Ang Kanta sang mga Tinubos
1Pagkatapos sadto, nakita ko ang Karnero nga nagatindog didto sa Bukid sang Zion. Kaupod niya didto ang 144,000 ka tawo. Sa ila agtang nakasulat ang ngalan sang Karnero kag sang iya Amay. 2Dayon may tingog ako nga nabatian halin sa langit nga daw sa daganas sang busay ukon daw sa matunog nga daguob; kag daw sa tukar sang mga manug-arpa nga nagakuting-kuting sa ila mga arpa. 3Ang 144,000 ka tawo nagakanta nga nagaatubang sa trono, sa apat ka buhi nga mga tinuga, kag sa mga manugdumala. Kag ginakanta nila ang bag-o nga kanta nga wala sing iban nga nakahibalo kundi sila lang nga 144,000 nga mga tinubos halin sa kalibutan. 4Sila amo ang mga tawo nga wala gid nagpakighilawas sa mga babayi kag wala gid nagpangasawa. Nagasunod sila sa Karnero bisan diin siya magkadto. Gintubos sila halin sa mga tawo agod mangin una nga inughalad sa Dios kag sa Karnero. 5Wala sing may makasiling nga nagbutig sila, kag wala gid sing may ikasaway sa ila.
Ang Tatlo ka Anghel
6Kag nakita ko dayon ang isa pa gid ka anghel nga nagalupad sa kahanginan. Dala niya ang wala nagabaylo nga Maayong Balita. Ginbantala niya ini sa mga tawo sa kalibutan, sa tanan nga nasyon, tribo, lingguahe, kag lahi. 7Nagsiling siya sa mabaskog nga tingog, “Kahadluki ninyo ang Dios kag dayawa siya, tungod kay nag-abot na ang oras nga hukman niya ang tanan nga tawo. Simbaha ninyo ang Dios nga naghimo sang langit, sang duta, sang dagat, kag sang mga tuburan.”
8Ang ikaduha nga anghel nagsunod sa nahauna nga anghel. Siling niya, “Naguba! Naguba na ang bantog nga siyudad sang Babilonia.14:8 Babilonia: Posible nga ang Babilonia sa sini nga libro nagasimbolo sang Roma. Kay ang iya mga pumuluyo amo ang nagganyat sa mga tawo sa bug-os nga kalibutan nga magsunod sa ila imoralidad, nga ginakaugtan gid sang Dios.”
9Ang ikatatlo nga anghel nagsunod sa duha ka nahauna nga anghel. Nagasiling siya sa mabaskog nga tingog, “Ang tanan nga nagasimba sa sapat kag sa iya rebulto kag nagabaton sang marka sang sapat sa ila agtang ukon sa ila kamot 10makatilaw gid sang kaakig sang Dios. Kag silutan gid sila sa nagadabadaba nga asupre samtang nagatan-aw ang mga anghel sang Dios kag ang Karnero. 11Ang aso sang kalayo nga magasilot sa ila magapaibabaw sa wala sing katapusan. Adlaw-gab-i wala gid sing pahuway ang pag-antos sadtong mga nagasimba sa sapat kag sa iya rebulto, sila nga nagpamarka sang ngalan sang sapat.”
12Gani kamo nga mga katawhan sang Dios, nga nagatuman sang iya mga sugo kag nagatuo kay Jesus, kinahanglan magmainantuson kamo.
13Pagkatapos sadto, may nabatian ako nga tingog halin sa langit nga nagasiling, “Isulat ini: Sugod subong bulahan ang mga nagkalamatay nga ara sa Ginoo!” Kag nagsabat ang Espiritu Santo, “Matuod ina, makapahuway na sila sa ila mga pagpangabudlay, kay mabaton na nila ang ila balos para sa ila maayo nga mga binuhatan.”
Ang Pag-ani sa Kalibutan
14Dayon may nakita ako nga puti nga panganod, kag may nagapungko didto nga daw sa tawo.14:14 daw sa tawo: ukon, daw sa Anak sang Tawo. May korona siya nga bulawan sa iya ulo kag may ginauyatan siya nga matalom nga garab. 15Dayon may isa pa gid ka anghel nga nagguwa halin sa templo kag nagsinggit sa nagapungko sa panganod, “Gamita na ang imo garab kay tig-alani na, luto na ang alanihon sa kalibutan.” 16Gani gin-garab sang nagapungko sa panganod ang alanihon sa kalibutan.
17Karon may nakita ako liwat nga anghel nga nagguwa sa templo didto sa langit, kag may garab man siya nga matalom.
