Salmo 39Salmo 39 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni David. Sa direktor sang mga manugkanta nga si Jedutun.
Pagtuad sang Sala sang Tawo nga Nagaantos
1Nagsiling ako sa akon kaugalingon,
“Bantayan ko gid ang akon pamatasan,
kag likawan ko nga makasala sa akon paghambal.
Punggan ko gid ang akon baba nga magreklamo sa Dios
samtang ara sa akon tupad ang malaot nga mga tawo.”
2Gani naghipos lang ako; wala gid ako sing may ginhambal.
Pero wala ini nakabulig sa akon,39:2 Pero… akon: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini.
kay nagdugang pa gid gani ang kasakit sang akon buot.
3Natublag gid ako katama.
Kag sa sagi ko nga hunahuna kon bala mahipos lang ako, nagdugang pa gid gani ang akon pagkatublag.
Gani wala ko na mapunggan; nagsiling ako,
4“Ginoo, padumduma ako nga may katapusan ang akon kabuhi kag naisip na ang akon mga inadlaw.
Padumduma ako nga umalagi lang ang akon kabuhi.”
5Kalip-ot sang kabuhi nga ginhatag mo sa akon.
Baliwala lang ini sa imo panulok.
Sa matuod, ang kabuhi sang tawo daw sa hangin lang nga nagaagi,
6ukon pareho lang sang landong nga nagakadula.
Masako ang tawo sa mga buluhaton nga wala sing pulos.
Nagatipon siya sang manggad,
pero indi siya makahibalo kon sin-o ang magapulos sini kon mapatay na siya.
7Kag karon, Ginoo, wala na ako sing saligan pa.
Ang akon pagsalig ara sa imo.
8Hilwaya ako sa tanan ko nga sala,
kag indi pagtuguti nga yagutaon ako sang mga buang-buang.
9Mahipos na lang ako; indi na lang ako magreklamo,
kay ikaw ang nagapaantos sa akon.
10Karon, indi na ako pagsiluti.
Daw sa mapatay na ako sa imo mga pagpaantos sa akon.
11Ginadisiplina mo ang tawo paagi sa pagsaway sa iya, sa iya mga sala.
Kag pareho sa sapat-sapat nga nagapang-ut-ot, ginaubos mo ang iya malahalon nga mga pagkabutang.
Matuod gid man nga ang kabuhi sang tawo pareho sa hangin nga nagaagi lang.
12Sabta ang akon pangamuyo, Ginoo;
pamatii ang akon pagpangayo sang bulig.
Indi ka magpabungol-bungol sa akon paghibi.
Kay isa man lang ako ka dumuluong nga bisita mo diri sa kalibutan, pareho sa tanan ko nga mga katigulangan.
13Indi ka na mangakig sa akon,
agod magmalipayon man ako sa wala pa ako mapatay.
39
1私は自分に言い聞かせました。
「不平を言うのはやめよう。
特に、神を信じない者たちがそばにいる間は。」
2-3ところが、おし黙っている私の心の中では、
すさまじい暴風が吹き荒れているのです。
思いにふければふけるほど、
体の中で火が燃え上がります。
私はたまりかねて口を開き、
神にとりすがりました。
4主よ、地上で生きる年月などわずかであることを
私にわからせてください。
ここにいるのもあとほんの少しだと、
思い知らせてください。
5-6残りの生涯は手の幅ほどもありません。
私の一生など、神から見れば
ただの一瞬にすぎません。
人は、なんとおごり高ぶることでしょう。
人のいのちは息のようにはかないものです。
しかも、どんなにあくせくしようと、
何一つ残せるわけではありません。
他人に渡すために、富を築くようなものです。
7神よ。私はあなたにだけ望みをかけているのです。
8私が罪に負けないように助けてください。
そうでないと、愚かな者どもまでが、
私をさげすみますから。
9主よ。もう私は何も申し上げません。
不平がましいことなどひと言も口にしません。
罰をお下しになるのはあなたですから。
10主よ、これ以上、私を打たないでください。
おかげで私は、息も絶え絶えです。
11ひとたびあなたから罪を罰せられれば、
だれでも倒れてしまいます。
人は、虫に食われた衣類のようにもろく、
霧のようにはかないものですから。
12ああ主よ、私の祈りを聞いてください。
この涙ながらの訴えに耳を貸してください。
私の涙などそ知らぬ顔で傍観しないでください。
私はあなたに招かれた客ではありませんか。
先祖同様、この地上を仮の宿とする旅人なのです。
13どうかこのいのちをお助けください。
死ぬ前にもう一度、元気になりたいのです。
喜びに満たされたいのです。
