Malakias 1 – HLGN & NVI

Ang Pulong Sang Dios

Malakias 1:1-14

1Amo ini ang mensahi sang Ginoo para sa mga taga-Israel paagi kay Malakias.

Ginahigugma sang Dios ang mga Israelinhon

2Nagsiling ang Ginoo, “Ginahigugma ko kamo. Pero nagapamangkot pa kamo, ‘Paano mo kami ginahigugma?’ Dumduma ninyo nga bisan mag-utod si Esau kag si Jacob, ginhigugma1:2 ginhigugma: ukon, ginpili. ko si Jacob 3pero si Esau iya wala. Ginlaglag ko ang iya mga kabukiran, gani nangin elistaran na lang ini sang talunon nga mga ido.

4“Kon magsiling ang mga Edomnon nga mga kaliwat ni Esau, ‘Bisan naguba ang amon lugar patindugon namon ini liwat,’ ako, ang Ginoo nga Makagagahom, magasiling nga, ‘Bisan patindugon pa nila ang ila lugar gub-on ko man ini gihapon. Pagatawgon sila nga “malaot nga nasyon” kag “katawhan nga permi ginakaugtan sang Ginoo.” 5Makita gid ninyo ang ila pagkalaglag kag magasiling kamo, “Gamhanan ang Ginoo bisan sa guwa sang Israel.” ’ ”

Ginsabdong sang Dios ang mga Pari

6Nagsiling ang Ginoo nga Makagagahom sa mga pari, “Ang anak nagatahod sa iya amay, kag ang ulipon nagatahod sa iya agalon. Pero ngaa ako nga inyo amay kag agalon wala ninyo ginatahod? Ginapasipalahan pa ninyo ako. Pero nagapamangkot pa kamo, ‘Paano ka namon ginapasipalahan?’ 7Ginapasipalahan ninyo ako paagi sa paghalad sang mahigko1:7 mahigko: buot silingon, indi takos nga ihalad sa Dios. nga mga halad sa akon halaran. Pero nagapamangkot pa kamo, ‘Paano namon ginhigkuan ang amon mga halad?’1:7 Paano… halad?: Amo ini sa Septuagint. Sa Hebreo, Paano ka namon ginhigkuan? Ginhigkuan ninyo ang inyo mga halad paagi sa pagsiling nga wala sing pulos ang akon halaran. 8Amo gani nga nagahalad kamo sang mga sapat nga bulag, piang, ukon masakiton. Indi ina husto! Tilawi bala ninyo nga hatagan ang inyo gobernador sang pareho sina nga klase sang mga sapat. Sigurado gid nga indi siya malipay sa inyo kag indi niya kamo pagpakitaan sang kaayo.” Amo ini ang ginsiling sang Ginoo nga Makagagahom.

9Nagsiling si Malakias, “Karon, kamo nga mga pari, pangabaya ninyo ang Dios nga kaluoyan niya kita. Pero sa sina nga klase sang mga halad nga ginahalad ninyo sa iya, sigurado gid nga indi niya kamo pagpakitaan sang kaayo. Amo ini ang ginasiling sang Ginoo nga Makagagahom.”

10Nagsiling ang Ginoo nga Makagagahom, “Kuntani may isa sa inyo nga mga pari nga magsira sang mga puwertahan sang akon templo, agod indi na kamo magpadukot sang wala sing pulos nga kalayo sa akon halaran. Indi ko pagbatunon ang inyo mga halad, tungod kay wala ako malipay sa inyo. 11Sa pagkamatuod, ginadayaw ang akon ngalan sang mga nasyon, halin sa sidlangan hasta sa nakatundan.1:11 halin sa sidlangan hasta sa nakatundan: sa literal, halin sa pagbutlak hasta sa pagsalop sang adlaw. Bisan diin nga lugar nagasunog ang mga tawo sang insenso kag nagahalad1:11 ginadayaw… nagasunog… nagahalad: ukon, dayawon… magasunog… magahalad. sang matinlo1:11 matinlo: buot silingon, takos nga ihalad sa Dios. nga mga halad sa akon, ang Ginoo nga Makagagahom. 12Pero kamo iya ginapakahuy-an ninyo ang akon ngalan paagi sa pagsiling nga mahigko ang akon halaran1:12 mahigko ang akon halaran kay ginahalaran sang mahigko nga mga halad. kag wala sing pulos ang mga ginahalad dira. 13Kag nagasiling pa kamo nga natak-an na kamo sa paghalad sa akon, ang Ginoo nga Makagagahom, kag ginapakawalay pulos ninyo ang akon halaran.1:13 ang akon halaran: ukon, ako. Amo gani nga ginahalaran ninyo ako sang mga sapat nga pilason,1:13 pilason: ukon, kinawatan. piang ukon masakiton. Nagahunahuna bala kamo nga batunon ko ina? 14Pakamalauton ko ang dayaon sa inyo, nga nagpromisa nga maghalad sang maayo nga sapat pero ang iya ginhalad sa akon may deperensya. Pakamalauton ko siya kay ako ang gamhanan nga hari kag ginatahod ako sang mga nasyon. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagasiling sini.”

