Job 34 – HLGN & NSP

Ang Pulong Sang Dios

Job 34:1-37

1Dayon nagsiling si Elihu, 2“Kamo nga nagasiling nga maalamon kamo kag madamo sang nahibaluan, pamatii ninyo ako sing maayo. 3Kay subong nga ang dila makahibalo kon ano ang manamit kag ang indi manamit nga pagkaon, ang dulunggan makahibalo man kon ano ang husto ukon indi husto nga mga pulong. 4Gani hibaluon naton kon ano ang husto; tun-an naton kon ano ang maayo. 5Kay nagsiling si Job, ‘Inosente ako pero wala ako ginhatagan sang Dios sang hustisya. 6Bisan matarong ako, ginakabig ako nga butigon. Bisan wala ako sing sala nga nahimo, ginhatagan niya ako sang balatian nga wala sing kaayuhan.’

7“Wala sing tawo nga pareho kay Job nga ginauhaw sa pagtamay. 8Nanamian siya mag-upod sa malaot kag makasasala nga mga tawo. 9Kay nagasiling siya, ‘Wala sing makuha ang tawo kon magtinguha siya sa paglipay sa Dios.’ 10Gani magpamati kamo sa akon, kamo nga nagasiling nga nakaintiendi kamo. Ang Makagagahom nga Dios wala nagahimo sing malain. 11Ginabalusan niya ang tawo suno sa iya binuhatan; ginatratar niya siya suno sa nagakabagay sa iya pamatasan. 12Imposible nga maghimo ang Makagagahom nga Dios sing malain. Indi niya mahimo nga tikuon ang hustisya. 13May nagsugo bala sa iya sa pagdumala sa bug-os nga kalibutan? Siyempre wala! 14Kon pagbuot sang Dios nga kuhaon ang ginhawa nga ginhatag niya sa tawo, 15magakalamatay ang tanan nga tawo kag magabalik sa duta.

16“Kon may pag-intiendi ka, Job, pamatii ining akon ihambal: 17Makadumala bala ang Dios kon indi niya gusto ang hustisya? Ti, ngaa ginapakalain mo ang matarong kag gamhanan nga Dios? 18Indi bala nga kon malaot kag wala sing pulos ang mga hari kag mga opisyal ginasabdong niya sila? 19Wala siya sing may ginapasulabi sa mga pangulo, kag wala niya ginapaboran ang mga manggaranon sa mga imol, kay sila tanan pareho niya nga ginhimo. 20Bisan ang gamhanan nga mga tawo mapatay gulpi sa kagab-ihon, nga wala sing may nagtandog sa ila. 21Ginabantayan gid sang Dios ang tanan nga ginahimo sang tawo. 22Wala gid sing madulom nga lugar nga sa diin makapanago ang mga malaot. 23Indi na kinahanglan nga tawgon pa sang Dios ang tawo nga magkadto sa iya atubangan agod usisaon kag hukman. 24Indi na kinahanglan nga mag-imbistigar pa siya kon pahalinon na niya ang gamhanan nga mga tawo sa ila posisyon kag buslan sang iban. 25Tungod nga nahibaluan niya ang ila ginahimo, ginakuhaan niya sila sang gahom kag ginalaglag bisan sa kagab-ihon. 26Ginasilutan niya sila sa atubangan sang mga tawo tungod sang ila kalautan. 27Ginahimo niya ini tungod kay nag-untat sila sa pagsunod sa iya, kag wala nila ginasapak ang iya mga pamaagi. 28Ginapigos nila ang mga imol, kag nabatian sang Dios ang ila sini pagpangayo sang bulig. 29Pero bisan maghipos kag magpanago ang Dios, wala sing may makasiling nga indi husto ang ginahimo niya. Pero ang matuod, nagabantay ang Dios sa mga tawo kag sa mga nasyon, 30agod matapna niya ang pagdumala sang indi diosnon nga mga tawo nga makahalit sa katawhan.

