Ang Pagkabanhaw
(Mat. 28:1-10; Mar. 16:1-8; Juan 20:1-10)
1Aga pa gid sang nahauna nga adlaw sang semana, nagkadto ang mga babayi sa lulubngan nga dala ang ginpreparar nila nga pahamot. 2Pag-abot nila didto, nakita nila nga ang bato nga gintakop sa lulubngan napaligid na. 3Nagsulod sila, pero wala nila makita ang bangkay ni Ginoong Jesus. 4Sang nagapalibog sila kon ano ang natabo, hinali lang nga may nagtindog nga duha ka lalaki sa tupad nila. Ang ila mga bayo masyado kasilaw. 5Hinadlukan gid ang mga babayi, gani nagduko na lang sila. Pero nagsiling ang duha ka lalaki, “Ngaa ginapangita ninyo ang buhi diri sa mga patay? Wala na siya diri. Nabanhaw siya! 6Indi bala nagsiling siya sa inyo sang didto pa siya sa Galilea, 7nga siya nga Anak sang Tawo kinahanglan itugyan sa mga makasasala kag ilansang sa krus, pero sa ikatlo nga adlaw mabanhaw siya?” 8Kag nadumduman sang mga babayi ang ginhambal ni Jesus. 9Gani nagpauli sila kag ginsugiran nila ang onse ka apostoles kag ang iban pa nga mga sumulunod. 10Ang mga babayi nga nagsugid sa mga apostoles amo sila ni Maria nga taga-Magdala, si Juana, si Maria nga iloy ni Santiago, kag ang iban pa gid nga mga babayi. 11Pero wala nagpati ang mga apostoles, kay ang hunahuna nila nga himo-himo lang ini sang mga babayi. 12Pero nagdalagan si Pedro pakadto sa lulubngan. Pag-abot niya didto nagduko siya kag naglingling sa sulod, kag nakita niya nga ang mga tela nga linen nga ginputos kay Jesus amo na lang ang nabilin. Gani nagpauli siya nga natingala kon ano gid ang natabo.
Sa Dalan nga Pakadto sa Emaus
(Mar. 16:12-13)
13Sa sadto gid nga adlaw, may duha ka sumulunod ni Jesus nga nagalakat pakadto sa Emaus, nga mga onse ka kilometro halin sa Jerusalem. 14Nagasugilanon sila parte sa mga nagkalatabo sa Jerusalem. 15Sang nagasugilanon sila kag nagabaisay parte sadto nga mga butang, nagpalapit si Jesus kag nag-upod sa ila. 16Wala sila makakilala sa iya tungod kay ginlipod ini sa ila mga panulok. 17Nagsiling si Jesus sa ila, “Ano ang inyo ginahambalan samtang nagalakat kamo?” Nagpundo ang duha kag ang ila dagway nagapakita nga nagapangasubo sila. 18Ang isa sa ila nga ang iya ngalan si Cleopas nagsabat, “Ikaw lang siguro ang pangayaw sa Jerusalem nga wala kahibalo kon ano ang mga nagkalatabo didto sa sining mga inadlaw.” 19Nagpamangkot si Jesus sa ila, “Ngaa, ano bala ang natabo?” Nagsabat sila, “Parte bala kay Jesus nga taga-Nazaret. Makagagahom siya nga propeta sa panulok sang Dios kag sang mga tawo paagi sa iya mga pagpanudlo kag gamhanan nga mga hinimuan. 20Gin-akusar siya sang aton manugdumala nga mga pari kag sang iban pa gid naton nga mga manugdumala agod sentensyahan sang kamatayon. Kag ginlansang siya sa krus. 21Naglaom kami nga siya amo na ang amon ginahulat nga magabawi sang aton nasyon nga Israel sa kamot sang mga taga-Roma. Ugaling ikatlo na ini subong nga adlaw halin sang ginpatay siya. 22-23Pero ang katingalahan pa gid, ginsugiran kami sang amon mga kaupdanan nga mga babayi nga sa ila pagkadto didto sa lulubngan ni Jesus, temprano pa gid kaina sang aga, wala nila makita ang iya bangkay. Ginsugid man nila nga may nakita sila nga mga anghel nga nagsiling sa ila nga buhi si Jesus. 24Pagkatapos, ang iban sang amon mga kaupod nagkadto man sa lulubngan, kag ang ginsugid sang mga babayi amo man ang ila nakita. Wala gid nila makita si Jesus didto.”
