Josue 17 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Josue 17:1-18

Ang Duta sang Katunga sang Tribo ni Manase

1May ginhatag man nga duta para sa katunga sang tribo ni Manase nga kamagulangan nga anak ni Jose. Ang Gilead kag ang Bashan sa sidlangan sang Suba sang Jordan ginhatag na sa pamilya ni Makir tungod kay maayo siya nga soldado. (Si Makir nga amay ni Gilead amo ang kamagulangan nga anak ni Manase.) 2Ang duta sa nakatundan sang Suba sang Jordan ginhatag sa iban nga mga kaliwat ni Manase nga amo ang mga pamilya ni Abiezer, Helek, Asriel, Shekem, Hefer, kag Shemida. Ginpanagtag ini sa ila suno sa kada pamilya.

3Karon may isa ka tawo nga ang iya ngalan si Zelofehad. Anak siya ni Hefer kag apo ni Gilead. Si Gilead anak ni Makir, kag si Makir anak ni Manase. Si Zelofehad wala sing mga anak nga lalaki, kundi mga babayi lang. Sila amo sanday Mala, Noa, Hogla, Milca, kag Tirza. 4Nagkadto sila kay Eleazar nga pari, kay Josue nga anak ni Nun, kag sa mga pangulo kag nagsiling, “Nagsugo ang Ginoo kay Moises nga hatagan kami sang duta pareho sa amon mga paryente nga lalaki.” Gani ginhatagan sila sang ila bahin suno sa ginsugo sang Ginoo. 5Amo ini ang rason kon ngaa ang tribo ni Manase nakabaton sang napulo ka bahin sang duta, wala labot sa Gilead kag Bashan sa sidlangan sang Jordan, 6tungod kay ginhatagan man sang parte ang iya mga kaliwat nga babayi kaupod sang iya mga kaliwat nga lalaki. Ang Gilead ginhatag sa iban pa nga mga kaliwat ni Manase.

7Ang dulunan sang duta sang tribo ni Manase nagasugod sa Asher hasta sa Micmetat, sa sidlangan sang Shekem. Dayon nagapadulong ini sa bagatnan pakadto sa duta sang mga tawo nga nagaestar malapit sa tuburan sang Tapua.17:7 tuburan sang Tapua: ukon, En Tapua. 8(Ang mga duta sa palibot sang Tapua iya sang tribo ni Manase, pero ang Tapua mismo, nga ara sa dulunan sang tribo ni Manase, iya sang mga kaliwat ni Efraim.) 9Dayon ang dulunan nagapakadto sa Kana nga ililigan sang tubig. May mga banwa sa bagatnan sang sina nga ililigan nga iya sang tribo ni Efraim, bisan nalakip ini sa mga banwa sang tribo ni Manase. Ang dulunan sang tribo ni Manase nagapadayon sa aminhan sang ililigan hasta sa Dagat sang Mediteraneo. 10Ang duta sa bagatnan sang ililigan iya sang tribo ni Efraim kag ang duta sa aminhan sang ililigan iya sang tribo ni Manase. Ang dulunan sang tribo ni Manase sa nakatundan amo ang Dagat sang Mediteraneo. Nagatambi ang tribo ni Manase sa tribo ni Asher sa aminhan kag sa tribo ni Isacar sa sidlangan.

11Amo ini ang mga banwa sa duta sang mga tribo ni Isacar kag ni Asher nga ginhatag sa tribo ni Manase: ang Bet Shean, Ibleam, Dor (ukon Nafot Dor), Endor, Taanac, Megido, kag ang mga baryo sa palibot sini. 12Pero ini nga mga banwa wala mapanag-iyahan sang mga kaliwat ni Manase, kay indi nila mapahalin ang mga Canaanhon didto. 13Pero sang malig-on na ang mga Israelinhon, gin-ulipon nila ang mga Canaanhon, pero wala nila sila ginpalayas.

14Nagsiling ang mga kaliwat ni Jose kay Josue, “Ngaa isa lang ka parte sang duta ang ginhatag mo sa amon? Damo kami katama tungod kay ginpakamaayo gid kami sang Ginoo.”

15Nagsabat si Josue, “Kon madamo gid man kamo kag gamay lang para sa inyo ang mga kabukiran sang Efraim, kadto kamo sa mga kagulangan sang mga Periznon kag mga Refaimnon. Didto magpanghawan kamo sang lugar para sa inyo kaugalingon.”

16Nagsiling ang mga kaliwat ni Jose, “Ang mga kabukiran gamay para sa amon. Kag indi namon masarangan ang mga Canaanhon sa kapatagan tungod kay may mga karwahe sila nga salsalon. Kag amo man ang mga Canaanhon sa Bet Shean kag sa mga banwa sa palibot sini, kag sa Kapatagan sang Jezreel.” 17Nagsabat liwat si Josue, “Tungod damo kamo katama kag puwerte pa kagamhanan, indi lang isa ang inyo parte, 18mangin inyo man ang mga kagulangan sang kabukiran. Bisan kagulangan ini, hawani lang ninyo, kay mangin inyo ini halin sa puno hasta sa punta. Kag sigurado nga mapalayas ninyo ang mga Canaanhon bisan gamhanan pa sila kag may mga karwahe nga salsalon.”

