1May nakita pa gid ako nga indi maayo diri sa kalibutan nga nagapabug-at sa tawo: 2May mga tawo nga ginhatagan sang Dios sang tanan nila nga ginahandom: dungog, pagkabutang kag iban pa nga manggad. Pero wala sila pagtuguti sang Dios nga makahimulos sini kundi ang iban nga tawo. Wala ini sing pulos, kag indi gid maayo. 3Mahimo nga ang isa ka tawo madamo gid sing kabataan kag malawig ang iya pagkabuhi, pero bisan malawig ang iya pagkabuhi, kon wala man lang siya sing kalipay sa maayo nga mga butang nga nabaton niya kag wala siya ginlubong sang napatay siya, mas maayo pa ang bata nga natawo nga patay sang sa iya. 4Bisan wala sing pulos ang pagkatawo sang bata, kag bisan nagkadto siya sa lugar sang mga patay6:4 sa lugar sang mga patay: sa literal, sa kadulom. nga sa diin indi na siya madumduman pa, 5kag bisan wala siya makakita sang kasanag sang adlaw ukon makahibalo sang kabuhi, may kalinong pa siya sang sa ato nga tawo 6nga wala sing kalipay sa maayo nga mga butang nga nabaton niya kag bisan magkabuhi pa siya sing puwerte kalawig. Indi bala nga ang tanan pareho lang sing lugar nga padulungan?
7Ang tawo nagapangabudlay agod may kaunon, pero indi siya gihapon makontento. 8Gani ano bala ang bintaha sang maalamon nga tawo sa buang-buang nga tawo? Ano bala nga kaayuhan ang makuha sang imol nga tawo kon kahibalo siya mag-atubang sang kabuhi? 9Wala ini sing pulos; daw pareho lang nga nagalagas ka sa hangin. Gani mas maayo pa nga magkontento ka na lang kon ano ang ara sa imo sang sa magsagad ka handom sang iban pa.
10Napat-od na sang Dios ang tanan sang una pa, kag nahibaluan na niya kon mangin ano kita. Gani indi kita makalalis sa Dios parte sa aton kapalaran, kay mas makusog siya sang sa aton. 11Kon nagasagi pa kita kalalis, nagadugang pa gid gani ang aton paghambal sang wala sing pulos, kag wala ini nagahatag sang kaayuhan sa aton. 12Wala sing may nakahibalo kon ano gid ang maayo para sa tawo sa iya malip-ot kag wala sing pulos nga kabuhi nga umalagi lang pareho sa landong. Wala sing may makasugid sa iya kon ano ang matabo sa kalibutan sa tapos siya mapatay.
1I’ve seen another evil thing on this earth. And it’s a heavy load on human beings. 2God gives some people wealth, possessions and honor. They have everything their hearts desire. But God doesn’t let them enjoy those things. Instead, strangers enjoy them. This doesn’t have any meaning. It’s a very evil thing.
3A man might have a hundred children. He might live a long time. But suppose he can’t enjoy his wealth. And suppose he isn’t buried in the proper way. Then it doesn’t matter how long he lives. I’m telling you that a baby that is born dead is better off than that man is. 4That kind of birth doesn’t have any meaning. The baby dies in darkness and leaves this world. And in darkness it is forgotten. 5It didn’t even see the sun. It didn’t know anything at all. But it has more rest than that man does. 6And that’s true even if he lives for 2,000 years but doesn’t get to enjoy his wealth. All people die and go to the grave, don’t they?
7People eat up everything they work to get.
But they are never satisfied.
8What advantage do wise people have
over those who are foolish?
What do poor people gain
by knowing how to act toward others?
9Being satisfied with what you have
is better than always wanting more.
That doesn’t have any meaning either.
It’s like chasing the wind.
10God has already planned what now exists.
He has already decided what a human being is.
No one can argue with someone
who is stronger.
11The more words people use,
the less meaning there is.
And that doesn’t help anyone.
12Who knows what’s good for a person? They live for only a few meaningless days. They pass through life like a shadow. Who can tell them what will happen on earth after they are gone?
