Salmo 119
Ang Kasuguan sang Dios
1Bulahan ang mga tawo nga wala kasawayan ang ila kabuhi, nga nagakabuhi suno sa kasuguan sang Ginoo.
2Bulahan ang mga tawo nga nagasunod sa mga pagpanudlo sang Dios, nga nagatuman sa iya sa ila bug-os nga tagipusuon.
3Wala sila nagahimo sang malain kundi nagasunod sila sa mga pamaagi sang Dios.
4Ginoo, ginhatag mo sa amon ang imo mga pagsulundan agod tumanon namon ini nga may katutom.
5Dako gid ang akon handom nga ang akon pagkabuhi permi matutom sa pagtuman sang imo mga pagsulundan.
6Kon tumanon ko ang tanan mo nga mga sugo, indi ako mahuy-an.
7Dayawon ko ikaw nga may matinlo nga tagipusuon samtang nagatuon ako sang imo matarong nga mga sugo.
8Tumanon ko ang imo mga pagsulundan, gani indi gid ako pagpabay-i.
9Ano bala ang himuon sang isa ka pamatan-on agod mangin matinlo ang iya kabuhi?
Ang iya himuon amo ang pagsunod sa imo pulong.
10Nagadangop ako sa imo sa bug-os ko nga tagipusuon,
gani indi pag-itugot nga talikdan ko ang imo mga sugo.
11Ginatipigan ko ang imo pulong sa akon tagipusuon agod indi ako makasala sa imo.
12Dalayawon ikaw, Ginoo!
Tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
13Ginasulit-sulit ko hambal ang tanan nga sugo nga imo ginhatag.
14Nagakalipay ako sa pagsunod sang imo mga pagpanudlo, labaw pa sa kalipay nga ginahatag sang manggad.
15Nagapamalandong ako sa imo mga pagsulundan
kag ginahunahuna ko sing maayo ang imo mga pamaagi.
16Nagakalipay ako sa imo mga pagsulundan
kag indi ko pagkalimtan ang imo pulong.
17Magmaayo ka sa akon nga imo alagad
agod padayon ako nga magkabuhi kag magtuman sang imo pulong.
18Buksi ang akon hunahuna
agod nga maintiendihan ko ang matahom nga mga kamatuoran sa imo kasuguan.
19Umalagi lang ako sa sining kalibutan,
gani ipahayag sa akon ang imo mga sugo.
20Sa tanan nga tion nagahandom gid ako sa paghibalo sang imo mga sugo.
21Ginasabdong mo ang mga bugalon, nga imo ginapakamalaot.
Ini sila nagatalikod sa imo mga sugo.
22Ilikaw ako sa ila nga pagpakahuya kag pagyaguta,
kay ginatuman ko ang imo mga pagpanudlo.
23Bisan pa magtipon ang mga manugdumala sa paglibak sa akon,
ako nga imo alagad magapamalandong sa imo mga pagsulundan.
24Ang imo mga pagpanudlo nagahatag sa akon sang kalipay;
amo ini ang akon manuglaygay.
25Daw mapatay na ako, gani padayuna ang akon kabuhi suno sa imo promisa.
26Ginsugid ko sa imo ang parte sa akon kabuhi kag ginpamatian mo ako.
Tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
27Paintiendiha ako sang imo mga pagsulundan
agod mapamalandungan ko ang imo makatilingala nga mga binuhatan.
28Daw malumos ako sa kasubo, gani pabaskuga ako suno sa imo promisa.
29Buligi ako nga indi magkabuhi nga madaya;
kag kaluoyi ako nga matuman ko ang imo kasuguan.119:29 nga matuman ko ang imo kasuguan: ukon, paagi sa imo kasuguan.
30Ginpili ko ang husto nga dalan;
gusto ko gid nga magsunod sa imo mga sugo.
31Ginasunod ko, Ginoo, ang imo mga pagpanudlo,
gani indi pag-itugot nga mahuy-an ako.
32Ginatinguhaan ko gid ang pagkabuhi nga matinumanon sa imo mga sugo tungod kay ginadugangan mo ang akon pag-intiendi.119:32 ginadugangan… pag-intiendi: ukon, ginapalipay mo ako.
33Tudlui ako, Ginoo, sang imo mga pagsulundan,
kag pagatumanon ko ini hasta san-o.
34Hatagi ako sang pag-intiendi sa imo kasuguan,
kag sundon ko ini kag tipigan sa bug-os ko nga tagipusuon.
35Tuytuyi ako sa pagsunod sang imo mga sugo,
kay sa sini may kalipay ako.
36Hatagi ako sang handom sa pagtuman sang imo mga pagpanudlo sang sa paghandom nga magmanggaranon.
37Ilikaw ako sa paghandom sang mga butang nga wala sing pulos.
Padayuna119:37 padayuna: ukon, bag-uha. ang akon kabuhi suno sa imo promisa.
