Josue 7 – HLGN & PCB

Ang Pulong Sang Dios

Josue 7:1-26

Ang Sala ni Acan

1Pero ginlapas gid sang mga Israelinhon ang sugo sang Ginoo nga indi magkuha sang bisan ano nga ginhalad na sing bug-os sa Ginoo. Nagkuha si Acan sang mga butang nga indi dapat kuhaon, gani puwerte gid ang kaakig sang Ginoo sa ila. Si Acan nga ini anak ni Carmi. Si Carmi anak ni Zabdi. Si Zabdi anak ni Zera. Ini sila sakop sang tribo ni Juda.

2Halin didto sa Jerico nagsugo si Josue sang mga tawo nga magpang-espiya sa Ai, isa ka banwa sa sidlangan sang Betel, nga malapit sa Bet Aven. Gani naglakat ang mga tawo sa pagpang-espiya. 3Pagbalik nila, nagsiling sila kay Josue, “Indi kinahanglan nga magsalakay kita tanan sa Ai, kay diutay man lang ang mga pumuluyo sini. Magpadala ka lang sang 2,000 ukon 3,000 ka tawo sa pagsalakay sini.” 4Gani mga 3,000 ka Israelinhon ang nagsalakay sa Ai, pero ginpaisol sila sang mga taga-Ai. 5Ginlagas sila halin sa puwertahan sang banwa hasta sa Shebarim,7:5 Shebarim: ukon, ginakuhaan sang dalagko nga mga bato. kag mga 36 sa ila ang nagkalamatay samtang nagapadulhog sila sa kabukiran. Gani nadulaan sang kaisog ang mga Israelinhon kag hinadlukan sila.

6Tungod sa kasubo, gin-gisi ni Josue kag sang mga manugdumala sang Israel ang ila mga bayo kag ginbutangan sing yab-ok ang ila mga ulo, kag naghapa sila sa atubangan sang Kahon sang Ginoo hasta maggab-i. 7Nagsiling si Josue, “O Ginoong Dios, ngaa ginpatabok mo pa kami sa Suba sang Jordan kon ipapierdi mo man lang kami sa mga Amornon? Maayo pa nga nagpabilin na lang kami sa pihak sang Jordan. 8Ginoo, ano ang masiling ko karon nga nag-isol ang mga Israelinhon sa ila mga kaaway? 9Mabalitaan ini sang mga Canaanhon kag sang iban pa nga taga-diri, kag libutan nila kami kag pamatyon. Ti, ano ang himuon mo agod maprotektaran ang imo dungog?”

10Nagsiling ang Ginoo kay Josue, “Magtindog ka! Ngaa nga nagahapa ka? 11Nakasala ang Israel; ginlapas nila ang akon kasugtanan. Nagkuha sila sang mga butang nga ginhalad na sing bug-os sa akon. Ginkawat nila ini, nagbutig sila parte sini, kag ginsimpon nila ini sa ila mga pagkabutang. 12Amo ini ang kabangdanan kon ngaa indi sila makabato sa ila mga kaaway. Nagpalagyo sila sa ila mga kaaway, kay sila mismo laglagon man bilang halad sing bug-os sa akon. Indi na ako mag-upod sa inyo kon indi ninyo paglaglagon ang mga butang nga ginhalad na sing bug-os sa akon.7:12 mga butang nga ginhalad na sing bug-os sa akon: Tan-awa ang 6:17.

13“Magtindog ka kag silinga ang mga tawo nga magpakatinlo sila para sa buwas tungod kay ako, ang Ginoo nga Dios sang Israel, nagasiling: ‘Kamo nga mga Israelinhon, may gintago kamo nga mga butang nga ginhalad na sing bug-os sa akon. Indi kamo makabato sa inyo mga kaaway mintras indi makuha ini nga mga butang sa inyo. 14Gani buwas sa aga, magpalapit kamo sa akon suno sa inyo tribo. Ang tribo nga itudlo ko nga nakasala magpalapit suno sa ila kaliwat. Ang kaliwat nga itudlo ko nga nakasala magpalapit suno sa ila pamilya. Kag ang pamilya nga itudlo ko nga nakasala magpalapit suno sa tagsa ka tawo. 15Ang tawo nga itudlo ko nga nagtago sang mga butang nga ginhalad na sing bug-os sa akon pagasunugon kaupod sang iya pamilya kag sang tanan niya nga pagkabutang. Kay ginlapas niya ang akon kasugtanan, kag naghimo siya sang makahuluya nga butang sa Israel.’ ”

16Pagkaaga, aga pa ginpapalapit ni Josue sa Ginoo ang mga Israelinhon suno sa ila tribo. Kag ang ginpili sa ila amo ang tribo ni Juda. 17Ginpapalapit niya ang mga kaliwat ni Juda, kag ang ginpili sa ila amo ang mga kaliwat ni Zera. Ginpapalapit niya ang mga kaliwat ni Zera, kag ang ginpili sa ila amo ang pamilya ni Zabdi.7:17 Zabdi: ukon, Zimri. 18Ginpapalapit niya ang pamilya ni Zabdi, kag ang ginpili amo si Acan. (Si Acan anak ni Carmi. Si Carmi anak ni Zabdi. Kag si Zabdi anak ni Zera sang tribo ni Juda.)

