Leviticus 13 – HLGN & VCB

Ang Pulong Sang Dios

Leviticus 13:1-59

Ang mga Pagsulundan Parte sa Delikado nga mga Balatian sa Panit

1Naghatag ang Ginoo sang sini nga mga pagsulundan kay Moises kag kay Aaron:

2Kon ang panit sang isa ka tawo nagabanog ukon nagaguros-guros ukon nagalamuti, nga tanda sang delikado nga balatian sa panit,13:2 delikado nga balatian sa panit: sa iban nga mga translations, aro. Ang Hebreo nga pulong sini ginagamit sa pila ka klase sang balatian sa panit nga ginakabig nga mahigko. Amo man ini nga pulong ang gin-gamit sa tagiptip (13:47-59) kag agup-op (14:33-53). dal-on ini nga tawo kay Aaron nga pari ukon sa isa sa mga pari nga kaliwat ni Aaron. 3Tan-awon sang pari ang iya panit, kag kon nagputi ang balahibo kag nagdalom ang inpeksyon, may delikado siya nga balatian sa panit. Kag ipahibalo dayon sang pari nga mahigko siya. 4Kon nagalamuti ang panit pero wala magdalom ang inpeksyon kag wala magputi ang balahibo, pagapainon siya sang pari sa mga tawo sa sulod sang pito ka adlaw. 5Sa ikapito nga adlaw, tan-awon liwat siya sang pari. Kag kon ang makita sa panit amo lang gihapon kag wala man ini maglapta, painon siya liwat sang pari sa mga tawo sa sulod sang pito pa gid ka adlaw. 6Sa ikapito naman nga adlaw, tan-awon liwat siya sang pari. Kag kon nagpali na ang ara sa iya panit kag wala maglapta, ipahibalo sang pari nga matinlo siya kay guros-guros man lang ini. Pagkatapos sini, labhan sang tawo ang iya bayo,13:6 labhan sang tawo ang iya bayo: Tan-awa ang isa sa mga footnote sa 11:24-28. kag kabigon siya nga matinlo. 7Pero kon maglapta ang guros-guros sa iya panit sa tapos nga nakapatan-aw na siya sa pari kag ginpahibalo na sang pari nga matinlo siya, kinahanglan nga magpatan-aw liwat siya sa pari. 8Kag kon matuod nga naglapta ang guros-guros, ipahibalo sang pari nga mahigko siya kay may delikado siya nga balatian sa panit.

9Ang bisan sin-o nga may tanda sang delikado nga balatian sa panit kinahanglan nga dal-on sa pari. 10Kon sa pagtan-aw sang pari nagalamuti ang banog nga amo ang kabangdanan nga nagputi ang mga balahibo, kag ang unod kitaon na, 11isa ini ka delikado nga balatian sa panit nga nagabalik-balik. Kag ipahibalo sang pari nga mahigko siya. Indi na kinahanglan nga painon pa siya agod obserbahan kay klaro na nga mahigko siya.

12Kon sa pagtan-aw sang pari naglapta ang balatian sa bug-os nga lawas sang tawo, 13kinahanglan nga tan-awon pa gid niya sing maayo ini nga tawo. Kag kon matuod nga naglapta ang balatian sa bug-os niya nga lawas kag tungod sini nagputi ang tanan niya nga panit, ipahibalo sang pari nga matinlo siya.13:13 Isa ini ka klase sang balatian nga ginakabig sang mga Israelinhon nga indi mahigko tungod kay wala man ini nagahubag ukon nagaguwa ang unod ukon naganana kundi ginadula lang niya ang normal nga kolor sang tawo. 14-15Pero kon sa pagtan-aw sang pari nagaguwa ang unod, ipahibalo niya nga mahigko ang tawo kay may delikado siya nga balatian sa panit. Ining nagaguwa nga unod ginakabig nga mahigko. 16Pero kon nagkugan ining unod kag nagputi ang pinalian, magpatan-aw liwat siya sa pari. 17Kag kon matuod nga nagpali ini, ipahibalo sang pari nga matinlo na siya.

