Nagreklamo ang mga Israelinhon kay Moises
1Nagreklamo ang mga Israelinhon tungod sa ila kabudlayan. Pagkabati sini sang Ginoo, naakig siya kag nagpadala siya sang kalayo nga nagsunog sang dulunan sang kampo. 2Tungod sini, nagpangayo sang bulig ang mga Israelinhon kay Moises, kag nagpangamuyo si Moises sa Ginoo. Kag napatay ang kalayo. 3Gani ang amo nga lugar gin-ngalanan nga Tabera,11:3 Tabera: buot silingon sa Hebreo, nagakalayo. kay nagpadala ang Ginoo sang kalayo sa ila.
4Karon, ang grupo sang mga indi Israelinhon nga nag-upod sa mga Israelinhon nagapangita sang mga pagkaon nga gusto nila kaunon, gani pati ang mga Israelinhon nagreklamo nga nagasiling, “Kuntani makakaon kita sang karne. 5Sang didto kita sa Egipto, makakaon kita sang isda nga libre kag sang mga pipino, mga melon, mga sibuyas, kag mga ahos. 6Pero diri wala kita gana magkaon;11:6 wala kita gana magkaon: ukon, nagaluya kita. puro lang manna ang aton ginakaon.”
7Inang manna daw sa mga liso nga magagmay kag maputi.11:7 maputi: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. 8-9Ginapamulot ini sang mga Israelinhon sa duta kada aga, kag ginagaling nila ukon ginabayo sa lusong. Pagkatapos ginaluto nila sa kolon kag ginahimo nga manipis nga tinapay. Ang sabor sini pareho sa tinapay nga ginluto sa mantika nga halin sa olibo.
10Nabatian ni Moises ang reklamo sang kada pamilya sa puwertahan sang ila mga tolda. Puwerte gid ang kaakig sang Ginoo sa ila, kag si Moises nalainan man sa ila ginhimo. 11Nagpamangkot siya sa Ginoo, “Ngaa bala nga ginhatagan mo ako nga imo alagad sang dako nga problema? Ano bala ang ginhimo ko nga wala ka malipay, nga ginhatag mo sa akon ang problema sang sini nga mga tawo? 12Mga anak ko bala sila? Amay bala nila ako? Ngaa ginahambalan mo ako nga atipanon ko sila pareho sa isa ka yaya nga nagakugos sang isa ka lapsag, kag dal-on sila sa duta nga ginpromisa mo sa ila mga katigulangan? 13Sa diin bala ako makuha sang karne para sa sini nga katawhan? Kay nagasagi sila reklamo sa akon nga hatagan ko sila sang karne nga ila makaon. 14Indi ko masarangan nga atipanon sila tanan kon ako lang. Tama ini kabudlay para sa akon. 15Kon amo man lang sini ang pagtratar mo sa akon, patya na lang ako subong. Kon nalipay ka sa akon, indi ako pagpabay-i nga mag-antos.”
16Gani nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Patipuna ang 70 sa mga manugdumala sang Israel nga kilala mo gid nga mga pangulo sang katawhan, kag pakadtua sila sa Tolda nga Ginapakigkitaan kag patinduga sila didto upod sa imo. 17Magakunsad ako kag magapakighambal sa imo didto, kag ihatag ko ang iban mo nga awtoridad11:17 awtoridad: sa literal, Espiritu; ukon, espiritu. sa ila agod makabulig sila sa imo sa pagdumala sa mga tawo, agod indi lang ikaw isa ang magpas-an sang sini nga mga responsibilidad.
18“Dayon silinga ang mga tawo nga magpakatinlo sila,11:18 magpakatinlo sila: buot silingon, tumanon nila ang seremonya sang pagpakatinlo. kay sa buwas may makaon sila nga karne. Isiling ini sa ila: ‘Nabatian ko ang inyo reklamo nga gusto ninyo magkaon sang karne. Kag nagasiling kamo nga mas maayo pa ang inyo kahimtangan sa Egipto. Gani sa buwas hatagan ko kamo sang karne agod makakaon kamo. 19Indi lang isa ka adlaw, ukon duha, ukon lima, ukon napulo, ukon beinte ka adlaw ang inyo pagkaon sini, 20kundi isa ka bulan, hasta nga masum-oran kamo11:20 masum-oran kamo: sa literal, magguluwa ini sa inyo mga ilong. kag indi na kamo magkaon sini. Kay ginsikway ninyo ako nga nagaupod sa inyo, kag nagreklamo kamo sa akon nga kuntani wala na lang kamo naghalin sa Egipto.’ ”
21Pero nagsiling si Moises, “600,000 tanan ang mga tawo nga kaupod ko, kag karon nagasiling ka nga hatagan mo sila sang karne nga ila kan-on sa sulod sang isa ka bulan? 22Bisan ihawon pa namon ang tanan nga karnero kag baka ukon dakpon ang tanan nga isda sa dagat indi ini makaigo sa ila.” 23Nagsiling ang Ginoo kay Moises, “May limitasyon bala ang akon gahom? Makita mo karon kon matabo ang ginsiling ko ukon indi.”
