Numero 32 – HLGN & NVI

Ang Pulong Sang Dios

Numero 32:1-42

Ang mga Tribo sa Sidlangan sang Suba sang Jordan

(Deu. 3:12-22)

1Ang mga tribo ni Reuben kag ni Gad may madamo gid nga mga kasapatan. Gani pagkakita nila nga ang duta sang Jazer kag Gilead maayo nga lugar para sa mga kasapatan, 2nagkadto sila kay Moises, Eleazar, kag sa mga pangulo sang katilingban sang Israel kag nagsiling, 3“Ang Atarot, Dibon, Jazer, Nimra, Heshbon, Eleale, Sebam, Nebo, kag Beon— 4ang mga lugar nga ginlaglag sang Ginoo paagi sa mga Israelinhon—maayo nga lugar para sa mga kasapatan, kag kami madamo sang kasapatan. 5Gani kon nalipay ka sa amon, sir, ihatag ini nga mga duta sa amon bilang amon parte. Indi kami pagpaestara sa tabok sang Suba sang Jordan.”

6Nagsiling si Moises sa mga tribo ni Gad kag ni Reuben, “Ano ang buot ninyo silingon, mapabilin lang kamo diri samtang ang inyo kapareho nga mga Israelinhon magkadto sa inaway? 7Ginapalas-ay lang ninyo ang mga Israelinhon sa pagkadto sa duta nga ginhatag sang Ginoo sa ila. 8Amo man ini ang ginhimo sadto sang inyo mga katigulangan sang ginpadala ko sila halin sa Kadesh Barnea sa pagtan-aw sang sini nga duta. 9Sang nakaabot sila sa Eshcol nga ililigan sang tubig kag nakita nila ang duta, ginpalas-ay nila ang mga Israelinhon sa pagkadto sa duta nga ginhatag sang Ginoo sa ila. 10Puwerte gid ang kaakig sang Ginoo sadto nga adlaw kag nagsumpa siya: 11‘Tungod kay wala sila nagsunod sa akon sing tinagipusuon, wala sing bisan isa sa ila nga nagaedad sing 20 ka tuig paibabaw nga naghalin sa Egipto nga makakita sang duta nga ginpromisa ko kay Abraham, Isaac kag Jacob 12luwas lang kay Caleb nga anak ni Jefune nga Keniznon kag kay Josue nga anak ni Nun, kay nagsunod sila sa akon sing tinagipusuon.’ 13Puwerte ang kaakig sang Ginoo sa mga Israelinhon. Gani ginpatalang-talang niya sila sa kamingawan sa sulod sang 40 ka tuig, hasta nga nagkalamatay atong bug-os nga henerasyon nga naghimo sang malain sa iya panulok.

14“Kag karon, kamo nga mga kaliwat sang mga makasasala amo naman ang nagbulos sa inyo mga katigulangan kag ginadugangan pa gid ninyo ang kaakig sang Ginoo sa mga Israelinhon. 15Kon indi kamo magsunod sa Ginoo pabay-an niya liwat ini nga katawhan diri sa kamingawan, kag kamo ang mangin kabangdanan sang ila kalaglagan.”

16Pero nagpalapit pa sila kay Moises kag nagsiling, “Mahimo lang kami diri sang mga toril para sa amon mga kasapatan, kag mga banwa para sa amon mga kababayihan kag kabataan. 17Pero handa kami sa pagpanguna sa amon kapareho nga mga Israelinhon sa pagpakig-away hasta nga madala namon sila sa ila mga lugar. Samtang nagapakig-away kami, diri lang ang amon mga kababayihan kag kabataan mag-estar sa napaderan nga mga banwa nga amon patindugon, agod hilway sila sa mga pumuluyo sang sini nga duta. 18Indi kami magpauli hasta nga ang tanan nga Israelinhon makabaton sang duta nga ila palanublion. 19Pero indi namon gusto nga makabaton sang duta upod sa ila sa tabok sang Jordan. Kay ang duta diri sa sidlangan dampi sang Jordan amo ang amon palanublion.”

20Nagsiling si Moises sa ila, “Kon desidido gid man kamo sa atubangan sang Ginoo nga mag-upod sa inaway, 21kag magtabok ang tanan ninyo nga mga soldado sa Jordan hasta nga matabog sang Ginoo ang iya mga kaaway, 22kag mapanag-iyahan ang duta, ti, puwede na kamo makabalik diri kay natuman na ninyo ang inyo obligasyon sa Ginoo kag sa kapareho ninyo nga Israelinhon. Kag ini nga duta mangin inyo na sa atubangan sang Ginoo.

