Nehemias 4 – HLGN & CST

Ang Pulong Sang Dios

Nehemias 4:1-23

Ginbalabagan ang Pagpatindog sang Pader

1Sang mabalitaan ni Sanbalat nga ginapatindog namon liwat ang pader, naakig gid siya kag ginyaguta niya kami nga mga Judio. 2Sa atubangan sang iya mga kaupod kag sang mga soldado sang Samaria, nagsiling siya, “Ano bala ang ginahimo sining makaluluoy nga mga Judio? Nagahunahuna bala sila nga sa isa lang ka adlaw mapatindog nila liwat ang mga pader sang Jerusalem kag makahalad sila liwat? Abi siguro nila magamit pa nila ang mga nasunog kag nadugmok nga mga bato sang pader!” 3Nagsiling man si Tobia nga Ammonhon nga ara sa tupad ni Sanbalat, “Bisan maila nga ido4:3 maila nga ido: Sa English, fox. lang ang magtaklas sa sina nga pader marumpag na ina!”

4Dayon nagpangamuyo ako, “O Dios namon, pamatii kami kay ginatamay kami. Matabo kuntani sa ila ang ila mga insulto sa amon. Kabay pa nga bihagon sila sa iban nga lugar. 5Indi gid sila pagpatawara tungod kay gin-insulto4:5 gin-insulto: ukon, ginpaakig. nila ikaw sa atubangan namon nga mga nagaobra sang pader.”

6Padayon ang amon pag-obra hasta nga katunga na sang kataason sang pader ang amon napatindog, kay ang mga tawo nag-obra gid sing tudo. 7Pero sang mabalitaan nila ni Sanbalat, Tobia, kag sang mga Arabo, mga Ammonhon kag mga taga-Ashdod nga padayon ang pagpatindog sang pader sang Jerusalem kag ang mga buho sini natabunan na, naakig gid sila. 8Nagplano sila tanan nga salakayon nila ang Jerusalem agod gamuhon kami. 9Pero nagpangamuyo kami sa amon Dios kag nagbutang sang mga guwardya adlaw-gab-i, agod protektaran ang amon kaugalingon.

10Karon, nagsiling ang mga taga-Juda, “Ginakapoy na kami sa pag-obra. Kadamo pa sang mga nagkalatiphag nga parte sang pader nga halakuton, gani indi namon ini masarangan nga tapuson.”

11Sa pihak nga bahin, nagsiling ang amon mga kaaway, “Kibuton lang naton sila nga ara na kita sa ila lugar. Dayon pamatyon naton sila, kag mauntat na ang ila pag-obra.”

12Ang mga Judio nga nagaestar malapit sa ila permi nagabalita sa amon sang ila plano nga pagsalakay.4:12 sang ila plano nga pagsalakay: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. 13Gani nagbutang ako sang mga tawo sa pagguwardya sa pinakamanubo nga mga parte sang pader nga madali lang sudlon. Ginpaguwardya ko sila didto nga nagrupo sa kada pamilya, kag may mga armas sila nga mga espada, bangkaw, kag pana. 14Kag samtang ginahunahuna ko ang situasyon, ginpatawag ko ang mga pangulo, mga opisyal, kag ang mga pumuluyo, kag ginsilingan, “Indi kamo magkahadlok sa mga kaaway. Dumdumon lang naton ang makagagahom kag makatilingala nga Ginoo. Magpakig-away kita para maluwas naton ang aton mga paryente, mga anak, mga asawa, kag mga balay.”

15Sang nabalitaan sang amon mga kaaway nga nahibaluan namon ang ila plano sa pagsalakay sa amon, kag nareyalisar nila nga gin-guba sang Dios ang ila plano, nagbalik kami tanan sa amon obra sa pader. 16Pero halin sadto nga adlaw, katunga lang sang akon mga tinawo ang nagaobra sang pader, kay ang katunga nagaguwardya nga may mga bangkaw, taming, pana, kag panagang sa dughan. Ang mga opisyal nagatindog sa likod sang katawhan sang Juda 17nga nagaobra sang pader. Samtang nagaobra sila, ang isa ka kamot nagakapot sang gamit pang-obra kag ang isa ka kamot nagabitbit sang armas, 18kag nagataklos pa sila sang espada. Ang manugpatunog sang budyong ara sa akon tupad.

19Nagsiling ako sa mga pangulo, mga opisyal, kag sa mga pumuluyo, “Malapad ang aton ginaobra kag nagalayuanay kita sa pader, 20gani kon mabatian ninyo ang tunog sang budyong, magtipon kamo diri sa akon. Ang aton Dios amo ang magpakig-away para sa aton.”