25Dayon nagsiling si Jesus sa ila, “Sa pagkabalingag gid sang inyo mga panghunahuna! Ngaa bala wala ninyo pagpatihi dayon ang tanan nga ginhambal sang mga propeta sa Kasulatan? 26Indi bala nga kinahanglan nga mag-antos anay ang Cristo sang mga butang nga ini sa wala pa siya mapadunggan sang Dios?” 27Kag ginpaathag sa ila ni Jesus ang tanan nga ginasiling sang Kasulatan parte sa iya, halin sa mga ginsulat ni Moises hasta sa mga ginsulat sang mga propeta.
28Pag-abot nila sa baryo nga ila kaladtuan, ginpakita ni Jesus nga daw magapadayon siya sa iya paglakat. 29Pero ginpilit gid nila nga hawiran siya. Siling nila, “Diri ka lang anay sa amon kay nagasalop na ang adlaw. Dugay-dugay gab-i na.” Gani nag-upod siya sa ila. 30Sang nagapungko na sila para magkaon, nagkuha si Jesus sang tinapay kag nagpasalamat sa Dios. Dayon ginpamihak-pihak niya kag ginhatag sa ila. 31Kag ginbuksan na ang ila panulok kag nakilala nila nga si Ginoong Jesus gali ato, pero hinali lang nga nadula siya sa ila panulok. 32Nagsiling sila, “Amo gali nga kanami gid sang aton balatyagon sang ginsaysayan niya kita sang Kasulatan samtang nagalakat kita sa dalan.”
33Dayon nagbalik sila sa Jerusalem kag naabtan nila ang onse ka apostoles kag ang iban pa gid nga mga sumulunod nga nagatilipon 34kag nagasiling, “Matuod gid man nga nabanhaw ang Ginoo! Nagpakita siya kay Simon.” 35Kag nagsugid man ang duha kon ano ang natabo sa ila didto sa dalan pa-Emaus kag kon paano nila nakilala si Jesus sang nagapamihak-pihak siya sang tinapay.
Nagpakita si Jesus sa Iya mga Sumulunod
(Mat. 28:16-20; Mar. 16:14-18; Juan 20:19-23; Bin. 1:6-8)
36Sang nagapanugiron pa sila, hinali lang nga nagtindog si Jesus didto sa tunga nila kag nagsiling, “Kabay pa nga ang kalinong ara sa inyo.” 37Kinulbaan kag hinadlukan gid sila kay abi nila kalag ang ila nakita. 38Pero nagsiling si Jesus sa ila, “Ngaa bala natublag gid kamo? Kag ngaa bala nagapangduhaduha kamo nga ako ini? 39Tan-awa bala ninyo ang agi sang mga lansang sa akon mga kamot kag mga tiil. Hikapa ninyo ako. Indi ako kalag. Ang kalag wala sing lawas pero ako iya may lawas kag makita gid ninyo.” [40Pagkatapos niya hambal sini ginpakita niya sa ila ang mga pilas sa iya mga kamot kag mga tiil.] 41Sa ila dako nga kalipay kag katingala daw indi sila makapati sang ila nakita. Kag nagpamangkot si Jesus sa ila, “May pagkaon bala kamo diri?” 42Ginhatagan nila siya sang isa ka gulot nga sinugba nga isda. 43Ginkuha niya kag ginkaon samtang nagatulok sila.