18Kag didto sa halaran may nagguwa man nga anghel. Siya ang anghel nga nagaasikaso sang kalayo didto sa halaran. Nagsinggit siya sa anghel nga may garab nga matalom, “Gamita na ang imo garab kag panggutraba ang mga ubas sa kalibutan kay luto na.” 19Gani ginpanggutrab niya kag gintumpok dayon didto sa dako nga pulugaan. Ang halimbawa sini nga pulugaan amo ang silot14:19 silot: sa literal, kaakig. sang Dios. 20Ginpuga ang mga ubas sa guwa sang siyudad, kag ang nagguwa halin sa pulugaan dugo nga nagbaha sing mga 300 ka kilometro ang kalawigon, kag mga isa ka dupa ang kadalumon.
Lammet og den nye sang fra de 144.000
1Derefter så jeg, at Lammet pludselig stod på Zions bjerg. Sammen med det så jeg 144.000, som havde Lammets navn og dets Fars navn skrevet på panden. 2Så hørte jeg en buldren fra Himlen, der lød som et mægtigt vandfald eller en vedvarende torden. Det var som en utrolig mængde af harpespillere, 3der spillede og sang foran Guds trone, de fire levende væsener og de 24 medregenter. Det var en ny sang, som kun de 144.000, der var blevet løskøbt fra jorden, kunne lære. 4Det er dem, som ikke er blevet urene ved at dyrke afguder. De er uskyldsrene som jomfruer. Det er dem, der følger Lammet, hvor det end går. De er løskøbt ud af menneskeheden som den første høst for Gud og for Lammet. 5Der kommer ikke et usandt ord fra deres mund, og der er intet at udsætte på dem.
De tre engles budskab til hele jordens befolkning
6Derefter så jeg en engel flyve rundt på himlen. Den forkyndte det evige budskab om tro på Kristus på ethvert sprog til alle folkeslag over hele jorden. 7„Giv Gud den ære, der tilkommer ham,” råbte englen. „Dommens time er kommet. Bøj jer for ham, der skabte himlen og jorden, havet og alle vandkilderne.”
8Endnu en engel fulgte efter. Han råbte: „Hun er faldet! Det store Babylon, som forførte alle nationerne til at drikke af sin berusende og besnærende vin, er faldet.”
9En tredje engel fulgte efter, og han råbte: „De, der tilbeder uhyret og dets statue og tager imod dets mærke på panden eller på hånden, 10vil få Guds vrede at føle i fuldt mål. De vil opleve en nådesløs straf, hvor de bliver pint i ild og svovl for øjnene af de hellige engle og Lammet. 11Røgen fra deres pinested vil i al evighed stige op, og hverken dag eller nat vil der være nogen lindring for dem, der tilbeder uhyret og dets statue, og som tager imod dets mærke.”
12Men for alle dem, der tilhører Gud, dem, der holder fast ved hans befalinger og troen på Jesus, gælder det om at være udholdende.
13Så hørte jeg en stemme fra Himlen sige: „Skriv: ‚Velsignede er alle de, der fra nu af dør i troen på deres Herre.’ Ja, siger Ånden, så kan de få lov til at hvile ud efter den hårde kamp, for deres gerninger taler deres sag.”
Jordens høst, et introduktionsbillede til Guds sidste strafudmåling
14Derefter så jeg pludselig en hvid sky, og på skyen sad en skikkelse, som lignede et menneske.14,14 Eller: „en menneskesøn”. På hebraisk er „menneskesøn” et udtryk, der betyder „menneske”. Han havde en guldkrone på hovedet og en skarp segl i hånden. 15En anden engel kom ud fra den himmelske helligdom og råbte til ham, der sad på skyen: „Sving din segl over jorden og høst. Tiden er inde, for kornet er klar til høst.” 16Han, som sad på skyen, svang sin segl over jorden, og jordens korn blev høstet.
17Bagefter kom endnu en engel ud fra helligdommen med en skarp segl i hånden. 18En engel mere kom til syne, denne gang fra alteret, og han havde magt over ilden. Han råbte til englen med den skarpe segl: „Brug din segl og skær klaserne af jordens vinstok, for druerne er klar til høst.” 19Så svang englen sin segl over jorden, skar druerne af jordens vinstok og kastede dem i Guds vredes mægtige persekar. 20Druerne blev trådt i persekarret uden for byen, og fra karret strømmede der en flod af blod, der var 1.600 stadier14,20 De 1.600 stadier svarer til knap 300 km. Da 4 er menneskehedens og jordens tal, er det sandsynligt, at 4x4x100 har symbolsk betydning og står for det rent menneskelige uden guddommeligt islæt. 3 er tallet for det guddommelige og himmelske. lang og så dyb, at en hest ville synke i til halsen.
