Ang Gugma sang Dios sa Jerusalem
1Nagsiling ang Ginoo, “Magkanta ka, O Jerusalem, ikaw nga pareho sa isa ka baw-as nga babayi. Magkanta ka kag maghugyaw sa kalipay, ikaw nga wala pa gid makaagi sing pasakit sa pagbata. Tungod nga bisan ginbayaan ka sang imo bana, mas madamo pa ang imo mabata sang sa babayi nga nagapuyo upod sa iya bana. 2Pasangkara kag pabakura54:2 pabakura: sa literal, palabaa ang imo mga banting kag papag-una ang imo mga palpal. ang imo puluy-an.54:2 puluy-an: sa literal, tolda. Indi pagpunggi ang pagpalapad sini. 3Kay magasangkad ang imo mga dulunan, sakupon sang imo katawhan ang iban nga mga nasyon, kag puy-an nila ang mga banwa sini nga ginpabay-an na. 4Indi ka magkahadlok, kay indi ka mahuy-an. Sigurado nga malipatan mo na ang kahuy-anan sang imo pagkabataon kag subong man sang imo pagkabalo. 5Kay ako nga imo Manunuga mangin pareho sa isa ka bana sa imo. Makagagahom nga Ginoo ang akon ngalan. Ako, ang Balaan nga Dios sang Israel, amo ang imo Manluluwas. Ginatawag ako nga ‘Dios sang bug-os nga kalibutan.’
6“Jerusalem, pareho ka sa bataon pa nga asawa nga nagapangasubo tungod nga ginbayaan siya sang iya bana. Pero karon ginatawag ko ikaw nga magbalik sa akon. 7Sa malip-ot nga tion ginbayaan ko ikaw, pero sa dako ko nga kaluoy kuhaon ko ikaw liwat. 8Tungod sa puwerte ko nga kaakig sa imo gintalikdan ko ikaw sa malip-ot nga tion, pero tungod sa akon wala sing katapusan nga gugma, kaluoyan ko ikaw. Ako, ang Ginoo nga imo Manluluwas, ang nagasiling sini.
9“Para sa akon, pareho ini sang panahon54:9 panahon: Amo ini sa iban nga dumaan nga mga teksto. Sa Hebreo, tubig. ni Noe sang nagpromisa ako nga indi na gid pagtabunan sang baha ang kalibutan. Karon, nagapromisa ako nga indi na gid ako maakig ukon magsilot sa imo, O Jerusalem. 10Bisan magkalatiphag pa ang mga bukid, ang akon gugma indi gid madula, subong man ang akon kasugtanan sa imo nga hatagan ko ikaw sang maayo nga kahimtangan. Ako, ang Ginoo nga naluoy sa imo, ang nagasiling sini.
11“O Jerusalem, daw ginbagyuhan ka. Nag-antos ka kag wala gid sing may naglipay kag nagpabaskog sa imo. Pero tukuron ko liwat ikaw sa mga pundasyon nga halin sa mga bato nga sapiro kag gamiton ko ang malahalon nga mga bato sa paghimo sang mga dingding sang imo mga balay. 12Gamiton ko ang mga bato nga rubi sa paghimo sang imo mga tore, kag gamiton ko ang matahom nga mga bato sa paghimo sang imo mga puwertahan kag mga pader. 13Ako mismo ang magatudlo sa imo katawhan,54:13 katawhan: sa literal, mga anak. kag mangin maayo gid ang ila kahimtangan. 14Mangin malig-on ka tungod nga magakabuhi sing matarong ang imo katawhan. Magapalagyo sa imo ang imo mga kaaway, gani wala ka sing kahadlukan. Indi na makapalapit sa imo ang imo mga kaaway nga nagapahadlok sa imo. 15Kon may magsalakay sa imo, indi ina akon kagustuhan. Magasurender sa imo ang magasalakay sa imo. 16Pamati! Ako mismo ang naghimo sang mga panday sang metal, nga nagadabok sang kalayo kag nagahimo sang armas. Kag ako man ang naghimo sang mga manuglaglag nga nagagamit sang sini nga mga armas sa pagpanglaglag. 17Wala sing armas nga ginhimo nga magadaog sa imo, kag masabat mo ang mga akusasyon kontra sa imo. Amo ina ang maangkon sang akon mga alagad. Mabaton nila ang kadalag-an nga may pagkamatarong halin sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
The future glory of Zion
1‘Sing, barren woman,
you who never bore a child;
burst into song, shout for joy,
you who were never in labour;
because more are the children of the desolate woman
than of her who has a husband,’
says the Lord.
2‘Enlarge the place of your tent,
stretch your tent curtains wide,
do not hold back;
lengthen your cords,
strengthen your stakes.
3For you will spread out to the right and to the left;
your descendants will dispossess nations
and settle in their desolate cities.
4‘Do not be afraid; you will not be put to shame.
Do not fear disgrace; you will not be humiliated.
You will forget the shame of your youth
and remember no more the reproach of your widowhood.
5For your Maker is your husband –
the Lord Almighty is his name –
the Holy One of Israel is your Redeemer;
he is called the God of all the earth.
6The Lord will call you back
as if you were a wife deserted and distressed in spirit –
a wife who married young,
only to be rejected,’ says your God.
7‘For a brief moment I abandoned you,
but with deep compassion I will bring you back.
8In a surge of anger
I hid my face from you for a moment,
but with everlasting kindness
I will have compassion on you,’
says the Lord your Redeemer.
9‘To me this is like the days of Noah,
when I swore that the waters of Noah would never again cover the earth.
So now I have sworn not to be angry with you,
never to rebuke you again.
10Though the mountains be shaken
and the hills be removed,
yet my unfailing love for you will not be shaken
nor my covenant of peace be removed,’
says the Lord, who has compassion on you.
11‘Afflicted city, lashed by storms and not comforted,
I will rebuild you with stones of turquoise,54:11 The meaning of the Hebrew for this word is uncertain.
your foundations with lapis lazuli.
12I will make your battlements of rubies,
your gates of sparkling jewels,
and all your walls of precious stones.
13All your children will be taught by the Lord,
and great will be their peace.
14In righteousness you will be established:
tyranny will be far from you;
you will have nothing to fear.
Terror will be far removed;
it will not come near you.
15If anyone does attack you, it will not be my doing;
whoever attacks you will surrender to you.
16‘See, it is I who created the blacksmith
who fans the coals into flame
and forges a weapon fit for its work.
And it is I who have created the destroyer to wreak havoc;
17no weapon forged against you will prevail,
and you will refute every tongue that accuses you.
This is the heritage of the servants of the Lord,
and this is their vindication from me,’
declares the Lord.
