1Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoo, “Sa sina nga tion, panguhaon sa mga lulubngan ang mga tul-an sang mga hari kag sang mga opisyal sang Juda, pati ang mga tul-an sang mga pari, sang mga propeta, kag sang katawhan sang Jerusalem. 2Dayon laptahon ini sa duta, sa atubang sang adlaw, bulan, kag mga bituon nga ila ginhigugma, gin-alagad, ginsunod, ginpamangkutan, kag ginsimba. Indi na pagtipunon liwat ang ila mga tul-an kag ilubong, kundi laptahon na lang sa duta nga daw mga ipot. 3Ang nabilin nga buhi sa sining malaot nga nasyon laptahon ko sa iban nga mga nasyon, kag didto gustuhon pa nila nga mapatay sang sa mabuhi. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagasiling sini.”
Ang Sala kag ang Silot
4Nagsiling ang Ginoo sa akon nga ihambal ko ining iya mensahi sa mga tawo: “Kon matumba ang tawo, indi bala nga nagabangon siya? Kon magtalang siya, indi bala nga nagabalik siya? 5Ti, ngaa kamo nga taga-Jerusalem padayon na lang nga nagtalikod sa akon? Ngaa nga indi ninyo mabayaan ang mga dios-dios nga nagadaya sa inyo kag magbalik sa akon? 6Ginpamatian ko sing maayo ang inyo mga ginhambal kag wala kamo naghambal sing husto. Wala sing bisan isa sa inyo nga naghinulsol sa iya kalautan. Wala sing may nagsiling, ‘Ano ining akon ginhimo?’ Sa baylo, ang kada isa sa inyo madasig nga nagapakasala, pareho sang kabayo nga nagapakadto sa inaway. 7Ang tulabong, ang pating, ang salimbabatang, kag ang dugwak nakahibalo kon san-o maglupad pakadto sa iban nga mga lugar kag kon san-o sila magbalik, pero kamo iya nga akon katawhan wala kahibalo kon ano ang akon mga pagsulundan. 8Paano bala kamo makasiling, ‘Maalamon kami tungod kay nahibaluan namon ang kasuguan sang Ginoo,’ kon ang matuod, ginliwat ini sang inyo mga manunudlo? 9Mahuy-an gid ang mga nagakabig sang ila kaugalingon nga maalamon. Mahadlok gid sila kay bihagon sila, tungod nga ginsikway nila ang akon mga pulong. Ti, maalamon gid bala sila? 10Gani ihatag ko sa iban nga mga tawo ang ila mga asawa kag mga uma. Tungod kay halin sa pinakakubos hasta sa pinakadungganon, nagapangdaya sila agod makakuwarta. Bisan mga propeta kag mga pari nagapangdaya man. 11Wala nila ginabulong sing seryuso ang pilas sang akon katawhan, bisan grabe na ini. Nagasiling sila nga maayo ang tanan bisan pa nga indi maayo. 12Nahuya bala sila sa ila makangilil-ad nga batasan? Wala! Kay wala na sila sing huya! Wala na gani sila nagapanghilaw-hilaw. Gani ako, ang Ginoo, nagasiling nga malaglag sila pareho sa iban. Paubuson sila sa tion nga silutan sila. 13Kuhaon ko ang ila mga patubas8:13 Kuhaon… patubas: ukon, Laglagon ko sila pati ang ila mga patubas. nga mga ubas kag mga higos.8:13 higos: ang bunga sang kahoy nga higera (ukon “fig tree”). Bisan ang mga dahon sini magakalaya. Ang mga ginhatag ko sa ila pagakuhaon sa ila.
14“Dayon magasiling sila, ‘Ti, ano pa ang aton ginahulat? Dali malagyo kita sa napaderan nga mga banwa, kag didto kita magpakamatay. Kay ginsentensyahan na kita nga patyon sang Ginoo nga aton Dios. Daw pareho lang nga ginhatagan niya kita sang tubig nga may hilo agod imnon naton, tungod kay nakasala kita sa iya. 15Naghandom kita sang kalinong, pero wala sing kalinong nga nag-abot. Naghandom kita sang kaayuhan, pero kahadlok ang nag-abot. 16Ang pusnga sang mga kabayo sang mga kaaway mabatian halin sa Dan. Sa hirihiri lang sang ila mga kabayo nagakurog na sa kahadlok ang bug-os nga duta. Nag-abot sila sa paglaglag sang sini nga duta kag sa tanan nga ara dira—ang mga banwa kag ang tanan nga pumuluyo sini.’ ”
17Nagsiling ang Ginoo, “Pamati! Ipadala ko ining mga kaaway sa inyo nga daw sa dalitan nga mga man-og nga wala sing may makaanta, kag kadton nila kamo.”
