Jonas 2 – HLGN & NVI

Ang Pulong Sang Dios

Jonas 2:1-10

Ang Pangamuyo ni Jonas

1Nagpangamuyo si Jonas sa Ginoo nga iya Dios sa sulod sang isda. 2Siling niya,

“Nagpanawag ako sa imo, Ginoo, sa akon kalisod

kag ginsabat mo ako.

Nagpangayo ako sang bulig sa imo sa bibi sang kamatayon,2:2 bibi sang kamatayon: sa literal, sa kadadalman sang lugar sang mga patay.

kag ginpamatian mo ako.

3Gintagbong mo ako sa kadadalman sang dagat.

Ginlikupan ako sang tubig kag gintabunan sang mga balod nga ginpadala mo.

4Gintabog mo ako sa imo presensya,

pero nagalaom ako nga makapalapit liwat sa imo, didto sa imo balaan nga templo.

5Ginlapawan ako sang tubig kag daw malumos na gid ako.

Gintabunan ako sang tubig kag ginsamburan ang akon ulo sang tanom sa dagat.

6Naglugdang ako hasta sa duta sang idalom sang dagat,

daw pareho lang nga ginpriso ako sa kadadalman sang duta sa wala sing katapusan.

Pero ginkuha mo ako sa sina nga kadadalman, O Ginoo nga akon Dios.

7Sang daw mapatay na gid ako,2:7 Sang daw mapatay na gid ako: ukon, Sang ginkapoy na gid ako; ukon, Sang daw madulaan na gid ako sang paglaom. nagpanawag ako sa imo, Ginoo.

Kag ginpamatian mo ang akon pangamuyo didto sa imo balaan nga templo.

8Ang mga tawo nga nagasimba sa mga dios-dios nga wala sing pulos nagasikway sang ila paghigugma sa imo.

9Pero ako iya magahalad sa imo nga nagakanta sang pagpasalamat.

Tumanon ko ang ginpromisa ko nga maghalad sa imo.

Ikaw, Ginoo, ang nagaluwas!”

10Karon, ginsugo sang Ginoo ang isda nga iluad si Jonas. Gani ginluad niya si Jonas sa baybayon.

Nueva Versión Internacional

Jonás 2:1-10

1Entonces Jonás oró al Señor su Dios desde el vientre del pez. 2Dijo:

«En mi angustia clamé al Señor,

y él me respondió.

Desde lo profundo de los dominios de la muerte2:2 de los dominios de la muerte. Lit. del Seol. pedí auxilio,

y tú escuchaste mi clamor.

3A lo profundo me arrojaste,

al corazón mismo de los mares;

las corrientes me envolvían,

todas tus ondas y tus olas

pasaban sobre mí.

4Y pensé: “He sido expulsado

de tu presencia;

pero volveré a contemplar

tu santo Templo”.2:4 pero … Templo. Alt. ¿Cómo volveré a contemplar tu santo Templo?

5Las aguas me llegaban hasta el cuello,

lo profundo del mar me envolvía;

las algas se me enredaban en la cabeza,

6arrastrándome a los cimientos de las montañas.

Me tragó la tierra y para siempre

sus cerrojos se cerraron tras de mí.

Pero tú, Señor, Dios mío,

rescataste mi vida de la fosa.

7»Al sentir que se me iba la vida,

me acordé del Señor,

y mi oración llegó hasta ti,

hasta tu santo Templo.

8»Los que siguen a ídolos vanos

abandonan el amor de Dios.2:8 abandonan el amor de Dios. Alt. desprecian la misericordia suya.

9Yo, en cambio, te ofreceré sacrificios

y cánticos de gratitud.

Cumpliré las promesas que te hice.

¡La salvación viene del Señor!».

10Entonces el Señor dio una orden y el pez vomitó a Jonás en tierra firme.