21Gani padayon ang amon pag-obra halin sa kaagahon hasta magsirom, kag ang katunga sang mga tawo nagaguwardya nga armado. 22Sadto nga tion, nagsiling man ako sa mga tawo nga nagaestar sa guwa sang Jerusalem nga sila kag ang ila mga suluguon magsulod sa siyudad kon gab-i agod makaguwardya sila, kag pagkaaga makaobra naman sila. 23Tungod nga sige ang amon bantay, ako kag ang akon mga paryente, mga tinawo, kag mga guwardya wala na nag-ilis sang amon mga bayo. Kag bisan magkadto sa tubig dala namon ang amon mga armas.4:23 kag bisan… armas: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini.

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Nehemías 4:1-23

Se obstaculiza la reconstrucción

1Cuando Sambalat se enteró de que estábamos reconstruyendo la muralla, se disgustó muchísimo y se burló de los judíos. 2Ante sus compañeros y el ejército de Samaria dijo:

―¿Qué están haciendo estos miserables judíos? ¿Creen que se les va a dejar que reconstruyan y que vuelvan a ofrecer sacrificios? ¿Piensan acaso terminar en un solo día? ¿Cómo creen que de esas piedras quemadas, de esos escombros, van a hacer algo nuevo?

3Y Tobías el amonita, que estaba junto a él, añadió:

―¡Hasta una zorra, si se sube a ese montón de piedras, lo echa abajo!

4Por eso oramos:

«¡Escucha, Dios nuestro,

cómo se burlan de nosotros!

Haz que sus ofensas recaigan sobre ellos mismos:

entrégalos a sus enemigos;

¡que los lleven en cautiverio!

5No pases por alto su maldad

ni olvides sus pecados,

porque insultan a los que reconstruyen».

6Continuamos con la reconstrucción y levantamos la muralla hasta media altura, pues el pueblo trabajó con entusiasmo. 7Pero, cuando Sambalat y Tobías, y los árabes, los amonitas y los asdodeos se enteraron de que avanzaba la reconstrucción de la muralla y de que ya estábamos cerrando las brechas, se enojaron muchísimo 8y acordaron atacar Jerusalén y provocar disturbios en ella. 9Oramos entonces a nuestro Dios y decidimos montar guardia día y noche para defendernos de ellos.

10Por su parte, la gente de Judá decía:

«Los cargadores desfallecen,

pues son muchos los escombros;

¡no vamos a poder

reconstruir esta muralla!»

11Y nuestros enemigos maquinaban: «Les caeremos por sorpresa y los mataremos; así haremos que la obra se suspenda».

12Algunos de los judíos que vivían cerca de ellos venían constantemente y nos advertían: «Os van a atacar por todos lados».

13Así que puse a la gente por familias, con sus espadas, arcos y lanzas, detrás de las murallas, en los lugares más vulnerables y desguarnecidos. 14Después de examinar la situación, me levanté y dije a los nobles y gobernantes, y al resto del pueblo: «¡No les tengáis miedo! Acordaos del Señor, que es grande y temible, y pelead por vuestros hermanos, por vuestros hijos e hijas, y por vuestras esposas y vuestros hogares».

15Una vez que nuestros enemigos se dieron cuenta de que conocíamos sus intenciones y de que Dios había frustrado sus planes, todos regresamos a la muralla, cada uno a su trabajo. 16A partir de aquel día, la mitad de mi gente trabajaba en la obra, mientras la otra mitad permanecía armada con lanzas, escudos, arcos y corazas. Los jefes estaban pendientes de toda la gente de Judá. 17Tanto los que reconstruían la muralla como los que acarreaban los materiales no descuidaban ni la obra ni la defensa.4:17 no descuidaban … defensa. Lit. con una mano trabajaban en la obra y con la otra sostenían la lanza. 18Todos los que trabajaban en la reconstrucción llevaban la espada a la cintura. A mi lado estaba el encargado de dar el toque de alarma. 19Yo les había dicho a los nobles y gobernantes, y al resto del pueblo: «La tarea es grande y extensa, y nosotros estamos muy esparcidos en la muralla, distantes los unos de los otros. 20Por eso, al oír el toque de alarma, cerremos filas. ¡Nuestro Dios peleará por nosotros!»

21Así que, desde el amanecer hasta que aparecían las estrellas, mientras trabajábamos en la obra, la mitad de la gente montaba guardia lanza en mano.

22En aquella ocasión también le dije a la gente: «Todos vosotros, incluso los ayudantes, quedaos en Jerusalén para que en la noche sirváis de centinelas y de día trabajéis en la obra». 23Ni yo ni mis parientes y ayudantes, ni los de mi guardia personal, nos desvestíamos para nada: cada uno de nosotros se mantenía listo para la defensa.4:23 cada uno … defensa. Lit. cada uno su arma el agua. Texto de difícil traducción.