Panalambiton 4 – HLGN & NTLR

Ang Pulong Sang Dios

Panalambiton 4:1-22

1-2Ang mga pumuluyo sang Zion daw pareho sa puro nga bulawan nga naglubad ukon sa malahalon nga mga bato nga naglalapta sa mga karsada. Pareho sila sadto sa bilidhon nga bulawan, pero subong ginakabig sila nga daw mga kolon nga hinimo lang sang mga manugkolon. 3Bisan ang talunon nga mga ido4:3 talunon nga mga ido: sa English, jackals. nagapatiti sang ila mga bata, pero ang akon iya katawhan nagapabaya sa ila mga bata pareho sang mga pispis nga ostrits4:3 ostrits: Tan-awa ang Job 39:13-18 parte sa kinaiya sang sini nga pispis. sa desierto. 4Tungod sa kauhaw ang dila sang ila mga lapsag nagapilit sa ila mga alingagngag. Nagapangayo ang mga kabataan sang pagkaon, pero wala gid sing may nagahatag sa ila. 5Ang mga tawo nga nagakaon anay sang manamit nga pagkaon, nagapangayo na lang subong sang pagkaon sa mga tawo sa dalan. Atong mga nagdako nga manggaranon, nagaukay na lang subong sang pagkaon sa basurahan. 6Ang silot sa akon mga kasimanwa mas sobra pa sa silot sang Sodom, nga gulpi lang nga ginlaglag sang Dios nga wala gid sing may nagbulig sa ila. 7Sadto anay, ang mga pangulo sang Jerusalem maayo gid ang lawas. Masilaw ang ila kaputi pareho sang snow ukon gatas. Mapula-pula ang ila supat pareho sang malahalon nga mga bato. 8Pero karon mas maitom pa sila sang sa uling, kag indi na sila makilala sa mga dalan. Daw sa mga tul-an na lang sila nga naputos sang panit, kag daw sa laya nga kahoy. 9Mas maayo pa ang mga nagkalamatay sa inaway sang sa nagkalamatay sa gutom. Amat-amat sila nga nagkalamatay sa gutom tungod nga wala gid sing pagkaon. 10Pag-abot sang kalaglagan sa akon mga kasimanwa, bisan ang mabinalak-on nga mga iloy nagluto sang ila kaugalingon nga mga anak agod kaunon tungod sa puwerte nga kagutom.

11Ginpaagom sang Ginoo ang iya bug-os nga kaakig sa Zion. Gani ginsunog niya ini hasta ang mga pundasyon sini. 12Indi makapati ang mga hari sa bug-os nga kalibutan kag ang ila mga katawhan nga makasulod ang mga kaaway sa mga puwertahan sang Jerusalem. 13Pero natabo ini tungod sa mga sala sang ila mga propeta kag mga pari, nga nagpamatay sang inosente nga mga tawo. 14Kag karon nagapangapkap sila sa mga karsada pareho sang bulag. Nabulit sang dugo ang ila mga bayo, gani wala sing may nagapangahas nga magtandog sa ila. 15Ginasinggitan sila sang mga tawo, “Palayo kamo! Mga mahigko kamo! Indi ninyo kami pagtanduga.” Gani nagpalagyo sila kag bisan diin na lang sila nga nasyon nagkadto; pero wala gid sang may nagbaton sa ila. 16Ang Ginoo mismo ang nagpalapta sa ila, wala na sila ginasapak sang Ginoo. Wala na ginarespeto ang mga pari kag mga manugdumala.

17Nagapalangdulom na ang amon mga panulok sa paghulat sang bulig sang amon kadampig nga mga nasyon, pero wala gid sila nagbulig sa amon. Nagbantay kami sa amon mga tore sa pag-abot sang nasyon nga indi man lang makaluwas sa amon. 18Ginabantayan sang mga kaaway ang amon mga hulag. Indi kami makalakat sa mga dalan. Dali na lang ang amon katapusan. Naisip na ang amon mga inadlaw. 19Mas madasig pa sang sa mga agila ang amon mga kaaway nga nagalagas sa amon. Ginalagas nila kami hasta sa mga bukid. Kag bisan sa kamingawan kami didto man sila nagahulat sa pagsalakay sa amon. 20Nadakpan nila sa ila patibong ang amon hari nga ginpili sang Ginoo, nga ginasaligan namon nga magprotektar sa amon kontra sa mga kaaway nga mga nasyon.