31Job, ngaa indi ka magpalapit sa Dios kag magsiling, ‘Nakasala ako, pero indi na ako magpakasala pa’ 32ukon ‘Ipahayag sa akon ang akon sala. Kon nakasala ako, indi ko na ini paghimuon liwat.’ 33Paano sabton sang Dios ang imo ginapangabay kon indi ka maghinulsol? Ara sa imo ang desisyon, indi sa akon. Gani sugiri ako kon ano ang masiling mo. 34Ang mga tawo nga maalamon kag may pag-intiendi, nga nagapamati sa akon, 35makasiling man nga ang imo ginahambal, Job, wala sing kaalam kag wala sing pulos. 36Dapat tilawan ka gid man sing tudo tungod nga nagahambal ka pareho sa malaot nga tawo. 37Gindugangan mo pa ang imo sala paagi sa pagrebelde sa Dios. Ginatamay kag ginainsulto mo ang Dios sa amon atubangan.”

New Serbian Translation

Књига о Јову 34:1-37

1Елијуј је наставио своје казивање:

2„Ви мудри, послушајте речи моје;

ви учени, обратите пажњу!

3Јер, беседе се ухом пропитују,

ко што непцем пробају се јела.

4Шта је право, сами разлучимо,

међу собом препознајмо добро.

5Ето, Јов је рекао: ’Праведан сам,

а Бог ми је ускратио моју правду!

6Зар бих о својој правди лагао?

На смрт сам прободен,

а згрешио нисам.’

7Попут Јова има ли човека,

што поругу пије као да је вода;

8који иде за друштвом злотвора,

пријатељује с покварењацима?

9Јер је казао: ’Никаква је корист за човека

да Богу угађа!’

10Зато ме чујте, људи разумног срца:

далеко била од Бога поквареност

и неправедност од Свемоћног!

11Јер по делу он човеку враћа,

човеку узвраћа по путу његовом.

12Бог заиста не ради злобно

и Свемоћни не изврће правду.

13Ко је њему поверио земљу?

Ко ли га је поставио над читавим светом?

14Када би се срцем томе посветио,

па свој дух и дах свој себи задржао,

15свако би тело нестало,

човечанство цело у прах би се вратило.

16Саслушај ме ако разум имаш,

почуј добро речи моје.

17Хоће ли да влада онај који правду мрзи?

Зар ћеш кривим да прогласиш свемогућег Праведника?

18Па он цару каже: ’Ништаријо’,

и племићу: ’Зликовче!’

19Он пристрасан није према главарима

и не повлађује богатом пред сиротим,

јер његових руку сви су они дело.

20Усред ноћи у трену умиру,

скончавају људи потрешени,

моћник нестаје без ичије руке.

21Јер очи његове пут човеков прате,

сваки корак његов он посматра.

22Нема мрака, нема помрчине

злотвора да скрије.

23Јер Бог не одлаже време

кад му човек на суд дође.

24Без истраге моћнике обара,

на њихово место он друге поставља.

25Јер дела њихова њему су знана,

преко ноћи он их одбацује,

сатрвени буду.

26Потире их због њихове злобе,

тамо где и други виде,

27јер су се од њега окренули,

јер нису марили за све његове путеве;

28јер је због њих до њега дошао вапај сиромаха

и плач убогих он је чуо.

29А када он умири, ко да узнемири?

Кад лице сакрије, ко ће да га нађе?

А тако бива и за народ и за човека,

30да безбожник не завлада

и народу не постави замке.

31Зар сме неко Богу да каже:

’Трпео сам, ал’ грешити више нећу.

32Поучи ме оном што не видим;

ако ли сам чинио неправду, више нећу.’

33Хоће ли ти по твоме узвратити

јер ти ово одбијаш?

Али ти бираш, а не ја,

па сада говори оно што знаш.

34Разумни људи ће ми рећи,

а и човек мудар што ме слуша:

35’Немудро збори Јов!

Без поуке су његове речи!’

36О, да би довека Јов кушан био

кад већ одговара као један од покварењака!

37Јер је греху своме и преступ додао,

међу нама он пљеска рукама

и речима многим обасипа Бога.“