1“Kon bulagan sang bana ang iya asawa kag magpamana liwat ang iya asawa, indi niya siya pagbawion, kay makapahigko gid ini sa inyo duta. Kamo nga mga Israelinhon nagakabuhi pareho sang babayi nga nagabaligya sang iya lawas. Madamo ang inyo mga ginahigugma nga mga dios-dios. Pero sa pihak sini, ginatawag ko gihapon kamo sa pagbalik sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
2“Tan-awa ang mahawan nga mga bukid nga ginasimbahan ninyo. May lugar pa bala didto nga wala ninyo mahigkuan? Ginhigkuan ninyo ang duta tungod sa inyo nga pagsimba sa mga dios-dios kag sa inyo kalautan. Pareho kamo sa babayi nga nagabaligya sang iya lawas, nga nagapungko sa higad sang dalan nga nagahulat sang lalaki. Pareho man kamo sang hurong3:2 hurong: sa Hebreo, Arabo. nga nagahulat sang iya mabiktima sa kamingawan. 3Amo ini kon ngaa wala mag-ulan sa tion sang tig-ululan. Kay pareho na gid kamo sa isa ka babayi nga nagabaligya sang iya lawas, nga wala na gid sing huya. 4Kag karon nagasiling kamo sa akon, ‘Amay ko, kaupod3:4 kaupod: ukon, abyan. ko ikaw halin sang bata pa ako. 5Permi ka na lang bala akig sa akon? Ang imo bala kaakig magpadayon hasta san-o?’ Amo ina ang inyo ginahambal, pero ginahimo ninyo ang tanan nga malaot nga inyo mahimo.”
Ginsunod sang Juda ang Israel
6Sang panahon sang paghari ni Josia, nagsiling ang Ginoo sa akon, “Nakita mo bala ang ginhimo sang indi matutom nga Israel? Nagsimba siya sa mga dios-dios sa tagsa ka mataas nga bukid kag sa idalom sang tagsa ka madabong nga kahoy. Pareho siya sa babayi nga nagpanginlalaki. 7Abi ko pagkatapos nga nahimo niya ini tanan magabalik siya sa akon, pero wala siya magbalik. Kag nakita ini sang iya maluibon nga utod nga amo ang Juda. 8Ginbulagan ko ang Israel kag ginpalakat tungod sang iya pagpanginlalaki nga amo ang pagsimba sa mga dios-dios. Pero nakita ko nga ang iya maluibon nga utod nga amo ang Juda wala mahadlok sa pihak sini. Nagpanginlalaki man siya 9paagi sa pagsimba sa mga dios-dios nga bato kag kahoy, gani ginhigkuan niya ang duta. Ginsunod niya ini kay wala man lang sing kaso sa iya ang pagsimba sa mga dios-dios. 10Sa pihak sina tanan, wala nagbalik sa akon sing sinsero ang maluibon nga Juda. Nagpakuno-kuno lang siya nga nagbalik sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
11Dayon nagsiling ang Ginoo sa akon, “Bisan indi matutom ang Israel sa akon mas maayo pa sila sang sa maluibon nga Juda. 12Karon, lakat ka, kag isugid ini nga mensahi sa Israel:3:12 Israel: sa Hebreo, aminhan. Ako, ang Ginoo, nagasiling: Magbalik ka, Israel nga indi matutom, kay maluluy-on ako. Indi ako maakig sa imo hasta san-o. 13Akuon mo lang ang imo sala nga nagrebelde ka sa Ginoo nga imo Dios kag nagsunod sa iban nga mga dios paagi sa pagsimba sa ila sa idalom sang tagsa ka madabong nga kahoy. Akuon mo nga wala ka magtuman sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
