Isaias 54 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 54:1-17

Ang Gugma sang Dios sa Jerusalem

1Nagsiling ang Ginoo, “Magkanta ka, O Jerusalem, ikaw nga pareho sa isa ka baw-as nga babayi. Magkanta ka kag maghugyaw sa kalipay, ikaw nga wala pa gid makaagi sing pasakit sa pagbata. Tungod nga bisan ginbayaan ka sang imo bana, mas madamo pa ang imo mabata sang sa babayi nga nagapuyo upod sa iya bana. 2Pasangkara kag pabakura54:2 pabakura: sa literal, palabaa ang imo mga banting kag papag-una ang imo mga palpal. ang imo puluy-an.54:2 puluy-an: sa literal, tolda. Indi pagpunggi ang pagpalapad sini. 3Kay magasangkad ang imo mga dulunan, sakupon sang imo katawhan ang iban nga mga nasyon, kag puy-an nila ang mga banwa sini nga ginpabay-an na. 4Indi ka magkahadlok, kay indi ka mahuy-an. Sigurado nga malipatan mo na ang kahuy-anan sang imo pagkabataon kag subong man sang imo pagkabalo. 5Kay ako nga imo Manunuga mangin pareho sa isa ka bana sa imo. Makagagahom nga Ginoo ang akon ngalan. Ako, ang Balaan nga Dios sang Israel, amo ang imo Manluluwas. Ginatawag ako nga ‘Dios sang bug-os nga kalibutan.’

6Jerusalem, pareho ka sa bataon pa nga asawa nga nagapangasubo tungod nga ginbayaan siya sang iya bana. Pero karon ginatawag ko ikaw nga magbalik sa akon. 7Sa malip-ot nga tion ginbayaan ko ikaw, pero sa dako ko nga kaluoy kuhaon ko ikaw liwat. 8Tungod sa puwerte ko nga kaakig sa imo gintalikdan ko ikaw sa malip-ot nga tion, pero tungod sa akon wala sing katapusan nga gugma, kaluoyan ko ikaw. Ako, ang Ginoo nga imo Manluluwas, ang nagasiling sini.

9“Para sa akon, pareho ini sang panahon54:9 panahon: Amo ini sa iban nga dumaan nga mga teksto. Sa Hebreo, tubig. ni Noe sang nagpromisa ako nga indi na gid pagtabunan sang baha ang kalibutan. Karon, nagapromisa ako nga indi na gid ako maakig ukon magsilot sa imo, O Jerusalem. 10Bisan magkalatiphag pa ang mga bukid, ang akon gugma indi gid madula, subong man ang akon kasugtanan sa imo nga hatagan ko ikaw sang maayo nga kahimtangan. Ako, ang Ginoo nga naluoy sa imo, ang nagasiling sini.

11“O Jerusalem, daw ginbagyuhan ka. Nag-antos ka kag wala gid sing may naglipay kag nagpabaskog sa imo. Pero tukuron ko liwat ikaw sa mga pundasyon nga halin sa mga bato nga sapiro kag gamiton ko ang malahalon nga mga bato sa paghimo sang mga dingding sang imo mga balay. 12Gamiton ko ang mga bato nga rubi sa paghimo sang imo mga tore, kag gamiton ko ang matahom nga mga bato sa paghimo sang imo mga puwertahan kag mga pader. 13Ako mismo ang magatudlo sa imo katawhan,54:13 katawhan: sa literal, mga anak. kag mangin maayo gid ang ila kahimtangan. 14Mangin malig-on ka tungod nga magakabuhi sing matarong ang imo katawhan. Magapalagyo sa imo ang imo mga kaaway, gani wala ka sing kahadlukan. Indi na makapalapit sa imo ang imo mga kaaway nga nagapahadlok sa imo. 15Kon may magsalakay sa imo, indi ina akon kagustuhan. Magasurender sa imo ang magasalakay sa imo. 16Pamati! Ako mismo ang naghimo sang mga panday sang metal, nga nagadabok sang kalayo kag nagahimo sang armas. Kag ako man ang naghimo sang mga manuglaglag nga nagagamit sang sini nga mga armas sa pagpanglaglag. 17Wala sing armas nga ginhimo nga magadaog sa imo, kag masabat mo ang mga akusasyon kontra sa imo. Amo ina ang maangkon sang akon mga alagad. Mabaton nila ang kadalag-an nga may pagkamatarong halin sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

Hoffnung für Alle

Jesaja 54:1-17

Die schwere Zeit ist vorbei!

