Salmo 36Salmo 36 Ang titulo sa Hebreo: Ginsulat ni David nga alagad sang Ginoo. Sa direktor sang mga manugkanta.
Ang Pagkamalaot sang Tawo kag ang Kaayo sang Dios
1Ini ang mensahi nga ginahuptan ko sa akon tagipusuon
parte sa pagkamakasasala sang malaot nga tawo:36:1 Ini ang mensahi… malaot nga tawo: ukon, Nagapanghikot ang sala sa tagipusuon sang malaot nga tawo.
Ang malaot nga tawo wala sing kahadlok sa Dios.
2Tungod kay mataas ang pagtan-aw niya sa iya kaugalingon,
indi niya makita ang iya kalaot agod kaugtan niya kuntani ini.
3Malaot kag kabutigan ang iya ginahambal.
Wala na niya ginahimo kon ano ang husto kag ang maayo.
4Bisan nagahigda siya nagaplano siya sing malain.
Desidido siya nga maghimo sang indi maayo,
kag wala niya ginasikway ang malaot.
5Ang imo gugma kag katutom, Ginoo, indi matakos;
mas mataas pa ini sa kalangitan.
6Ang imo pagkamatarong malig-on pareho sa mataas nga mga bukid.
Ang imo paghukom indi matungkad pareho sa kadadalman sang dagat.
Ginatatap mo, Ginoo, ang mga tawo kag mga sapat.
7Daw ano kabilidhon sang imo gugma, O Dios.
Ginaprotektaran mo ang mga tawo pareho sang pagprotektar sang pispis sa iya mga buto sa idalom sang iya pakpak.
8Nagapaayaw sila sa kabugana sang pagkaon sa imo balay;
ginapainom mo sila sa imo manami nga tubig.
9Kay ikaw ang ginahalinan sang kabuhi.
Ginapasanagan mo kami, kag nagakasanagan ang amon hunahuna.
10Padayuna ang imo paghigugma sa mga nagakilala sa imo.
Padayuna ang imo paghimo sang matarong sa mga nagakabuhi sang husto.
11Indi pagtuguti nga pierdihon ako sang akon malaot kag bugalon nga mga kaaway.
12Malaglag gid man inang malaot nga mga tawo kag indi na gid makabangon.
Salmo 3636:0 Salmo 36 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit alang sa maestro sa mga mag-aawit. Sulat kini ni David nga alagad sa Ginoo.
Ang Pagkadaotan sa Tawo ug ang Kaayo sa Dios
1Kini nga mensahe akong gisulat sa dihang namalandong ako mahitungod sa pagkamakasasala sa daotang tawo:36:1 Kini nga mensahe… sa daotang tawo: o, Ang sala ang nagagahom sa kasingkasing sa daotang tawo.
Ang daotan nga tawo walay kahadlok sa Dios.
2Tungod kay taas ang iyang pagtan-aw sa iyang kaugalingon,
dili niya makita ang iyang kadaotan aron kasilagan unta kini.
3Daotan ug bakak ang iyang mga gipanulti.
Dili na siya mobuhat sa husto ug maayo.
4Bisan nagahigda siya nagaplano siya ug daotan.
Mihunong siya sa paghimo ug maayo,
ug wala niya isalikway ang daotan.
5Ang imong gugma ug pagkamatinumanon, Ginoo, dili masukod;
mas taas pa kini sa kalangitan.
6Ang imong pagkamatarong lig-on sama sa tag-as nga mga bukid.
Ang imong paghukom dili matugkad sama sa kinahiladman sa dagat.
Giatiman mo, Ginoo, ang mga tawo ug mga mananap.
7Kabililhon sa imong gugma, O Dios.
Gipanalipdan mo ang mga tawo sama sa pagpanalipod sa langgam sa iyang mga piso ilalom sa iyang mga pako.
8Nabuhong sila sa kaabunda sa pagkaon diha sa imong balay;
gipainom mo sila sa imong lamiang tubig.
9Kay ikaw ang tinubdan sa kinabuhi.
Gilamdagan mo kami, ug nahayagan ang among hunahuna.
10Padayona ang imong paghigugma sa mga nagaila kanimo,
ug ang imong kaayo sa mga nagakinabuhi nga matarong.
11Ayaw itugot nga pildihon ako ug abugon sa akong mga kaaway nga daotan ug garboso.
12Tan-awa! Nalaglag na gayod ang daotang mga tawo ug dili na gayod sila makabangon.
