Salmo 30 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 30:1-12

Salmo 30Salmo 30 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni David. Ang kanta sa pagdedikar sang templo.

Pangamuyo nga Pagpasalamat

1Ginadayaw ko ikaw, Ginoo,

kay ginluwas mo ako sa katalagman

kag wala mo pagtuguti nga magkalipay ang akon mga kaaway sa akon kahimtangan.

2Ginoo nga akon Dios,

nagapangayo ako sang bulig sa imo,

kag gin-ayo mo ako.

3Ginluwas mo ako sa kamatayon.

Wala mo pagtuguti nga mapatay ako.

4Magkanta kamo sang mga pagdayaw sa Ginoo,

kamo nga iya matutom nga katawhan.

Dayawa ninyo siya bilang pagdumdom sa iya pagkabalaan.

5Kay ang iya kaakig wala nagadugay,

pero ang iya kaayo nagapadayon hasta san-o.

Ayhan nagakasubo kita sa kagab-ihon,

pero pag-abot sang kaagahon magakalipay kita.

6Sang malig-on ang akon kahimtangan, nagsiling ako nga indi gid ako maano.

7Ini tungod sa kaayo mo, Ginoo.

Ginpalig-on mo ako pareho sa isa ka bukid.

Pero sang nagpanago ka sa akon, hinadlukan ako.

8Nagpanawag ako sa imo, Ginoo, nga nagapakitluoy.

Siling ko,

9“Ano bala ang makuha mo kon mapatay ako?

Makadayaw bala sa imo ang patay nga tawo?

Makasugid bala siya sang imo katutom?

10Ginoo, pamatii ako kag kaluoyi.

Buligi ako!”

11Gani, ginbayluhan mo ang akon pagpangasubo sang malipayon nga pagsaot.

Ginpauba mo sa akon ang sako nga ginsul-ob ko sang nagpangasubo ako,

kag ginhatagan mo ako sang kalipay,

12agod indi lang ako maghipos, kundi magkanta ako sang mga pagdayaw sa imo.

Ginoo nga akon Dios, pasalamatan ko ikaw sa wala sing katapusan.

Hoffnung für Alle

Psalm 30:1-13

Vor dem sicheren Tod errettet

1Ein Lied von David. Es wurde zur Einweihung des Tempels gesungen.

2Ich will dich preisen, Herr,

denn du hast mich aus der Tiefe heraufgezogen!

Du hast meinen Feinden keinen Grund gegeben,

sich über mein Unglück zu freuen.

3Herr, mein Gott! Zu dir schrie ich um Hilfe,

und du hast mich geheilt.

4Ich war schon mehr tot als lebendig,

doch du hast mich dem sicheren Tod entrissen

und mir das Leben neu geschenkt.

5Singt dem Herrn eure Lieder, alle, die ihr treu zu ihm steht!

Lobt ihn und bezeugt: Er ist der heilige Gott!

6Nur einen Augenblick streift uns sein Zorn,

aber ein Leben lang währt seine Güte.

Wenn wir am Abend noch weinen und traurig sind,

so können wir am Morgen doch wieder vor Freude jubeln.

7Als es mir gut ging, dachte ich selbstzufrieden:

»Was kann mir schon passieren?«

8Denn du, Herr, hattest mir Macht und Sicherheit verliehen,

alles hatte ich deiner Güte zu verdanken.

Dann aber hast du dich von mir abgewandt,

und mich packte das Entsetzen.

9Ich flehte um Erbarmen

und schrie zu dir:

10»Was hast du davon, wenn ich jetzt sterbe

und man mich zu Grabe trägt?

Kann ein Mensch dich noch loben, wenn er zu Staub zerfallen ist?

Kann ein Toter noch von deiner Treue erzählen?

11Höre mich, Herr, und sei mir gnädig!

Herr, komm du mir zu Hilfe!«

12Du hast mein Klagelied in einen Freudentanz verwandelt.

Du hast mir die Trauerkleider ausgezogen

und mich mit einem Festgewand bekleidet.

13Nun kann ich dich mit meinen Liedern loben,

nie will ich verschweigen, was du für mich getan hast.

Immer und ewig will ich dir danken, Herr, mein Gott!