Mateo 24 – HLGN & KJV

Ang Pulong Sang Dios

Mateo 24:1-51

Gintagna ni Jesus nga Maguba ang Templo

(Mar. 13:1-2; Luc. 21:5-6)

1Nagguwa si Jesus sa templo kag samtang nagalakat siya nagpalapit sa iya ang iya mga sumulunod kag gintudlo nila sa iya ang templo. 2Nagsiling si Jesus sa ila, “Tan-awa ninyo ini tanan. Sa pagkamatuod, magakalaguba ini kag wala gid sing may mabilin nga mga bato nga nagasalampaw.”

Mga Kagamo kag mga Paghingabot

(Mar. 13:3-13; Luc. 21:7-19)

3Sang nagapungko si Jesus didto sa Bukid sang mga Olibo, nagpalapit sa iya ang iya mga sumulunod nga silahanon lang. Nagsiling sila, “Sugiri kami kon san-o matabo ang mga butang nga imo ginsiling. Kag ano bala ang tanda sang imo pagbalik diri kag sang katapusan sang kalibutan?”

4Nagsabat si Jesus sa ila, “Mag-andam kamo nga wala sing may makapatalang sa inyo. 5Kay madamo ang magaabot kag magasiling nga sila amo ako, ang Cristo, kag madamo ang ila mapatalang. 6Makabati kamo sang mga gira nga malapit sa inyo kag makabalita kamo nga didto sa malayo nagagira man. Pero indi kamo magkahadlok. Kinahanglan gid nga matabo ini, pero indi pa ini ang katapusan. 7Magailinaway ang mga nasyon kag magailinaway ang mga ginharian. May magaabot nga mga gutom kag mga linog sa nagkalain-lain nga mga lugar. 8Ini tanan umpisa pa lang sang mga kabudlayan nga magaabot.

9“Sa sina nga mga inadlaw dumtan kamo sang mga tawo sa tanan nga nasyon tungod sang inyo pagsunod sa akon. Dakpon nila kamo kag itugyan sa mga tawo nga magasilot sa inyo, kag ang iban sa inyo pagapatyon. 10Kag kon mag-abot na ang mga paghingabot, madamo ang magatalikod sa ila pagtuo. Dumtan nila kag traiduran ang ila kapareho nga mga tumuluo. 11Magaguwa ang indi matuod nga mga propeta kag madamo ang ila patalangon. 12Kag tungod sang pagdugang sang kalautan, ang gugma sang madamo nga mga tumuluo magalas-ay. 13Pero ang nagapadayon sa pagsunod sa akon hasta sa katapusan amo ang maluwas. 14Kag sa wala pa magaabot ang katapusan, iwali sa bug-os nga kalibutan ang Maayong Balita parte sa paghari sang Dios agod mahibaluan ini sang tanan nga katawhan.”

Ang Makangilil-ad nga Butang

(Mar. 13:14-23; Luc. 21:20-24)

15Nagtagna si Propeta Daniel parte sa makangilil-ad nga butang nga mangin kabangdanan nga pabay-an ang templo. (Kamo nga nagabasa, intiendihon ninyo kon ano ang kahulugan sini!) Kon makita ninyo ini nga ara na sa templo,24:15 templo: sa literal, balaan nga lugar. 16kamo nga ara sa Judea dapat magpalagyo sa kabukiran. 17Ang tawo nga matabuan nga ara sa guwa sang iya balay indi na magsulod pa sa pagkuha sang iya mga pagkabutang. 18Ang matabuan nga ara sa iya uma indi na magpauli pa sa pagkuha sang iya bayo. 19Makaluluoy ang mga nagabulusong kag ang mga nagapatiti sa sina nga mga inadlaw tungod nga mabudlayan sila sa pagpalagyo. 20Magpangamuyo kamo nga ang inyo pagpalagyo indi matabo sa tigtulugnaw ukon sa Adlaw nga Inugpahuway. 21Kay sa sina nga tiyempo magaabot ang puwerte nga pag-antos nga wala pa gid matabo halin sang una kag wala sing may matabo pa nga pareho sina hasta san-o. 22Kon ina nga mga inadlaw wala ginpalip-ot sang Ginoo, wala gid sing may mabilin nga tawo. Pero tungod sang iya kaluoy sa iya mga pinili, palip-uton niya ina nga mga inadlaw.

23“Gani kon may magsiling sa inyo, ‘Ari na ang Cristo!’ ukon ‘Didto siya!’ indi kamo magpati. 24Kay magaguwa ang indi matuod nga mga Cristo kag ang indi matuod nga mga propeta. Magahimo sila sang mga milagro kag makatilingala nga mga butang sa katuyuan nga patalangon, kon mahimo, bisan pa ang mga pinili sang Dios. 25Gani tandai gid ninyo ini! Ginasugid ko na sa inyo nga daan ini nga mga butang sa wala pa matabo.