19Nagsiling si Josue kay Acan, “Anak, padunggi ang Ginoo, ang Dios sang Israel; magsugid ka sing matuod sa iya atubangan. Ano ang ginhimo mo? Indi ini pagtagua sa akon.”

20Nagsabat si Acan, “Nakasala matuod ako sa Ginoo, ang Dios sang Israel. Amo ini ang akon ginhimo: 21Sa mga butang nga naagaw naton, may nakita ako nga isa ka matahom nga bayo nga halin sa Babilonia, pilak nga mga duha ka kilo kag tunga, kag isa ka barita nga bulawan nga mga tunga sa kilo. Naibog gid ako sa sini nga mga butang, gani ginkuha ko. Ginlubong ko ini sa duta sa sulod sang akon tolda. Ang pilak ara sa idalom gid.”

22Gani nagsugo si Josue sang mga tawo nga magdalagan sa tolda ni Acan. Kag didto nakita nila ang mga butang nga ginlubong, ang pilak ara gid man sa idalom sini. 23Gindala nila ini kay Josue kag sa tanan nga Israelinhon, kag ginplastar sa presensya sang Ginoo.

24Dayon gindala ni Josue kag sang tanan nga Israelinhon si Acan sa Kapatagan sang Acor, pati ang pilak, ang bayo, ang barita nga bulawan, ang iya kabataan, ang iya mga baka, mga asno, mga karnero, tolda, kag ang tanan niya nga pagkabutang. 25Nagsiling si Josue kay Acan, “Ngaa nagdala ka sang kagamo sa amon? Ti, karon padal-an ka man sang Ginoo sang kagamo.”

Ginbato dayon sang mga Israelinhon si Acan hasta nga napatay. Ginbato man nila ang iya pamilya kag ginsunog ang iya mga pagkabutang. 26Pagkatapos gintabunan nila si Acan sang mga bato. Ara pa ining mga bato hasta subong. Kag ang ato nga lugar ginatawag nga Kapatagan sang Acor7:26 Acor: buot silingon sa Hebreo, kagamo. hasta subong.

Dayon nadula ang kaakig sang Ginoo.

Persian Contemporary Bible

يوشع 7:1-26

گناه عخان

1اما بنی‌اسرائيل مرتكب گناه شدند. گرچه خداوند دستور فرموده بود كه چيزی را از شهر به غنيمت نبرند، ولی آنها از اين دستور سرپيچی كردند. عخان (پسر كرمی، نوهٔ زبدی و نوادهٔ زارح از قبيلهٔ يهودا) از اموالی كه حرام شده بود برای خود به غنيمت گرفت و خداوند به خاطر اين عمل بر تمام قوم اسرائيل غضبناک شد.

2بزودی پس از تسخير شهر اريحا، يوشع چند نفر از مردان خود را به شهر عای كه در شرق بيت‌ئيل و نزديک بيت‌آون واقع شده بود فرستاد تا وضع آنجا را بررسی كنند. 3وقتی آنها مراجعت نمودند گفتند: «شهر كوچكی است و فقط كافی است دو يا سه هزار نفر از سربازان ما بروند و آن را تصرف كنند. بنابراين لزومی ندارد كه همهٔ لشكر اسرائيل به آنجا حمله كند.»

4پس يوشع حدود سه هزار سرباز برای تسخير شهر عای فرستاد، اما آنها شكست خوردند. 5مردان عای از دروازهٔ شهر تا بلنديهای اطراف، اسرائيلی‌ها را تعقيب نموده، حدود سی و شش نفر از آنان را در سراشيبی كشتند. لشكر اسرائيل از اين واقعه دچار وحشت شد و روحيهٔ خود را به کلی باخت. 6پس يوشع و بزرگان اسرائيل از شدت ناراحتی جامه‌های خود را پاره كردند، خاک بر سر خود ريختند و تا غروب در برابر صندوق عهد خداوند به خاک افتادند.

