Jeremias 32 – HLGN & CARST

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 32:1-44

Nagbakal si Jeremias sang Uma

1May ginhambal ang Ginoo kay Jeremias sang ika-10 nga tuig sang paghari ni Zedekia sa Juda, nga amo ang ika-18 nga tuig sang paghari ni Nebucadnezar sa Babilonia. 2Sadto nga tion, ginakibon sang mga soldado sang Babilonia ang Jerusalem, kag si Propeta Jeremias napriso sa lagwerta sang mga guwardya sa palasyo sang hari sang Juda. 3Ginpapriso siya ni Haring Zedekia tungod sa iya ginhambal. Kay nagsiling si Jeremias, “Amo ini ang ginasiling sang Ginoo: Itugyan ko ini nga siyudad sa hari sang Babilonia, kag maagaw niya ini. 4Indi makapalagyo si Haring Zedekia sa mga taga-Babilonia,32:4 taga-Babilonia: sa literal, Kaldeanhon. Amo man sa bersikulo 5, 24, 25, 28 kag 43. kundi itugyan gid siya sa hari sang Babilonia kag magaatubang sa iya agod sentensyahan. 5Dal-on si Zedekia sa Babilonia, kag magapabilin siya didto hasta nga matapos ang pagsilot ko sa iya. Bisan magpakig-away kamo sa mga taga-Babilonia indi gihapon kamo magdaog. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

6Nagsiling si Jeremias, “Ginhambalan ako sang Ginoo nga 7si Hanamel nga anak ni Shalum nga akon tiyo magakadto sa akon kag magasiling, ‘Bakla ang akon uma sa Anatot. Tungod nga ikaw ang pinakamalapit ko nga paryente, may kinamatarong ka kag katungdanan sa pagbakal sini.’

8“Kag suno sa ginsiling sang Ginoo, nagkadto sa akon si Hanamel nga akon pakaisa didto sa lagwerta sang mga guwardya. Nagsiling siya, ‘Bakla ang akon uma sa Anatot sa kadutaan sang tribo ni Benjamin. May kinamatarong ka kag katungdanan sa pagpanag-iya sini, gani bakla ini.’

“Nahibaluan ko nga ang Ginoo gid ang nagsiling sadto, 9gani ginbakal ko ato nga uma kay Hanamel sa bili nga 17 ka bilog nga pilak. 10Ginpirmahan ko kag ginselyuhan ang papeles sa pagbakal sa atubangan sang mga saksi. Ginkilo ko dayon ang pilak kag ginbayad kay Hanamel. 11Dayon ginkuha ko ang papeles nga naselyuhan kag ang kopya sini nga wala naselyuhan, nga sa diin nasulat ang mga kasugtanan sang pagbakal. 12Kag ginhatag ko ini kay Baruc nga anak ni Neria kag apo ni Masea, sa presensya ni Hanamel kag sang mga saksi nga nagpirma sang sini nga papeles, kag sa presensya sang tanan nga Judio nga nagapungko didto sa lagwerta sang mga guwardya.

13“Kag sa atubangan nila ginsilingan ko si Baruc, 14‘Amo ini ang ginasiling sang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel: Kuhaa inang papeles nga naselyuhan kag ang wala naselyuhan, kag isulod ini sa bulobanga agod indi maano sa malawig nga panahon. 15Kay magaabot ang tion nga magaangkon liwat sang mga pagkabutang ang mga tawo sa sini nga lugar. Magabinaklanay sila sang mga balay, mga uma, kag mga talamnan sang ubas. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel, ang nagasiling sini.’ ”