38Tumana ang imo promisa sa akon nga imo alagad, nga ginapromisa mo sa mga nagatahod sa imo.
39Kuhaa ang mga pagpakahuya sa akon nga akon ginakahadlukan
kay ginakabig ko nga maayo ang imo mga sugo.
40Luyag ko nga magtuman sang imo mga pagsulundan.
Tungod nga ikaw matarong, padayuna119:40 padayuna: ukon, bag-uha. ang akon kabuhi.
41Ginoo, ipakita ang imo paghigugma kag pagluwas sa akon, suno sa imo promisa.
42Dayon masabat ko ang mga nagapakahuya sa akon,
kay nagasalig ako sa imo mga pulong.
43Pahambala ako sang imo matuod nga mga pulong sa tanan nga tion,
kay ang akon paglaom ara lamang sa imo mga sugo.
44Permi ko tumanon ang imo kasuguan hasta san-o.
45Magakabuhi ako nga may kahilwayan,
kay nagatinguha gid ako sa pagtuman sang imo nga pagsulundan.
46Indi ako magkahuya sa pagsugid sang imo mga pagpanudlo sa atubangan sang mga hari.
47Nagakalipay gid ako sa pagsunod sa imo mga sugo nga akon ginahigugma.
48Ginatahod ko ang imo mga sugo nga akon ginahigugma,
kag ginapamalandungan ko ang imo mga pagsulundan.
49Dumduma ang imo promisa sa akon nga imo alagad,
kay sa sina ginahatagan mo ako sang paglaom.
50Ang imo promisa nagapabuhi sa akon kag nagahatag sa akon sang kalipay sa akon mga pag-antos.
51Puwerte gid ang paghikay sa akon sang mga bugalon,
pero wala ako nagabiya sa imo kasuguan.
52Ginoo, ginadumdom ko ang imo mga sugo nga dugay na nimo nga ginhatag,
kay nagahatag ini sa akon sang kalipay.
53Akig gid ako katama tungod sa mga malaot, nga nagasikway sang imo kasuguan.
54Nagakanta ako parte sa imo mga pagsulundan bisan diin ako mag-estar.119:54 bisan… mag-estar: ukon, diri sa kalibutan nga sa diin umalagi lang ako.
55Ginoo, sa kagab-ihon ginadumdom ko ikaw kag ang imo kasuguan, kon paano ko ini matuman.
56Amo ini ang akon kalipay: ang pagsunod sa imo mga pagsulundan.
57Ikaw lang gid Ginoo ang akon kinahanglan.
Nagapromisa ako sa pagtuman sang imo mga pulong.
58Ginapangabay ko ikaw sa bug-os ko nga tagipusuon nga kaluoyan mo ako suno sa imo promisa.
59Ginhunahuna ko kon paano ako nagkabuhi,
kag nagdesisyon ako nga magsunod sa imo mga pagpanudlo.
60Ginatuman ko gilayon ang imo mga sugo.
61Bisan pa ginagapos ako sang mga malaot, wala ko ginakalimtan ang imo kasuguan.
62Bisan pa sa tungang gab-i nagamata ako sa pagpasalamat sa imo tungod sang imo matarong nga mga sugo.
63Abyan ako sang tanan nga nagatahod sa imo kag nagatuman sang imo mga pagsulundan.
64Ginoo, ginahigugma mo ang tanan nga tawo sa kalibutan.
Tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
65Ginoo, magmaayo ka sa akon nga imo alagad, suno sa imo promisa.
66Hatagi ako sang kaalam kag ihibalo
kay nagasalig ako sa imo mga sugo.
67Sang una, sang wala mo pa ako pagdisiplinaha, nagbiya ako sa imo,
pero subong ginatuman ko na ang imo pulong.
68Maayo ka gid kag maayo ang imo mga ginahimo.
Tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
69Bisan ginabutang-butangan ako sang mga bugalon, ginatuman ko gihapon ang imo mga pagsulundan sa bug-os ko nga tagipusuon.
70Ina nga mga bugalon wala sing pag-intiendi sa imo kasuguan,
pero ako iya nagakalipay sa pagsunod sini.
71Maayo nga ginsilutan mo ako,
kay paagi sini nakatuon ako sang imo mga pagsulundan.
72Para sa akon, ang kasuguan nga imo ginhatag mas bilidhon pa sang sa madamo gid nga manggad.
73Gintuga mo ako kag ginporma;
hatagi ako sang pag-intiendi agod makatuon ako sang imo mga sugo.
74Nagakalipay ang mga nagatahod sa imo kon makita nila ako,
kay nagasalig ako sa imo pulong.
75Nakahibalo ako, Ginoo, nga matarong ang imo mga sugo.
Kag tungod nga matutom ka, gindisiplina mo ako.
76Kabay pa nga lipayon mo ako sang imo gugma suno sa imo promisa sa akon nga imo alagad.
