Nahum 2 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Nahum 2:1-13

Ang Pagkalaglag sang Nineve

1Mga taga-Nineve, ginasalakay na kamo sang inyo kaaway nga magapalapta sa inyo. Gani guwardyahi ninyo ang mga pader sang inyo siyudad kag bantayi ninyo ang mga dalan. Tipuna ninyo ang inyo mga soldado kag magpreparar kamo sa pagpakig-away. 2Kay bisan tuod nga ginlaglag ninyo ang Israel kag ang Juda2:2 Israel… Juda: sa Hebreo, Jacob… Israel. nga daw sa mga tanom sang ubas nga ginpamatay,2:2 nga daw sa mga tanom… ginpamatay: ukon, kag ginpamatay ang ila mga tanom sang ubas; ukon, kag gindula ang ila mga kanta. ibalik sang Ginoo ang pagkagamhanan sang Israel.

3Pula ang taming kag ang bayo sang mga soldado nga kaaway ninyo. Kag sa tion nga magasalakay sila nagainggat ang metal sang ila mga karwahe kag nagasirbe ang ila mga kabayo.2:3 nagasirbe ang ila mga kabayo: Amo ini sa Septuagint kag sa Syriac. Sa Hebreo, ginabalabad nila ang mga (bangkaw nga hinimo halin sa) kahoy nga sipres. 4Nagahagunos ang ila mga karwahe sa mga karsada, nga nagapakadto-pakari sa mga plasa. Nagaidlab ini pareho sang sulo kag nagakirab pareho sang kilat. 5Ginasugo sang hari ang mga opisyal sang mga soldado. Nagakaladasma sila sa sobra nga dali-dali sa pagpalapit sa inyo mga pader agod ipatakod ang panagang nga para sa mga soldado nga nagawasak sang pader.2:5 Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sa sini nga bersikulo. 6Mabuksan ang mga puwertahan sang inyo siyudad sa may suba dampi kag marumpag ang inyo palasyo. 7Nadeklarar na nga pagabihagon kamo2:7 pagabihagon kamo: ukon, kuhaon ang mga pagkabutang sang inyo siyudad. Sa literal, ubahan kamo. kag dal-on sa iban nga lugar.2:7 Nadeklarar na… lugar: Ang Hebreo sang pulong nga “Nadeklarar na,” suno sa iban, ngalan sang rayna sang Nineve ukon ngalan sang imahen sang diosa nga si Ishtar. Kon amo ini, ang rayna (ukon ang diosa) pagaubahan kag dal-on sa iban nga lugar. Magaugayong ang inyo mga suluguon nga babayi nga daw sa mga pating samtang ginapukpok nila ang ila dughan sa pagpangasubo. 8Ang mga tawo nga nagapalagyo halin sa Nineve daw sa tubig nga nagailig halin sa nawasak nga punong. Ang mga nagapalagyo ginapabalik sang ila mga upod pero wala gid sing may nagbalik.

9Kamo nga nagasalakay sa Nineve, panguhaa ninyo ang mga pilak kag bulawan sa sini nga siyudad kay puno ini sang manggad. 10Malaglag, maguba, mawasak na ang Nineve! Gani ginakulbaan ang iya mga pumuluyo; nagapalangurog ang ila bug-os nga lawas pati ang ila mga tuhod, kag nagapalanglapsi sila. 11-12Ang Nineve daw pareho sa kuweba nga ginaestaran sang isa ka leon kag sang iya paris nga leon, kag sang ila mga bata. Wala sing may makaano sa ila dira sa kuweba. Ginapatay kag ginagus-ab sang leon ang iya biktima kag ginapanagtag ini sa iya paris kag sa ila mga bata. Ginapuno niya ang iya kuweba sang unod sang iya biktima.2:11-12 Ang buot silingon sini nga paanggid amo nga ang mga taga-Nineve nagasalig nga wala sing may makaano sa ila. Ginasalakay nila ang iban nga mga nasyon kag ginakuha nila ang mga pagkabutang sini kag ginadala nila sa ila lugar agod makabenipisyo ang ila mga pumuluyo. Pero karon, ang Nineve laglagon na. 13Kay nagasiling ang Ginoo nga Makagagahom, “Pamati kamo mga taga-Nineve! Kontra ko kamo! Gani sunugon ko ang inyo mga karwahe kag mapatay ang inyo mga soldado2:13 mga soldado: sa literal, mga bataon nga leon. sa inaway. Untaton ko na ang inyo pagpangbiktima sa kalibutan. Indi na kamo makapadala sang mga mensahero sa iban nga mga nasyon sa paghambal sa ila kon ano ang inyo gusto nga ipatuman sa ila.”

