Salmo 65Salmo 65 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni David. Sa direktor sang mga manugkanta.
Ginasabat sang Dios ang Pangamuyo
1O Dios, dapat ka namon dayawon sa Zion!
Kag tumanon namon ang amon promisa sa imo.
2Ang tanan nga tawo magapalapit sa imo kay ginasabat mo ang mga pangamuyo.
3Kon parte sa amon mga sala, bisan madamo ini, ginapatawad mo gihapon.
4Bulahan ang tawo nga imo ginpili kag gin-imbitar nga magpuyo sa imo templo.
Maayawan kami sang maayo nga mga butang sa imo balay nga amo ang imo balaan nga templo.
5O Dios nga amon manluluwas,
ginasabat mo kami paagi sa makatilingala nga pagluwas mo sa amon.
Ikaw ang paglaom sang tanan nga tawo, bisan ang sa pinakamalayo nga parte sang kalibutan kag sa pinakamalayo nga dagat.65:5 dagat: ukon, mga dagat.
6Gamhanan ka kag ginpahamtang mo ang mga bukid paagi sa imo gahom.
7Ginapalinong mo ang huganas sang mga balod sa dagat kag ang kinagula sang mga katawhan.
8Nahadlok sa imo ang mga tawo bisan pa atong nagaestar sa malayo nga lugar
tungod sa imo makatilingala nga mga binuhatan.
Ang imo hinimuan makapahugyaw sa mga tawo sa bug-os nga kalibutan tungod sa kalipay.
9Ginaatipan mo ang duta kag ginapadal-an sang ulan;
ginhimo mo ini nga mapinatubason.
Ang imo mga sapa, O Dios, wala nagakahubas,
kag ginahatagan mo sang patubas ang mga tawo.
Ginapreparar mo ang duta nga maghatag sang patubas.
10Ginapaulanan mo sing maayo ang naarado nga duta hasta nga maghumok ini,
kag ginapakamaayo mo ang mga tanom nga nagatubo.
11Ginapabugana mo ang mga patubas sa tion sang tig-alani.
Ang bisan diin nga lugar nga agyan mo makaangkon sang kabuganaan.
12Ang mga palahalban sa kamingawan bugana sang hilamon;
ang mga bukid daw sa mga tawo nga nagakalipay.
13Ang mga palahalban puno sang mga kasapatan;65:13 puno sang mga kasapatan: ukon, madabong sang hilamon.
ang mga kapatagan natabunan sang mga uhay.
Ini nga mga lugar daw sa mga tawo nga nagahinugyaw kag nagakanta sa kalipay.
Salmo 65Sal 65 En el texto hebreo 65:1-13 se numera 65:2-14.
Al director musical. Salmo de David. Cántico.
1A ti, oh Dios, en Sión,
te espera la alabanza,
y a ti se te deben cumplir las promesas.
2Tú escuchas la oración,
a ti acude todo mortal.
3Cuando nuestras iniquidades
y nuestros delitos nos abrumaban,
tú los perdonaste.
4¡Dichoso aquel a quien tú escoges,
al que atraes a ti para que viva en tus atrios!
Saciémonos de los bienes de tu casa,
de los dones de tu santo Templo.
5Tú, oh Dios y Salvador nuestro,
nos respondes con asombrosas obras de justicia;
tú eres la esperanza de los confines de la tierra
y de los más lejanos mares.
6Tú, con tu poder, formaste las montañas,
ceñido de fuerza.
7Tú calmaste el rugido de los mares,
el estruendo de sus olas
y el tumulto de los pueblos.
8Los que viven en remotos lugares se asombran ante tus prodigios;
desde el amanecer hasta el anochecer
tú inspiras canciones de alegría.
9Cuidas la tierra, la riegas
y la enriqueces abundantemente.
Los arroyos de Dios se llenan de agua,
para asegurarle trigo al pueblo,
porque así preparas el campo.
10Empapas los surcos, nivelas sus terrones,
reblandeces la tierra con lluvias abundantes
y bendices sus renuevos.
11Tú coronas el año con tus bondades
y tus carretas se desbordan de abundancia.
12Rebosan los prados del desierto;
las colinas se visten de alegría.
13Pobladas de rebaños están las praderas
y cubiertos los valles de trigales,
aclaman y cantan alegres.