77Kaluoyi ako agod padayon ako nga magakabuhi,
kay nagakalipay ako sa pagsunod sa imo kasuguan.
78Kabay pa nga mahuy-an ang mga bugalon tungod kay ginabutang-butangan nila ako.
Kon sa akon, magapamalandong ako sa imo mga pagsulundan.
79Kabay pa nga magpalapit sa akon ang mga nagatahod sa imo kag nakahibalo sang imo mga pagpanudlo.
80Kabay pa nga tumanon ko sa bug-os ko nga tagipusuon ang imo mga pagsulundan agod indi ako mahuy-an.
81Ginakapoy na ako sa paghulat sang imo pagluwas sa akon,
pero nagasalig ako sa imo pulong.
82Nagapalangdulom na ang akon panulok sing hulat sa imo promisa.
Nagapamangkot ako, “San-o mo pa bala ako pabaskugon kag lipayon?”
83Bisan pa pareho na ako sa indi na mapuslan nga panit nga suludlan sang bino, wala ko ginakalimtan ang imo mga pagsulundan.
84Hasta san-o pa bala ang akon paghulat?
San-o mo pa bala silutan ang mga nagahingabot sa akon nga imo alagad?
85Nagkutkot sang mga buho sa pagsiod sa akon ang mga bugalon nga wala nagasunod sa imo kasuguan.
86Masaligan gid ang tanan mo nga mga sugo.
Buligi ako, kay ginahingabot ako sang mga tawo bisan wala sing kabangdanan.
87Diutayan na lang ako nila mapatay,
pero wala ko ginsikway ang imo mga pagsulundan.
88Tipigi ang akon kabuhi suno sa imo gugma;
tumanon ko ang pagpanudlo nga ginhatag mo.
89Ginoo, ang imo pulong magapadayon sa wala sing katapusan;
malig-on ini pareho sa langit.
90Ang imo katutom nagapadayon hasta san-o.
Ginpahamtang mo sing malig-on ang kalibutan, gani nagapabilin ini.
91Ang tanan nga butang nagapabilin hasta subong tungod sa imo pagbuot.
Kay ini sila nagaalagad sa imo.
92Kon ang imo kasuguan wala nagalipay sa akon, kuntani napatay na ako tungod sang akon pag-antos.
93Indi ko gid pagkalimtan ang imo mga pagsulundan,
kay paagi sini ginapadayon119:93 ginapadayon: ukon, ginabag-o. mo ang akon kabuhi.
94Imo ako, gani luwasa ako!
Kay nagatinguha gid ako sa pagtuman sang imo mga pagsulundan.
95Nagahulat ang mga malaot sa pagpatay sa akon,
pero pamalandungan ko ang imo mga pagpanudlo.
96Nakita ko nga ang tanan nga butang may limitasyon,
pero ang imo mga sugo wala.
97Daw ano ang paghigugma ko sang imo kasuguan.
Ginapamalandungan ko gid ini permi.
98Kag tungod nga ari sa akon permi ang imo mga sugo,
mas maalam ako sang sa akon mga kaaway.
99Madamo pa ang akon naintiendihan sang sa akon mga manunudlo,
kay ang imo pagpanudlo amo ang akon ginapamalandungan.
100Labaw pa ang akon pag-intiendi sang sa mga tigulang,
kay ginatuman ko ang imo mga pagsulundan.
101Ginalikawan ko ang tanan nga malain nga pagginawi agod matuman ko ang imo pulong.
102Wala ako nagbiya sa imo mga sugo,
kay ikaw ang nagatudlo sa akon.
103Daw ano katam-is sang imo mga promisa, mas matam-is pa ini sang sa dugos.
104Nagakuha ako sing pag-intiendi halin sa imo mga pagsulundan,
gani ginakaugtan ko ang tanan nga malain nga pagginawi.
105Ang imo pulong pareho sa suga nga nagahatag kasanag sa akon alagyan.
106Tumanon ko gid ang akon ginsumpa nga magsunod sa imo matarong nga mga sugo.
107Puwerte gid ang akon pag-antos;
padayuna ang akon kabuhi, Ginoo, suno sa imo promisa.
108Batuna, Ginoo, ang akon kinabubut-on nga pagdayaw sa imo,
kag tudlui ako sang imo mga sugo.
109Bisan pa ara ako permi sa peligro sang kamatayon, wala ko ginakalimtan ang imo kasuguan.
110Nagbutang sang siod para sa akon ang mga malaot,
pero wala ako magbiya sa imo mga pagsulundan.
111Ang imo mga pagpanudlo amo ang akon bilidhon nga pagkabutang sa wala sing katapusan,
kay amo ini ang akon kalipay.
112Nagdesisyon ako nga tumanon ko gid ang imo mga pagsulundan hasta san-o.
113Ginakaugtan ko ang mga tawo nga indi mainunungon sa imo,
pero ginahigugma ko ang imo kasuguan.