18Kon ang isa ka tawo may hubag nga nag-ayo, 19pero sang ulihi nagpalamuti ini ukon nagpalamula, kinahanglan nga ipatan-aw niya ini sa pari. 20Kag kon nagdalom ang inpeksyon kag nagputi ang balahibo, ipahibalo sang pari nga mahigko ang ini nga tawo, kay may delikado siya nga balatian sa panit nga nag-umpisa sa hubag. 21Pero kon sa pagtan-aw sang pari wala magputi ang balahibo kag wala magdalom ang inpeksyon, kag medyo pali na, painon siya sang pari sa mga tawo sa sulod sang pito ka adlaw. 22Kon naglapta ini sa iban nga parte sang panit, ipahibalo sang pari nga mahigko siya, kay tanda ina sang delikado nga balatian sa panit. 23Pero kon wala man ini maglapta, pinalian lang ini sang hubag, kag ipahibalo sang pari nga matinlo siya.

24Kon ang isa ka tawo may paso nga nainpeksyon kag nagpalamuti ini ukon nagpalamula, 25kinahanglan nga ipatan-aw ini sa pari. Kag kon nagputi ang balahibo kag nagdalom ang inpeksyon, may delikado siya nga balatian sa panit nga nag-umpisa sa paso. Kag ipahibalo sang pari nga mahigko siya. 26Pero kon sa pagtan-aw sang pari wala magputi ang balahibo kag wala magdalom ang inpeksyon, kag medyo pali na, painon siya sang pari sa mga tawo sa sulod sang pito ka adlaw. 27Sa ikapito nga adlaw, tan-awon liwat siya sang pari. Kag kon naglapta ini sa iban nga parte sang panit, ipahibalo sang pari nga mahigko siya, kay tanda ina sang delikado nga balatian sa panit. 28Pero kon wala man ini maglapta kag medyo pali na, isa lang ini ka banog nga nag-umpisa sa paso. Kag ipahibalo sang pari nga matinlo siya.

29Kon ang isa ka tawo13:29 tawo: sa literal, lalaki ukon babayi. Amo man sa bersikulo 38. may tanda sang delikado nga balatian sa panit sa iya ulo ukon sag-ang, 30kinahanglan nga ipatan-aw niya ini sa pari. Kon nagdalom ang inpeksyon kag ang mga buhok ukon burangos nagadalag13:30 nagadalag: ukon, naga-yellow. kag nagalaka, ipahibalo sang pari nga mahigko ang ini nga tawo, kay may delikado siya nga katol nga nagatubo sa ulo ukon sa sag-ang. 31Kon sa pagtan-aw sang pari wala magdalom ang inpeksyon pero wala na ini sang itom nga buhok ukon burangos, painon siya sang pari sa mga tawo sa sulod sang pito ka adlaw. 32Sa ikapito nga adlaw, tan-awon liwat sang pari ang katol. Kag kon wala ini maglapta kag wala magdalom ang inpeksyon, kag wala man magdalag ang buhok ukon burangos, 33kinahanglan nga kiskisan niya ang iya buhok ukon barbasan ang iya burangos pero indi niya pag-ilakip ang parte nga may katol. Dayon painon liwat siya sang pari sa sulod sang pito pa gid ka adlaw. 34Sa ikapito nga adlaw, tan-awon liwat sang pari ang katol. Kag kon wala ini maglapta kag wala magdalom ang inpeksyon, ipahibalo sang pari nga matinlo siya. Dayon labhan sang tawo ang iya bayo, kag kabigon siya nga matinlo. 35Pero kon naglapta ang katol sa iya panit matapos nga ginpahibalo sang pari nga matinlo siya, 36tan-awon liwat siya sang pari. Kag kon naglapta matuod ang katol sa iya panit, indi na kinahanglan nga tan-awon pa sang pari kon may buhok ukon burangos nga nagdalag kay klaro na nga mahigko siya. 37Pero kon sa pagtan-aw sang pari wala ini maglapta kag may itom na nga buhok ukon burangos nga nagatubo, ayo na ini. Kag ipahibalo sang pari nga matinlo siya.

38Kon may nagaputi-puti sa panit sang isa ka tawo, 39kinahanglan nga ipatan-aw niya ini sa pari. Kag kon ang mga nagaputi-puti malapsi, guros-guros lang ini nga nagguluwa sa panit. Ini nga tawo kabigon nga matinlo.

40-41Kon ang isa ka tawo nakalbo sa may agtang dampi ukon sa iya alimpudwan, matinlo siya. 42-44Pero kon may mapula-pula nga banog sa iya kalbo, kinahanglan nga ipatan-aw niya ini sa pari. Kag kon ang mapula-pula nga banog isa ka delikado nga balatian sa panit, ipahibalo sang pari nga mahigko siya.