18Nagsiling si Jeremias: Indi gid makuha ang akon kasubo. Nagasakit gid ang akon balatyagon. 19Pamatii ang paghinibi sang akon kasimanwa; mabatian ini sa bug-os nga duta. Nagasiling sila, “Wala na bala ang Ginoo sa Jerusalem?8:19 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. Wala na bala dira ang Dios nga Hari sang Jerusalem?” Nagsabat ang Ginoo, “Ngaa nga ginpaakig ninyo ako paagi sa pagsimba sa mga dios-dios nga wala sing pulos?” 20Nagreklamo ang mga tawo, “Tapos na ang tig-alani kag ang tig-ilinit, pero wala gihapon kami maluwas.”
21Nagasakit ang akon balatyagon tungod sa mga kasakit sang akon mga kasimanwa. Nagapangasubo ako kag naurungan gid. 22Wala bala sing bulong sa Gilead? Wala bala sing manugbulong didto? Ngaa bala wala mag-ayo ang pilas sang akon mga kasimanwa?
8
1主はこう語ります。「その時、敵は歴代のユダの王の墓、指導者、祭司、預言者、住民の墓をあばき、 2骨を掘り出して、わたしの民が愛して拝んだ太陽や月や星の前にさらす。骨は再び集められて葬られることもなく、肥やしのように地面にばらまかれる。 3それでもまだ生き残る者は、わたしが追いやる国で生き延びるより、むしろ死ぬことをひたすら願うようになる。」天の軍勢の主はこのように宣告します。
罪と刑罰
4-5「もう一度、わたしの言うことを伝えよ。
人は倒れたら起き上がり、
間違った道を歩いていると気づいたら、
来た道を引き返す。
ところがこの民は、
わたしからの警告があるにもかかわらず、
悪い道をどんどん進んで行く。
6わたしは彼らの会話をじっと聞いていたが、
いったいどんなことが耳に入ったと思うか。
自分の罪を悔いる者は一人もいない。
『なんと恐ろしいことをしたのだろう』
と言う者は、一人もいない。
みな、戦場に突進して行く馬のように、
全速力で罪の道を走って行く。
7こうのとりは、生まれ故郷に帰る時を知っている。
山鳩、鶴、つばめも、
毎年、神の定めた季節がくると、帰って行く。
しかし、わたしの民はそうではない。
彼らは神のおきてを受け入れようとしない。
8どうしておまえたちは、
『われわれは神のおきてを知っている』と言えよう。
教師たちが、おきてを、
わたしが言ったことのないようなものに
ねじ曲げているのだから。
9この賢い教師たちは、神のことばを変えた罪のために
遠い国へ流され、恥をさらす。
その時になっても、
変わることなく賢い者だと言えるだろうか。
10わたしは、彼らの妻と畑をほかの者に与える。
彼らはみな、身分の高い者も低い者も、
預言者も祭司も、人の物を自分のふところに
入れることだけを目的に生きてきたからだ。
11彼らは、実際には平安などないのに、
すべてがうまくいくと保証する。
こうして、わたしの民のひどい傷に、
効き目のない薬を塗っている。
12偶像を拝むことを恥じるどころか、
顔を赤らめることさえしない。
その報いで彼らは死に、倒れた者の間に転がる。
13いちじくとぶどうは姿を消し、果物の木は枯れ、
わたしが与えたすべての良い物は、すぐになくなる。
14その時、人々はこう言うだろう。
『私たちはなぜ、ここでじっと死を待っているのだろう。
城壁のある町へ行って、そこで死のう。
主は、われわれを滅ぼすことに決め、
われわれの罪と引き替えに、
毒薬を盛った杯を下さったのだから。
15平和を期待したが、平和はこなかった。
健康の回復を待ち望んだが、あるのは恐怖だけだ。』
16戦争の音が北の国境から鳴り響く。
全地は、恐ろしい軍隊が近づく音に震えおののく。
敵が来て、国中の町や住民を滅ぼし尽くすからだ。
17わたしはおまえたちに、蛇使いでも操ることのできない
毒蛇のような敵軍を送り届ける。
どんなに抵抗しても、
彼らはおまえたちにかみついて殺す。」
18あまりの悲しみに、どうしたらよいかわかりません。
私の心はすっかり弱り果てました。
19国中に響き渡る彼らの泣き声を聞いてください。
「主は、どこにおられるのだろう。
神は私たちを置き去りにされたのだろうか」と、
彼らは叫びます。
ところが主は、
「どうして彼らは、自分たちで作った偶像や、
外国の悪い習慣をまねることによって、
わたしを怒らせてしまったのか」と答えるのです。
20「刈り入れは過ぎ、夏も終わったのに、
私たちはまだ救われない。」
21傷ついた同胞のことを思うと、涙があふれます。
あまりの驚きと悲しみのために、口もきけません。
22ギルアデには薬がないのですか。
医者はいないのですか。
どうして神は、何か手を打たないのでしょう。
どうして助けてくださらないのでしょう。