14Nagsiling pa ang Ginoo, “Magbalik kamo, mga anak nga indi matutom, kay akon kamo.3:14 akon kamo: sa literal, ako inyo agalon. Kuhaon ko ang isa ukon duha sa inyo halin sa kada banwa ukon tribo, kag dal-on sa Israel.3:14 Israel: ukon, Jerusalem; sa Hebreo, Zion. 15Dayon, hatagan ko kamo sang mga pangulo nga akon naluyagan nga magapangulo sa inyo nga may ihibalo kag may pag-intiendi. 16Ako, ang Ginoo, nagasiling nga kon mag-abot na ang tion nga magdamo na gid kamo sa sina nga duta, indi na ninyo paghandumon pa ang Kahon sang Kasugtanan. Indi na ninyo ini paghunahunaon ukon pagdumdumon. Indi na ninyo ini pagkahidlawan, kag indi na kamo maghimo liwat sang sini nga kahon. 17Sa sina nga tion, pagatawgon ninyo ang Jerusalem nga ‘Trono sang Ginoo’ kag ang tanan nga nasyon magatipon sa Jerusalem sa pagpadungog sa ngalan sang Ginoo. Indi na nila pagpasundan ang katig-a sang ila malaot nga tagipusuon. 18Sa sina nga mga inadlaw, ang katawhan sang Juda kag sang Israel magaupod sa pagbalik halin sa pagkabihag sa aminhan pakadto sa duta nga ginhatag ko sa ila mga katigulangan bilang palanublion. 19Ako mismo ang nagsiling, ‘Malipayon gid ako nga kabigon kamo nga akon mga anak kag hatagan sang maayo nga duta, nga amo ang pinakamatahom nga palanublion sa bug-os nga kalibutan.’ Abi ko tawgon ninyo ako nga ‘Amay’ kag indi na kamo magbiya sa akon. 20Pero, pareho sang isa ka asawa nga maluibon sa iya bana, amo man kamo sa akon, katawhan sang Israel. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
21“Mabatian ang ginahod sa ibabaw sang mahawan nga mga bukid. Nagahilibion kag nagapakitluoy ang katawhan sang Israel. Kay malaot na ang ila pagginawi kag ginkalimtan nila ako, ang Ginoo nga ila Dios. 22Katawhan nga indi matutom, magbalik kamo sa akon kay ayuhon ko ang inyo pagkabalingag.”
Nagsabat sila, “Huo, magapalapit kami sa imo kay ikaw ang Ginoo nga amon Dios. 23Matuod gid nga ang amon pagsimba sa mga dios-dios sa mga bukid sayop gid. Sa imo gid lang ang kaluwasan sang Israel, O Ginoo nga amon Dios. 24Halin sang pamatan-on pa kami ang makahuluya nga mga dios-dios amo ang nagpulos sang bunga sang kinabudlayan sang amon mga katigulangan, nga amo ang ila mga kasapatan kag mga kabataan. 25Dapat kami magpanago sa kahuya kay kami kag ang amon mga katigulangan nakasala kontra sa imo, O Ginoo nga amon Dios. Halin sang pamatan-on pa kami hasta subong, wala kami nagsunod sa imo.”
1“Kung ang isang babae ay hiniwalayan ng kanyang asawa at ang babaeng ito ay mag-asawang muli, hindi na siya dapat bawiin ng kanyang unang asawa, dahil magpaparumi ito nang lubos sa inyong lupain. Kayong mga taga-Israel ay namumuhay na parang isang babaeng bayaran. Marami kayong minamahal na mga dios-diosan. Sa kabila ng lahat ng ito, tatawagin ko pa rin kayo na magbalik sa akin. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito.
2“Tingnan ninyo ang matataas na lugar kung saan kayo sumasamba sa inyong mga dios-diosan. May mga lugar pa ba roon na hindi ninyo dinungisan? Pinarumi ninyo ang lupain dahil sa kasamaan ninyo. Para kayong babaeng bayaran na nakaupo sa tabi ng daan at naghihintay ng lalaki. Tulad din kayo ng isang mapagsamantalang tao3:2 mapagsamantalang tao: sa Hebreo, Arabo. na naghihintay ng mabibiktima niya sa ilang. 3Iyan ang dahilan kung bakit hindi umuulan sa panahon ng tag-ulan. Pero sa kabila nito, matigas pa rin ang ulo ninyo gaya ng babaeng bayaran na hindi na nahihiya. 4At ngayon sinasabi ninyo sa akin, ‘Ama ko, kayo po ay kasama3:4 kasama: o, kaibigan. ko mula noong bata pa ako. 5Palagi na lang ba kayong galit sa akin? Hanggang kailan pa po ba kayo magagalit sa akin?’ Ito ang sinasabi ninyo, pero ginagawa naman ninyo ang lahat ng masama na magagawa ninyo.”
