1Pagkatapos sadto, nabatian ko ang daw sa madamo gid nga mga tawo sa langit nga nagahambal sing mabaskog. Nagasiling sila, “Dayawon ta ang Ginoo! Dayawon ta ang aton Dios nga makagagahom sa tanan, kay siya ang nagluwas sa aton! 2Husto kag matarong ang iya paghukom! Ginsentensyahan niya ang bantog nga babayi nga nagabaligya sang iya lawas, kay gindagtaan niya ang mga tawo sa kalibutan sa iya imoralidad. Ginsilutan siya sang Dios tungod kay ginpamatay niya ang mga alagad sang Dios.” 3Nagsiling sila liwat, “Dayawon ta ang Ginoo! Ang aso sang ato nga siyudad magatub-ok sa wala sing katapusan!” 4Kag ang 24 ka manugdumala kag ang apat ka buhi nga mga tinuga nagluhod kag nagsimba sa Dios nga nagapungko sa trono. Siling nila, “Amen! Dayawon ta ang Ginoo!”
Ang Punsyon sa Kasal sang Karnero
5Dayon may tingog ako nga nabatian halin sa trono nga nagasiling, “Dayawa ninyo ang aton Dios, tanan kamo nga nagaalagad kag nagatahod sa iya, bantog man ukon indi!” 6Pagkatapos sadto, nabatian ko ang daw sa madamo gid nga mga tawo nga nagahambal, nga daw pareho sa daganas sang busay, kag daw pareho man sa mabaskog nga mga daguob. Nagasiling sila, “Dayawon ta ang Ginoo! Kay ang Ginoo nga aton Dios nga makagagahom sa tanan nagahari na. 7Maghinugyaw kita kag magkinalipay, kag dayawon ta siya. Kay nag-abot na ang tion sang kasal sang Karnero. Ang iya nobya preparado na. 8Ginpabayuan siya sing matinlo nga linen nga nagabadlak.” (Ang bayo nga linen nagakahulugan sang matarong nga mga binuhatan sang mga katawhan sang Dios.)
9Nagsiling dayon ang anghel sa akon, “Isulat ini: Bulahan ang mga tawo nga gin-agda sa punsyon sang kasal sang Karnero.” Nagsiling pa gid siya, “Matuod ini nga mga pulong sang Dios.” 10Nagluhod ako dayon sa atubangan sang anghel sa pagsimba sa iya. Pero nagsiling siya sa akon, “Indi ina paghimua sa akon. Ang Dios lang gid ang imo simbahon. Suluguon man lang ako sang Dios nga pareho sa imo kag sa imo mga utod nga nagasugid sang kamatuoran parte kay Jesus.” (Kay ang kamatuoran parte kay Jesus amo man ang ginhambal kag ginsulat sang mga propeta.)
Ang Nagasakay sa Puti nga Kabayo
11Nakita ko dayon nga nag-abri ang langit, kag didto may kabayo nga puti. Ang nagasakay sa kabayo ginatawag Masaligan kag Matuod. Matarong ang iya paghukom kag pagpakig-away. 12Ang iya mga mata daw sa kalayo nga nagadabadaba, kag may madamo nga mga korona sa iya ulo. May ngalan nga nakasulat sa iya, ugaling wala gid sing may nakahibalo kon ano ang kahulugan sini kundi siya gid lang. 13Nagasuksok siya sang bayo nga gintusmog sa dugo. Ginatawag siya nga “Pulong sang Dios.” 14May nagasunod sa iya nga mga soldado nga halin sa langit, nga nagasakay man sa puti nga mga kabayo, kag ang ila bayo linen nga matinlo kag maputi. 15Nagaguwa sa iya baba ang matalom nga espada nga amo ang iya gamiton sa pagpaampo sa mga nasyon. Dumalahan niya sila, kag wala gid sing may makakontra sa iya pagdumala. Ipakita gid niya ang puwerte nga kaakig sang makagagahom nga Dios sa ila. 16May nakasulat sa iya bayo kag sa iya paa nga, “Hari nga labaw sa tanan nga hari kag Ginoo nga labaw sa tanan nga ginoo!”
17Pagkatapos sadto, nakita ko ang isa ka anghel nga nagatindog sa adlaw. Nagsinggit siya sa tanan nga pispis nga nagalupad sa kahanginan, “Dali kamo kag magtipon para sa dako nga punsyon sang Dios! 18Dali kamo kag kauna ninyo ang unod sang mga hari, mga heneral, mga soldado, mga manugkabayo, pati ang unod sang ila mga kabayo. Kauna ninyo ang unod sang tanan nga tawo, ulipon ukon indi ulipon, bantog ukon indi!”