1Sei fröhlich, du Unfruchtbare, auch wenn du nie ein Kind geboren hast! Juble und jauchze, du Kinderlose! Denn du, die du allein bist, wirst mehr Kinder haben als eine verheiratete Frau. 2Vergrößere dein Zelt! Spann die Zeltdecken weiter aus! Spare nicht! Verlängere die Seile und schlag die Pflöcke fest ein! 3Denn du wirst dich nach allen Seiten hin ausbreiten: Deine Kinder werden das Land anderer Völker in Besitz nehmen und die zerfallenen Städte neu besiedeln.

4Hab keine Angst, du wirst nicht mehr erniedrigt werden! Niemand darf dich je wieder beschämen. Du wirst vergessen, wie man dich in deiner Jugend gedemütigt hat, und nicht mehr an die schwere Zeit zurückdenken, in der du als Witwe ganz allein dastandest. 5Denn der Herr, der dich erschaffen hat, ist dein Ehemann. Er heißt »der Herr, der allmächtige Gott«. Er ist der heilige Gott Israels, dein Erlöser, und der Gott der ganzen Welt.

6Jerusalem, du bist wie eine verstoßene Frau – tief enttäuscht und betrübt, weil ihr Mann sie verlassen hat, der sie als junge Frau liebte.

Doch der Herr, dein Gott, ruft dich zu sich zurück und sagt zu dir: 7»Für eine kurze Zeit habe ich dich verlassen, aber voller Barmherzigkeit hole ich dich nun wieder heim. 8Als der Zorn in mir hochstieg, habe ich mich für einen Augenblick von dir abgewandt. Doch ich habe Erbarmen mit dir, und ich höre nie auf, dich zu lieben. Das verspreche ich, der Herr, dein Erlöser.

9Damals nach der großen Flut schwor ich Noah, dass nie mehr die ganze Erde überschwemmt werden sollte. Genauso schwöre ich nun dir, dass ich nicht mehr zornig auf dich sein will. Nie mehr werde ich dir drohen! 10Berge mögen einstürzen und Hügel wanken, aber meine Liebe zu dir wird nie erschüttert, und mein Friedensbund mit dir wird niemals wanken. Das verspreche ich, der Herr, der sich über dich erbarmt!«

Die neue Stadt Jerusalem

11So spricht der Herr: »Jerusalem, du leidgeprüfte Stadt, vom Sturm gepeitscht, von keinem getröstet – ich will dich wieder aufbauen. Dein Fundament lege ich aus Saphiren, fest gemauert mit bestem Mörtel. 12Für die Brüstung deiner Mauern verwende ich Rubine und für die Tore Kristalle; auch die Mauer soll aus Edelsteinen bestehen. 13Alle deine Kinder werden von mir lernen, und ich, der Herr, schenke ihnen tiefen Frieden. 14Dann ist die Gerechtigkeit dein festes Fundament. Du brauchst keine Angst mehr zu haben, denn Kummer und Not dürfen dich nicht mehr bedrücken; nichts wird dich mehr in Schrecken versetzen. 15Und sollte dich doch ein feindliches Volk angreifen, dann ist es nicht von mir gesandt! Ja, wer es dann noch wagt, gegen dich zu kämpfen, der wird dabei zu Fall kommen.

16Ich habe den Waffenschmied geschaffen, der die Kohlenglut anbläst und das glühende Eisen zu Waffen schmiedet. Auch der Soldat, der mit ihnen Tod und Verderben anrichtet, ist mein Geschöpf. 17Doch alle Waffen, die man gegen dich richtet, Jerusalem – sie treffen ins Leere. Wer dich vor Gericht anklagen will, den wirst du als den Schuldigen entlarven. Das gilt für alle, die in meinem Dienst stehen; ich sorge für ihr Recht. Mein Wort gilt!«