมและน้ำผึ้งตามที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของท่านทรงสัญญาไว้กับท่าน 4และเมื่อท่านข้ามแม่น้ำจอร์แดนไป จงตั้งหินเหล่านี้ขึ้นบนภูเขาเอบาลตามที่ข้าพเจ้าสั่งท่านวันนี้ และฉาบด้วยปูน 5จงสร้างแท่นบูชาหินขึ้นที่นั่นถวายแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน อย่าใช้เครื่องมือเหล็กสกัดหินเหล่านั้น 6จงสร้างแท่นบูชาของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านด้วยหินที่พบในท้องทุ่ง และถวายเครื่องเผาบูชาแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านบนแท่นนั้น 7จงถวายเครื่องสันติบูชาบนแท่นนั้นเช่นกัน และเลี้ยงฉลองรื่นเริงต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน 8จงจารึกบทบัญญัติทั้งปวงนี้ลงไปให้ชัดเจนบนก้อนหินที่ท่านตั้งขึ้น”
คำสาปแช่งจากภูเขาเอบาล
9แล้วโมเสสและปุโรหิตชาวเลวีกล่าวแก่ชนอิสราเอลว่า “อิสราเอลเอ๋ย จงสงบเงียบและฟังเถิด บัดนี้ท่านได้เป็นประชากรของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านแล้ว 10จงเชื่อฟังพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านและปฏิบัติตามพระบัญชาและกฎหมายทั้งปวงซึ่งข้าพเจ้าแจ้งท่านในวันนี้”
11ในวันเดียวกันนั้นโมเสสสั่งประชากรดังนี้ว่า
12เมื่อท่านข้ามแม่น้ำจอร์แดนแล้ว เผ่าสิเมโอน เลวี ยูดาห์ อิสสาคาร์ โยเซฟ และเบนยามิน จะยืนอยู่บนภูเขาเกริซิมเพื่ออวยพรประชากร 13ส่วนเผ่ารูเบน กาด อาเชอร์ เศบูลุน ดาน และนัฟทาลี จะยืนอยู่บนภูเขาเอบาล เพื่อกล่าวคำสาปแช่ง
14คนเลวีจะป่าวร้องแก่ชนอิสราเอลด้วยเสียงอันดังว่า
15“ขอแช่งคนที่แกะสลักหรือหล่อรูปเคารพซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงรังเกียจ เป็นผลงานจากน้ำมือของช่างและตั้งไว้อย่างลับๆ”
แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า
“อาเมน!”
16“ขอแช่งคนที่ไม่ให้เกียรติบิดามารดา”
แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า
“อาเมน!”
17“ขอแช่งคนที่ย้ายหลักเขตที่ดินของเพื่อนบ้าน”
แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า
“อาเมน!”
18“ขอแช่งคนที่นำคนตาบอดให้หลงทาง”
แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า
“อาเมน!”
19“ขอแช่งคนที่ไม่ให้ความยุติธรรมแก่คนต่างด้าว ลูกกำพร้าพ่อ หรือหญิงม่าย”
แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า
“อาเมน!”
20“ขอแช่งคนที่หลับนอนกับภรรยาของบิดา เพราะเขาหยามเกียรติบิดาของเขา”
แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า
“อาเมน!”
21“ขอแช่งคนที่สมสู่กับสัตว์”
แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า
“อาเมน!”
22“ขอแช่งคนที่หลับนอนกับพี่สาวน้องสาวของตน ไม่ว่าจะเป็นบุตรสาวของบิดาหรือบุตรสาวของมารดาก็ตาม”
แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า
“อาเมน!”
23“ขอแช่งคนที่หลับนอนกับแม่ยายของตน”
แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า
“อาเมน!”
24“ขอแช่งคนที่ลอบสังหารเพื่อนบ้านของเขา”
แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า
“อาเมน!”
25“ขอแช่งคนที่รับสินบนเพื่อฆ่าผู้บริสุทธิ์”
แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า
“อาเมน!”
26“ขอแช่งคนที่ไม่ยึดมั่นปฏิบัติตามบทบัญญัตินี้”
แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า
“อาเมน!”