44Pagkatapos nagsiling siya sa ila, “Amo ini ang akon ginsiling sa inyo sang nagaupdanay pa kita, nga ang tanan nga nasulat parte sa akon sa Kasuguan ni Moises, sa mga sinulatan sang mga propeta, kag sa mga salmo kinahanglan gid nga matuman.” 45Dayon ginbuksan ni Jesus ang ila mga hunahuna agod maintiendihan nila ang Kasulatan. 46Siling niya sa ila, “Nagasiling ang Kasulatan nga ang Cristo kinahanglan gid nga mag-antos kag mapatay, pero mabanhaw siya sa ikatlo nga adlaw. 47Kag kinahanglan nga isugid sa bug-os nga kalibutan halin sa Jerusalem nga tungod sa iya24:47 tungod sa iya: sa literal, sa iya ngalan. patawaron sang Dios ang mga tawo nga nagahinulsol sang ila mga sala. 48Kamo ang mga saksi sa sini nga mga butang. 49Ipadala ko sa inyo ang Espiritu Santo nga ginpromisa sang akon Amay. Pero indi kamo anay maghalin diri sa Jerusalem samtang wala pa ninyo mabaton ang gahom nga halin sa langit.”
Gindala si Jesus pa-Langit
(Mar. 16:19-20; Bin. 1:9-11)
50Dayon gindala sila ni Jesus sa Betania. Pag-abot nila didto ginbayaw niya ang iya mga kamot kag ginbendisyunan sila. 51Samtang nagabendisyon siya sa ila amat-amat siya nga nagbulag sa ila kag gindala pa-langit. 52Ginsimba nila siya kag nagbalik sila sa Jerusalem nga may dako nga kalipay. 53Kag permi sila didto sa templo nga nagadayaw sa Dios.
A Ressurreição
(Mt 28.1-10; Mc 16.1-8; Jo 20.1-9)
1No primeiro dia da semana, de manhã bem cedo, as mulheres levaram ao sepulcro as especiarias aromáticas que haviam preparado. 2Encontraram removida a pedra do sepulcro, 3mas, quando entraram, não encontraram o corpo do Senhor Jesus. 4Ficaram perplexas, sem saber o que fazer. De repente, dois homens com roupas que brilhavam como a luz do sol colocaram-se ao lado delas. 5Amedrontadas, as mulheres baixaram o rosto para o chão, e os homens lhes disseram: “Por que vocês estão procurando entre os mortos aquele que vive? 6Ele não está aqui! Ressuscitou! Lembrem-se do que ele disse, quando ainda estava com vocês na Galileia: 7‘É necessário que o Filho do homem seja entregue nas mãos de homens pecadores, seja crucificado e ressuscite no terceiro dia’ ”. 8Então se lembraram das palavras de Jesus.
9Quando voltaram do sepulcro, elas contaram todas estas coisas aos Onze e a todos os outros. 10As que contaram estas coisas aos apóstolos foram Maria Madalena, Joana e Maria, mãe de Tiago, e as outras que estavam com elas. 11Mas eles não acreditaram nas mulheres; as palavras delas lhes pareciam loucura. 12Pedro, todavia, levantou-se e correu ao sepulcro. Abaixando-se, viu as faixas de linho e mais nada; afastou-se, e voltou admirado com o que acontecera.
No Caminho de Emaús
13Naquele mesmo dia, dois deles estavam indo para um povoado chamado Emaús, a onze quilômetros24.13 Grego: 60 estádios. Um estádio equivalia a 185 metros. de Jerusalém. 14No caminho, conversavam a respeito de tudo o que havia acontecido. 15Enquanto conversavam e discutiam, o próprio Jesus se aproximou e começou a caminhar com eles; 16mas os olhos deles foram impedidos de reconhecê-lo.
17Ele lhes perguntou: “Sobre o que vocês estão discutindo enquanto caminham?”
Eles pararam, com os rostos entristecidos. 18Um deles, chamado Cleopas, perguntou-lhe: “Você é o único visitante em Jerusalém que não sabe das coisas que ali aconteceram nestes dias?”
19“Que coisas?”, perguntou ele.