19Pagkatapos nakita ko ang sapat kag ang mga hari sa kalibutan kag ang ila mga soldado nga nagtilipon sa pagpakig-away sa nagasakay sa puti nga kabayo kag sa iya mga soldado nga halin sa langit. 20Nadakpan ang sapat. Nadakpan man ang indi matuod nga propeta, nga amo ang naghimo sang mga milagro sa iya pag-alagad sa sapat. Paagi sa mga milagro, ginpatalang niya ang mga tawo nga may marka sang sapat kag nagasimba sa rebulto sini. Sila nga duha ginhaboy nga buhi sa dagat19:20 dagat: Ang Griego nga pulong sini ginatawag sa English nga “lake” ukon sa iban nga Bisaya, “linaw”. nga kalayo nga nagadabadaba sing asupre. 21Ang ila mga soldado ginpamatay sang espada nga nagaguwa sa baba sang nagasakay sa puti nga kabayo. Kag nagpagusto kaon ang mga pispis sang ila unod.
¡Aleluya!
1Después de esto oí en el cielo un tremendo bullicio, como el de una inmensa multitud que exclamaba:
«¡Aleluya!
La salvación, la gloria y el poder son de nuestro Dios,
2pues sus juicios son verdaderos y justos:
ha condenado a la famosa prostituta
que con sus adulterios corrompía la tierra;
ha vindicado la sangre de los siervos de Dios derramada por ella».
3Y volvieron a exclamar:
«¡Aleluya!
El humo de ella sube por los siglos de los siglos».
4Entonces los veinticuatro ancianos y los cuatro seres vivientes se postraron y adoraron a Dios, que estaba sentado en el trono, y dijeron:
«¡Amén, Aleluya!»
5Y del trono salió una voz que decía:
«¡Alabad a nuestro Dios,
todos sus siervos, grandes y pequeños,
que con reverente temor le sirven!»
6Después oí voces como el rumor de una inmensa multitud, como el estruendo de una catarata y como el retumbar de potentes truenos, que exclamaban:
«¡Aleluya!
Ya ha comenzado a reinar el Señor,
nuestro Dios Todopoderoso.
7¡Alegrémonos y regocijémonos
y démosle gloria!
Ya ha llegado el día de las bodas del Cordero.
Su novia se ha preparado,
8y se le ha concedido vestirse
de lino fino, limpio y resplandeciente».
(El lino fino representa las acciones justas de los santos).
9El ángel me dijo: «Escribe: “¡Dichosos los que han sido convidados a la cena de las bodas del Cordero!”» Y añadió: «Estas son las palabras verdaderas de Dios».
10Me postré a sus pies para adorarle. Pero él me dijo: «¡No, cuidado! Soy un siervo como tú y como tus hermanos que se mantienen fieles al testimonio de Jesús. ¡Adora solo a Dios! El testimonio de Jesús es el espíritu que inspira la profecía».
El jinete del caballo blanco
11Luego vi el cielo abierto, y apareció un caballo blanco. Su jinete se llama Fiel y Verdadero. Con justicia dicta sentencia y hace la guerra. 12Sus ojos resplandecen como llamas de fuego, y muchas diademas ciñen su cabeza. Lleva escrito un nombre que nadie conoce sino solo él. 13Está vestido de un manto teñido en sangre, y su nombre es «el Verbo de Dios». 14Le siguen los ejércitos del cielo, montados en caballos blancos y vestidos de lino fino, blanco y limpio. 15De su boca sale una espada afilada, con la que herirá a las naciones. «Las gobernará con puño de hierro».19:15 gobernará … hierro. Lit. pastoreará con cetro de hierro; Sal 2:9. Él mismo exprime uvas en el lagar del furor del castigo que viene de Dios Todopoderoso. 16En su manto y sobre el muslo lleva escrito este nombre:
Rey de reyes y Señor de señores.
17Vi a un ángel que, parado sobre el sol, gritaba a todas las aves que vuelan en medio del cielo: «Venid, reuníos para la gran cena de Dios, 18para que comáis carne de reyes, de jefes militares y de magnates; carne de caballos y de sus jinetes; carne de toda clase de gente, libres y esclavos, grandes y pequeños».
19Entonces vi a la bestia y a los reyes de la tierra con sus ejércitos, reunidos para hacer guerra contra el jinete de aquel caballo y contra su ejército. 20Pero la bestia fue capturada junto con el falso profeta. Este es el que hacía señales milagrosas en presencia de ella, con las cuales engañaba a los que habían recibido la marca de la bestia y adoraban su imagen. Los dos fueron arrojados vivos al lago de fuego y azufre. 21Los demás fueron exterminados por la espada que salía de la boca del que montaba a caballo, y todas las aves se hartaron de su carne.