114Ikaw ang akon palanaguan kag manugprotektar;
nagasalig ako sa imo pulong.
115Palayo kamo sa akon, kamo nga mga nagahimo sing malain,
agod matuman ko ang mga sugo sang akon Dios.
116Hatagi ako sang kusog suno sa imo promisa
agod padayon ako nga magakabuhi;
kag indi pag-itugot nga mapaslawan ako sa akon paglaom sa imo.
117Buligi ako agod maluwas ako;
kag isentro ko permi ang akon hunahuna sa imo mga pagsulundan.
118Ginasikway mo ang tanan nga nagabiya sa imo mga pagsulundan.
Sa pagkamatuod, ang ila pagpanunto wala sing pulos.
119Ginakabig mo nga pareho sa basura ang tanan nga malaot nga mga tawo diri sa kalibutan.
Tungod sini ginahigugma ko ang imo pagpanudlo.
120Nagakurog ako sa kahadlok sa imo;
nahadlok gid ako sa imo paghukom.119:120 nahadlok… paghukom: ukon, nagatahod ako sa imo mga sugo.
121Ginhimo ko ang matarong kag husto,
gani indi ako pagpabay-i sa akon mga kaaway.
122Magpromisa ka nga buligan mo ako nga imo alagad;
indi pag-itugot nga piguson ako sang mga bugalon.
123Nagapalangdulom na ang akon panulok sing hulat sa imo promisa nga luwason mo ako.
124Himua sa akon nga imo alagad ang suno sa imo paghigugma,
kag tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
125Alagad mo ako, gani hatagi ako sing pag-intiendi
agod maintiendihan ko ang imo mga pagpanudlo.
126Ginoo, tion na ini nga maghulag ka,
kay wala na nagasunod ang mga tawo sa imo kasuguan.
127Tungod nga ginahigugma ko ang imo mga sugo labaw pa sa bulawan, bisan pa sa pinakapuraw nga bulawan,
128kag tungod nga ginasunod ko ang tanan mo nga pagsulundan,
ginakaugtan ko ang tanan nga malain nga pagginawi.
129Maayo gid ang imo mga pagpanudlo,
gani ginasunod ko ini sa bug-os ko nga tagipusuon.
130Ang pagpahayag sang imo mga pulong nagahatag sang kasanag sa hunahuna sang mga tawo kag kaalam sa mga wala sing alam.
131Puwerte gid ang akon handom sa imo mga sugo.
132Talupangda ako kag kaluoyi, pareho sang imo ginahimo permi sa mga nagahigugma sa imo.
133Tuytuyi ako paagi sa imo pulong;
indi pag-itugot nga gamhan ako sang kalautan.
134Luwasa ako sa mga nagapigos sa akon
agod matuman ko ang imo mga pagsulundan.
135Ipakita ang imo kaayo sa akon nga imo alagad,
kag tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
136Puwerte gid ang akon hilibion tungod kay wala nagtuman ang mga tawo sa imo kasuguan.
137Matarong ka, Ginoo, kag husto ang imo mga sugo.
138Matarong kag masaligan gid ang mga pagpanudlo nga ginhatag mo.
139Puwerte gid ang akon kaakig kay ginasikway sang akon mga kaaway ang imo mga pulong.
140Napamatud-an nga masaligan gid ang imo promisa,
kag ini ginahigugma ko nga imo alagad.
141Bisan kubos ako kag ginahikayan, wala ko ginakalimtan ang imo mga pagsulundan.
142Wala sing katapusan ang imo pagkamatarong
kag matuod ang imo kasuguan.
143Nag-abot sa akon ang kalisod kag kasakit, pero ang imo mga sugo naghatag sa akon sang kalipay.
144Matarong ang imo mga pagpanudlo sa wala sing katapusan.
Hatagi ako sang pag-intiendi sa imo mga pagpanudlo agod padayon ako nga magakabuhi.
145Nagapanawag ako sa imo, Ginoo, sa bug-os ko nga tagipusuon;
sabta ako, kag pagatumanon ko ang imo mga pagsulundan.
146Nagapanawag ako sa imo;
luwasa ako, kag pagatumanon ko ang imo mga pagpanudlo.
147Nagabugtaw ako sa wala pa magbutlak ang adlaw
kag nagapangayo ako sang bulig sa imo.
Nagasalig ako sa imo promisa.
148Nagapulaw ako sa bilog nga gab-i sa pagpamalandong sang imo mga promisa.
149Pamatii ako, Ginoo, suno sa imo gugma;
padayuna ang akon kabuhi suno sa imo nga paghukom.119:149 paghukom: ukon, mga sugo.
150Nagapalapit sa akon ang mga malaot nga nagahingabot sa akon, nga nagasikway sang imo kasuguan.
151Pero malapit ka sa akon, Ginoo; kag masaligan119:151 masaligan: ukon, matuod. ang tanan mo nga mga sugo.