16Pagkatapos ko hatag sang papeles kay Baruc nga anak ni Neria, amo ini ang akon pangamuyo: 17“O Ginoong Dios, gintuga mo ang kalangitan kag ang kalibutan paagi sa imo puwerte nga gahom. Wala gid sing butang nga indi mo mahimo. 18Ginapakita mo ang imo gugma sa madamo nga mga henerasyon, pero ginasilutan mo man ang mga anak tungod sa sala sang ila mga ginikanan. Daw ano ikaw ka makagagahom nga Dios, nga ang ngalan Ginoo nga Makagagahom. 19Maayo gid ang imo mga plano kag makatilingala ang imo mga binuhatan. Makita mo ang tanan nga ginahimo sang mga tawo, kag ginabalusan mo sila suno sa ila pagginawi kag mga binuhatan. 20Naghimo ka sang mga milagro kag makatilingala nga mga butang didto sa Egipto kag ginapadayon mo ini hasta subong diri sa Israel kag sa iban nga mga nasyon. Kag paagi sini nangin bantog ka sa gihapon. 21Paagi sa mga milagro kag makatilingala nga mga butang, kag sa imo gahom nga nakapahadlok sa mga Egiptohanon, ginpaguwa mo ang imo katawhan nga mga Israelinhon sa Egipto. 22Ginhatag mo sa ila ining maayo kag mapatubason nga duta32:22 maayo… duta: sa literal, duta nga nagailig ang gatas kag dugos. nga imo ginpromisa nga ihatag sa ila mga katigulangan. 23Ginpanag-iyahan nila ini, pero wala sila magtuman sa imo ukon magsunod sa imo kasuguan. Wala sila maghimo sang imo ginpahimo sa ila. Gani ginpadal-an mo sila sang kalaglagan. 24Kag karon nagatumpok ang mga taga-Babilonia sang duta sa kilid sang pader sang Jerusalem agod mataklas nila ini kag maagaw ang siyudad. Kag tungod sa inaway, gutom, kag balatian, maagaw sang mga taga-Babilonia ang siyudad suno gid sa imo ginsiling. 25Pero sa pihak sini, O Ginoong Dios, ginsugo mo ako sa pagbakal sang uma sa atubangan sang mga saksi, bisan madali na lang maagaw sang mga taga-Babilonia ang ini nga siyudad.”

26Dayon nagsiling ang Ginoo kay Jeremias, 27“Ako ang Ginoo, ang Dios sang tanan nga katawhan. May butang bala nga indi ko mahimo? 28Gani, itugyan ko ini nga siyudad sa mga taga-Babilonia kag sa ila hari nga si Nebucadnezar, kag maagaw nila ini. 29Sunugon nila ini, pati ang mga balay nga ang mga atop sini ginasunugan sang mga insenso kay Baal kag ginahalaran sang halad nga ilimnon para sa iban nga mga dios, nga nakapaakig gid sa akon.

30Ako, ang Ginoo, nagasiling nga halin pa gid sang una, wala sing iban nga ginahimo ang katawhan sang Israel kag Juda kundi puro lang pagpakasala. Ginpaakig nila ako paagi sa ila mga ginpanghimo. 31Halin sang pagtukod sang sini nga siyudad hasta subong, ginapaakig ako sang mga pumuluyo sini. Gani laglagon ko gid ini. 32Ginapaakig ako sang katawhan sang Israel kag Juda tungod sa tanan nga malain nga ila ginahimo—tanan gid sila: ang ila mga hari kag mga opisyal, ang ila mga pari kag mga propeta, kag ang katawhan sang Juda kag Jerusalem. 33Nagtalikod sila sa akon bisan sige-sige ang akon pagtudlo sa ila. Indi sila magpamati kag indi gusto tudluan. 34Gindagtaan nila ang templo nga akon ginpili nga lugar para padunggan ako paagi sa pagbutang sang makangilil-ad nga mga dios-dios didto. 35Nagpatindog sila sang mga simbahan para kay Baal didto sa Pulopatag sang Ben Hinom, kag didto man nila ginahalad ang ila mga anak kay Molec. Wala gid ako magsugo sini sa ila; wala gani ini magsulod sa akon hunahuna nga himuon nila ining makangilil-ad nga mga butang nga nangin kabangdanan sang pagpakasala sang katawhan sang Juda.

36“Nagasiling kamo nga paagi sa inaway, gutom, kag balatian itugyan ini nga siyudad sa hari sang Babilonia. Pero karon nagasiling ako, ang Ginoo, ang Dios sang Israel, nga 37pagatipunon ko ang akon katawhan halin sa tanan nga lugar nga sa diin ginpalapta ko sila tungod sa puwerte ko nga kaakig sa ila. Dal-on ko sila liwat sa sini nga lugar kag magakabuhi sila nga malinong. 38Mangin katawhan ko sila kag mangin Dios nila ako. 39Himuon ko nga mangin isa sila sa tinutuyo kag pagkabuhi, agod magtahod sila permi sa akon para sa ila kaugalingon nga kaayuhan kag sa kaayuhan man sang ila mga kaliwat. 40Magahimo ako sa ila sang kasugtanan nga wala sing katapusan, nga indi ako mag-untat sa paghimo sang maayo sa ila. Hatagan ko sila sang handom sa pagtahod sa akon, agod indi sila magbiya sa akon. 41Magakalipay ako sa paghimo sang maayo sa ila, kag paestaron ko sila sa sini nga duta nga hugot gid sa akon tagipusuon.”

42Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Subong nga ginpadal-an ko sang puwerte nga kalaglagan ini nga katawhan, padal-an ko man sila sang mga kaayuhan nga akon ginpromisa sa ila. 43Sa liwat magbinaklanay sang mga uma sa sini nga duta nga sa karon mamingaw kag wala sing may nagaestar, tawo man ukon sapat, kay gintugyan ini sa mga taga-Babilonia.

44“Huo, magbinaklanay liwat sang mga uma. Pirmahan, selyuhan, kag saksihan ang mga papeles sang pagbakal sini. Pagahimuon ini sa kadutaan ni Benjamin, sa mga baryo sa palibot sang Jerusalem, sa mga banwa sang Juda, sa mga banwa nga ara sa kabukiran, sa mga banwa sa bulobukid sa nakatundan, kag sa mga banwa sa Negev. Matabo ini tungod nga pabalikon ko ang akon katawhan sa ila duta halin sa pagkabihag.32:44 pabalikon… pagkabihag: ukon, ibalik ko ang maayo nga kahimtangan sang akon katawhan. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Иеремия 32:1-44

Иеремия покупает поле во время осады

1Вот слово Вечного, которое было к Иеремии в десятом году правления Цедекии, царя Иудеи (в 587 г. до н. э.), это был восемнадцатый год правления Навуходоносора. 2Войско вавилонского царя осаждало Иерусалим, а пророк Иеремия был заключён в темницу при дворце царя Иудеи.

3Цедекия, царь Иудеи, заключил его там, сказав:

– Почему ты так пророчествуешь? Ты говоришь: «Так говорит Вечный: Я отдам этот город царю Вавилона, и он захватит его. 4Цедекия, царь Иудеи, не спасётся от рук вавилонян; его непременно отдадут царю Вавилона, и он увидит его собственными глазами и будет разговаривать с ним лицом к лицу. 5Он возьмёт Цедекию в Вавилон, где тот останется, пока Я не позабочусь о нём, – возвещает Вечный. – Если будешь воевать против вавилонян, то потерпишь поражение».

6Иеремия сказал:

– Ко мне было слово Вечного: 7«Придёт к тебе Ханамил, сын твоего дяди Шаллума, и скажет: „Купи моё поле в Анатоте, ведь ты – ближайший родственник, и у тебя есть право и обязанность купить его“».

8Потом, как и сказал Вечный, мой двоюродный брат Ханамил пришёл ко мне в темницу и сказал: «Купи моё поле в Анатоте, что в земле Вениамина. Ты имеешь право выкупить его и владеть им, так что купи его себе».

Я знал, что таково было слово Вечного, 9и купил поле в Анатоте у моего двоюродного брата Ханамила, отвесив ему двести граммов32:9 Букв.: «семнадцать шекелей». серебра. 10Я подписал купчую, приложил к ней свою печать, пригласил свидетелей и отвесил серебро на весах. 11Я взял купчую – запечатанную копию с договором и его условиями и незапечатанную – 12и отдал эту купчую Баруху, сыну Нерии, сына Махсеи, в присутствии моего двоюродного брата Ханамила, свидетелей, которые её подписали, и всех иудеев, которые находились во дворе темницы.

13В их присутствии Я дал Баруху такое повеление: 14«Так говорит Вечный, Повелитель Сил, Бог Исроила: „Возьми эти грамоты – запечатанную копию купчей и незапечатанную – и положи их в глиняный кувшин, чтобы они могли долго храниться“. 15Ведь так говорит Вечный, Повелитель Сил, Бог Исроила: „В этой стране будут снова покупать дома, поля и виноградники“».

