Naghambal si Job
1Dayon nagsabat si Job, 2“Pamatii ninyo ako sing maayo agod mapalipay man ninyo ako. 3Pamati kamo samtang nagahambal ako, kag kon makatapos na gani ako, yagutaa gihapon ninyo ako kon gusto ninyo. 4Ang akon reklamo indi kontra sa tawo kundi sa Dios. Amo ini ang rason kon ngaa dali ako maakig. 5Tan-awa bala ninyo ako kag makapanabon gid kamo sang inyo kamot sa inyo baba sa katingala, nga indi makapati sa natabo sa akon. 6Kon hunahunaon ko ang mga nagakatabo sa akon, nagakurog ako sa kahadlok.
7“Ngaa padayon nga nagakabuhi ang mga malaot? Nagatigulang pa sila kag nagamauswagon. 8Kag makita pa nila ang pagdako sang ila mga anak kag mga apo. 9Nagaestar pa sila sa ila mga balay nga wala sing katalagman kag wala sing may ginakahadlukan. Kag wala sila ginasilutan sang Dios. 10Wala nagakapalyar sa pagpamata ang ila mga baka, kag wala ini ginahar-asi.21:10 ginahar-asi: sa English, miscarriage. 11Ang ila mga bata madamo pareho sa mga karnero.21:11 Ang ila… karnero: ukon, Ginapahampang nila ang ila mga bata nga daw sa mga karnero. Nagasinaot sila, 12nagakinanta, kag nagakinalipay sa tukar sang tamborin, arpa kag plawta. 13Nagakabuhi sila nga mainuswagon kag nagakalamatay nga malinong. 14Pero nagasiling sila sa Dios, ‘Pabay-i lang kami! Wala kami nagahandom nga mahibaluan ang imo mga pamaagi. 15Sin-o gid bala ikaw nga ginatawag Makagagahom? Ngaa dapat ka namon alagaron? Kag ano gid ang amon makuha kon magpangamuyo kami sa imo?’ 16Pero ang matuod, ang ila pag-uswag wala naghalin sa ila kaugalingon nga pagpangabudlay. Gani kon ano man ang ilaygay sining mga malaot, indi gid ako magpamati.
17“Diutay lang ang nagakapatay nga malaot nga mga tawo. Talagsa lang nagaabot sa ila ang kalisod ukon ang kasakit nga ginapadala sang Dios tungod sa iya kaakig. 18Talagsa lang sila ginatabog nga daw sa dagami ukon upa nga ginapalid sang mabaskog nga hangin. 19Nagasiling kamo nga kon indi sila pagsilutan sang Dios, ang ila mga kabataan amo ang iya silutan. Pero nagasiling ako nga ang nakasala amo ang dapat silutan sang Dios, agod maeksperiensyahan nila 20kag makita nila mismo ang ila kalaglagan. Pabay-i nga matilawan nila ang kaakig sang Makagagahom nga Dios. 21Kay kon patay na sila wala na sila kalibutan sa nagakalatabo sa ila panimalay.
22“Makatudlo bala ang tawo sa Dios, sanglit siya ang pinakamataas nga hukom? 23May mga tawo nga nagakapatay nga bugana kag matawhay ang ila kahimtangan, 24kag maayo ang ila lawas. 25May mga tawo man nga nagakapatay nga mapait ang ila kahimtangan, kag wala gid makatilaw sang maayo nga pangabuhi. 26Pero pareho lang sila nga ilubong sa duta kag pagakaunon sang mga ulod.
27“Nahibaluan ko gid kon ano ang inyo ginahunahuna. Nahibaluan ko ang inyo mga padihot kontra sa akon. 28Sugiran ninyo ako sang mga tawo nga manggaranon nga nagkalaguba ang ila mga balay tungod sa ila kalautan. 29Pero pamangkuta ang mga nagaalagi, kag pamatii ang ila mga ginasiling. Kay sugiran nila kamo 30nga bisan ang malaot nga mga tawo nagakaluwas sa adlaw nga mag-abot ang kalamidad tungod sa kaakig sang Dios. 31Wala gid sing may nagasabdong sing hayag sa malaot nga tawo. Wala gid sing may nagabalos sa iya ginhimo. 32Kon ilubong na siya, may nagaguwardya pa sang iya lulubngan. 33Madamo ang nagakumpanyar sa iya, kag ang duta nagahatag sang kapahuwayan sa iya.