152Sa akon nga pagtuon sang imo mga pagpanudlo, dugay na nga nahibaluan ko nga ang ining imo mga pagpanudlo ginhimo mo nga magpadayon sa wala sing katapusan.
153Tan-awa bala ang akon pag-antos kag luwasa ako,
kay wala ko ginkalimtan ang imo kasuguan.
154Depensahi ako sa mga nagaakusar sa akon kag luwasa ako;
padayuna ang akon kabuhi suno sa imo promisa.
155Indi maluwas ang mga malaot, kay wala sila nagatinguha sa pagtuman sang imo mga pagsulundan.
156Dako ang imo kaluoy, Ginoo;
padayuna ang akon kabuhi suno sa imo nga paghukom.119:156 paghukom: ukon, mga sugo.
157Madamo nga mga kaaway ang nagahingabot sa akon,
pero wala gid ako magbiya sa imo mga pagpanudlo.
158Ginakangil-aran ko ang mga indi matutom sa imo,
kay wala nila ginatuman ang imo pulong.
159Tan-awa, Ginoo, kon daw ano ang akon paghigugma sa imo mga pagsulundan.
Padayuna ang akon kabuhi suno sa imo gugma.
160Matuod ang tanan mo nga pulong,
kag wala sing katapusan ang tanan mo nga matarong nga mga sugo.
161Ginahingabot ako sang mga manugdumala bisan wala sing kabangdanan,
pero ang akon tagipusuon nagatahod gid sa imo pulong.
162Nagakalipay ako sa imo promisa pareho sa isa ka tawo nga nakakita sang dako nga manggad.
163Ginakaugtan ko kag ginakangil-aran ang kabutigan,
pero ginahigugma ko ang imo kasuguan.
164Makapila119:164 Makapila: sa literal, Pito ka beses. ako magdayaw sa imo sa isa ka adlaw, tungod sang imo matarong nga mga sugo.
165Makaangkon sang maayo gid nga kahimtangan ang mga nagahigugma sang imo kasuguan,
kag wala sing may makalaglag sa ila.
166Nagalaom ako nga imo ako luwason, Ginoo,
kag nagasunod ako sa imo mga sugo.
167Dako gid ang akon paghigugma sa imo mga pagpanudlo,
gani ginatuman ko gid ini.
168Nahibaluan mo ang tanan ko nga ginahimo,
gani ginatuman ko ang imo mga pagsulundan kag mga pagpanudlo.
169Ginoo, kabay pa nga pamatian mo ang akon pagpanawag sa imo.
Hatagi ako sang pag-intiendi suno sa imo promisa.
170Kabay pa nga pamatian mo ang akon pangamuyo.
Luwasa ako suno sa imo promisa.
171Magadayaw ako permi sa imo,
kay gintudluan mo ako sang imo mga pagsulundan.
172Magakanta ako parte sa imo pulong,
kay matarong ang tanan mo nga mga sugo.
173Kabay pa nga handa ka permi sa pagbulig sa akon,
kay ginpili ko ang pagtuman sang imo mga pagsulundan.
174Nagahandom ako nga luwason mo ako, Ginoo.
Ang imo kasuguan nagahatag sa akon sang kalipay.
175Padayuna ang akon kabuhi agod madayaw ko ikaw,
kag kabay pa nga magbulig sa akon ang imo mga sugo.
176Nagtalang ako pareho sa nadula nga karnero,
gani pangitaa ako nga imo alagad
kay wala ko ginkalimtan ang imo mga sugo.
Salmo 119119:0 Sal 119 Este es un salmo acróstico, dividido en 22 estrofas, conforme al número de las letras del alfabeto hebreo. En el texto hebreo cada una de las ocho líneas principales de cada estrofa comienza con la letra que da nombre a la misma.
Álef
1Dichosos los que van por caminos perfectos,
los que andan conforme a la ley del Señor.
2Dichosos los que guardan sus estatutos
y de todo corazón lo buscan.
3Jamás hacen nada malo,
sino que siguen los caminos de Dios.
4Tú has establecido tus preceptos,
para que se cumplan fielmente.
5¡Cuánto deseo afirmar mis caminos
para cumplir tus decretos!
6No tendré que pasar vergüenzas
cuando considere todos tus mandamientos.
7Te alabaré con integridad de corazón,
cuando aprenda tus justos juicios.
8Tus decretos cumpliré;
no me abandones del todo.
Bet
9¿Cómo puede el joven llevar una vida íntegra?
Viviendo conforme a tu palabra.
10Yo te busco con todo el corazón;
no dejes que me desvíe de tus mandamientos.
11En mi corazón atesoro tus dichos
para no pecar contra ti.
12¡Bendito seas, Señor!
¡Enséñame tus decretos!
13Con mis labios he proclamado
todos los juicios que has emitido.
14Me regocijo en el camino de tus estatutos
más que en119:14 más que en (Siríaca); como sobre (TM). todas las riquezas.