24Gani naglakat si Moises kag ginsilingan niya ang mga tawo sang ginsiling sang Ginoo. Gintipon niya ang 70 sa mga manugdumala kag ginpatindog sa palibot sang Tolda. 25Dayon nagkunsad ang Ginoo paagi sa panganod kag nagpakighambal kay Moises. Kag ginhatag sang Ginoo sa 70 ka manugdumala ang iban nga awtoridad11:25 awtoridad: Tan-awa ang footnote sa bersikulo 17. ni Moises. Kag sang mabaton nila ini naghalambalanon sila,11:25 naghalambalanon sila: Tan-awa man ang natabo sa 1 Sam. 10:5-13. pero wala na ato matabo liwat.
26Ang duha ka tawo nga si Eldad kag si Medad nga nalista upod sa 70 ka manugdumala wala nagkadto sa Tolda kundi nagpabilin sila sa kampo. Pero nabaton man nila ang awtoridad kag naghalambalanon man sila didto sa kampo. 27May isa ka bataon nga lalaki11:27 bataon nga lalaki: Siguro siya si Josue nga ginmitlang sa sunod nga bersikulo. nga nagdalagan pakadto kay Moises kag nagsugid nga nagahalambalanon si Eldad kag si Medad didto sa kampo. 28Si Josue nga anak ni Nun, nga nangin kabulig ni Moises halin sang bataon pa siya, nagsiling kay Moises, “Sir, pauntata sila.” 29Pero nagsabat si Moises, “Nabalaka ka bala kon mangin ano ang resulta sini sa akon pagkapangulo? Kon sa akon lang, gusto ko nga ang tanan nga katawhan sang Ginoo hatagan niya sang awtoridad agod magahalambalanon sila pareho sang mga propeta.” 30Dayon nagbalik si Moises kag ang mga manugdumala sang Israel sa kampo.
31Karon, nagpadala ang Ginoo sang hangin nga nagdala sang mga pitaw halin sa dagat. Naglinupad-lupad sila sa palibot sang kampo, nga mga tatlo ka tapak ang ila antad sa duta kag pila ka kilometro ang ila kalaparon. 32Gani sa sinang bilog nga adlaw nagpangdakop ang mga tawo sang mga pitaw hasta sa bilog nga gab-i, kag pagkasunod pa gid nga adlaw. Wala sing may nakakuha sing manubo sa 30 ka sako, kag ginbulad nila ini sa palibot sang kampo. 33Pero samtang ginausang pa nila ang karne, kag wala pa nila matulon, naakig gid ang Ginoo sa ila, kag ginpadal-an niya sila sang grabe nga kalalat-an. 34Gani gintawag ang amo nga lugar nga Kibrot Hataava11:34 Kibrot Hataava: buot silingon sa Hebreo, lulubngan sang mga dalok-dalok. tungod kay didto ginlubong ang mga tawo nga dalok-dalok sa karne. 35Halin didto, naglakat ang mga Israelinhon sa Hazerot kag didto nagkampo.
Het volk klaagt
1Het volk begon al snel te klagen over allerlei tegenslagen en de Here hoorde dat. Hij werd toornig en stuurde vuur naar beneden dat rond het volk brandde. 2Daarop schreeuwden de Israëlieten naar Mozes om hulp en toen hij voor hen bad, doofde het vuur. 3Vanaf dat moment heette die plaats Tabera (Brand), omdat het vuur van de Here daar onder de Israëlieten was opgelaaid.
4-5 Toen begonnen de vreemdelingen die waren meegekomen met de uittocht, terug te verlangen naar het goede leven in Egypte. Zij staken daarmee de Israëlieten aan en die begonnen te jammeren: ‘Och, als we maar wat vlees te eten hadden! Denk eens aan die heerlijke vis die we in Egypte konden eten, aan die komkommers en meloenen, aan dat look, die uien en dat heerlijke knoflook. 6We verzwakken helemaal en kunnen geen manna meer zien!’ 7Het manna was ongeveer even groot als korianderzaad en zag er uit als druppels balsemhars die uit de bast van een boom sijpelen. 8De mensen raapten het van de grond en vermaalden het dan in een handmolen of stampten het fijn met een vijzel. Daarna kookten zij het en bakten er koeken van, die net zo smaakten als in olie gebakken koeken. 9Samen met de dauw bedekte het manna ʼs nachts het kamp.
