Salmo 109 – HLGN & NIVUK

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 109:1-31

Salmo 109Salmo 109 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni David. Sa direktor sang mga manugkanta.

Ang Reklamo sang Tawo nga Ara sa Kalisod

1O Dios, nga akon ginadayaw, sabta ang akon pagpanawag sa imo.

2Kay ginaakusar ako sang malaot kag dayaon nga mga tawo.

Nagahambal sila sang binutig parte sa akon.

3Permi nila ako ginahambalan sing malain bisan wala sing kabangdanan.

4Bisan nagapakig-abyan ako sa ila, ginakontra nila ako;

pero ginapangamuyuan ko sila.

5Ginabalusan nila ako sing malain sa maayo nga ginahimo ko sa ila,

kag ginabalusan nila ako sing kaakig sa akon pagpakig-abyan sa ila.

6Nagasiling sila,109:6 Nagasiling sila: Ang bersikulo 6-19 posible pulong sang mga kaaway kontra sa amo nga tawo ukon pulong sang tawo kontra sa iya mga kaaway. “Mangita kita sang malaot nga tawo nga magkontra kag mag-akusar sa iya sa korte.

7Kon hukman na siya, kabay pa nga magguwa nga may sala siya.

Kag kabay pa nga ang iya pangamuyo kabigon nga sala.

8Kabay pa nga indi magdugay ang iya kabuhi kag ihatag na lang sa iban ang iya katungdanan.

9Kabay pa nga mapatay na siya agod mailo ang iya mga kabataan kag mabalo ang iya asawa.

10Kabay pa nga bisan diin na lang magkadto ang iya mga kabataan nga nagapakilimos,

kag kabay pa nga palayason109:10 palayason: Amo ini sa Septuagint, pero sa Hebreo, mangita. sila bisan sa ila guba nga elistaran.

11Kabay pa nga kuhaon sang iya gin-utangan ang tanan niya nga pagkabutang,

kag kabay pa nga kuhaon sang mga dumuluong ang iya pinangabudlayan.

12Kabay pa nga wala sing may maluoy sa iya kag sa iya ilo nga mga kabataan kon mapatay na siya.

13Kabay pa nga magkalamatay ang iya mga kaliwat agod malimtan na sila sa masunod nga henerasyon.

14-15Kabay pa nga indi pagpatawaron kag indi pagkalimtan sang Ginoo ang sala sang iya mga ginikanan kag mga katigulangan;

kag kabay pa nga itugot sang Ginoo nga malimtan na sila sa kalibutan.

16Kay wala gid niya ginahunahuna ang paghimo sang maayo,

kundi ginahingabot niya kag ginapamatay ang mga kubos, mga imol, kag mga nadulaan sang paglaom.

17Luyag niya nga pakamalauton ang iban—kabay pa nga sa iya ina matabo.

Wala siya naluyag magbendisyon sa iban—kabay pa nga wala man sing may magbendisyon sa iya.

18Wala untat ang iya pagpakamalaot sa iban; daw bayo na ini nga iya ginasuksok.

Kabay pa nga ang iya pagpakamalaot magabalik sa iya pareho sang pagsulod sang tubig sa iya lawas ukon pareho sang pagpanalupsop sang lana sa iya mga tul-an.

19Kag kabay pa nga magpabilin ini sa iya nga daw sa bayo nga nagatabon sa iya lawas ukon daw sa paha nga ginapaha niya permi.”

20Ginoo, kabay pa nga amo ina ang imo isilot sa mga nagaakusar kag nagahambal sing malain sa akon.

21Pero buligi ako, Ginoong Dios, agod mapadunggan ka.

Luwasa ako tungod sang imo kaayo kag gugma.

22Kay kubos kag imol ako, kag nagasakit ang akon buot.

23Nagaamat-amat na dula ang akon kabuhi pareho sa landong kon gab-i.

Daw pareho ako sa apan nga ginkahig.

24Nagaluya ang akon tuhod tungod sa pagpuasa.

Puwerte na ako kaniwang.

25Nangin talamayon ako sa akon mga kaaway.

Nagalungo-lungo sila kon makita nila ako.

26Buligi ako, Ginoo, nga akon Dios;

luwasa ako suno sa imo gugma.

27Kag mabal-an sang akon mga kaaway nga ikaw, Ginoo, ang nagluwas sa akon.

28Ginapakamalaot nila ako, pero ikaw magabendisyon sa akon.

Mahuy-an sila kon salakayon nila ako, pero ako nga imo alagad magakalipay.

29Sila nga nagaakusar sa akon matabunan sang kahuy-anan pareho sa bayo nga nagatabon sa lawas.

30Pasalamatan ko gid ang Ginoo;

dayawon ko siya sa atubangan sang madamo nga katawhan.

31Kay ginadepensahan niya ang mga tawo nga bululigan agod maluwas sila sa mga nagasentensya sa ila sang kamatayon.

New International Version – UK

Psalms 109:1-31

Psalm 109

For the director of music. Of David. A psalm.

1My God, whom I praise,

do not remain silent,

2for people who are wicked and deceitful

have opened their mouths against me;

they have spoken against me with lying tongues.

3With words of hatred they surround me;

they attack me without cause.

4In return for my friendship they accuse me,

but I am a man of prayer.

5They repay me evil for good,

and hatred for my friendship.

6Appoint someone evil to oppose my enemy;

let an accuser stand at his right hand.

7When he is tried, let him be found guilty,

and may his prayers condemn him.

8May his days be few;

may another take his place of leadership.

9May his children be fatherless

and his wife a widow.

10May his children be wandering beggars;

may they be driven109:10 Septuagint; Hebrew sought from their ruined homes.

11May a creditor seize all he has;

may strangers plunder the fruits of his labour.

12May no-one extend kindness to him

or take pity on his fatherless children.

13May his descendants be cut off,

their names blotted out from the next generation.

14May the iniquity of his fathers be remembered before the Lord;

may the sin of his mother never be blotted out.

15May their sins always remain before the Lord,

that he may blot out their name from the earth.

16For he never thought of doing a kindness,

but hounded to death the poor

and the needy and the broken-hearted.

17He loved to pronounce a curse –

may it come back on him.

He found no pleasure in blessing –

may it be far from him.

18He wore cursing as his garment;

it entered into his body like water,

into his bones like oil.

19May it be like a cloak wrapped about him,

like a belt tied for ever round him.

20May this be the Lord’s payment to my accusers,

to those who speak evil of me.

21But you, Sovereign Lord,

help me for your name’s sake;

out of the goodness of your love, deliver me.

22For I am poor and needy,

and my heart is wounded within me.

23I fade away like an evening shadow;

I am shaken off like a locust.

24My knees give way from fasting;

my body is thin and gaunt.

25I am an object of scorn to my accusers;

when they see me, they shake their heads.

26Help me, Lord my God;

save me according to your unfailing love.

27Let them know that it is your hand,

that you, Lord, have done it.

28While they curse, may you bless;

may those who attack me be put to shame,

but may your servant rejoice.

29May my accusers be clothed with disgrace

and wrapped in shame as in a cloak.

30With my mouth I will greatly extol the Lord;

in the great throng of worshippers I will praise him.

31For he stands at the right hand of the needy,

to save their lives from those who would condemn them.