Ginaya ng Juda ang Israel
6Noong panahon ng paghahari ni Josia, sinabi sa akin ng Panginoon, “Nakita mo ba ang ginawa ng taksil na Israel? Sumamba siya sa mga dios-diosan sa bawat matataas na burol at sa ilalim ng bawat malalagong punongkahoy. Para siyang babaeng nangangalunya. 7Akala ko, pagkatapos niyang magawa ang lahat ng ito, babalik na siya sa akin, pero hindi siya bumalik. At nakita ito ng taksil niyang kapatid na walang iba kundi ang Juda. 8Hiniwalayan ko ang Israel at pinalayas dahil sa pangangalunya sa pamamagitan ng pagsamba sa mga dios-diosan. Pero sa kabila nito, nakita ko ang taksil niyang kapatid na Juda ay hindi man lang natakot. Nangalunya rin siya 9sa pamamagitan ng pagsamba sa mga dios-diosang bato at kahoy, kaya dinungisan niya ang lupain. Hindi siya nababahala sa pagsamba sa mga dios-diosan. 10At ang pinakamasama pa, hindi taos-pusong bumalik sa akin ang taksil na Juda. Pakunwari lang siya na bumalik sa akin. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito.”
11Pagkatapos, sinabi sa akin ng Panginoon, “Kahit hindi tapat sa akin ang Israel mas mabuti pa rin siya kaysa sa taksil na Juda. 12Lumakad ka ngayon at sabihin mo ito sa Israel,3:12 Israel: sa Hebreo, hilaga. ‘Ako, ang Panginoon ay nagsasabi: Israel na taksil, manumbalik ka, dahil mahabagin ako. Hindi na ako magagalit sa iyo kailanman. 13Aminin mo lang ang iyong kasalanan na naghimagsik ka sa akin, ang Panginoon na iyong Dios, at sumunod ka sa ibang mga dios sa pamamagitan ng pagsamba sa kanila sa ilalim ng bawat malalagong punongkahoy. Aminin mo na hindi ka sumunod sa akin. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito.’ ”
14Sinabi pa ng Panginoon, “Magbalik na kayo, kayong mga suwail na mga anak, dahil akin kayo.3:14 akin kayo: sa literal, ako ang Panginoon ninyo. Kukunin ko ang isa o dalawa sa inyo mula sa bawat bayan o angkan at dadalhin sa Israel.3:14 Israel: o, Jerusalem; sa Hebreo, Zion. 15Pagkatapos, bibigyan ko kayo ng pinuno na gusto kong mamumuno sa inyo na may kaalaman at pang-unawa. 16Ako, ang Panginoon ay nagsasabi na pagdating ng araw na marami na kayo sa lupaing iyon, hindi na ninyo hahanap-hanapin ang Kahon ng Kasunduan, ni iisipin o aalalahanin ito. At hindi na rin ninyo kailangang gumawa pa ng panibago nito. 17Sa panahong iyon, tatawagin nʼyo ang Jerusalem na ‘Trono ng Panginoon.’ At ang lahat ng bansa ay magtitipon sa Jerusalem para parangalan ang pangalan ng Panginoon. Hindi na nila susundin ang nais ng matitigas at masasama nilang puso. 18Sa panahong iyon, ang mga mamamayan ng Juda at ng Israel ay magkasamang babalik mula sa pagkabihag sa hilaga pauwi sa lupaing ibinigay ko sa mga magulang nila bilang mana. 19Ako mismo ang nagsasabi, ‘Natutuwa ako na ituring kayong mga anak ko at bigyan ng magandang lupain na pinakamagandang pamana sa buong mundo.’ At akala koʼy tatawagin ninyo akong ‘Ama’ at hindi na kayo hihiwalay sa akin. 20Pero kayong mga mamamayan ng Israel ay nagtaksil sa akin, tulad ng babaeng nagtaksil sa asawa niya. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito.
21“May naririnig na mga ingay sa itaas ng bundok. Nag-iiyakan at nagmamakaawa ang mga mamamayan ng Israel dahil naging masama ang kanilang pamumuhay at kinalimutan nila ako, ang Panginoon na kanilang Dios. 22Kayong mga naliligaw kong anak, manumbalik kayo sa akin at itutuwid ko ang inyong kataksilan.
“Sumagot sila, ‘Opo, lalapit po kami sa inyo dahil kayo ang Panginoon naming Dios. 23Talagang mali po ang pagsamba namin sa mga dios-diosan sa mga bundok. Sa inyo lamang ang kaligtasan ng Israel, Panginoon naming Dios. 24Mula po sa kabataan namin, ang mga nakakahiyang dios-diosan ang nakinabang sa mga pinaghirapan ng mga ninuno namin ang mga hayop at anak nila. 25Dapat nga po kaming magtago dahil sa hiya dahil kami at ang mga ninuno namin ay nagkasala sa inyo, Panginoon naming Dios. Mula sa kabataan namin hanggang ngayon, hindi po kami sumunod sa inyo.’ ”
