Salmo 31 – HLGN & NIVUK

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 31:1-24

Salmo 31Salmo 31 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni David. Sa direktor sang mga manugkanta.

Pangamuyo sang Tawo nga Nagasalig sa Dios

1Ginoo, sa imo ako nagapangayo sang proteksyon.

Indi pag-itugot nga mahuy-an ako.

Luwasa ako tungod kay matarong ka.

2Pamatii ako kag luwasa gilayon.

Protektari ako pareho sa palalipdan nga bato;

depensahi ako pareho sa mabakod nga palanaguan.

3Tungod kay ikaw ang akon palalipdan nga bato kag mabakod nga palanaguan,

tuytuyi kag ubayi ako agod mapadunggan ka.

4Ilikaw ako sa siod nga ginbutang sang akon mga kaaway para sa akon,

kay ikaw ang akon mabakod nga dalangpan.

5Ginatugyan ko sa imo ang akon kabuhi.31:5 kabuhi: sa literal, espiritu.

Luwasa ako, Ginoo, Dios nga masaligan.

6Ginakaugtan ko ang mga nagasimba sa mga dios-dios nga wala man lang sing pulos,

kay nagasalig ako sa imo, Ginoo.

7Magakalipay gid ako tungod sang imo gugma,

kay nakita mo ang akon mga pag-antos,

kag nahibaluan mo ang akon mga kalisod.

8Wala mo ako gintugyan sa akon mga kaaway;

ginluwas mo ako sa katalagman.

9Ginoo, kaluoyi ako kay nalisdan ako.

Nagapalamarok ang akon mata sang hibi,

kag nagapalangluya na ako.

10Puno sang kasubo ang akon kabuhi.

Pila na ka tuig nga nagahibi ako permi.

Nagapalangluya na ako tungod sang akon mga pag-antos,31:10 pag-antos: Amo ini sa Septuagint kag sa Syriac. Sa Hebreo, kalautan.

kag daw nagakamudmod na ang akon mga tul-an.

11Ginapakahuy-an ako sang tanan ko nga kaaway,

labi na sang akon mga kasimanwa.

Bisan ang akon mga kilala nahadlok na nga magpalapit sa akon.

Kon makita nila ako sa dalan nagapalagyo sila.

12Ginakalimtan na nila ako, nga daw sa napatay na ako.

Para sa ila pareho ako sa buka nga kolon nga wala na sing pulos.

13Mabatian ko ang paghinutikay sang madamo nga mga kaaway.

Bisan diin ako magkadto nahadlok ako,

kay nagaplano sila nga patyon ako.

14Pero nagasalig ako sa imo, Ginoo.

Ikaw ang akon Dios.

15Ang akon kapalaran ara sa imo;

luwasa ako sa akon mga kaaway nga nagahingabot sa akon.

16Ipakita ang imo kaayo sa akon nga imo alagad;

tungod nga ginahigugma mo ako, luwasa ako.

17Indi pag-itugot nga mahuy-an ako, Ginoo,

kay nagapanawag ako sa imo.

Pakahuy-i ang mga malaot kag pamatya sila

agod magpakalinong sila sa lulubngan.31:17 lulubngan: ukon, lugar sang mga patay.

18Pahipusa inang mga butigon, nga nagapabugal kag nagatamay sa mga matarong.

19Daw ano kadako sang imo kaayo nga ginatigana mo sa mga nagatahod sa imo.

Samtang nagatulok ang mga tawo,

ginapakitaan mo sang kaayo ang mga nagapangayo sang proteksyon sa imo.

20Ginatago mo sila sa lugar nga ara ang imo presensya,

kag didto luwas sila sa pagpanglibak31:20 pagpanglibak: ukon, malain nga plano. kag pagpang-insulto31:20 pagpang-insulto: ukon, pagpang-akusar. sang mga tawo.

21Dalayawon ka, Ginoo!

Kay makatilingala gid ang pagpakita mo sang imo gugma sa akon

sang didto ako sa ginkibon nga siyudad.

22Sa akon kahadlok naghunahuna ako nga ginsikway mo na ako.

Pero ginpamatian mo ang akon pagpakitluoy sang nagpangayo ako sang bulig sa imo.

23Higugmaa ninyo ang Ginoo,

kamo nga iya matutom nga katawhan.

Ginatipigan sang Ginoo ang mga matutom sa iya,

pero ginasilutan niya sing puwerte gid ang mga matinaas-taason.

24Magpakalig-on kamo kag magpakaisog,

kamo nga nagalaom sa Ginoo.

New International Version – UK

Psalms 31:1-24

Psalm 31In Hebrew texts 31:1-24 is numbered 31:2-25.

For the director of music. A psalm of David.

1In you, Lord, I have taken refuge;

let me never be put to shame;

deliver me in your righteousness.

2Turn your ear to me,

come quickly to my rescue;

be my rock of refuge,

a strong fortress to save me.

3Since you are my rock and my fortress,

for the sake of your name lead and guide me.

4Keep me free from the trap that is set for me,

for you are my refuge.

5Into your hands I commit my spirit;

deliver me, Lord, my faithful God.

6I hate those who cling to worthless idols;

as for me, I trust in the Lord.

7I will be glad and rejoice in your love,

for you saw my affliction

and knew the anguish of my soul.

8You have not given me into the hands of the enemy

but have set my feet in a spacious place.

9Be merciful to me, Lord, for I am in distress;

my eyes grow weak with sorrow,

my soul and body with grief.

10My life is consumed by anguish

and my years by groaning;

my strength fails because of my affliction,31:10 Or guilt

and my bones grow weak.

11Because of all my enemies,

I am the utter contempt of my neighbours

and an object of dread to my closest friends –

those who see me on the street flee from me.

12I am forgotten as though I were dead;

I have become like broken pottery.

13For I hear many whispering,

‘Terror on every side!’

They conspire against me

and plot to take my life.

14But I trust in you, Lord;

I say, ‘You are my God.’

15My times are in your hands;

deliver me from the hands of my enemies,

from those who pursue me.

16Let your face shine on your servant;

save me in your unfailing love.

17Let me not be put to shame, Lord,

for I have cried out to you;

but let the wicked be put to shame

and be silent in the realm of the dead.

18Let their lying lips be silenced,

for with pride and contempt

they speak arrogantly against the righteous.

19How abundant are the good things

that you have stored up for those who fear you,

that you bestow in the sight of all,

on those who take refuge in you.

20In the shelter of your presence you hide them

from all human intrigues;

you keep them safe in your dwelling

from accusing tongues.

21Praise be to the Lord,

for he showed me the wonders of his love

when I was in a city under siege.

22In my alarm I said,

‘I am cut off from your sight!’

Yet you heard my cry for mercy

when I called to you for help.

23Love the Lord, all his faithful people!

The Lord preserves those who are true to him,

but the proud he pays back in full.

24Be strong and take heart,

all you who hope in the Lord.