10Mozes hoorde hoe elk gezin bij de ingang van zijn tent stond te klagen. De Here werd steeds toorniger en toen werd het Mozes te veel. 11Hij zei tegen de Here: ‘Waarom straft U mij door dit volk als een zware last op mijn schouders te leggen? 12Zijn het mijn kinderen soms? Ben ík hun vader? Hebt U mij daarom als leider met hen meegestuurd om hen de hele reis naar dat land dat U aan hun nageslacht hebt beloofd, zoet te houden alsof het kleine kinderen zijn? 13Waar moet ik vlees voor al deze mensen vandaan halen? Want zij jammeren tegen mij: “Geef ons vlees.” 14Ik kan niet alleen voor dit hele volk zorgen! Die last is veel te zwaar! 15Als U mij dat wilt aandoen, laat mij dan maar liever sterven, dan ben ik tenminste van alle ellende af.’
16Toen zei de Here tegen Mozes: ‘Ontbied zeventig leiders van Israël voor Mij. Breng hen naar de tabernakel en laten ze bij u gaan staan. 17Ik zal naar beneden komen en met u praten en een deel van de Geest die op u rust, op hen overbrengen zodat zij u kunnen helpen de last van dit volk te dragen. Dan staat u er niet langer alleen voor. 18Zeg tegen het volk dat het zich heiligt, want morgen zal het vlees te eten krijgen. Zeg tegen de Israëlieten: de Here heeft uw gejammer gehoord over alles wat u in Egypte hebt achtergelaten. Hij zal u nu vlees te eten geven. En u zúlt vlees eten! 19-20 Niet maar een of twee dagen of vijf of zelfs twintig dagen, maar een hele maand! U zult vlees eten tot het uw neus uitkomt en u ervan walgt! Want u hebt uw verachting voor de Here, die in uw midden is, laten blijken en gejammerd: “Waarom zijn wij toch uit Egypte weggegaan?” ’ 21Maar Mozes zei: ‘Wij zijn met zeshonderdduizend mensen uit Egypte vertrokken en U belooft ons vlees voor een hele maand! 22Zelfs als we al onze kudden slachten, zou dat nog niet genoeg zijn voor één maand vlees! We zouden elke vis in de zee moeten vangen om uw belofte waar te maken!’ 23Toen zei de Here tegen Mozes: ‘Gelooft u Mij niet? Let maar eens op of mijn woorden uitkomen!’
24Mozes verliet de tabernakel en gaf de boodschap van de Here door aan het volk. Hij riep de zeventig leiders bijeen en posteerde hen rond de tabernakel. 25De Here kwam in de wolk naar beneden en sprak met Mozes en nam een deel van de Geest die op hem rustte en legde die op de zeventig leiders. Toen de Geest op hen rustte, profeteerden zij een korte tijd. 26Maar twee van de zeventig, Eldad en Medad, waren niet naar de tabernakel gegaan en profeteerden in het kamp toen de Geest op hen kwam. 27Een jongeman rende daarop naar Mozes en vertelde hem wat in het kamp gebeurde. 28Jozua, de zoon van Nun, een van Mozesʼ zelfgekozen helpers, protesteerde: ‘Mozes, laten zij toch ophouden!’ 29Maar Mozes antwoordde: ‘Wil jij het voor mij opnemen? Ik zou willen dat heel het volk van de Here profeet was en dat de Here zijn Geest op hen allen legde!’ 30Toen ging Mozes met de leiders terug naar het kamp.
31De Here liet vanuit zee kwartels meevoeren door de wind. Hij liet de vogels in en rond het kamp neerstrijken. Een dagreis ver vlogen kwartels op een hoogte van ongeveer één meter boven de grond. 32Het hele volk ging eropuit om kwartels te vangen. Een karwei dat een dag, een nacht en nog een hele dag in beslag nam! Het minste dat iemand verzamelde, was tweeëntwintighonderd liter! Overal rond het kamp lagen de kwartels te drogen. 33Maar toen iedereen het vlees begon te eten, ontvlamde de toorn van de Here tegen het volk en Hij doodde velen met een plaag. 34Daarom kreeg die kampplaats de naam Kibrot-Hattaäwa (Graven van de Gulzigaards), want daar begroeven zij de mensen die begerig waren naar vlees en terugverlangden naar Egypte. 35Van die plaats trokken zij naar Chaserot, waar zij een tijd bleven.