26“Gani kon may mga tawo nga magsiling sa inyo, ‘Si Cristo ato sa kamingawan,’ indi kamo magkadto didto. Kag kon may magsiling, ‘Ara siya sa sulod,’24:26 Ara siya sa sulod: siguro ang buot silingon, ara siya upod sa iya sekreto nga grupo. indi gid kamo magpati. 27Kay kon ako nga Anak sang Tawo magbalik na, makakita ang tanan tungod kay mangin pareho ini sa kilat nga sa diin ang iya kirab makita halin sa sidlangan hasta sa nakatundan.

28May hulubaton nga nagasiling, ‘Kon diin may patay nga lawas, didto man nagatilipon ang mga uwak.’ ”

Ang Pagbalik ni Jesus Diri sa Kalibutan

(Mar. 13:24-27; Luc. 21:25-28)

29“Pagkatapos sang pag-antos sa sina nga tiyempo, ang adlaw magadulom, ang bulan indi na magsanag, kag ang mga bituon magakalahulog. Ang mga butang24:29 butang: sa literal, gahom. sa langit pagapatalangon sa ila kinaandan nga alagyan.24:29 pagapatalangon… alagyan: ukon, pagatay-ugon. 30Dayon makita sa langit ang tanda sang akon pagbalik, kag magahibi ang tanan nga katawhan sa kalibutan. Kag makita nila ako nga Anak sang Tawo sa mga panganod nga nagabalik diri sa kalibutan nga may gahom kag puwerte nga kadungganan.24:30 gahom kag puwerte nga kadungganan: ukon, gahom nga nagasilak gid. 31Sa mabaskog nga tunog sang trumpeta suguon ko ang akon mga anghel sa pagtipon sang akon mga pinili halin sa tanan nga lugar sang kalibutan.”

Ang Kahoy nga Higera

(Mar. 13:28-31; Luc. 21:29-33)

32“Magtuon kamo sang leksyon sa kahoy nga higera. Kon ang iya mga sanga nagapanalingsing na, mahibaluan ninyo nga madali na lang ang tig-ilinit. 33Sa amo man nga bagay, kon makita ninyo nga nagakalatabo na ini tanan nga butang nga akon ginasugid sa inyo, mahibaluan ninyo nga madali na lang ako mag-abot. 34Sa pagkamatuod, magakalatuman ini tanan nga butang sa wala pa mapatay ang mga tawo sa sini nga henerasyon. 35Madula ang langit kag ang duta, pero ang akon mga pulong indi gid madula kundi matuman gid ini.”

Wala sing may Nakahibalo kon San-o gid Mabalik si Jesus

(Mar. 13:32-37; Luc. 17:26-30, 34-36)

36“Kon parte sa adlaw ukon oras sang akon pag-abot, wala gid sing may nakahibalo bisan ang mga anghel sa langit ukon ako nga Anak sang Dios, kundi ang Amay gid lang. 37Kon ano ang ginhimo sang mga tawo sang tiyempo ni Noe amo man ang himuon sang mga tawo kon mag-abot na ako nga Anak sang Tawo. 38Kay sa wala pa mag-abot ang grabe gid nga baha ang mga tawo wala na sing iban pa nga ginapinsar kundi magpangalipay. Sige lang ang ila kaon, inom, kag inasawahay hasta sa adlaw nga nagsulod si Noe sa barko. 39Wala gid sila kahibalo kon ano ang matabo hasta nag-abot ang baha kag nagkalalumos sila tanan. Pareho man sini ang matabo kon ako nga Anak sang Tawo mag-abot na. 40Sa sina nga mga inadlaw, kon matabuan nga may duha ka lalaki nga nagaobra sa talamnan, ang isa kuhaon kag ang isa ibilin. 41Kag kon may duha ka babayi nga nagagaling; ang isa kuhaon kag ang isa ibilin. 42Gani magbantay kamo, kay wala kamo kahibalo kon san-o magaabot ang inyo Ginoo. 43Tandai ninyo ini: kon nahibaluan sang tagbalay kon ano nga oras sa gab-i maabot ang makawat, sigurado nga magbantay siya agod indi makasulod ang makawat sa iya balay. 44Gani magbantay gid kamo, kay sa oras nga wala ninyo ginapaabot, ako nga Anak sang Tawo magaabot.”

Ang Suluguon nga Masaligan

(Luc. 12:41-48)

45“Ang masaligan kag maalam nga suluguon amo ang ginapili sang agalon nga magdumala sa iya kaupod nga mga suluguon. Siya ang nagahatag sa ila sang ila pagkaon sa husto nga oras. 46Bulahan ato nga suluguon nga sa pagbalik sang iya agalon maabtan siya nga nagahimo sang iya buluhaton. 47Sa pagkamatuod, padumalahon siya sa tanan nga pagkabutang sang iya agalon. 48Pero kaluluoy ang indi maayo nga suluguon nga sa paglakat sang iya agalon magahunahuna siya nga madugay pa siya magbalik, 49gani magasugod siya sa pagpamintas sa iya kaupod nga mga suluguon kag magaupod kaon kag inom sa mga palahubog. 50Magaabot ang iya agalon sa oras nga wala gid niya ginahunahuna 51kag grabe ang silot nga iya agumon.24:51 kag grabe ang silot nga iya agumon: sa literal, kag tadtaron siya. Ibutang siya sa isa ka lugar upod sa mga hipokrito. Didto may paghinibi kag pagbinagrot sang mga ngipon.”

