Job 11 – HLGN & BDS

Ang Pulong Sang Dios

Job 11:1-20

Naghambal si Zofar

1Dayon nagsabat si Zofar nga taga-Naama, 2“Dapat lang nga masabat inang imo mga ginapanghambal. Indi mapamatud-an nga inosente ka paagi lang sa pagwakal. 3Indi mo kami mapahipos sa imo mga ginapanghambal nga wala sing pulos. Nagahunahuna ka bala nga indi ka namon pagsabdungon sa imo mga pagpasipala? 4Nagasiling ka nga husto ang imo pagpati kag matinlo ka sa atubangan sang Dios. 5Maayo kuntani nga maghambal ang Dios sa imo 6kag sugiran ka niya sang mga butang nga wala mo pa mahibaluan. May mga butang nga nahibaluan mo na kag may mga butang nga wala pa. Nahibaluan mo na bala nga ang silot sang Dios sa imo kulang pa sa nagakabagay sa imo? 7Matungkad mo bala ang tanan parte sa Makagagahom nga Dios? 8-9Mas mataas pa ini sang sa langit kag mas madalom pa sang sa lugar sang mga patay. Malapad pa ini sang sa kalibutan kag mas masangkad pa sang sa dagat. Ti, maabot bala ini sang imo hunahuna?

10“Halimbawa, dakpon ka sang Dios kag dal-on sa korte kag dayon prisohon, sin-o ang makapugong sa iya? 11Nahibaluan gid niya kon sin-o ang dayaon nga mga tawo kag nakita niya ang ila kalautan. 12Daw imposible na sa isa ka buang-buang nga magmaalamon, subong nga imposible sa talunon nga asno nga magbata sing tawo.11:12 tawo: ukon, anta na nga asno.

13Job, kon maghinulsol ka lang kag magdangop sa Dios, 14kag indi ka na magpakasala kag indi mo pagtugutan ang imo panimalay sa pagpakasala, 15sigurado gid nga indi ka na mahuya kag magakabuhi ka nga malig-on kag wala sing ginakahadlukan. 16Dayon malipatan mo na ang imo mga kasakit, nga daw sa tubig lang ini nga naglabay. 17Kag ang imo kabuhi mangin masanag pa sang sa silak sang adlaw sa udto. Ang kadulom sang imo kabuhi magasanag pareho sa kaagahon. 18Magakabuhi ka nga malig-on tungod kay may paglaom ka. Protektaran ka sang Dios kag magapahuway nga wala sing ginakahadlukan. 19Magahigda ka nga wala sing may nagapahadlok sa imo, kag madamo ang magapangayo sang bulig sa imo. 20Pero ang mga malaot mapaslawan, kag wala na sing mapalagyuhan pa, kag ang ila lang paglaom amo ang kamatayon.”

La Bible du Semeur

Job 11:1-20

Premier discours de Tsophar

La sagesse de Dieu nous dépasse

1Puis Tsophar de Naama prit la parole et dit :

2Ne répondra-t-on pas ╵à ce flot de paroles ?

Suffit-il de parler ╵pour que l’on ait raison ?

3A cause de tes vains discours, ╵tous devront-ils se taire ?

Railleras-tu ╵sans qu’on t’en fasse honte ?

4Or, tu as osé dire : ╵« L’enseignement que j’ai reçu est impeccable,

je suis pur devant toi. »

5Ah ! S’il plaisait à Dieu ╵de te parler lui-même,

et s’il ouvrait la bouche ╵pour te répondre !

6Il te révélerait ╵de la sagesse les secrets

car elle est bien trop haute ╵pour notre intelligence ;

tu comprendrais alors ╵que Dieu laisse passer ╵une part de tes fautes.

7Prétends-tu pénétrer ╵les profondeurs de Dieu,

saisir la perfection ╵du Tout-Puissant ?

8Elle est plus haute que le ciel. ╵Que feras-tu ?

Et plus profonde que l’abîme11.8 Il s’agit du séjour des morts (voir 7.9).. ╵Qu’en sauras-tu ?

9Elle est plus longue que la terre,

plus large que la mer.

10Si, au passage, ╵il emprisonne le coupable

et s’il le convoque en justice, ╵qui peut s’y opposer ?

11Car il connaît bien les trompeurs,

il discerne une faute ╵sans effort d’attention.

12Celui qui a la tête vide ╵pourra devenir sage

quand un ânon sauvage ╵naîtra domestiqué11.12 Traduction incertaine. D’autres comprennent : celui qui a la tête vide ne peut pas plus devenir sage que l’ânon sauvage ne peut naître homme..

13Toi, si tu affermis ton cœur

et si tu tends les bras vers Dieu,

14si tu abandonnes les fautes ╵dont tes mains sont coupables,

si tu ne permets pas ╵à la perversité ╵d’habiter sous ta tente,

15alors tu lèveras la tête ╵sans avoir honte11.15 Réplique aux paroles de Job (10.15).,

tu tiendras ferme ╵et tu ne craindras rien.

16Tu oublieras ta peine,

son souvenir sera ╵comme une eau écoulée.

17Ta vie sera plus radieuse ╵que le soleil en plein midi,

l’obscurité ╵luira comme une aurore.

18Tu reprendras confiance ╵car l’espoir renaîtra.

Et tu regarderas ╵autour de toi11.18 Autre traduction : et après avoir perdu la face., ╵tu dormiras tranquille,

19et tu te coucheras ╵sans que nul ne te trouble.

Beaucoup de gens viendront ╵implorer ta faveur.

20Mais les yeux des méchants ╵finiront par s’éteindre.

Leur refuge fera défaut,

leur seul espoir ╵sera de rendre l’âme.