23“Pero kon indi ninyo ini paghimuon, makasala kamo sa Ginoo, kag sigurado gid nga bayaran ninyo ang inyo sala. 24Sige, magtukod kamo sang mga banwa para sa inyo nga kababayihan kag mga kabataan, kag maghimo sang mga toril para sa inyo mga kasapatan, pero dapat tumanon ninyo ang inyo ginpromisa.”

25Nagsabat ang mga tribo ni Gad kag ni Reuben kay Moises, “Sir, tumanon namon ang imo mga sugo. 26Magapabilin diri sa mga banwa sang Gilead ang amon mga asawa, mga kabataan, kag mga kasapatan. 27Pero kami iya nga makasarang sa pagpakig-away magatabok sa Jordan sa pagpakig-away suno sa mando mo sa amon.”

28Gani nagmando si Moises kay Eleazar nga pari, kay Josue nga anak ni Nun, kag sa mga pangulo sang mga tribo sang Israel. 29Siling niya, “Kon desidido gid man sa atubangan sang Ginoo ang mga tribo ni Gad kag ni Reuben nga magtabok sa Jordan sa pagpakig-away, kag kon maagaw na ninyo ang amo nga duta, ihatag ninyo sa ila ang duta sang Gilead agod ila panag-iyahan. 30Pero kon indi gani sila magtabok upod sa inyo, ti dapat magbaton sila sang duta upod sa inyo didto sa duta sang Canaan.”

31Nagsiling ang mga tribo ni Gad kag ni Reuben, “Sir, tumanon namon ang ginsiling sang Ginoo. 32Desidido kami sa atubangan sang Ginoo nga magtabok sa Jordan pakadto sa Canaan sa pagpakig-away, pero ang amon palanublion nga duta amo ining diri sa sidlangan dampi sang Jordan.”

33Gani ginhatag ni Moises sa mga tribo ni Gad, ni Reuben, kag sa katunga sang tribo ni Manase nga anak ni Jose ang ginharian ni Sihon nga hari sang mga Amornon kag ang ginharian ni Og nga hari sang Bashan—ang bug-os gid nga duta pati ang mga banwa kag mga teritoryo sa palibot sini.

34Gintukod liwat sang tribo ni Gad ang Dibon, Atarot, Aroer, 35Atrot Shofan, Jazer, Jogbeha, 36Bet Nimra, kag Bet Haran. Ini nga mga banwa ginpalibutan nila sang pader. Naghimo man sila sang mga toril para sa ila mga kasapatan. 37Kag gintukod liwat sang mga tribo ni Reuben ang Heshbon, Eleale, Kiriataim 38pati ang mga lugar nga ginatawag anay nga Nebo kag Baal Meon, kag ang Sibma. Gin-ilisan nila ang mga ngalan sang mga banwa nga ila gintukod liwat.

39Ang mga kaliwat ni Makir nga anak ni Manase nagsalakay sa Gilead, kag naagaw nila ini kag ginpangtabog nila ang mga Amornon nga nagaestar didto. 40Gani ginhatag ni Moises ang Gilead sa mga kaliwat ni Makir, nga mga kaliwat man ni Manase, kag didto sila nag-estar. 41Si Jair nga kaliwat man ni Manase nakaagaw sang mga baryo sa Gilead kag gin-ngalanan niya ini nga “Mga Baryo ni Jair.” 42Naagaw ni Noba ang Kenat kag ang mga baryo sa palibot sini kag gintawag niya ini nga “Noba” suno sa iya ngalan.

Nueva Versión Internacional

Números 32:1-42

Rubén y Gad se establecen en Transjordania

1Las tribus de Rubén y Gad, que tenían mucho ganado, se dieron cuenta de que las tierras de Jazer y Galaad eran apropiadas para la ganadería. 2Así que fueron a decirles a Moisés, al sacerdote Eleazar y a los jefes de la comunidad:

3—Las tierras de Atarot, Dibón, Jazer, Nimrá, Hesbón, Elalé, Sebán, Nebo y Beón 4las conquistó el Señor para el pueblo de Israel, y son apropiadas para la ganadería de tus siervos. 5Si nos hemos ganado tu favor, permítenos tomar esas tierras como heredad. No nos hagas cruzar el Jordán.