15En tus preceptos medito,
y pongo mis ojos en tus sendas.
16En tus decretos hallo mi deleite,
y jamás olvidaré tu palabra.
Guímel
17Trata con bondad a este siervo tuyo;
así viviré y obedeceré tu palabra.
18Ábreme los ojos, para que contemple
las maravillas de tu ley.
19En esta tierra soy un extranjero;
no escondas de mí tus mandamientos.
20A toda hora siento un nudo en la garganta
por el deseo de conocer tus juicios.
21Tú reprendes a los insolentes;
¡malditos los que se apartan de tus mandamientos!
22Aleja de mí el menosprecio y el desdén,
pues yo cumplo tus estatutos.
23Aun los poderosos se confabulan contra mí,
pero este siervo tuyo medita en tus decretos.
24Tus estatutos son mi deleite;
son también mis consejeros.
Dálet
25Postrado estoy en el polvo;
dame vida conforme a tu palabra.
26Tú me respondiste cuando te hablé de mis caminos.
¡Enséñame tus decretos!
27Hazme entender el camino de tus preceptos,
y meditaré en tus maravillas.
28De angustia se me derrite el alma:
susténtame conforme a tu palabra.
29Mantenme alejado de caminos torcidos;
concédeme las bondades de tu ley.
30He optado por el camino de la fidelidad,
he escogido tus juicios.
31Yo, Señor, me apego a tus estatutos;
no me hagas pasar vergüenza.
32Corro por el camino de tus mandamientos,
porque has ampliado mi modo de pensar.
He
33Enséñame, Señor, a seguir tus decretos,
y los cumpliré hasta el fin.
34Dame entendimiento para seguir tu ley,
y la cumpliré de todo corazón.
35Dirígeme por la senda de tus mandamientos,
porque en ella encuentro mi solaz.
36Inclina mi corazón hacia tus estatutos
y no hacia las ganancias desmedidas.
37Aparta mi vista de cosas vanas,
dame vida conforme a tu palabra.119:37 conforme a tu palabra (Targum y dos mss. hebreos); en tu camino (TM).
38Confirma tu promesa a este siervo,
como lo has hecho con los que te temen.
39Líbrame del oprobio que me aterra,
porque tus juicios son buenos.
40¡Yo amo tus preceptos!
¡Dame vida conforme a tu justicia!
Vav
41Envíame, Señor, tu gran amor
y tu salvación, conforme a tu promesa.
42Así responderé a quien me desprecie,
porque yo confío en tu palabra.
43No me quites de la boca la palabra de verdad,
pues en tus juicios he puesto mi esperanza.
44Por toda la eternidad
obedeceré fielmente tu ley.
45Viviré con toda libertad,
porque he buscado tus preceptos.
46Hablaré de tus estatutos a los reyes
y no seré avergonzado,
47pues amo tus mandamientos,
y en ellos me regocijo.
48Yo amo tus mandamientos,
y hacia ellos elevo mis manos;
¡quiero meditar en tus decretos!
Zayin
49Acuérdate de la palabra que diste a este siervo tuyo,
palabra con la que me infundiste esperanza.
50Este es mi consuelo en medio del dolor:
que tu promesa me da vida.
51Los insolentes me ofenden hasta el colmo,
pero yo no me aparto de tu ley.
52Me acuerdo, Señor, de tus juicios de antaño,
y encuentro consuelo en ellos.
53Me llenan de indignación los impíos,
que han abandonado tu ley.
54Tus decretos han sido mis cánticos
en el lugar de mi destierro.
55Señor, por la noche evoco tu nombre;
¡quiero cumplir tu ley!
56Lo que a mí me corresponde
es obedecer tus preceptos.119:56 Lo que a mí … tus preceptos. Alt. Esto es lo que me corresponde, porque obedezco tus preceptos.
Jet
57¡Mi herencia eres tú, Señor!
Prometo obedecer tus palabras.
58De todo corazón busco tu rostro;
compadécete de mí conforme a tu promesa.
59Me he puesto a pensar en mis caminos,
y he orientado mis pasos hacia tus estatutos.
60Me doy prisa, no tardo nada
para cumplir tus mandamientos.
61Aunque los lazos de los impíos me aprisionan,
yo no me olvido de tu ley.
62A medianoche me levanto a darte gracias
por tus rectos juicios.
63Soy amigo de todos los que te honran,
de todos los que observan tus preceptos.
64Enséñame, Señor, tus decretos;
¡la tierra está llena de tu gran amor!
Tet
65Tú, Señor, tratas bien a tu siervo,
conforme a tu palabra.
66Impárteme conocimiento y buen juicio,
pues yo creo en tus mandamientos.
67Antes de sufrir anduve descarriado,
pero ahora obedezco tu palabra.
68Tú eres bueno, y haces el bien;
enséñame tus decretos.
69Aunque los insolentes me difaman,
yo cumplo tus preceptos con todo el corazón.
