Salmo 57Salmo 57 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni David pagkatapos nga nagpalagyo siya kay Saul sa kuweba. Sa direktor sang mga manugkanta: Kantaha ini sa tuno sang kanta nga “Indi Paglaglaga.”
Pangamuyo para sa Bulig sang Dios
1O Dios, kaluoyi ako kay sa imo ako nagapangayo sang proteksyon
pareho sa mga buto sang pispis nga nagapanago sa idalom sang mga pakpak sang ila iloy.
Magapangayo ako sang proteksyon sa imo hasta nga matapos ang mga katalagman.
2Nagapanawag ako sa imo, Labing Mataas nga Dios,
sa imo nga nagatuman sang imo katuyuan sa akon.
3Halin sa langit, magapadala ka sang bulig sa pagluwas sa akon.
Pakahuy-an mo ang mga nagasalakay sa akon.
Ipakita mo ang imo gugma kag katutom sa akon.
4Ginalibutan ako sang mga kaaway nga pareho sa mga leon nga handa sa paggus-ab.
Ang ila mga ngipon amo ang mga bangkaw kag mga pana.
Ang ila mga dila amo ang matalom nga mga espada.
5Ipakita, O Dios, ang imo pagkagamhanan sa kalangitan kag sa bug-os nga kalibutan.
6Natublag ako kay nagbutang ang akon mga kaaway sang siod sa akon mga alagyan.
Nagkutkot man sila sang buho sa akon alagyan,
pero sila man mismo ang nahulog sa sadto nga buho.
7O Dios, nagasalig gid ako sa imo.
Kantahan ko ikaw sang mga pagdayaw.
8Magabugtaw ako samtang nagapamanagbanag, kag ihanda ko ang akon kaugalingon kag ang akon instrumento nga may mga kuwerdas sa pagdayaw sa imo.
9Ginoo, dayawon ko ikaw sa tunga sang mga katawhan.
Kantahan ko ikaw sa tunga sang mga taga-iban nga nasyon.
10Kay ang imo gugma kag katutom indi gid matakos;
mas mataas pa ini sa kalangitan.
11Ipakita, O Dios, ang imo pagkagamhanan sa kalangitan kag sa bug-os nga kalibutan.
Salmo 57
(Sl 108.2-6)
Salmo de David. Quando se escondeu numa caverna, fugindo de Saul. Para o diretor do coro. Poema de instrução.
1Tem piedade de mim, ó Deus!
Tem piedade, porque a minha alma em ti se refugia.
Eu abrigo-me à sombra das tuas asas,
até que passem as calamidades.
2Clamarei ao Deus altíssimo,
e que tudo faz por mim.
3Ele enviará lá do alto o seu auxílio,
para me salvar dos que querem devorar-me; (Pausa)
Deus enviará o seu amor e a sua fidelidade.
4Estou rodeado de leões ferozes,
de gente violenta com dentes mais afiados que punhais,
e cuja língua é uma faca cortante.
5Ó Deus, engrandece-te acima dos céus!
Que a tua glória brilhe sobre toda a Terra!
6Puseram uma rede no meu caminho;
a minha alma ficou abatida com temores.
Abriram uma cova para que eu caísse,
mas afinal foram eles que vieram a cair nela. (Pausa)
7O meu coração está pronto, ó Deus;
não é de surpreender que te cante salmos.
8Desperta, minha alma!
Que a harpa e a lira comecem a tocar!
Eu mesmo, ao romper do dia, cantarei a Deus.
9Louvar-te-ei diante dos povos, Senhor;
no meio das nações cantar-te-ei salmos.
10Pois a tua misericórdia chega aos céus
e a tua fidelidade até às nuvens.
11Sim, ó Deus, engrandece-te acima dos céus!
Que a tua glória brilhe sobre toda a Terra!
