Naghambal si Job
1Sang ulihi naghambal si Job kag ginpakamalaot niya ang adlaw sang iya pagkatawo. 2Nagsiling siya, 3“Ginapakamalaot ko ang adlaw sang akon pagkatawo. 4Nangin madulom kuntani ina nga adlaw kag wala na ginsilakan pa sang adlaw. Wala na kuntani ina gindumdom pa sang Dios nga ara sa langit. 5Natabunan na lang kuntani ina sang kadulom ukon sang madamol nga gal-om, kag ginlikupan na lang kuntani sang kadulom ang iya kasanag. 6Nangin madulom gid kuntani ina nga gab-i sang akon pagkatawo, kag wala na lang kuntani ina ginlakip sa kalendaryo. 7Wala na kuntani ako matawo sa sina nga gab-i, kag wala na kuntani sing may nagkinalipay sadto nga tion. 8Kabay pa nga pakamalauton ina nga gab-i sang mga manugpakamalaot nga kahibalo magpukaw sa dragon nga Leviatan. 9Wala na kuntani magsiga ang kabugwason sang sina nga adlaw, kag wala na kuntani mag-aga. 10Ginapakamalaot ko ina nga adlaw kay wala niya ginpunggan ang akon pagkatawo agod indi ko maeksperiensyahan ini nga mga kalisod.
11“Maayo pa kuntani nga napatay na lang ako sa tiyan sang akon iloy. 12Ngaa bala ginsabak pa ako sang akon iloy kag ginpatiti? 13Kon napatay lang ako sadto, malinong na kuntani ako subong, nga nagakatulog kag nagapahuway 14upod sa mga hari kag mga pangulo sang kalibutan nga nagpatindog sang mga palasyo3:14 mga palasyo: ukon, mga bilding. nga guba na subong.3:14 nagpatindog… subong: ukon, nagpatindog liwat sang mga guba nga palasyo. 15Nagapahuway man kuntani ako upod sa mga manugdumala nga ang ila mga balay puno sang bulawan kag pilak. 16Maayo pa kuntani nga pareho na lang ako sang mga bata nga napatay sa ila pagkatawo kag ginlubong, nga wala na makakita sang kasanag. 17Didto sa lugar sang mga patay, ang mga malaot wala na nagahimo sing malain kag ang mga kapoy nagapahuway na. 18Kag didto, ang mga bihag nagapatawhay-tawhay na kag indi na nila mabatian ang singgit sang mga tawo nga nagapilit sa ila sa pag-obra. 19Ang tanan nga klase sang tawo ato didto, bantog man ukon indi. Kag ang mga ulipon hilway na didto sa ila mga agalon.
20“Ngaa ginatugutan pa nga mabuhi ang tawo nga nagaantos kag nagasakit ang ila buot? 21Nagahandom sila nga mapatay, pero wala sila mapatay. Ginapangita nila ang kamatayon nga sobra pa sa pagpangita sang tawo sang manggad nga natago. 22Malipayon lang sila kon patay na sila kag malubong na. 23Ngaa ginatugutan pa nga mabuhi ang tawo nga wala man lang siya kahibalo sang iya dangatan? Ginbuot sang Dios nga indi niya mahibaluan ang iya palaabuton. 24Indi ako makakaon sa sobra nga pagpangasubo, kag wala nagauntat ang akon pag-ugayong. 25Ang ginakahadlukan ko natabo sa akon. 26Wala ako sing kalinong kag katawhayan. Kag wala ako sing kapahuwayan kundi kagamo lang.”
3
ヨブのことば
1ついにヨブは口を開き、自分の生まれた日をのろいました。
2-3「ああ、なぜ私は生まれたのか。
こんなことなら、いっそ生まれないほうがよかった。
4私が生まれた日など忘れ去られてしまえ。
神にさえ忘れられ、
永遠の暗闇に包まれてしまえばよいのだ。
5-6そうだ、暗闇がその日を奪い、
黒雲が覆い隠すがよい。
その日が暦から消し去られ、
その日には何もなかったことになればよい。
7その日の夜は荒れすさんだ、喜びのない夜となれ。
8のろいの名人よ、その日をのろってくれ。
9その夜は星も出るな。
その夜がどんなに光を待ちわびても
夜は明けることなく、
朝がくることがないように。
10それはこの日が、
母が私を身ごもらせないようにできなかったから、
こんな災難に会うため、わざわざ生まれさせたからだ。
11ああ、なぜ、私は生まれてすぐに死ななかったのか。
12なぜ、産婆は私を生かしておき、
乳房をふくませて養い育てたのか。
13生まれてすぐ死んでいたら、
今ごろ安らかに眠っていただろうに。
14-15栄華を極めた大臣や王たち、
また城の中に財宝を積み上げた領主たちと
いっしょになっていただろうに。
16呼吸もせず、陽の光を見ることもない
死産の子だったらよかったのだ。
17死んでしまえば、悪い者ももう人に迷惑をかけず、
疲れきった者も休むことができる。
18囚人も、残忍な看守から解放されて安らぎを得るのだ。
19死んでしまえば、金持ちも貧しい人もない。
奴隷でさえ、自由の身となる。
20-21なぜ、悲惨な境遇にある者に、
光といのちが与えられているのか。
彼らは死にたくても死ねない。
人が食べ物や金品のことで目の色を変えるように、
ひたすら死を求めているのに。
22思いどおり死ねたら、彼らはどんなに安らかだろう。
23神の与えるものが無益と失意の人生だけだとしたら、
なぜ、神は人を生まれさせるのだろう。
24私から出るのはため息ばかりで、
食事ものどを通らない。
うめき声は水のように止めどなくあふれている。
25恐れていたことがついに起こったのだ。
26ぬくぬくと遊び暮らしていたわけでもないのに、
災いが容赦なく降りかかったのだ。」
