Naghambal si Job
1Dayon nagsabat si Job, 2“Kon makilo lang ang akon mga pag-antos kag mga kalisod, 3mas mabug-at pa ini sang sa balas sa baybayon. Amo ina kon ngaa nagahambal ako sang mga pulong nga wala ko ginahunahuna sing maayo. 4Kay daw sa ginpana ako sang Makagagahom nga Dios sang makahililo nga pana,6:4 makahililo nga pana: Ang punta sang pana ginatusmog sa hilo agod makapatay dayon. kag ang hilo sini naglapta sa akon bug-os nga lawas. Ang makahaladlok nga mga pana sang Dios napuntirya sa akon. 5Wala bala ako sing kinamatarong sa pagreklamo? Bisan gani ang asno kag baka nagaima6:5 nagaima: ukon, nagainga. kon wala sing hilamon ukon kumpay. 6Ang tawo nagareklamo man kon wala sing asin ang iya pagkaon, labi na kon ang iya ginakaon puti sang itlog. 7Bisan ako wala sing gana sa pagkaon sina.
8“O kuntani ihatag sang Dios ang akon ginapangayo. Kuntani mabaton ko ang akon ginahandom. 9Ang akon ginahandom amo nga patyon na lang ako kuntani sang Dios. 10Kag kon matabo ini, malipayon gihapon ako, kay sa pihak sang akon mga pag-antos wala ko gid ginsikway ang mga pulong sang Balaan nga Dios.
11“Wala na ako sing kusog nga maglaom pa. Wala na man ako sing may ginalauman pa, ngaa magpadayon pa ako sa pagkabuhi? 12May kalig-on bala ako pareho sa bato? Saway bala ang akon lawas? Indi! 13Wala ako sing kusog sa pagluwas sa akon kaugalingon. Wala na ako sing tsansa nga magmadinalag-on pa.
14“Bilang mga abyan kuntani mag-unong kamo sa akon pag-antos, bisan sa inyo pagtan-aw ginsikway ko ang Makagagahom nga Dios. 15Pero kamo nga ginakabig ko nga mga utod indi masaligan; pareho kamo sa ililigan sang tubig nga nagaawas 16kon mapun-an sang natunaw nga yelo kag snow, 17kag nagamala sa tion sang tig-ilinit. 18Kon mag-agi sa sapa ang grupo sang mga tawo nga nagapanglakaton, wala sila sing tubig nga mainom didto, gani pag-abot nila sa desierto nagakalamatay sila. 19Ang mga negosyante nga taga-Tema kag taga-Sheba nga nagapanglakaton nagalaom nga makainom sila sa sapa, 20pero napaslawan sila. Naglaom sila nga may tubig didto, pero pag-abot nila wala gali. 21Huo, pareho gid kamo sa sapa. Wala man kamo sing may mabulig sa akon. Hinadlukan kamo sang makita ninyo ang akon makahaladlok nga kahimtangan. 22Pero ngaa? Nangayo bala ako sa inyo sang regalo? Nagpangabay bala ako sa inyo nga buligan ninyo ako halin sa inyo manggad, 23ukon luwason ninyo ako sa kamot sang mapintas nga mga kaaway? 24Wala! Ang ginapangabay ko lang amo nga sugiran ninyo ako sing husto nga sabat sa natabo sa akon, kag dayon mahipos na ako. Sugiri ninyo ako, diin bala ako nakasala? 25Wala kaso kon masakit ang inyo ginahambal basta matuod lang. Pero ang inyo ginaakusar sa akon indi matuod, kag indi ninyo mapamatud-an. 26Gusto ninyo nga tadlungon ang akon mga ginahambal, kay para sa inyo ang akon ginahambal bilang desperado nga tawo wala sing pulos. 27Ngaa, matarong gid bala kamo? Mahimo gani ninyo nga ipaulipon ang isa ka ilo ukon ibaligya ang isa ka abyan! 28Tuluka ninyo ako! Mabutig bala ako sa inyo? 29Untati na ninyo ang inyo pag-akusar sa akon, kay wala ako sing sala. 30Nagabutig bala ako? Indi bala ako makahibalo kon ano ang malain kag indi?
Job
1Then Job replied:
2‘If only my anguish could be weighed
and all my misery be placed on the scales!
3It would surely outweigh the sand of the seas –
no wonder my words have been impetuous.
4The arrows of the Almighty are in me,
my spirit drinks in their poison;
God’s terrors are marshalled against me.
5Does a wild donkey bray when it has grass,
or an ox bellow when it has fodder?
6Is tasteless food eaten without salt,
or is there flavour in the sap of the mallow6:6 The meaning of the Hebrew for this phrase is uncertain.?
7I refuse to touch it;
such food makes me ill.
8‘Oh, that I might have my request,
that God would grant what I hope for,
9that God would be willing to crush me,
to let loose his hand and cut off my life!
10Then I would still have this consolation –
my joy in unrelenting pain –
that I had not denied the words of the Holy One.
11‘What strength do I have, that I should still hope?
What prospects, that I should be patient?
12Do I have the strength of stone?
Is my flesh bronze?
13Do I have any power to help myself,
now that success has been driven from me?
14‘Anyone who withholds kindness from a friend
forsakes the fear of the Almighty.
15But my brothers are as undependable as intermittent streams,
as the streams that overflow
16when darkened by thawing ice
and swollen with melting snow,
17but that stop flowing in the dry season,
and in the heat vanish from their channels.
18Caravans turn aside from their routes;
they go off into the wasteland and perish.
19The caravans of Tema look for water,
the travelling merchants of Sheba look in hope.
20They are distressed, because they had been confident;
they arrive there, only to be disappointed.
21Now you too have proved to be of no help;
you see something dreadful and are afraid.
22Have I ever said, “Give something on my behalf,
pay a ransom for me from your wealth,
23deliver me from the hand of the enemy,
rescue me from the clutches of the ruthless”?
24‘Teach me, and I will be quiet;
show me where I have been wrong.
25How painful are honest words!
But what do your arguments prove?
26Do you mean to correct what I say,
and treat my desperate words as wind?
27You would even cast lots for the fatherless
and barter away your friend.
28‘But now be so kind as to look at me.
Would I lie to your face?
29Relent, do not be unjust;
reconsider, for my integrity is at stake.6:29 Or my righteousness still stands
30Is there any wickedness on my lips?
Can my mouth not discern malice?