7يوشع چنين دعا كرد: «آه ای خداوند، چرا ما را به اين سوی رود اردن آوردی تا به دست اين اموری‌ها كشته شويم؟ ای كاش راضی شده بوديم كه همان طرف رودخانه بمانيم. 8آه، ای خداوند، اينک كه قوم اسرائيل از دشمن شكست خورده است من چه كنم؟ 9چون اگر كنعانی‌ها و ساير قومهای مجاور از اين واقعه باخبر شوند، ما را محاصره نموده، همهٔ ما را نابود می‌كنند. آيا اين عمل به عظمت نام تو لطمه نمی‌زند؟»

10خداوند در پاسخ يوشع فرمود: «بلند شو! چرا اينچنين به خاک افتاده‌ای؟ 11قوم اسرائيل از فرمان من سرپيچی كرده و مرتكب گناه شده‌اند. ايشان مخفيانه از چيزهای حرام شهر برداشته‌اند، ولی انكار نموده، آنها را در ميان اثاثيهٔ خود پنهان ساخته‌اند. 12اين عمل موجب شده است كه اسرائيلی‌ها مغلوب شوند. به همين علت است كه سربازان تو نمی‌توانند در مقابل دشمنان ايستادگی كنند، زيرا گرفتار لعنت شده‌اند. اگر آن غنيمت حرام را از بين نبريد، من ديگر با شما نخواهم بود.

13«حال برخيز و مراسم پاک كردن گناه قوم را بجا آور و به آنها بگو كه برای فردا آماده شوند، زيرا من كه خداوند، خدای اسرائيل هستم می‌گويم: ای اسرائيل، مال حرام در ميان شماست و تا آن را از خود دور نكنيد، نخواهيد توانست در برابر دشمنانتان بايستيد. 14به همهٔ قبايل بگو كه فردا صبح نزد من حاضر شوند تا من معلوم كنم كه آن شخص خطاكار، متعلق به كدام قبيله است. پس از آن، تمام خاندانهای آن قبيله جلو بيايند تا مشخص كنم كه آن شخص خطاكار، در ميان كدام خاندان است. سپس تمام خانواده‌های آن خاندان حاضر شوند تا نشان دهم كه آن شخص مقصر، عضو كدام خانواده است. بعد تمام اعضای مقصر آن خانواده پيش بيايند. 15آنگاه شخصی كه مال حرام را دزديده است، با خانواده‌اش و هر چه كه دارد سوخته و نابود شود، زيرا عهد مرا شكسته و اسرائيل را رسوا نموده است.»

16پس يوشع صبح زود برخاسته، قبيله‌های اسرائيل را در حضور خداوند حاضر ساخت و قبيلهٔ يهودا مقصر شناخته شد. 17آنگاه تمام خاندانهای قبيلهٔ يهودا جلو آمدند و خاندان زارح مقصر تشخيص داده شد. بعد خانواده‌های آن خاندان جلو آمدند و خانوادهٔ زبدی مقصر شناخته شد. 18مردان خانوادهٔ زبدی جلو آمدند و عخان نوهٔ زبدی مقصر شناخته شد.

19يوشع به عخان گفت: «فرزندم در حضور خداوند، خدای اسرائيل حقيقت را بگو و به گناه خود اعتراف كن. به من بگو چه كرده‌ای و چيزی را از ما مخفی نكن.»

20عخان در جواب يوشع گفت: «من به خداوند، خدای اسرائيل خيانت كرده‌ام و مرتكب گناه شده‌ام. 21در ميان غنايم، چشمم به يک ردای زيبای بابلی، دويست مثقال نقره و يک شمش طلا كه وزنش پنجاه مثقال بود، افتاد و من از روی طمع آنها را برداشتم و در ميان خيمه‌ام آنها را زير خاک پنهان كردم. اول نقره را زير خاک گذاشتم، بعد طلا و سپس ردا را.»

22يوشع چند نفر را به دنبال غنايم فرستاد و آنها بشتاب به خيمه رفتند و چنانكه عخان گفته بود، ردا و طلا و نقره را پيدا كردند و نقره در قسمت زيرين قرار داشت. 23اشیا دزديده شده را نزد يوشع و تمام قوم اسرائيل آوردند و در حضور خداوند بر زمين گذاشتند. 24آنگاه يوشع و همهٔ اسرائیلی‌ها، عخان را گرفته، او را با ردا و نقره و شمش طلايی كه دزديده بود، با پسران و دخترانش و گاوها و گوسفندها و الاغهايش و خيمه‌اش و هر چه كه داشت به دره عخور بردند.

25در آنجا يوشع به عخان گفت: «چرا چنين بلايی بر سر ما آوردی؟ اكنون خداوند، تو را دچار بلا می‌كند.» آنگاه تمام بنی‌اسرائيل آنها را سنگسار نمودند و بعد بدنهايشان را سوزاندند 26و روی جنازهٔ سوختهٔ عخان، تودهٔ بزرگی از سنگ بر پا كردند. آن تودهٔ سنگ هنوز باقيست و آن مكان تا به امروز به «درهٔ بلا» معروف است. بدين ترتيب خشم خداوند فرو نشست.