45Ang tawo nga may delikado nga balatian sa panit kinahanglan nga magsuksok sang gision nga bayo, gumunon niya ang iya buhok, kag tabunan niya ang idalom nga parte sang iya guya. Dayon magsinggit siya, “Mahigko ako! Mahigko ako!” 46Kabigon siya nga mahigko samtang ara pa sa iya ang balatian. Kag kinahanglan nga mag-estar siya sa guwa sang kampo nga isahanon lang.

Ang mga Pagsulundan Parte sa Tagiptip

47-50Kon may tagiptip13:47-50 tagiptip: sa iban nga Bisaya, tariki. ang panapton nga delana ukon linen ukon ang bisan ano nga butang nga hinimo halin sa panit, kinahanglan nga ipatan-aw ini sa pari. Pagkatapos nga matan-aw sang pari ang panapton ukon ang panit, painon niya ini sa sulod sang pito ka adlaw. 51-52Sa ikapito nga adlaw, tan-awon ini liwat sang pari. Kag kon naglapta ang tagiptip, kabigon ini nga panapton ukon panit nga mahigko, kag kinahanglan nga sunugon ini tungod kay nagadamo ini nga tagiptip. 53Pero kon sa pagtan-aw sang pari wala man maglapta ang tagiptip, 54magsugo siya nga labhan ang panapton ukon hugasan ang panit, kag painon niya ini sa sulod sang pito pa gid ka adlaw. 55Pagkatapos tan-awon ini liwat sang pari. Kag kon ang tagiptip wala maglus-aw, kabigon ini nga panapton ukon panit nga mahigko bisan pa nga wala maglapta ang tagiptip. Gani kinahanglan nga sunugon ini bisan ara sa guwa ukon sa sulod sang panapton ang tagiptip. 56Pero kon sa pagtan-aw sang pari naglus-aw ang tagiptip, gision niya ang parte sang panapton ukon panit nga gintagiptipan. 57Pero kon magbalik liwat ang tagiptip kag maglapta, kinahanglan nga sunugon ang panapton ukon ang panit. 58Kon nadula ang tagiptip pagkatapos nga ginlabhan ang panapton ukon panit, labhan ini liwat kag mangin matinlo na ini. 59Amo ini ang mga pagsulundan kon paano mahibaluan nga matinlo ukon mahigko ang panapton nga delana ukon linen ukon ang bisan ano nga butang nga hinimo halin sa panit nga may tagiptip.

Vietnamese Contemporary Bible

Lê-vi Ký 13:1-59

Luật về Bệnh Da Trầm Trọng

1Chúa Hằng Hữu phán với Môi-se và A-rôn: 2“Nếu người nào thấy trên da mình có chỗ sưng lên, hoặc nổi mụt nhọt, hoặc nổi đốm trắng, thì người ấy phải đến trình với Thầy Tế lễ A-rôn hoặc một thầy tế lễ con của A-rôn, 3để vị này khám xem người ấy có mắc bệnh phong hủi không. Nếu lông mọc trên chỗ ấy hóa trắng, và nếu chỗ ấy lõm xuống sâu hơn mặt da, đó là bệnh phong hủi. Thầy tế lễ phải tuyên bố người ấy không sạch.

4Nhưng nếu đốm trắng trên da người ấy không lõm sâu xuống so với mặt da, và lông không hóa trắng, thầy tế lễ sẽ cho người này ở cách ly trong bảy ngày. 5Sau bảy ngày, thầy tế lễ sẽ khám lại. Nếu thấy vết thương không thay đổi, không lan ra trên da, người ấy sẽ phải ở cách ly trong bảy ngày nữa. 6Bảy ngày sau, thầy tế lễ lại khám người ấy một lần nữa. Nếu vết thương tái đi, không lan ra trên da, thầy tế lễ sẽ tuyên bố người ấy sạch. Vết thương chỉ là một mụt nhọt thường, người ấy chỉ cần giặt quần áo là được sạch. 7Nhưng nếu mụt nhọt ấy bắt đầu lan ra trên da sau khi đã được khám, người ấy phải đến gặp thầy tế lễ một lần nữa. 8Thầy tế lễ khám lại, nếu thấy mụt nhọt đã lan ra trên da, sẽ tuyên bố người ấy không sạch, vì mắc bệnh phong hủi.