70El corazón de ellos es torpe e insensible,
pero yo me regocijo en tu ley.
71Me hizo bien haber sido afligido,
porque así llegué a conocer tus decretos.
72Para mí es más valiosa tu enseñanza
que millares de monedas de oro y plata.
Yod
73Con tus manos me creaste, me diste forma.
Dame entendimiento para aprender tus mandamientos.
74Los que te honran se regocijan al verme,
porque he puesto mi esperanza en tu palabra.
75Señor, yo sé que tus juicios son justos,
y que con justa razón me afliges.
76Que sea tu gran amor mi consuelo,
conforme a la promesa que hiciste a tu siervo.
77Que venga tu compasión a darme vida,
porque en tu ley me regocijo.
78Sean avergonzados los insolentes que sin motivo me maltratan;
yo, por mi parte, meditaré en tus preceptos.
79Que se reconcilien conmigo los que te temen,
los que conocen tus estatutos.
80Sea mi corazón íntegro hacia tus decretos,
para que yo no sea avergonzado.
Caf
81Esperando tu salvación se me va la vida.
En tu palabra he puesto mi esperanza.
82Mis ojos se consumen esperando tu promesa,
y digo: «¿Cuándo vendrás a consolarme?»
83Parezco un odre ennegrecido por el humo,
pero no me olvido de tus decretos.
84¿Cuánto más vivirá este siervo tuyo?
¿Cuándo juzgarás a mis perseguidores?
85Me han cavado trampas los insolentes,
los que no viven conforme a tu ley.
86Todos tus mandamientos son fidedignos;
¡ayúdame!, pues falsos son mis perseguidores.
87Por poco me borran de la tierra,
pero yo no abandono tus preceptos.
88Por tu gran amor, dame vida
y cumpliré tus estatutos.
Lámed
89Tu palabra, Señor, es eterna,
y está firme en los cielos.
90Tu fidelidad permanece para siempre;
estableciste la tierra, y quedó firme.
91Todo subsiste hoy, conforme a tus decretos,
porque todo está a tu servicio.
92Si tu ley no fuera mi regocijo,
la aflicción habría acabado conmigo.
93Jamás me olvidaré de tus preceptos,
pues con ellos me has dado vida.
94¡Sálvame, pues te pertenezco
y escudriño tus preceptos!
95Los impíos me acechan para destruirme,
pero yo me esfuerzo por entender tus estatutos.
96He visto que aun la perfección tiene sus límites;
¡solo tus mandamientos son infinitos!
Mem
97¡Cuánto amo yo tu ley!
Todo el día medito en ella.
98Tus mandamientos me hacen más sabio que mis enemigos
porque me pertenecen para siempre.
99Tengo más discernimiento que todos mis maestros
porque medito en tus estatutos.
100Tengo más entendimiento que los ancianos
porque obedezco tus preceptos.
101Aparto mis pies de toda mala senda
para cumplir con tu palabra.
102No me desvío de tus juicios
porque tú mismo me instruyes.
103¡Cuán dulces son a mi paladar tus palabras!
¡Son más dulces que la miel a mi boca!
104De tus preceptos adquiero entendimiento;
por eso aborrezco toda senda de mentira.
Nun
105Tu palabra es una lámpara a mis pies;
es una luz en mi sendero.
106Hice un juramento, y lo he confirmado:
que acataré tus rectos juicios.
107Señor, es mucho lo que he sufrido;
dame vida conforme a tu palabra.
108Señor, acepta la ofrenda que brota de mis labios;
enséñame tus juicios.
109Mi vida pende de un hilo,119:109 pende de un hilo. Lit. está siempre en mi puño.
pero no me olvido de tu ley.
110Los impíos me han tendido una trampa,
pero no me aparto de tus preceptos.
111Tus estatutos son mi herencia permanente;
son el regocijo de mi corazón.
112Inclino mi corazón a cumplir tus decretos
para siempre y hasta el fin.
Sámej
113Aborrezco a los hipócritas,
pero amo tu ley.
114Tú eres mi escondite y mi escudo;
en tu palabra he puesto mi esperanza.
115¡Malhechores, apartaos de mí,
que quiero cumplir los mandamientos de mi Dios!
116Sostenme conforme a tu promesa, y viviré;
no defraudes mis esperanzas.
117Defiéndeme, y estaré a salvo;
siempre optaré por tus decretos.
118Tú rechazas a los que se desvían de tus decretos,
porque solo maquinan falsedades.
119Tú desechas como escoria a los impíos de la tierra;
por eso amo tus estatutos.
120Mi cuerpo se estremece por el temor que me inspiras;
siento reverencia por tus leyes.
Ayin
121Yo practico la justicia y el derecho;
no me dejes en manos de mis opresores.
122Garantiza el bienestar de tu siervo;
que no me opriman los arrogantes.