Nueva Versión Internacional

Malaquías 1:1-14

1Esta profecía es la palabra del Señor dirigida a Israel por medio de Malaquías.1:1 En hebreo, Malaquías significa mi mensajero.

El amor de Dios por su pueblo

2«Yo los he amado», dice el Señor.

«“¿Y cómo nos has amado?”, preguntan ustedes.

»¿No era Esaú hermano de Jacob? Sin embargo, amé a Jacob, 3pero aborrecí a Esaú. Dejé sus montañas devastadas y entregué su heredad a los chacales del desierto».

4Edom dice: «Aunque nos han hecho pedazos, reconstruiremos las ruinas». Pero el Señor de los Ejércitos dice: «Ustedes podrán reconstruir, pero yo derribaré. Serán llamados territorio malvado, pueblo que estará siempre bajo la ira del Señor. 5Ustedes lo verán con sus propios ojos y dirán: “¡Se ha engrandecido el Señor aun más allá de las fronteras1:5 aun más allá de las fronteras. Alt. sobre el territorio. de Israel!”.

El culto al Señor

6»El hijo honra a su padre y el siervo a su señor. Ahora bien, si soy tu padre, ¿dónde está el honor que merezco? Y si soy señor, ¿dónde está el respeto que se me debe? Yo, el Señor de los Ejércitos, les pregunto a ustedes, sacerdotes que desprecian mi nombre.

»Y encima preguntan: “¿En qué hemos despreciado tu nombre?”.

7»Pues en que ustedes traen a mi altar alimento contaminado.

»Y todavía preguntan: “¿En qué te hemos profanado?”.

»Pues en que tienen la mesa del Señor como algo despreciable. 8Ustedes traen animales ciegos para el sacrificio y piensan que no tiene nada de malo; sacrifican animales lisiados o enfermos y piensan que no tiene nada de malo. ¿Por qué no tratan de ofrecérselos a su gobernante? ¿Creen que él estaría contento con ustedes? ¿Se ganarían su favor? —dice el Señor de los Ejércitos—.

9»Ahora pues, traten de suplicar a Dios para que se apiade de nosotros. ¿Creen que con esta clase de ofrendas los aceptará? —dice el Señor de los Ejércitos—. 10¡Cómo quisiera que alguno de ustedes cerrara las puertas del Templo, para que no encendieran en vano el fuego de mi altar! No estoy nada contento con ustedes —dice el Señor de los Ejércitos— y no voy a aceptar ni una sola ofrenda de sus manos. 11Porque desde donde nace el sol hasta donde se pone, grande es mi nombre entre las naciones. En todo lugar se ofrece incienso y ofrendas puras a mi nombre, porque grande es mi nombre entre las naciones —dice el Señor de los Ejércitos—. 12Pero ustedes lo profanan cuando dicen que la mesa del Señor está contaminada y que su alimento es despreciable. 13Y exclaman: “¡Qué carga!”. Y me desprecian —dice el Señor de los Ejércitos—. ¿Y creen que voy a aceptar de sus manos los animales robados, lisiados o enfermos que ustedes me traen como sacrificio? —dice el Señor—.

14»¡Maldito sea el tramposo que, teniendo un macho aceptable en su rebaño, se lo dedica al Señor y luego le ofrece un animal mutilado! Porque yo soy el gran Rey —dice el Señor de los Ejércitos— y mi nombre es temido entre las naciones.