1O Ginoo, dumduma kon ano ang natabo sa amon. Tan-awa ang amon kahuy-anan. 2Ang amon mga duta kag mga balay ginkuha sang mga taga-iban nga lugar. 3Nangin ilo kami, kag ang amon mga iloy nangin balo. 4Kinahanglan pa namon nga baklon ang tubig nga amon ginainom kag ang kahoy nga amon ginagatong. 5Ginapaobra kami nga daw sa mga sapat nga ginagutahan. Kag wala gid kami ginapapahuwaya. 6Nagpasakop kami sa mga taga-Egipto kag taga-Asiria agod lang may pagkaon kami. 7Nagpakasala ang amon mga katigulangan nga patay na subong, kag kami ang nagaantos tungod sang ila sala. 8Ginadumalahan kami sang mga ulipon kag wala sing may makahilway sa amon sa ila mga kamot. 9Sa amon pagpangita sang pagkaon nabutang sa peligro ang amon kabuhi sa mga armado nga mga tawo sa kamingawan. 10Ginahilanat kami sa puwerte nga kagutom, kag ang amon lawas daw hurnohan kainit. 11Ginpanglugos ang amon mga asawa kag mga anak nga babayi sa Zion kag sa mga banwa sang Juda. 12Ginbitay sa kamot ang amon mga pangulo, kag wala pagtahura ang amon mga tigulang. 13Ang amon mga pamatan-on nga mga lalaki ginpilit nga maggaling nga daw mga ulipon, kag ang mga kabataan nagakaladusmo sa pagpas-an sang mabug-at nga mga kahoy. 14Ang mga tigulang wala na nagapungko sa puwertahan sang siyudad sa paghatag sang laygay, kag ang pamatan-on nga mga lalaki wala na nagatukar sang sunata. 15Wala na kami sang kalipay. Imbes nga magsinaot kami, nagapangasubo kami. 16Wala na ang amon kadungganan. Kaluluoy kami, tungod kay nakasala kami. 17Tungod sini nagasakit ang amon balatyagon kag nagapalangdulom ang amon panulok. 18Kay mamingaw na ang Bukid sang Zion, kag ginalagawan na lang ini sang talunon nga mga ido.5:18 talunon nga mga ido: sa English, jackals.
19O Ginoo, nagahari ka sa wala sing katapusan. Ang imo paghari nagapadayon hasta san-o. 20Ngaa permi mo kami ginakalimtan? Ngaa ginsikway mo kami sing malawig? 21O Ginoo, pabalika kami sa imo kag magabalik kami. Ibalik sa amon ang amon maayo nga kahimtangan sang una. 22Sobra na bala ang imo kaakig sa amon nga ginsikway mo na gid kami?
1Remember, O LORD, what is come upon us: consider, and behold our reproach. 2Our inheritance is turned to strangers, our houses to aliens. 3We are orphans and fatherless, our mothers are as widows. 4We have drunken our water for money; our wood is sold unto us.5.4 is…: Heb. cometh for price 5Our necks are under persecution: we labour, and have no rest.5.5 Our…: Heb. On our necks are we persecuted 6We have given the hand to the Egyptians, and to the Assyrians, to be satisfied with bread. 7Our fathers have sinned, and are not; and we have borne their iniquities. 8Servants have ruled over us: there is none that doth deliver us out of their hand. 9We gat our bread with the peril of our lives because of the sword of the wilderness. 10Our skin was black like an oven because of the terrible famine.5.10 terrible: or, terrors, or, storms 11They ravished the women in Zion, and the maids in the cities of Judah. 12Princes are hanged up by their hand: the faces of elders were not honoured. 13They took the young men to grind, and the children fell under the wood. 14The elders have ceased from the gate, the young men from their musick. 15The joy of our heart is ceased; our dance is turned into mourning. 16The crown is fallen from our head: woe unto us, that we have sinned!5.16 The…: Heb. The crown of our head is fallen
17For this our heart is faint; for these things our eyes are dim. 18Because of the mountain of Zion, which is desolate, the foxes walk upon it. 19Thou, O LORD, remainest for ever; thy throne from generation to generation. 20Wherefore dost thou forget us for ever, and forsake us so long time?5.20 so…: Heb. for length of days? 21Turn thou us unto thee, O LORD, and we shall be turned; renew our days as of old. 22But thou hast utterly rejected us; thou art very wroth against us.5.22 But…: or, For wilt thou utterly reject us?