6Entonces Moisés dijo a los rubenitas y a los gaditas:

—¿Les parece justo que sus hermanos vayan al combate mientras ustedes se quedan aquí sentados? 7Los israelitas se han propuesto conquistar la tierra que el Señor les ha dado; ¿no se dan cuenta de que esto los desanimaría? 8¡Esto mismo hicieron los padres de ustedes cuando yo los envié a explorar la tierra de Cades Barnea! 9Fueron a inspeccionar la tierra en el valle de Escol y, cuando volvieron, desanimaron a los israelitas para que no entraran en la tierra que el Señor les había dado. 10Ese día el Señor se encendió en ira y juró: 11“Por no haberme seguido de todo corazón, ninguno de los mayores de veinte años que salieron de Egipto verá la tierra que juré dar a Abraham, Isaac y Jacob. 12Ninguno de ellos la verá, con la sola excepción de Caleb, hijo de Jefone, el quenizita, y Josué, hijo de Nun, los cuales me siguieron a mí, el Señor, de todo corazón”. 13El Señor se encendió en ira contra Israel y los hizo vagar por el desierto cuarenta años, hasta que murió toda la generación que había pecado.

14»¡Y ahora ustedes, nido de pecadores, vienen en lugar de sus antepasados para aumentar la ira del Señor contra Israel! 15Si ustedes se niegan a seguirlo, él volverá a dejar en el desierto a todo este pueblo, y ustedes serán la causa de su destrucción».

16Entonces ellos se acercaron otra vez a Moisés y dijeron:

—Vamos a construir corrales para el ganado y a edificar ciudades para nuestros pequeños. 17Sin embargo, tomaremos las armas y marcharemos al frente de los israelitas hasta llevarlos a su lugar. Mientras tanto, nuestros pequeños vivirán en ciudades fortificadas que los protejan de los habitantes del país. 18No volveremos a nuestras casas hasta que cada uno de los israelitas haya recibido su heredad. 19Nosotros no queremos compartir con ellos ninguna heredad al otro lado del Jordán, porque nuestra heredad está aquí, en el lado oriental del río.

20Moisés contestó:

—Si están dispuestos a hacerlo así, delante del Señor tomen las armas y marchen al combate. 21Crucen con sus armas el Jordán y con la ayuda del Señor luchen hasta que él haya quitado del camino a sus enemigos. 22Cuando a su paso el Señor haya sometido la tierra, entonces podrán ustedes regresar a casa, pues habrán cumplido con su deber hacia el Señor y hacia Israel. Y con la aprobación del Señor esta tierra será de ustedes.

23»Pero si se niegan, estarán pecando contra el Señor. Y pueden estar seguros de que no escaparán de su pecado. 24Edifiquen ciudades para sus pequeños y construyan corrales para su ganado, pero cumplan también lo que han prometido».

25Los gaditas y los rubenitas dijeron a Moisés:

—Nosotros sus siervos haremos tal como usted lo ha mandado. 26Aquí en las ciudades de Galaad se quedarán nuestros pequeños, y todos nuestros ganados y rebaños, 27pero sus siervos cruzarán con sus armas el Jordán para pelear a la vanguardia del Señor, tal como usted lo ha ordenado.

28Así que Moisés dio las siguientes instrucciones al sacerdote Eleazar y a Josué, hijo de Nun, y a los jefes de las familias patriarcales de las tribus de Israel:

29—Si los gaditas y los rubenitas, armados para la guerra, cruzan el Jordán con ustedes y conquistan el país, como el Señor quiere, ustedes les entregarán como heredad la tierra de Galaad. 30Pero si no lo cruzan, ellos recibirán su heredad entre ustedes en Canaán.

31Los gaditas y los rubenitas respondieron:

—Somos sus siervos y haremos lo que el Señor ha mandado. 32Tal como él lo quiere, cruzaremos armados delante del Señor a la tierra de Canaán. Pero nuestra heredad estará de este lado del Jordán.

33Entonces Moisés entregó a los gaditas, rubenitas y a la media tribu de Manasés, hijo de José, el reino de Sijón, rey de los amorreos, y el reino de Og, rey de Basán. Les entregó la tierra con las ciudades que estaban dentro de sus fronteras, es decir, las ciudades de todo el país.

34Los gaditas edificaron las ciudades de Dibón, Atarot, Aroer, 35Atarot Sofán, Jazer, Yogbea, 36Bet Nimrá y Bet Arán. Las edificaron como ciudades fortificadas y construyeron corrales para sus rebaños. 37Los descendientes de Rubén edificaron las ciudades de Hesbón, Elalé, Quiriatayin, 38Nebo y Baal Megón (estos nombres fueron cambiados) y Sibmá.

39Los descendientes de Maquir, hijo de Manasés, fueron a Galaad, la conquistaron y echaron de allí a los amorreos que la habitaban. 40Entonces Moisés entregó Galaad a los maquiritas, que eran descendientes de Manasés, y ellos se establecieron allí. 41Yaír, descendiente de Manasés, capturó algunas aldeas y les puso por nombre Javot Yaír. 42Noba capturó Quenat y sus aldeas; a la región le dio su propio nombre.