34“Gani paano ninyo ako mapalipay sa inyo mga ginahambal nga wala sing pulos? Wala gid sing kamatuoran ang inyo ginasiling.”
Jó
1Então Jó respondeu:
2“Escutem com atenção as minhas palavras;
seja esse o consolo que vocês haverão de dar-me.
3Suportem-me enquanto eu estiver falando;
depois que eu falar poderão zombar de mim.
4“Acaso é dos homens que me queixo?
Por que não deveria eu estar impaciente?
5Olhem para mim e ficarão atônitos;
tapem a boca com a mão.
6Quando penso nisso, fico aterrorizado;
todo o meu corpo se põe a tremer.
7Por que vivem os ímpios?
Por que chegam à velhice e aumentam seu poder?
8Eles veem os seus filhos estabelecidos ao seu redor
e os seus descendentes diante dos seus olhos.
9Seus lares estão seguros e livres do medo;
a vara de Deus não os vem ferir.
10Seus touros nunca deixam de procriar;
suas vacas dão crias e não abortam.
11Eles soltam os seus filhos como um rebanho;
seus pequeninos põem-se a dançar.
12Cantam, acompanhando a música do tamborim e da harpa;
alegram-se ao som da flauta.
13Os ímpios passam a vida na prosperidade
e descem à sepultura21.13 Hebraico: Sheol. Essa palavra também pode ser traduzida por profundezas, pó ou morte. em paz21.13 Ou de repente.
14Contudo, dizem eles a Deus:
‘Deixa-nos! Não queremos conhecer os teus caminhos.
15Quem é o Todo-poderoso, para que o sirvamos?
Que vantagem temos em orar a Deus?’
16Mas não depende deles a prosperidade que desfrutam;
por isso fico longe do conselho dos ímpios.
17“Pois, quantas vezes a lâmpada dos ímpios se apaga?
Quantas vezes a desgraça cai sobre eles,
o destino que em sua ira Deus lhes dá?
18Quantas vezes o vento os leva como palha,
e o furacão os arrebata como cisco?
19Dizem que Deus reserva o castigo de um homem para os seus filhos.
Que o próprio pai o receba, para que aprenda a lição!
20Que os seus próprios olhos vejam a sua ruína;
que ele mesmo beba da ira do Todo-poderoso!21.17-20 Os versículos 17 e 18 podem ser lidos como exclamações e os 19 e 20 como afirmações.
21Pois, que lhe importará a família que deixará atrás de si
quando chegarem ao fim os meses que lhe foram destinados?
22“Haverá alguém que o ensine a conhecer a Deus,
uma vez que ele julga até os de mais alta posição?
23Um homem morre em pleno vigor,
quando se sentia bem e seguro,
24tendo o corpo bem nutrido
e os ossos cheios de tutano.
25Já outro morre tendo a alma amargurada,
sem nada ter desfrutado.
26Um e outro jazem no pó,
ambos cobertos de vermes.
27“Sei muito bem o que vocês estão pensando,
as suas conspirações contra mim.
28‘Onde está agora a casa do grande homem?’, vocês perguntam.
‘Onde a tenda dos ímpios?’
29Vocês nunca fizeram perguntas aos que viajam?
Não deram atenção ao que eles contam?
30Pois eles dizem que o mau é poupado da calamidade
e que do dia da ira recebe livramento.
31Quem o acusa, lançando em rosto a sua conduta?
Quem lhe retribui o mal que fez?
32Pois o levam para o túmulo
e vigiam a sua sepultura.
33Para ele é macio o terreno do vale;
todos o seguem, e uma multidão incontável o precede.21.33 Ou assim como uma multidão incontável o precedeu.
34“Por isso, como podem vocês consolar-me com esses absurdos?
O que sobra das suas respostas é pura falsidade!”