Hoffnung für Alle

Nahum 2:1-14

Die Eroberung von Ninive

1Seht! Über die Berge kommt ein Bote, der eine gute Nachricht bringt: »Jetzt ist Friede! Feiert wieder eure Feste, ihr Menschen von Juda! Erfüllt die Versprechen, die ihr Gott gegeben habt! Der furchtbare Feind, der alles verwüstet hat, wird nie mehr über euer Land herfallen, denn er ist endgültig besiegt.«

2Schon rücken deine Eroberer heran, Ninive! Sie werden dich dem Erdboden gleichmachen. Bewach deine Festungen nur gut, stell überall Posten auf! Nimm all deine Kraft zusammen und rüste dich für den Kampf! 3Früher hast du Israel ausgeplündert und seine Weinberge verwüstet. Doch jetzt lässt der Herr ganz Israel wieder in seinem alten Glanz erstehen.2,3 Wörtlich: Der Herr stellt die Herrlichkeit Jakobs und die Herrlichkeit Israels wieder her.

4Da ist dein Feind, Ninive! Die kampferprobten Soldaten tragen blutrote Schilde, und ihre Kleidung leuchtet scharlachrot. Die eisernen Streitwagen funkeln wie brennende Fackeln, die Krieger schwingen ihre Lanzen, bereit für die Schlacht. 5Jetzt rasen die Wagen über die Straßen, auf den freien Plätzen überholen sie einander. Wie Flammen leuchten sie auf, sie sind schnell wie der Blitz!

6Der assyrische König ruft seine besten Offiziere; einer stolpert über den anderen, während sie zur Stadtmauer von Ninive rennen. Schon verschanzen die Feinde sich hinter Schutzdächern, um die Stadt zu stürmen. 7Am Fluss brechen sie die Schleusentore auf; die Angst packt alle am Königshof. 8Dann reißen die Feinde der Königin die Kleider vom Leib und führen sie gefangen weg.2,8 Der hebräische Text ist nicht sicher zu deuten. Ihre Dienerinnen klagen wie verängstigte Tauben und schlagen sich verzweifelt an die Brust. 9Alle fliehen aus Ninive, wie Wasser aus einem Teich abläuft. »Halt! Bleibt doch!«, ruft man ihnen hinterher, aber niemand dreht sich um.

10Plündert, ihr Soldaten! Nehmt euch Silber und Gold, denn die Stadt ist voll davon; ihr findet die kostbarsten Schätze! 11Zertreten und zertrümmert bleibt Ninive zurück, überall herrscht Zerstörung. Die Überlebenden haben allen Mut verloren, ihre Knie zittern, sie krümmen sich vor Schmerz und sind totenbleich2,11 Wörtlich: und ihre Gesichter sammeln Glut. – Die Bedeutung dieser Redewendung ist unsicher..

12Was ist jetzt aus Ninive geworden? Die Stadt glich einer Löwenhöhle, in der man sicher und ungestört lebte. 13Ihre Soldaten gingen auf Raubzüge so wie ein Löwe, der andere Tiere zerreißt und sie seinen Jungen und den Löwinnen zum Fraß bringt. Ja, man füllte die Höhle bis oben hin mit Beute!

14Doch so spricht der Herr, der allmächtige Gott: »Jetzt bekommst du es mit mir zu tun, Ninive! Deine Streitwagen lasse ich in Flammen aufgehen, und deine Soldaten, diese jungen Löwen, werden vom Schwert niedergemetzelt. Du wirst keine Beute mehr nach Hause schleppen, und nie mehr wirst du Boten aussenden, die anderen Völkern Befehle geben!«