16Отдав купчую Баруху, сыну Нерии, я помолился Вечному:

17– О Владыка Вечный! Ты создал небеса и землю Своей великой силой и простёртой рукой. Нет ничего невозможного для Тебя. 18Ты являешь милость тысячам, но воздаёшь за вину родителей их детям после них. О великий и могучий Бог, Чьё имя Вечный, Повелитель Сил, 19Твои намерения величественны и Твои дела велики. Ты видишь все пути человека; Ты воздаёшь каждому по его поступкам, по тому, чего заслуживают его дела. 20Ты совершил знамения и чудеса в Египте, и творил их доныне и в Исроиле, и среди всего человеческого рода, и приобретал Себе славу, которая принадлежит Тебе и сегодня. 21Знамениями и чудесами, могучей и простёртой рукой и великим страхом Ты вывел Свой народ Исроил из египетской земли. 22Ты отдал им эту землю, которую клялся отдать их предкам, землю, где течёт молоко и мёд. 23Они вошли в неё и завладели ею, но не слушали Тебя и не жили по Твоему Закону; они не делали того, что Ты повелевал им. За это Ты наслал на них всю эту беду.

24Видишь, как насыпают осадные валы, чтобы взять город. Из-за меча, голода и мора город достанется вавилонянам, которые напали на нас. То, что Ты сказал, исполнилось, и, вот Ты видишь это. 25А Ты, Владыка Вечный, говорил мне: «Купи себе поле за серебро и пригласи для совершения сделки свидетелей», но ведь город переходит в руки вавилонян.

26И было слово Вечного к Иеремии:

27– Я – Вечный, Бог всех людей. Есть ли что-нибудь невозможное для Меня?

28Поэтому так говорит Вечный:

– Я отдам этот город вавилонянам и Навуходоносору, царю Вавилона, который захватит его. 29Вавилоняне, которые воюют с этим городом, придут и предадут его огню; они сожгут его дотла с домами, на крышах которых народ возжигал благовония Баалу и совершал жертвенные возлияния чужим богам, вызывая Мой гнев.

30Народ Исроила и Иудеи с юности делал лишь зло в Моих глазах; да, народ Исроила лишь вызывал Мой гнев делами своих рук, – возвещает Вечный. – 31Со дня его основания до сегодняшнего дня этот город вызвал у Меня такой гнев и негодование, что Я отвергну его от Себя. 32Народ Исроила и Иудеи вызывал Мой гнев всеми своими злыми делами – они сами, их цари и вельможи, их священнослужители и пророки, жители Иудеи и Иерусалима. 33Они повернулись ко Мне спиной, а не лицом; Я наставлял их снова и снова, но они не слушали и не принимали наставлений. 34Они поставили свои мерзости в доме, который называется Моим именем, и осквернили его. 35Они построили капища Баалу в долине Бен-Гинном, чтобы приносить своих сыновей и дочерей в огненную жертву Молоху32:35 Молох – аммонитский бог, в жертву которому приносились дети. По Закону за поклонение Молоху исроильтянам грозила смертная казнь (см. Лев. 18:21; 20:2-5)., хотя Я не повелевал этого; Мне даже на ум не приходило, что они должны делать такую мерзость и вводить Иудею в грех.

36Вы говорите об этом городе: «Из-за меча, голода и мора он достанется царю Вавилона», но так говорит Вечный, Бог Исроила:

37– Я непременно соберу их из всех земель, в которые Я изгнал их в гневе, ярости и страшном негодовании; Я приведу их обратно в этот край и дам им жить в безопасности. 38Они будут Моим народом, а Я буду их Богом. 39Я дам им одно сердце и один путь – всегда чтить Меня на благо себе и своим потомкам. 40Я заключу с ними вечное соглашение, по которому Я не перестану делать для них добро и вдохновлять их, чтобы они чтили Меня и никогда больше от Меня не отвернулись. 41Я с радостью буду делать для них добро и непременно насажу их на этой земле от всего сердца и от всей души.

42Так говорит Вечный:

– Как Я наслал на этот народ всё это страшное зло, так Я пошлю им и всё то благо, которое Я им обещал. 43И снова будут покупать поля в этой стране, о который вы говорите: «Это разорённый край без людей и животных; он был отдан в руки вавилонян». 44Поля будут покупать за серебро и будут подписывать купчие, ставить на них печати и приглашать к ним свидетелей в землях Вениамина, в окрестностях Иерусалима и в городах нагорий, западных предгорий и Негева, потому что Я восстановлю их, – возвещает Вечный.