9Một người bị bệnh phong hủi phải được đem đến thầy tế lễ. 10Thầy tế lễ sẽ khám, nếu thấy trên da có chỗ sưng lên, màu trắng, lông hóa trắng, và có thịt rữa tại chỗ sưng 11thì bệnh phong hủi đã phát lâu ngày, và thầy tế lễ phải tuyên bố người ấy không sạch. Không cần giữ người ấy riêng ra nữa, vì người ấy rõ ràng đã mang bệnh và không sạch.

12Nhưng nếu sau khi khám khắp người, thấy chứng bệnh lan trên da, tràn khắp cơ thể từ đầu đến chân, 13thì thầy tế lễ sẽ tuyên bố người ấy sạch, vì cả cơ thể đã trắng hết, người ấy khỏi bệnh. 14Nhưng bất cứ khi nào thịt rữa xuất hiện trên thân thể, thì người ấy không sạch. 15Nếu thầy tế lễ thấy như vậy, thì phải tuyên bố người ấy không sạch, vì đã mắc bệnh phong hủi. 16Nhưng nếu thịt rữa trở nên tái và hóa trắng, thì người này phải đến gặp thầy tế lễ. 17Thầy tế lễ khám, nếu thấy vết lở đã hóa màu trắng thật, thì sẽ tuyên bố người ấy sạch.

18Nếu một người bị mụt nhọt và khỏi rồi, 19nhưng tại nơi vừa có mụt nhọt lại nổi lên một đốm trắng hay một đốm đỏ tái, thì người này phải đem trình cho thầy tế lễ. 20Thầy tế lễ sẽ khám, nếu thấy nơi ấy lõm xuống sâu hơn mặt da và nếu lông hóa trắng, thì thầy tế lễ sẽ tuyên bố người ấy không sạch, vì đó là bệnh phong hủi phát ra từ mụt nhọt. 21Nhưng nếu thấy lông không hóa trắng, vết không lõm sâu hơn mặt da và có màu tái, thì thầy tế lễ sẽ cho người ấy ở cách ly trong bảy ngày. 22Sau đó, nếu thấy vết ấy lan ra trên da, thì thầy tế lễ sẽ tuyên bố người ấy không sạch, vì mắc bệnh phong hủi. 23Nhưng nếu vết không lan ra, thì thầy tế lễ sẽ tuyên bố người ấy sạch, vì đó chỉ là vết sẹo của mụt nhọt.

24Nếu một người bị bỏng và vết bỏng trở thành một đốm trắng hay một đốm đỏ tái, 25thì thầy tế lễ sẽ khám. Nếu thấy lông mọc trên vết bỏng hóa trắng và vết ấy lõm xuống sâu hơn mặt da, thì đó là bệnh phong hủi phát ra từ vết bỏng. Thầy tế lễ sẽ tuyên bố người ấy không sạch, vì mắc bệnh phong hủi. 26Nhưng nếu thấy lông mọc trên vết bỏng không hóa trắng, vết không lõm sâu hơn mặt da nhưng có màu tái, thì thầy tế lễ sẽ cho người ấy ở cách ly trong bảy ngày. 27Sau bảy ngày, thầy tế lễ khám lại, nếu thấy vết ấy lan ra trên da, thì sẽ tuyên bố người ấy không sạch, vì mắc bệnh phong hủi. 28Nhưng nếu vết ấy không lan ra trên da mà có màu tái, thì thầy tế lễ sẽ tuyên bố người ấy sạch, vì đó chỉ là sẹo của vết bỏng.