“O que aconteceu com Jesus de Nazaré”, responderam eles. “Ele era um profeta, poderoso em palavras e em obras diante de Deus e de todo o povo. 20Os chefes dos sacerdotes e as nossas autoridades o entregaram para ser condenado à morte e o crucificaram; 21e nós esperávamos que era ele que ia trazer a redenção a Israel. E hoje é o terceiro dia desde que tudo isso aconteceu. 22Algumas das mulheres entre nós nos deram um susto hoje. Foram de manhã bem cedo ao sepulcro 23e não acharam o corpo dele. Voltaram e nos contaram ter tido uma visão de anjos, que disseram que ele está vivo. 24Alguns dos nossos companheiros foram ao sepulcro e encontraram tudo exatamente como as mulheres tinham dito, mas não o viram.”
25Ele lhes disse: “Como vocês custam a entender e como demoram a crer em tudo o que os profetas falaram! 26Não devia o Cristo sofrer estas coisas, para entrar na sua glória?” 27E, começando por Moisés e todos os profetas, explicou-lhes o que constava a respeito dele em todas as Escrituras.
28Ao se aproximarem do povoado para o qual estavam indo, Jesus fez como quem ia mais adiante. 29Mas eles insistiram muito com ele: “Fique conosco, pois a noite já vem; o dia já está quase findando”. Então, ele entrou para ficar com eles.
30Quando estava à mesa com eles, tomou o pão, deu graças, partiu-o e o deu a eles. 31Então os olhos deles foram abertos e o reconheceram, e ele desapareceu da vista deles. 32Perguntaram-se um ao outro: “Não estava queimando o nosso coração enquanto ele nos falava no caminho e nos expunha as Escrituras?”
33Levantaram-se e voltaram imediatamente para Jerusalém. Ali encontraram os Onze e os que estavam com eles reunidos, 34que diziam: “É verdade! O Senhor ressuscitou e apareceu a Simão!” 35Então os dois contaram o que tinha acontecido no caminho e como Jesus fora reconhecido por eles quando partia o pão.
Jesus Aparece aos Discípulos
(Jo 20.19-23)
36Enquanto falavam sobre isso, o próprio Jesus apresentou-se entre eles e lhes disse: “Paz seja com vocês!”
37Eles ficaram assustados e com medo, pensando que estavam vendo um espírito. 38Ele lhes disse: “Por que vocês estão perturbados e por que se levantam dúvidas no coração de vocês? 39Vejam as minhas mãos e os meus pés. Sou eu mesmo! Toquem-me e vejam; um espírito não tem carne nem ossos, como vocês estão vendo que eu tenho”.
40Tendo dito isso, mostrou-lhes as mãos e os pés. 41E por não crerem ainda, tão cheios estavam de alegria e de espanto, ele lhes perguntou: “Vocês têm aqui algo para comer?” 42Deram-lhe um pedaço de peixe assado, 43e ele o comeu na presença deles.
44E disse-lhes: “Foi isso que eu falei enquanto ainda estava com vocês: Era necessário que se cumprisse tudo o que a meu respeito está escrito na Lei de Moisés, nos Profetas e nos Salmos”.
45Então lhes abriu o entendimento, para que pudessem compreender as Escrituras. 46E lhes disse: “Está escrito que o Cristo haveria de sofrer e ressuscitar dos mortos no terceiro dia, 47e que em seu nome seria pregado o arrependimento para perdão de pecados a todas as nações, começando por Jerusalém. 48Vocês são testemunhas destas coisas. 49Eu envio a vocês a promessa de meu Pai; mas fiquem na cidade até serem revestidos do poder do alto”.
A Ascensão
50Tendo-os levado até as proximidades de Betânia, Jesus ergueu as mãos e os abençoou. 51Estando ainda a abençoá-los, ele os deixou e foi elevado ao céu. 52Então eles o adoraram e voltaram para Jerusalém com grande alegria. 53E permaneciam constantemente no templo, louvando a Deus.