King James Version

Matthew 24:1-51

1And Jesus went out, and departed from the temple: and his disciples came to him for to shew him the buildings of the temple. 2And Jesus said unto them, See ye not all these things? verily I say unto you, There shall not be left here one stone upon another, that shall not be thrown down.

3¶ And as he sat upon the mount of Olives, the disciples came unto him privately, saying, Tell us, when shall these things be? and what shall be the sign of thy coming, and of the end of the world? 4And Jesus answered and said unto them, Take heed that no man deceive you. 5For many shall come in my name, saying, I am Christ; and shall deceive many. 6And ye shall hear of wars and rumours of wars: see that ye be not troubled: for all these things must come to pass, but the end is not yet. 7For nation shall rise against nation, and kingdom against kingdom: and there shall be famines, and pestilences, and earthquakes, in divers places. 8All these are the beginning of sorrows. 9Then shall they deliver you up to be afflicted, and shall kill you: and ye shall be hated of all nations for my name’s sake. 10And then shall many be offended, and shall betray one another, and shall hate one another. 11And many false prophets shall rise, and shall deceive many. 12And because iniquity shall abound, the love of many shall wax cold. 13But he that shall endure unto the end, the same shall be saved. 14And this gospel of the kingdom shall be preached in all the world for a witness unto all nations; and then shall the end come. 15When ye therefore shall see the abomination of desolation, spoken of by Daniel the prophet, stand in the holy place, (whoso readeth, let him understand:) 16Then let them which be in Judaea flee into the mountains: 17Let him which is on the housetop not come down to take any thing out of his house: 18Neither let him which is in the field return back to take his clothes. 19And woe unto them that are with child, and to them that give suck in those days! 20But pray ye that your flight be not in the winter, neither on the sabbath day: 21For then shall be great tribulation, such as was not since the beginning of the world to this time, no, nor ever shall be. 22And except those days should be shortened, there should no flesh be saved: but for the elect’s sake those days shall be shortened. 23Then if any man shall say unto you, Lo, here is Christ, or there; believe it not. 24For there shall arise false Christs, and false prophets, and shall shew great signs and wonders; insomuch that, if it were possible, they shall deceive the very elect. 25Behold, I have told you before. 26Wherefore if they shall say unto you, Behold, he is in the desert; go not forth: behold, he is in the secret chambers; believe it not. 27For as the lightning cometh out of the east, and shineth even unto the west; so shall also the coming of the Son of man be. 28For wheresoever the carcase is, there will the eagles be gathered together.

29¶ Immediately after the tribulation of those days shall the sun be darkened, and the moon shall not give her light, and the stars shall fall from heaven, and the powers of the heavens shall be shaken: 30And then shall appear the sign of the Son of man in heaven: and then shall all the tribes of the earth mourn, and they shall see the Son of man coming in the clouds of heaven with power and great glory. 31And he shall send his angels with a great sound of a trumpet, and they shall gather together his elect from the four winds, from one end of heaven to the other. 32Now learn a parable of the fig tree; When his branch is yet tender, and putteth forth leaves, ye know that summer is nigh: 33So likewise ye, when ye shall see all these things, know that it is near, even at the doors. 34Verily I say unto you, This generation shall not pass, till all these things be fulfilled. 35Heaven and earth shall pass away, but my words shall not pass away.

36¶ But of that day and hour knoweth no man, no, not the angels of heaven, but my Father only. 37But as the days of Noe were, so shall also the coming of the Son of man be. 38For as in the days that were before the flood they were eating and drinking, marrying and giving in marriage, until the day that Noe entered into the ark, 39And knew not until the flood came, and took them all away; so shall also the coming of the Son of man be. 40Then shall two be in the field; the one shall be taken, and the other left. 41Two women shall be grinding at the mill; the one shall be taken, and the other left.

42¶ Watch therefore: for ye know not what hour your Lord doth come. 43But know this, that if the goodman of the house had known in what watch the thief would come, he would have watched, and would not have suffered his house to be broken up. 44Therefore be ye also ready: for in such an hour as ye think not the Son of man cometh. 45Who then is a faithful and wise servant, whom his lord hath made ruler over his household, to give them meat in due season? 46Blessed is that servant, whom his lord when he cometh shall find so doing. 47Verily I say unto you, That he shall make him ruler over all his goods. 48But and if that evil servant shall say in his heart, My lord delayeth his coming; 49And shall begin to smite his fellowservants, and to eat and drink with the drunken; 50The lord of that servant shall come in a day when he looketh not for him, and in an hour that he is not aware of, 51And shall cut him asunder, and appoint him his portion with the hypocrites: there shall be weeping and gnashing of teeth.