Job 4 – HLGN & KLB

Ang Pulong Sang Dios

Job 4:1-21

Naghambal si Elifaz

1Dayon nagsabat si Elifaz nga taga-Teman, 2“Maakig ka bala kon maghambal ako? Indi mahimo nga maghipos lang ako. 3Sadto anay madamo nga mga tawo ang gintudluan mo nga magsalig sa Dios. Ginpabakod mo ang mga tawo nga maluya. 4Ang imo mga pulong nakapalig-on sa nagakaluya kag nagakatumba. 5Pero karon nga ikaw naman ang nagaantos, nagakaluya ka kag nagakatublag. 6Indi bala nga kon nagatahod ka sa Dios kag matarong ang imo kabuhi, may pagsalig ka kag paglaom?

7“Karon, hunahunaa bala sing maayo. May tawo bala nga inosente ukon matarong nga nalaglag? 8Suno sa akon naobserbaran, ang nagahimo sang kalautan kag kagamo, kalautan kag kagamo man ang iya dangatan. 9Nagakalaglag sila sa isa lang ka huyop sang Dios. Sa iya kaakig, nagakapukan sila. 10Bisan pareho pa sila sa isa ka makusog kag mabangis nga leon, bingawon gihapon sang Dios ang ila mga ngipon. 11Magakalamatay sila tungod sa gutom, kag ang ila mga anak magalalapta.

12“May ginsugid sa akon sa sekreto. Ginhutik ini sa akon 13sa damgo sang isa ka gab-i samtang nagatulog sing mahamuok ang mga tawo. 14Hinadlukan ako kag nagkurog ang bug-os ko nga lawas. 15May espiritu nga naglabay4:15 May espiritu nga naglabay: ukon, Naghuyop ang hangin. sa akon guya kag nagpalanindog ang akon mga balahibo. 16Pagkauntat sini, may nakita dayon ako nga daw sa may nagatindog, pero indi ini klaro sa akon. Dayon may nabatian ako nga mahinay nga tingog nga nagasiling, 17‘May tawo bala nga matarong sa atubangan sang Dios? May tawo bala nga matinlo sa atubangan sang iya Manunuga? 18Kon wala gani nagasalig ang Dios sa mga anghel nga iya mga alagad, kag makakita siya sang sayop sa ila, 19ano pa ayhan sa mga tawo nga hinimo lang halin sa duta, nga madali lang dugmukon pareho sa sapat-sapat! 20Buhi sila sa aga, pero pagkagab-i patay na. Indi na sila makita hasta san-o. 21Daw sa mga tolda sila nga narumpag. Napatay sila nga kulang sing kaalam.’

Korean Living Bible

욥기 4:1-21

엘리바스

1그때 데만 사람 엘리바스가 이렇게 말하였다.

2“내가 이런 말을 하면 넌 더욱 마음이 괴롭겠지? 하지만 이대로 가만히 있을 수는 없어.

3너는 많은 사람을 가르쳤고 손이 연약한 자를 강하게 하였으며

4넘어진 자를 격려하여 일어나게 하고 무릎이 약한 자에게 힘을 주지 않았는가!

5그러나 어려움에 부딪히자 이젠 네가 오히려 낙심하고 당황하는구나.

6네가 자신 만만해 하는 것은 너의 경건이 아니냐? 너에게 희망이 있다면 너의 흠 없는 생활이 아니냐?

7한번 생각해 보아라. 죄 없이 벌받는 자가 누구인가? 정직한 자가 망한 적이 어디 있는가?

8사람들이 죄악의 밭을 갈아 악을 씨 뿌리듯 하지만 결국 그들은 심은 대로 거둔다.

9그들은 다 하나님의 입김에 멸망당할 것이며 그의 분노의 기운에 사라지고 말 것이다.

10그들이 비록 힘 센 사자처럼 사나울지라도 하나님은 그들을 꺾어 버릴 것이니

11그들은 힘없는 늙은 사자처럼 굶어서 죽고 그들의 자녀들은 흩어질 것이다.

12“한번은 나에게 무슨 말이 은은하게 들렸는데 그 소리는 너무 작아서 간신히 들릴 정도였다.

13사람들이 깊이 잠든 밤에 나는 환상을 보고 마음이 뒤숭숭한 가운데

14갑자기 무서운 공포에 사로잡혀 벌벌 떨고 있었다.

15그때 한 영이 내 앞을 스쳐 지나갔다. 그 순간 나는 너무 놀라 머리털이 쭈뼛쭈뼛 서는 것 같았다.

16이윽고 그 영은 멈춰 섰다. 나는 그것이 어떻게 생겼는지 알 수가 없었다. 그러나 한 형체가 내 앞에 서 있는 것만은 사실이었다. 그러자 조용한 가운데 이런 소리가 들렸다.

17‘사람이 하나님보다 의로울 수 있느냐? 사람이 자기를 창조하신 이보다 성결할 수 있느냐?’

18“하나님은 자기 종들도 믿지 않으시고 그의 천사들에게까지도 허물을 찾으시는데

19하물며 4:19 또는 ‘좀’하루살이처럼 쉽게 짓눌려 죽을 수밖에 없는 흙으로 만든 사람이겠느냐?

20사람은 아침에 살아 있다가도 미처 저녁이 되기도 전에 말없이 죽어 영원히 사라지는 법인데

214:21 또는 ‘장막 줄을 그들에게서 뽑지 아니하겠느냐?’어찌 육체의 줄이 끊어져 죽지 않겠느냐? 인생은 죽어도 지혜 없이 죽고 말 것이다.”