29Nếu một người đàn ông hay đàn bà có ung nhọt trên đầu hoặc trên cằm, 30thì thầy tế lễ sẽ khám người ấy. Nếu thấy ung nhọt lõm sâu hơn mặt da, lông mọc tại đó thưa và có màu vàng, thì thầy tế lễ sẽ tuyên bố người ấy không sạch, vì phong hủi xuất hiện trên đầu hay trên cằm. 31Nhưng nếu nơi ấy không lõm sâu hơn mặt da và có lông đen mọc tại đó, thì thầy tế lễ sẽ cho người ấy ở cách ly trong bảy ngày. 32Ngày thứ bảy, nếu thầy tế lễ khám thấy ung nhọt không lan ra, không có lông vàng, và nơi ấy không lõm sâu hơn mặt da, 33thì người ấy phải cạo lông, tóc chung quanh ung nhọt, nhưng không đụng đến ung nhọt. Thầy tế lễ sẽ cho người ấy ở cách ly bảy ngày nữa. 34Sau bảy ngày, thầy tế lễ khám lại, nếu thấy ung nhọt không lan ra trên da, không lõm sâu hơn mặt da, thì sẽ tuyên bố người ấy sạch. Người ấy chỉ cần giặt quần áo mình là được sạch. 35Nhưng sau đó, nếu ung nhọt lại lan ra trên da, 36thì thầy tế lễ sẽ khám lại. Nếu thấy ung nhọt đã lan ra thật, thì dù có lông vàng hay không, người ấy không sạch vì bị bệnh phong hủi. 37Nhưng nếu thầy tế lễ thấy ung nhọt không lan ra, lông đen mọc lên tại nơi ấy, thì sẽ tuyên bố người ấy sạch, vì đã khỏi bệnh.

38Nếu một người đàn ông hay đàn bà nổi đốm trắng trên da, 39thì thầy tế lễ sẽ khám. Nếu thấy đốm trắng đục mờ, thì người ấy sạch, vì đó chỉ là sự nhiễm độc thông thường của da.

40Nếu một người bị rụng tóc, đầu hói, thì người ấy sạch. 41Nếu một người bị tóc rụng trước trán, trán hói, thì người ấy sạch. 42Nhưng nếu tại chỗ hói phát ra một đốm trắng hồng, thì trường hợp này có thể là phong hủi. 43Thầy tế lễ phải khám, nếu thấy có đốm trắng hồng nổi trên chỗ hói, giống như phong hủi trên da thân thể, 44thầy tế lễ sẽ tuyên bố người ấy không sạch, vì mắc bệnh phong hủi trên đầu.

45Người mắc bệnh phong hủi sẽ mặc áo rách, buông tóc xõa, che phần dưới của mặt lại, kêu lên: ‘Không sạch, không sạch.’ 46Suốt thời gian mắc bệnh, người ấy không sạch, và phải ở bên ngoài, cách khỏi nơi đóng trại.”

Giải Trừ Áo Quần Ô Uế

47“Nếu có mốc xanh hay mốc đỏ xuất hiện trên quần áo bằng len hay bằng vải, 48dù trên sợi ngang hay sợi dọc của vải hoặc len, dù trên tấm da hay trên bất cứ đồ bằng da nào. 49Nếu vết mốc có màu đỏ, thì đó là chứng phong hủi của đồ vật, phải mang đến trình cho thầy tế lễ. 50Thầy tế lễ sẽ khám và cho giữ đồ vật riêng ra trong bảy ngày. 51Ngày thứ bảy, nếu thầy tế lễ khám thấy vết mốc lan ra, thì đó là chứng phong hủi ăn lan trên đồ vật, và đồ vật ấy không sạch. 52Dù mốc trên sợi ngang hay sợi dọc của đồ len hay vải, hay mốc trên đồ bằng da, thầy tế lễ sẽ đem đồ ấy đốt đi.

53Nhưng nếu thầy tế lễ khám thấy vết mốc không lan ra (dù trên sợi ngang, sợi dọc hay trên đồ bằng da), 54thì sẽ cho đem đồ vật ấy đi giặt, và giữ đồ vật riêng ra trong bảy ngày nữa. 55Sau đó, nếu thầy tế lễ khám thấy vết mốc không đổi màu, dù mốc không lan ra, dù mốc ở trên bề mặt hay bề trái của đồ vật, thì cũng phải đem đồ vật ấy đốt đi vì không sạch. 56Nhưng nếu khám thấy màu vết mốc phai đi sau khi giặt, thì thầy tế lễ sẽ xé bỏ phần bị mốc đi. 57Sau đó, nếu mốc lại xuất hiện, thì lần này phải đem đồ vật ấy đốt đi, vì đó là chứng phong hủi ăn lan trên đồ vật. 58Nhưng nếu sau khi đã giặt đồ vật, vết mốc biến đi, thì chỉ cần đem giặt một lần nữa, đồ vật ấy sẽ sạch.

59Đó là luật về chứng phong hủi xuất hiện trên quần áo bằng len, vải, trên da, hay đồ bằng da. Luật này dùng để phân biệt giữa đồ vật sạch và không sạch.”