Hoffnung für Alle

Josua 17:1-18

Das Gebiet des Stammes Manasse

1Die Nachkommen von Manasse, dem ältesten Sohn Josefs, erhielten zwei Gebiete. Östlich des Jordan hatte man der Sippe von Machir, dem ältesten Sohn Manasses und Vater Gileads, die Gegenden Gilead und Baschan zugeteilt. Die Nachkommen von Machir waren nämlich erfahrene Soldaten. 2Nun bestimmte das Los die Bezirke westlich des Jordan, die von den Nachkommen der übrigen Söhne Manasses besiedelt werden sollten. Es waren die Sippen Abiëser, Helek, Asriël, Sichem, Hefer und Schemida.

3Zelofhad, der Sohn Hefers und Enkel Gileads, aus der Sippe Machir vom Stamm Manasse, hatte keine Söhne, sondern nur Töchter: Sie hießen Machla, Noa, Hogla, Milka und Tirza. 4Diese Frauen kamen zum Priester Eleasar, zu Josua, dem Sohn von Nun, und zu den führenden Männern des Volkes und sagten: »Der Herr hat Mose befohlen, auch uns einen Anteil am Stammesgebiet zu geben.« Josua gehorchte dem Gebot des Herrn und gab ihnen Land neben den Sippen der männlichen Nachkommen von Manasse. 5So kam es, dass der Stamm Manasse insgesamt zehn Anteile westlich des Jordan besaß, dazu im Osten die Länder Gilead und Baschan. 6Im Westen erhielten sowohl die Sippen der männlichen als auch der weiblichen Nachkommen Manasses ein Gebiet; das Land Gilead im Osten dagegen wurde nur unter die männlichen Nachkommen aufgeteilt.

7Die Grenze des Gebiets von Manasse verlief von Asser nach Michmetat östlich von Sichem und dann zum Siedlungsgebiet von En-Tappuach. 8Die Gegend um Tappuach lag im Land von Manasse, die grenznahe Stadt selbst gehörte jedoch zu Ephraim. 9Von dort führte die Grenze hinab zum Bach Kana. Nördlich des Baches begann das Gebiet von Manasse, im Westen reichte es bis ans Mittelmeer. Die Städte südlich dieses Baches lagen zwar auch noch im Stammesgebiet von Manasse, sie gehörten aber zum Stamm Ephraim. 10Der Bach Kana bildete also die Grenze zwischen Ephraim und Manasse. Das Mittelmeer war für beide die Westgrenze. Im Norden stieß Manasses Land an das Stammesgebiet von Asser und im Osten an das von Issachar.

11In beiden Gebieten besaß Manasse einige Städte: Bet-Schean, Jibleam und Dor mit ihren Dörfern, dazu das Dreihügelland mit En-Dor, Taanach und Megiddo, ebenfalls mit ihren Dörfern. 12Der Stamm Manasse konnte jedoch die Kanaaniter dort nicht vertreiben, und so blieben sie dort wohnen. 13Selbst als die Israeliten mächtiger geworden waren, vertrieben sie die Kanaaniter nicht, sondern machten sie zu Fronarbeitern.

Die Stämme Ephraim und Manasse fordern mehr Land

14Die Nachkommen von Josef, die westlich des Jordan Land erhalten hatten, kamen zu Josua und fragten ihn: »Warum hast du nur ein Stammesgebiet für uns ausgelost? Wir sind so viele Leute! Der Herr hat uns gesegnet und zu einem großen Volk gemacht!« 15Josua antwortete: »Wenn ihr so viele seid und euch das Bergland von Ephraim nicht reicht, dann zieht hinauf in die Wälder! Rodet dort Land im Gebiet der Perisiter und Refaïter.«

16Die Nachkommen von Josef sagten: »Das Bergland ist zu klein für uns; und unten im Flachland wohnen die Kanaaniter. In der ganzen Jesreel-Ebene bis hinab nach Bet-Schean mit seinen Dörfern besitzen sie eiserne Kriegswagen.«

17Da machte Josua den Männern von Ephraim und Manasse Mut: »Ihr seid ein so großes und starkes Volk, dass es nicht bei dem Gebiet bleiben wird, das euch jetzt zugeteilt ist. 18Das Gebirge soll euch gehören, den Wald dort werdet ihr roden. Auch das Hügelland werdet ihr erobern und die Kanaaniter vertreiben, selbst wenn sie stark sind und eiserne Kriegswagen besitzen.«