Pahayag 12 – HLGN & CST

Ang Pulong Sang Dios

Pahayag 12:1-18

Ang Babayi kag ang Dragon

1May makatilingala dayon nga butang nga nagpakita sa langit. Nakita ko ang isa ka babayi nga nagabayo sing adlaw, kag ang bulan didto sa idalom sang iya mga tiil. Kag sa iya ulo may korona nga may dose ka bituon. 2Manugbata na ang babayi, kag nagauraroy tungod kay nagapasakit na siya.

3May isa pa gid ka makatilingala nga butang nga akon nakita sa langit. Malapit sa babayi may dako nga dragon nga pula nga may pito ka ulo kag may napulo ka sungay, kag sa kada ulo may korona. 4Ginpangahig sang iya ikog ang ikatlo nga parte sang mga bituon kag ginpanghaboy sa duta. Didto siya nagatindog malapit sa babayi nga manugbata agod pagbata sang babayi kaunon niya dayon ang bata. 5Karon, nagbata ang babayi kag ang iya bata lalaki. Ang ini nga bata amo ang magadumala sa mga nasyon, kag wala gid sing may makakontra sa iya pagdumala. Gani pagkatawo sang bata wala siya makaon sang dragon tungod kay ginsabnit siya dayon kag gindala sa Dios didto sa iya trono. 6Ang babayi nga nagbata nagpalagyo sa kamingawan nga ginpreparar na nga daan sang Dios para sa iya, agod didto siya atipanon sa sulod sang 1,260 ka adlaw.

7Karon, nagsugod ang inaway sa langit. Nagpakig-away si Micael kag ang iya mga kaupod nga mga anghel kontra sa dragon. Nagpakig-away man ang dragon kag ang iya sakop nga mga anghel. 8Pero napierdi ang dragon, kag siya kag ang iya mga anghel ginpalayas sa langit. 9Gintabog paguwa ang dako nga dragon. Siya amo atong man-og sang una nga ginatawag nga Yawa ukon Satanas, nga nagapatalang sa mga tawo sa bug-os nga kalibutan. Ginhulog siya diri sa kalibutan pati ang iya sakop nga mga anghel.

10Pagkatapos sadto, nabatian ko dayon ang mabaskog nga tingog didto sa langit nga nagasiling, “Karon nag-abot na ang oras nga ang mga tawo luwason na sang Dios! Ginapakita na niya subong ang iya gahom bilang Hari kag ang awtoridad ni Cristo nga iya pinili! Kay ginpalayas na sa langit ang manug-akusar sang aton mga utod sa pagtuo. Wala sing pahuway ang iya pag-akusar sa ila sa aton Dios. 11Pero ginpierdi siya sang aton kapareho nga mga tumuluo paagi sa dugo sang Karnero, kag paagi sa kamatuoran nga ila ginbantala. Kag wala sila nahadlok nga magtaya sang ila kabuhi tungod sa ila pagtuo. 12Gani magkalipay kamo, kamo nga nagaestar sa langit. Pero kaluluoy kamo nga nagaestar sa duta kag sa dagat, tungod kay nagpanaog na si Satanas dira sa inyo. Naakig gid siya katama tungod kay nahibaluan niya nga malip-ot na gid lang ang iya tion nga nabilin.”

13Sang matalupangdan sang dragon nga ginhulog na siya sa duta, ginlagas niya dayon ang babayi nga nagbata sing lalaki. 14Pero ginhatagan ang babayi sing duha ka pakpak nga pareho sa dako nga agila, agod makalupad siya pakadto sa iya lugar sa kamingawan nga sa diin pagaasikasuhon siya sa sulod sang tatlo ka tuig kag tunga, kag indi siya maano sang man-og. 15Gani nagbuga dayon ang man-og sing madamo nga tubig nga daw sa baha pakadto didto sa babayi agod anuron siya. 16Pero ginbuligan sang duta ang babayi. Nag-abri ang duta kag ginsuyop ang tubig nga halin sa baba sang dragon. 17Kag nagdugang pa gid ang kaakig sang dragon sa babayi, gani ang iya ginhimo, nagpakig-away siya sa iban nga mga bata sang babayi. Ini nga mga bata wala sing iban kundi ang tanan nga nagatuman sa mga sugo sang Dios kag nagasunod sa kamatuoran nga ginpanudlo ni Jesus. 18Kag nagtindog ang dragon sa baybayon.

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Apocalipsis 12:1-17

La mujer y el dragón

1Apareció en el cielo una señal maravillosa: una mujer revestida del sol, con la luna debajo de sus pies y con una corona de doce estrellas en la cabeza. 2Estaba encinta y gritaba por los dolores y angustias del parto. 3Y apareció en el cielo otra señal: un enorme dragón de color rojo encendido que tenía siete cabezas y diez cuernos, y una diadema en cada cabeza. 4Con la cola arrastró la tercera parte de las estrellas del cielo y las arrojó sobre la tierra. Cuando la mujer estaba a punto de dar a luz, el dragón se plantó delante de ella para devorar a su hijo tan pronto como naciera. 5Ella dio a luz un hijo varón que «gobernará a todas las naciones con puño de hierro».12:5 «gobernará … con puño de hierro. Lit. pastoreará … con cetro de hierro»; Sal 2:9. Pero su hijo fue arrebatado y llevado hasta Dios, que está en su trono. 6Y la mujer huyó al desierto, a un lugar que Dios le había preparado para que allí la sustentaran durante mil doscientos sesenta días.

7Se desató entonces una guerra en el cielo: Miguel y sus ángeles combatieron al dragón; este y sus ángeles, a su vez, les hicieron frente, 8pero no pudieron vencer, y ya no hubo lugar para ellos en el cielo. 9Así fue expulsado el gran dragón, aquella serpiente antigua que se llama Diablo y Satanás, y que engaña al mundo entero. Junto con sus ángeles, fue arrojado a la tierra.

10Luego oí en el cielo un gran clamor:

«Han llegado ya la salvación y el poder y el reino de nuestro Dios;

ha llegado ya la autoridad de su Cristo.

Porque ha sido expulsado

el acusador de nuestros hermanos,

el que los acusaba día y noche delante de nuestro Dios.

11Ellos lo han vencido

por medio de la sangre del Cordero

y por el mensaje del cual dieron testimonio;

no valoraron tanto su vida

como para evitar la muerte.

12Por eso, ¡alegraos, cielos,

y vosotros que los habitáis!

Pero ¡ay de la tierra y del mar!

El diablo, lleno de furor, ha descendido a vosotros,

porque sabe que le queda poco tiempo».

13Cuando el dragón se vio arrojado a la tierra, persiguió a la mujer que había dado a luz al varón. 14Pero a la mujer se le dieron las dos alas de la gran águila, para que volara al desierto, al lugar donde sería sustentada durante un tiempo y tiempos y medio tiempo, lejos de la vista de la serpiente. 15La serpiente, persiguiendo a la mujer, arrojó por sus fauces agua como un río, para que la corriente la arrastrara. 16Pero la tierra ayudó a la mujer: abrió la boca y se tragó el río que el dragón había arrojado por sus fauces. 17Entonces el dragón se enfureció contra la mujer, y se fue a hacer guerra contra el resto de sus descendientes, los cuales obedecen los mandamientos de Dios y se mantienen fieles al testimonio de Jesús.