21Sige, magkalipay kamo kag magkinasadya, kamo nga katawhan sang Edom nga nagaestar sa duta sang Uz. Pero ipainom man sa inyo ang kupa sang silot sang Ginoo, kag mahubog kamo kag mahublasan. 22Mga pumuluyo sang Jerusalem,4:22 Mga pumuluyo sang Jerusalem: sa Hebreo, anak nga babayi sang Zion. matapos na ang inyo silot. Madali na lang kamo papaulion sang Ginoo halin sa pagkabihag. Pero kamo nga katawhan sang Edom silutan sang Ginoo tungod sa inyo mga sala kag ipahayag niya ang inyo kalautan.

Nouă Traducere În Limba Română

Plângeri 4:1-22

Judecata Domnului cu privire la Sion

11 Acest capitol este în acrostih (fiecare verset începe cu o literă a alfabetului ebraic, în ordinea literelor).Cum s‑a înnegrit aurul

și cum s‑a schimbat aurul cel curat!

Pietrele sfinte stau risipite

pe la fiecare colț de stradă.

2Cum fiii prețioși ai Sionului,

altădată prețuiți ca aurul pur,

sunt considerați acum ca urcioarele de lut,

lucrate de mâinile olarului.

3Până și șacalii își scot sânul

ca să‑și alăpteze puii!

Fiica poporului meu a ajuns însă nemiloasă

ca struții pustiei3 Vezi Iov 39:14-17..

4Limba celui alăptat se lipește de cerul gurii,

fiind uscată de sete.

Copiii cer pâine,

însă nimeni nu le‑o dă.

5Cei ce se hrăneau cu delicatese

zac acum părăsiți pe străzi.

Cei crescuți în purpură

se lipesc acum de un morman de cenușă.

6Nelegiuirea fiicei poporului meu a devenit mai mare

decât păcatul Sodomei,

care a fost distrusă într‑o clipă,

fără a pune mâna cineva pe ea6 Sensul versului este nesigur..

7Prinții ei erau mai curați decât zăpada

și mai albi decât laptele.

Trupurile lor erau mai roșii decât rubinele,

iar fețele7 Sensul termenului ebraic este nesigur. lor erau ca safirul.7 Sau: lapislazuli.

8Acum însă sunt mai negri la înfățișare decât funinginea,

astfel că nu‑i mai recunoști pe străzi.

Pielea li s‑a lipit de oase

și a devenit uscată ca lemnul.

9Cei uciși de sabie sunt mai fericiți

decât cei uciși de foamete.

Ei se scurg, cad străpunși

din lipsa roadelor câmpului.

10Femeile, care erau pline de milă,

și‑au fiert copiii cu mâinile lor.

Ei le‑au slujit drept hrană

când fiica poporului meu era zdrobită.

11Domnul Și‑a dezlănțuit toată furia,

Și‑a revărsat mânia Lui aprigă.

A aprins un foc în Sion,

care i‑a mistuit temeliile.

12Regii pământului n‑ar fi crezut,

sau vreunul din locuitorii lumii,

că asupritorul și dușmanul

vor intra pe porțile Ierusalimului.

13S‑a întâmplat din cauza păcatelor profeților lui

și a nelegiuirilor preoților lui

care au vărsat în mijlocul lui

sângele celor drepți.

14Ei rătăcesc orbi pe străzi,

atât de mânjiți de sânge,

încât nimeni nu îndrăznește

să se atingă de veșmintele lor.

15„Plecați, necuraților!“ se strigă la ei.

„Plecați! Plecați! Nu ne atingeți!“

Fugind și rătăcind printre neamuri, acestea spun:

„Nu vor mai locui aici!“

16Domnul Însuși i‑a împrăștiat;

El nu mai veghează asupra lor.16 Sau: El nu mai dorește să‑i privească.

Preoților nu mai sunt respectați,

iar bătrânilor nu li se mai arată bunăvoință.

17Ochii noștri obosiseră,

așteptând zadarnic ajutorul.

Din turnurile noastre ne uitam

după un neam care nu ne putea izbăvi.

18Dușmanii ne luau urma,

astfel că nu puteam ieși în piețe.

Sfârșitul se apropia, zilele se împliniseră,

căci ne venise sfârșitul.

19Prigonitorii noștri au fost mai iuți

decât vulturii cerului.

Ne‑au urmărit pe munți

și ne‑au pândit în pustie.

20Unsul Domnului, suflarea nărilor noastre,

a fost capturat în gropile lor,

el, despre care spuneam:

„Vom trăi la umbra lui printre neamuri!“

21Bucură‑te și saltă de veselie, fiică a Edomului,

tu, care locuiești în țara Uț!

Să știi însă că potirul va trece și pe la tine;

te vei îmbăta și te vei dezbrăca.

22Fiică a Sionului, pedeapsa pentru nelegiuirea ta s‑a sfârșit.

El nu‑ți va mai prelungi exilul.

Nelegiuirea ta însă, fiică a Edomului, El o va pedepsi

și îți va scoate la iveală păcatele.