Salmo 49 – HLGN & CST

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 49:1-20

Salmo 49Salmo 49 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat sang mga anak ni Kora. Sa direktor sang mga manugkanta.

Ang Kabuangan sang Pagsalig sa Manggad

1Magpamati kamo, tanan kamo nga mga katawhan nga nagapuyo diri sa kalibutan,

2dungganon man ukon kubos, manggaranon man ukon imol.

3Magahambal ako nga may kaalam kag magahunahuna ako sing mga mapuslanon.

4Mamati ako sang mga hulubaton kag isaysay ko ang ila kahulugan samtang ginatukar ko ang arpa.

5Wala ako mahadlok kon mag-abot ang katalagman,

kon libutan ako sang malaot kag dayaon nga mga tawo

6nga nagasalig kag nagapabugal sa ila manggad.

7Ang isa ka tawo indi gid makasarang sa pagbayad sa Dios para sa kabuhi sang iban ukon para sa iya kabuhi.

8Tungod kay puwerte kamahal sang kabuhi;

wala gid sing bayad nga makaigo

9agod mabuhi ang tawo sa wala sing katapusan kag indi na mapatay.

10Kay makita sang tanan nga bisan ang mga maalam nagakalamatay, amo man ang mga buang-buang kag mga balingag.

Kag kon mapatay na sila ibilin lang nila ang ila manggad sa iban.

11Ang ila lulubngan49:11 lulubngan: Amo ini sa Septuagint kag sa Syriac. Sa Hebreo, hunahuna. amo ang ila mangin balay sa wala sing katapusan.

Dira sila magaestar hasta san-o bisan nga may ginapanag-iyahan sila nga mga duta.

12Bisan nga manggaranon pa ang tawo, mapatay lang siya gihapon pareho sa mga sapat.

13Amo ini ang dangatan sang mga tawo nga nagasalig sa ila kaugalingon,

kag amo man ang dangatan sang mga nagasunod kag nagapati sa ila ginasiling.

14Napat-od na nga mapatay sila pareho sa mga karnero.

Kag ang kamatayon amo ang magatuytoy sa ila sa lulubngan49:14 lulubngan: ukon, lugar sang mga patay.

pareho sa manugbantay nga nagatuytoy sa mga karnero.

(Sa adlaw sang pagluwas sang Dios,49:14 Sa adlaw sang pagluwas sang Dios: sa literal, Sa kaagahon. magagahom sa ila ang mga nagakabuhi sing husto.)

Ang ila mga bangkay magakaladunot.

Ang lulubngan amo ang ila mangin elistaran.49:14 Ang lulubngan… elistaran: ukon, sa lulubngan nga malayo sa ila elistaran.

15Pero ako luwason sang Dios sa gahom sang kamatayon, kay kuhaon niya ako.

16Indi ka magkatublag49:16 magkatublag: ukon, mahisa. kon ang iban nagamanggaranon,

kon ang manggad sang ila pamilya nagadugang pa gid.

17Kay indi nila ina madala kon mapatay sila;

ang ila manggad indi nila madala sa lulubngan.

18Bisan pa sa ila nga pagkabuhi ginakabig nila ang ila kaugalingon nga ginpakamaayo sang Dios,

kag ginadayaw sila sang mga tawo tungod kay mainuswagon sila,

19isimpon man sila gihapon sa ila mga katigulangan nga nagkalamatay na,

didto sa lugar nga indi nila makita ang kasanag.

20Ang manggaranon nga tawo nga wala sing paghangop sa kamatuoran mapatay pareho sa mga sapat.

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Salmo 49:1-20

Salmo 49

Al director musical. Salmo de los hijos de Coré.

1Oíd esto, pueblos todos;

escuchad, habitantes todos del mundo,

2tanto débiles como poderosos,

lo mismo los ricos que los pobres.

3Mi boca hablará con sabiduría;

mi corazón se expresará con inteligencia.

4Inclinaré mi oído a los proverbios;

propondré mi enigma al son del arpa.

5¿Por qué he de temer en tiempos de desgracia,

cuando me rodeen inicuos detractores?

6¿Temeré a los que confían en sus riquezas

y se jactan de sus muchas posesiones?

7Nadie puede salvar a nadie,

ni pagarle a Dios rescate por la vida.

8Tal rescate es muy costoso;

ningún pago es suficiente.

9Nadie vive para siempre

sin llegar a ver la fosa.

10Nadie puede negar que todos mueren,

que sabios e insensatos perecen por igual,

y que sus riquezas se quedan para otros.

11Aunque tuvieron tierras a su nombre,

sus tumbas serán49:11 sus tumbas serán (LXX y Siríaca); su interior será (TM). su hogar eterno,

su morada por todas las generaciones.

12A pesar de sus riquezas, no perduran los mortales;

al igual que las bestias, perecen.

13Tal es el destino de los que confían en sí mismos;

el final de49:13 el final de (Targum); tras ellos (TM). los que se envanecen. Selah

14Como ovejas, están destinados al sepulcro;

hacia allá los conduce la muerte.

Sus cuerpos se pudrirán en el sepulcro,

lejos de sus mansiones suntuosas.

Por la mañana los justos prevalecerán sobre ellos.

15Pero Dios me rescatará de las garras del sepulcro

y con él me llevará. Selah

16No te asombre ver que alguien se enriquezca

y aumente el esplendor de su casa,

17porque al morir no se llevará nada,

ni con él descenderá su esplendor.

18Aunque en vida se considere dichoso,

y la gente lo elogie por sus logros,

19irá a reunirse con sus ancestros,

sin que vuelva jamás a ver la luz.

20A pesar de sus riquezas, no perduran49:20 no perduran (algunos mss.; véase v. 12); no entienden (TM). los mortales;

al igual que las bestias, perecen.