1Nagsiling pa gid ang Ginoo sa akon, 2“Magkadto ka sa balay sang manughimo sang kolon, kag didto ko ihambal sa imo ang akon mensahi.” 3Gani nagkadto ako sa balay sang manughimo sang kolon kag nakita ko nga nagahimo siya sang kolon. 4Kon indi gani maayo ang korte sang kolon nga iya ginahimo, ginaliwat niya ini hasta nga maluyagan niya.
5Dayon nagsiling ang Ginoo sa akon, 6“Kamo nga katawhan sang Israel, indi bala nga mahimo ko sa inyo ang pareho sa ginhimo sang manughimo sang kolon sa lunang? Subong nga ang lunang ara sa kamot sang manughimo sang kolon, kamo ara man sa akon mga kamot. 7Kon gindeklarar ko na nga ang isa ka nasyon ukon ginharian mapukan kag malaglag, 8kag ina nga nasyon ukon ginharian magbiya sa iya kalautan, indi ko na pagdayunon ang kalaglagan nga akon ginplano para sa iya. 9Kag kon gindeklarar ko na nga magabangon kag magatindog liwat ang isa ka nasyon ukon ginharian, 10kag ina nga nasyon ukon ginharian maghimo sang kalautan kag indi magtuman sa akon, indi ko na pagdayunon ang kaayuhan nga akon ginplano para sa iya.
11“Gani silinga ang katawhan sang Juda kag sang Jerusalem nga amo ini ang akon ginasiling: ‘Pamati! May kalaglagan ako nga ginapreparar kag ginaplano kontra sa inyo. Gani magbiya na kamo sa inyo malaot nga pagginawi. Magbag-o na ang kada isa sa inyo sa iya mga pagginawi kag mga ginahimo.’ 12Pero magasabat18:12 magasabat: ukon, nagsabat. ang mga tawo, ‘Indi ina mahimo! Padayunon namon ang amon ginahimo; sundon namon ang katig-a sang amon malaot nga tagipusuon.’ ”
13Gani amo ini ang ginsiling sang Ginoo: “May ara bala sa iban nga mga nasyon nga nagsiling sang pareho sina? Ang Israel nga pareho sa isa ka birhen nga babayi naghimo sang makangilil-ad nga butang. 14Nagakatunaw bala ang snow sa batuhon nga mga bukid sang Lebanon? Nagakahubsan bala ang iya sini matugnaw nga mga sapa? Wala! 15Pero ang akon katawhan nalipat na sa akon. Nagasunog sila sang insenso sa wala sing pulos nga mga dios-dios. Ginbayaan nila ang husto kag dugay na nga dalan kag naglakat sa indi maayo nga dalan nga sa diin nasandad sila. 16Mangin mamingaw ang ila duta kag talamayon hasta san-o. Ang tanan nga magaagi maurungan gid kag magalungo-lungo. 17Laptahon ko sila sa atubangan sang ila mga kaaway, pareho sang yab-ok nga ginapalid sang hangin nga halin sa sidlangan. Talikdan ko sila kag indi pagbuligan sa tion sang ila kalaglagan.”
18Dayon nagsiling ang mga tawo, “Dali, mangita kita sang paagi nga mapauntat si Jeremias! May mga pari man kita nga magtudlo sa aton sang kasuguan, kag may maalamon kita nga mga tawo nga maglaygay sa aton, kag may mga propeta man kita nga magpahayag sa aton sang mensahi sang Dios. Gani maghimo-himo kita sang estorya kontra sa iya kag indi na kita magpamati sa iya mga ginahambal.”
19Gani nagpangamuyo ako, O Ginoo, buligi ako! Pamatii kon ano ang ginaplano sang akon mga kaaway kontra sa akon. 20Maayo ang ginahimo ko sa ila, pero ginabalusan nila ako sing malain. Nagkutkot sila sang buho agod mahulog ako, bisan nagdangop ako sa imo kag nagpakitluoy para sa ila agod indi mo sila pagsilutan tungod sa imo kaakig sa ila. 21Pero karon, pabay-i nga magkalamatay ang ila kabataan sa gutom kag sa inaway. Pabay-i nga mabalo ang ila mga babayi kag madulaan sang kabataan. Pabay-i nga magkalamatay ang ila mga lalaki sa balatian kag ang ila mga pamatan-on sa inaway. 22Pasiyagita sila sa kahadlok kon ipasalakay mo gulpi sa mga kaaway ang ila mga balay. Kay nagkutkot sila sang buho agod mahulog ako, kag nagbutang sang siod agod masiod ako. 23Pero nahibaluan mo, O Ginoo, ang tanan nila nga plano sa pagpatay sa akon. Gani indi sila pagpatawara sa ila mga sala kag kalautan. Ipapierdi sila sa ila mga kaaway samtang nagatulok ka. Siluti sila tungod sa imo kaakig.
