Salmo 55 – HLGN & NIVUK

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 55:1-23

Salmo 55Salmo 55 Ang titulo sa Hebreo: Ang “maskil” nga ginsulat ni David. Sa direktor sang mga manugkanta: Gamita ang mga instrumento nga may mga kuwerdas.

Pangamuyo sang Tawo nga Ginluiban sang Iya Abyan

1Pamatii ang akon pangamuyo, O Dios;

talupangda ang akon pagpangayo sang bulig.

2Pamatii kag sabta ako.

Natublag ako sa akon mga palaligban.

3Nabalaka na ako sa mga pagpamahog kag pagpamigos sang akon malaot nga mga kaaway.

Kay ginagamo nila ako kag ginadumtan sa ila kaakig.

4Puwerte ang kubakuba sang akon dughan.

Ginakulbaan ako nga basi mapatay ako.

5Nagakurog ako sa kahadlok, sa puwerte gid nga kahadlok.

6Kon may pakpak lang kuntani ako pareho sa pating, malupad ako kag mangita sing palahuwayan.

7Malupad ako pakadto sa malayo nga kamingawan kag didto magapuyo.

8Magadali-dali ako sa pagpangita sang akon palanaguan

agod magpanago sa kaakig sang akon mga kaaway nga daw sa mabaskog nga hangin ukon bagyo.

9Ginoo, laglaga ang akon mga kaaway;

himua nga indi sila mag-intiendihanay.

Kay nakita ko ang pagpamintas kag pag-ilinaway sa siyudad.

10Adlaw-gab-i nagakatabo ini bisan diin sa siyudad.55:10 nagakatabo… siyudad: sa literal, nagalibot-libot sila sa mga pader sini.

Puno sang kalaot kag kagamo ang siyudad.

11Ang pagpanglaglag bisan diin lang;

kag wala untat ang pagpamigos kag pagpangdaya sa mga karsada.

12Kon ang kaaway ko ang nagainsulto sa akon mabatas ko ini.

Kon ang kontra ko ang nagapakanubo sa akon malikawan ko siya.

13Pero ang akon mismo kapareho, kaupod, kag suod nga abyan ang nagainsulto sa akon.

14Malapit kami anay sa isa kag isa,

kag nagakadto kami sa templo sang Dios kaupod sang madamo nga mga tawo.

15Kabay pa nga gulpi lang mapatay ang akon mga kaaway.

Kabay pa nga lamunon sila nga buhi sang lulubngan.

Kay ang kalautan ara sa ila kag sa ila mga puluy-an.

16Pero ako iya nagapangayo sang bulig sa Ginoong Dios

kag ginaluwas niya ako.

17Aga, udto, kag gab-i nagareklamo ako kag nagaugayong,

kag ginapamatian niya ako.

18Luwason niya ako nga indi ako maano sa akon pagpakig-away,

bisan madamo ang nagakontra sa akon.

19Ang Dios nga nagahari sa wala sing katapusan magapamati sa akon

kag paubuson niya ang akon mga kaaway.

Ini sila wala sing pagbag-o kag wala nagatahod sa Dios.

20Ang akon abyan sadto nagkontra sa iya mga abyan;

wala niya gintuman ang iya mga ginpromisa.

21Malulo kag manami siya maghambal,

pero may pagdumot sa iya tagipusuon,

kag ang iya mga ginahambal makapilas gali pareho sa matalom nga espada.

22Itugyan sa Ginoo ang imo mga palaligban,

kay atipanon niya ikaw.

Indi niya pagpabay-an nga maano ang mga matarong hasta san-o.

23Pero ang mga manugpatay kag mga dayaon ihaboy niya sa lugar sang mga patay,55:23 sa lugar sang mga patay: sa literal, sa madalom gid nga buho. sa wala pa magtunga-tunga ang ila kabuhi.

Pero ako iya, magasalig sa Dios.55:23 Dios: sa Hebreo, iya.

New International Version – UK

Psalms 55:1-23

Psalm 55In Hebrew texts 55:1-23 is numbered 55:2-24.

For the director of music. With stringed instruments. A maskilTitle: Probably a literary or musical term of David.

1Listen to my prayer, O God,

do not ignore my plea;

2hear me and answer me.

My thoughts trouble me and I am distraught

3because of what my enemy is saying,

because of the threats of the wicked;

for they bring down suffering on me

and assail me in their anger.

4My heart is in anguish within me;

the terrors of death have fallen on me.

5Fear and trembling have beset me;

horror has overwhelmed me.

6I said, ‘Oh, that I had the wings of a dove!

I would fly away and be at rest.

7I would flee far away

and stay in the desert;55:7 The Hebrew has Selah (a word of uncertain meaning) here and in the middle of verse 19.

8I would hurry to my place of shelter,

far from the tempest and storm.’

9Lord, confuse the wicked, confound their words,

for I see violence and strife in the city.

10Day and night they prowl about on its walls;

malice and abuse are within it.

11Destructive forces are at work in the city;

threats and lies never leave its streets.

12If an enemy were insulting me,

I could endure it;

if a foe were rising against me,

I could hide.

13But it is you, a man like myself,

my companion, my close friend,

14with whom I once enjoyed sweet fellowship

at the house of God,

as we walked about

among the worshippers.

15Let death take my enemies by surprise;

let them go down alive to the realm of the dead,

for evil finds lodging among them.

16As for me, I call to God,

and the Lord saves me.

17Evening, morning and noon

I cry out in distress,

and he hears my voice.

18He rescues me unharmed

from the battle waged against me,

even though many oppose me.

19God, who is enthroned from of old,

who does not change –

he will hear them and humble them,

because they have no fear of God.

20My companion attacks his friends;

he violates his covenant.

21His talk is smooth as butter,

yet war is in his heart;

his words are more soothing than oil,

yet they are drawn swords.

22Cast your cares on the Lord

and he will sustain you;

he will never let

the righteous be shaken.

23But you, God, will bring down the wicked

into the pit of decay;

the bloodthirsty and deceitful

will not live out half their days.

But as for me, I trust in you.