1“Ginakangil-aran ko ang akon kabuhi, gani pagusto ako sa pagreklamo. Magahambal ako sa kalain sang akon buot. 2Amo ini ang ihambal ko sa Dios: ‘Indi ako paghusgari nga malain ako, kundi pahibalua ako kon ano ang imo akusasyon kontra sa akon. 3Nalipay ka bala sa pagpaantos sa akon? Ngaa ginasikway mo ako nga imo ginhimo kag ginapaburan mo ang mga padihot sang mga malaot? 4Ang pagtan-aw mo bala pareho sa pagtan-aw sang tawo? 5Pareho lang bala kalip-ot ang imo kabuhi sa tawo? 6Ti, ngaa nagadali ka gid sa pagpangita sa akon sang sala? 7Nahibaluan mo nga wala ako sing sala, pero sin-o ang makadepensa sa akon sa imo?
8“ ‘Ikaw ang nagporma kag naghimo sa akon, kag karon laglagon mo ako? 9Dumduma nga ginporma mo ako halin sa duta,10:9 ginporma… duta: ukon, ginporma mo ako pareho sa pagporma sang lunang. kag karon ibalik mo na ako sa duta? 10Ikaw ang nagporma sa akon sa tiyan sang akon iloy, nga daw pareho sa keso nga naporma halin sa gatas. 11Ginporma mo ako nga may mga tul-an kag mga ugat kag ginputos sang unod kag panit. 12Ginhatagan mo ako sang kabuhi kag ginpakitaan sang kaayo, kag gintipigan mo man ang akon kabuhi. 13Pero karon nahibaluan ko nga ang matuod mo nga plano sa akon 14amo nga bantayan mo ako kon makasala ako, kag dayon indi mo ako pagpatawaron. 15Nakasala man ako ukon wala, pareho lang nga kaluluoy ako. Kay nahuy-an gid ako kag natam-an sa akon mga pag-antos. 16Ginatinguhaan ko nga magbangon, pero ginatiid mo ako pareho sa leon agod laglagon. Ginapakita mo ang imo gahom kontra sa akon. 17Sige-sige ang imo pag-akusar sa akon, kag nagadugang nga nagadugang ang imo kaakig sa akon. Wala sing untat ang imo pagsalakay sa akon.
18“ ‘Ngaa bala gintugutan mo pa nga matawo ako? Kuntani napatay na lang ako sa wala pa sing may nakakita sa akon. 19Kuntani wala na lang ako matuga. Napatay na lang kuntani ako sa tiyan sang akon iloy kag pagkabun-ag ginlubong deretso. 20Diutay na lang nga tion ang nabilin sa akon, gani pabay-i na lang ako agod sa bisan malip-ot lang nga tion malipay man ako 21sa wala pa ako magkadto sa lugar nga masubo kag madulom, nga sa diin indi na ako makabalik diri. 22Puwerte gid kadulom didto; puro lang gab-i kag wala gid sang kasanag, kag wala didto sing kahusayan.’ ”
10
1ああ、もう生きていたくない。
頼むから、思いきりうっぷんを晴らさせてくれ。
積もる恨みつらみをぶちまけ、
2神にこう言おう。
むやみやたらと責めるだけでなく、
なぜそうするのか、わけを聞かせてください。
3私を造ったのはあなたです。
その私をしいたげ、さげすみ、
一方では悪人にいい目を見させることは、
はたして正しいことでしょうか。
4-7あなたも、人間と同じように不公平なのですか。
神の寿命はあまりにも短いので、
私の無罪を十分に知りながら
ありもしない罪をとがめようと、
私を追いかけ回すのですか。
だれもあなたの御手から私を救い出せないことを
承知のうえで、このようにしているのですか。
8あなたは私を造っておきながら
今になって滅ぼそうとなさいます。
9お願いです。私がちりで造られたことを
思い出してください。
こんなにも早く、私をちりに逆戻りさせるのですか。
10あなたは私を牛乳のように注ぎ出して、
チーズのように固めました。
11あなたは私の体を、皮や肉、骨や筋でお造りになり、
12いのちを与え、恵みと愛を注いでくださいました。
あなたのいつくしみがあったからこそ、
私は今日まで生き長らえたのです。
13-14ところが、あなたのほんとうのねらいは、
もし私が罪を犯したら断じて赦さず、
滅ぼすことにあったのです。
15ほんの少しの落度があるだけで、
たちまち悪い者とされるのです。
たとえ私が正しくても、
そんなことは何にもなりません。
いったいどうすればいいのですか。
16立ち上がろうとすると、
あなたはライオンのように襲いかかり、
とどめを刺します。
17次々と不利な証言を突きつけ、
いよいよ激しく憤り、新たな手勢をくり出し、
これでもか、これでもかと攻め立てます。
18こんなことをするくらいなら、
なぜ、私を生まれさせたのですか。
なぜ、生まれてすぐに殺さなかったのですか。
19そうすれば、私は母の胎から墓へと移され、
こんな悲惨な目に会わなくてすんだのです。
20-21私の寿命が残りわずかであることが
おわかりにならないのですか。
二度と帰らぬ旅路につき、
暗闇と死の陰の国へ行く前に、
しばらく私を苦しませるのをやめ、
つかの間の安らぎを味わわせてください。
22私が行こうとしているのは、
真夜中のように暗い国です。
渾沌としていて、最も明るい光でさえ、
真夜中の闇のように暗い場所なのです。」