Jeremia door het volk bedreigd
1Dit is een volgende boodschap van de Here aan Jeremia: 2‘Ga naar de werkplaats waar aarden potten en kruiken worden gemaakt, daar zal Ik verder met u spreken.’ 3Ik deed wat Hij mij opdroeg en trof de pottenbakker aan, terwijl hij aan zijn draaischijf zat te werken. 4Maar de kruik die hij onder handen had, werd niet goed. Daarom kneedde hij hem weer tot een klomp klei en begon opnieuw. 5Toen zei de Here: 6‘Israël, kan Ik met u niet hetzelfde doen als deze pottenbakker met zijn klei? Zoals de klei in de handen van de pottenbakker, zo bent u in mijn hand. 7-8 Als Ik aankondig dat een land of koninkrijk moet worden vernietigd en dat volk keert terug van zijn zondige wegen, dan wil Ik mijn genade tonen en zal Ik het niet vernietigen, zoals was aangekondigd. 9En als Ik aankondig dat Ik een land groot en machtig zal maken, 10maar dat land begint te zondigen en weigert Mij te gehoorzamen, dan zal Ik van gedachten veranderen en dat land niet zegenen, zoals Ik had beloofd.
11Waarschuw daarom Juda en Jeruzalem met deze woorden: luister naar de woorden van de Here. Ik ben van plan een ramp over u voor te bereiden, dus bekeer u van uw zondige praktijken en doe wat goed is. 12Maar zij zullen antwoordden: “Verspil uw energie maar niet. Wij zijn echt niet van plan te doen wat God zegt. Wij maken zelf wel uit wat wij doen en we zullen gewoon doorgaan met alles wat ons hart ons ingeeft, ook al is dat zondig!” ’ 13Toen zei de Here: ‘Zelfs onder de heidenen heeft men nog nooit zoiets gehoord! Mijn volk heeft iets gedaan, wat te vreselijk is om te begrijpen. 14De sneeuw hoog op de bergen van de Libanon smelt nooit. De koude bergstromen die over de hellingen van de bergen naar beneden komen, drogen nooit op. 15Daarop kan men rekenen. Maar niet op mijn volk! Want dat heeft Mij vergeten en zich tot waardeloze afgoden gewend. Het heeft zich afgekeerd van de aloude, goede wegen en bewandelt nu de modderige paden van de zonde waarop men makkelijk struikelt. 16Daarom zal het land een verlaten wildernis worden en een aanfluiting voor ieder die er door trekt. Men zal verbaasd het hoofd schudden over deze troosteloze verlatenheid. 17Ik zal mijn volk voor zijn vijanden uiteenjagen, zoals de oostenwind het stof opjaagt en ondanks alle moeilijkheden zal Ik het de rug toekeren en geen aandacht schenken aan zijn nood.’
18Toen zeiden de mensen: ‘Vooruit, laten wij Jeremia uit de weg ruimen. Wij hebben onze eigen priesters, profeten en wijzen, wij hebben zijn raad niet nodig. Laten we hem het zwijgen opleggen, zodat hij nooit meer tegen ons spreekt of ons nog lastigvalt.’
19Och Here, help mij! Hoort U wat zij met mij van plan zijn? 20Moet goed met kwaad worden vergolden? Zij zijn van plan mij te doden, hoewel ik een goed woordje voor hen heb gedaan bij U en heb geprobeerd hen tegen uw toorn te beschermen. 21Here, laat hun kinderen nu maar van honger sterven en laat het zwaard hun bloed vergieten! Laat hun vrouwen maar weduwen worden, beroofd van al hun kinderen! Laat hun mannen maar sterven door de pest en hun jonge mannen in de oorlog sneuvelen! 22Laat ze maar schreeuwen, als hun huizen plotseling worden overvallen door soldaten, want zij hebben een valkuil voor mij gegraven en valstrikken op mijn pad gelegd. 23Here, U kent al hun moordzuchtige plannen. Vergeef hen niet, wis hun zonde niet uit, maar laat hen uit uw ogen verdwijnen, laat uw toorn op hen los.