123Mis ojos se consumen esperando tu salvación,
esperando que se cumpla tu justicia.
124Trata a tu siervo conforme a tu gran amor;
enséñame tus decretos.
125Tu siervo soy: dame entendimiento
y llegaré a conocer tus estatutos.
126Señor, ya es tiempo de que actúes,
pues tu ley está siendo quebrantada.
127Sobre todas las cosas amo tus mandamientos,
más que el oro, más que el oro refinado.
128Por eso tengo en cuenta todos tus preceptos119:128 Por eso … tus preceptos (véanse LXX y Vulgata); Por eso todos los estatutos de todo lo que hago recto (TM).
y aborrezco toda senda falsa.
Pe
129Tus estatutos son maravillosos;
por eso los obedezco.
130La exposición de tus palabras nos da luz,
y da entendimiento al sencillo.
131Anhelante abro la boca
porque ansío tus mandamientos.
132Vuélvete a mí, y ten compasión
como haces siempre con los que aman tu nombre.
133Guía mis pasos conforme a tu promesa;
no dejes que me domine la iniquidad.
134Líbrame de la opresión humana,
pues quiero obedecer tus preceptos.
135Haz brillar tu rostro sobre tu siervo;
enséñame tus decretos.
136Ríos de lágrimas brotan de mis ojos,
porque tu ley no se obedece.
Tsade
137Señor, tú eres justo,
y tus juicios son rectos.
138Justos son los estatutos que has ordenado,
y muy dignos de confianza.
139Mi celo me consume,
porque mis adversarios pasan por alto tus palabras.
140Tus promesas han superado muchas pruebas,
por eso tu siervo las ama.
141Insignificante y menospreciable como soy,
no me olvido de tus preceptos.
142Tu justicia es siempre justa;
tu ley es la verdad.
143He caído en la angustia y la aflicción,
pero tus mandamientos son mi regocijo.
144Tus estatutos son siempre justos;
dame entendimiento para poder vivir.
Qof
145Con todo el corazón clamo a ti, Señor;
respóndeme, y obedeceré tus decretos.
146A ti clamo: «¡Sálvame!»
Quiero cumplir tus estatutos.
147Muy de mañana me levanto a pedir ayuda;
en tus palabras he puesto mi esperanza.
148En toda la noche pego ojo,119:148 En toda … ojo. Lit. Se anticipan mis ojos a las vigilias.
para meditar en tu promesa.
149Conforme a tu gran amor, escucha mi voz;
conforme a tus juicios, Señor, dame vida.
150Ya se acercan mis crueles perseguidores,
pero andan muy lejos de tu ley.
151Tú, Señor, también estás cerca,
y todos tus mandamientos son verdad.
152Desde hace mucho conozco tus estatutos,
los cuales estableciste para siempre.
Resh
153Considera mi aflicción, y líbrame,
pues no me he olvidado de tu ley.
154Defiende mi causa, rescátame;
dame vida conforme a tu promesa.
155La salvación está lejos de los impíos,
porque ellos no buscan tus decretos.
156Grande es, Señor, tu compasión;
dame vida conforme a tus juicios.
157Muchos son mis adversarios y mis perseguidores,
pero yo no me aparto de tus estatutos.
158Miro a esos renegados y me dan náuseas,
porque no cumplen tus palabras.
159Mira, Señor, cuánto amo tus preceptos;
conforme a tu gran amor, dame vida.
160La suma de tus palabras es la verdad;
tus rectos juicios permanecen para siempre.
Shin
161Gente poderosa119:161 Gente poderosa. Lit. Príncipes. me persigue sin motivo,
pero mi corazón se asombra ante tu palabra.
162Yo me regocijo en tu promesa
como quien halla un gran botín.
163Aborrezco y repudio la falsedad,
pero amo tu ley.
164Siete veces al día te alabo
por tus rectos juicios.
165Los que aman tu ley disfrutan de gran bienestar,
y nada los hace tropezar.
166Yo, Señor, espero tu salvación
y practico tus mandamientos.
167Con todo mi ser cumplo tus estatutos.
¡Cuánto los amo!
168Obedezco tus preceptos y tus estatutos,
porque conoces todos mis caminos.
Tav
169Que llegue mi clamor a tu presencia;
dame entendimiento, Señor, conforme a tu palabra.
170Que llegue a tu presencia mi súplica;
líbrame, conforme a tu promesa.
171Que rebosen mis labios de alabanza,
porque tú me enseñas tus decretos.
172Que entone mi lengua un cántico a tu palabra,
pues todos tus mandamientos son justos.
173Que acuda tu mano en mi ayuda,
porque he escogido tus preceptos.
174Yo, Señor, ansío tu salvación.
Tu ley es mi regocijo.
175Déjame vivir para alabarte;
que vengan tus juicios a ayudarme.
176Cual oveja perdida me he extraviado;
ven en busca de tu siervo,
porque no he olvidado tus mandamientos.
