Nagpromisa ang Dios sa Pagluwas sa Israel
1Pero karon amo ini ang ginasiling sang Ginoo nga nagtuga sa imo, O Israel: “Indi ka magkahadlok kay luwason ko gid ikaw;43:1 luwason ko gid ikaw: ukon, ginluwas ko na ikaw. gintawag ko ikaw sa imo ngalan, kag akon ikaw. 2Kon mag-agi ka sa tubig, magaupod ako sa imo. Kon magtabok ka sa mga suba indi ka malumos. Kon mag-agi ka sa kalayo, indi ka mapaso; ang dabdab sini indi makaano sa imo. 3Kay ako ang Ginoo nga imo Dios, ang Balaan nga Dios sang Israel, nga imo Manluluwas. Itugyan ko sa iban nga nasyon ang Egipto, Etiopia,43:3 Etiopia: sa Hebreo, Cush. kag Seba sa baylo mo. 4Itugyan ko ang iban nga mga katawhan sa baylo mo, tungod kay bilidhon kag dungganon ka sa akon panulok, kag tungod kay ginahigugma ko ikaw. 5Indi ka magkahadlok kay kaupod mo ako. Tipunon ko ang imo mga kaliwat halin sa sidlangan kag nakatundan. 6Hambalan ko ang mga nasyon sa aminhan kag sa bagatnan nga pabay-an ang imo mga kaliwat nga magbalik sa ila duta, nga papaulion sila halin sa malayo gid nga mga lugar.43:6 malayo gid nga mga lugar: sa literal, pinakapunta sang kalibutan. 7Sila ang mga katawhan nga akon gintawag; gintuga ko sila para sa akon kadungganan.”
8Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Tawga ang akon katawhan nga may mga mata pero indi makakita, nga may mga dulunggan pero indi makabati! 9Patipuna sing tingob ang tanan nga katawhan sang nasyon. Sin-o sa ila mga dios-dios ang makatagna sang palaabuton? Sin-o sa ila ang nagsugid sang una sang mga nagakalatabo subong? Padal-a sila sang mga saksi sa pagpamatuod nga husto sila agod makabati sini ang iban kag magsiling nga matuod gid man. 10Mga katawhan sang Israel, kamo ang akon mga saksi. Ginpili ko kamo nga akon alagad agod makilala ninyo ako kag magtuo kamo sa akon, kag maintiendihan ninyo nga ako lang ang Dios. Wala na sing iban pa nga Dios nga nag-una sa akon ukon magsunod pa sa akon. 11Ako lang gid ang Ginoo kag luwas sa akon wala na sing iban pa nga Manluluwas. 12Nagpahibalo ako nga luwason ko kamo, kag gintuman ko ini. Wala sing iban nga dios nga naghimo sini sa inyo; kamo ang akon mga saksi.”
Nagsiling pa ang Ginoo, “Ako ang Dios. 13Halin pa sang una ako na ang Dios. Wala sing may makapalagyo sa akon mga kamot. Wala sing may makaliwat sang akon mga ginahimo.”
Nagpromisa ang Dios nga Buligan Niya ang Iya Katawhan
14Amo ini ang ginasiling sang Ginoo, ang inyo Manluluwas, ang Balaan nga Dios sang Israel, “Agod maluwas kamo, ipasalakay ko ang Babilonia sa mga soldado sang isa ka nasyon, kag magapalalagyo ang mga taga-Babilonia43:14 taga-Babilonia: sa literal, Kaldeanhon. Amo ini kon kaisa ang tawag sa mga taga-Babilonia. sa mga barko nga ila ginapabugal.43:14 kag magapalalagyo… ginapabugal: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. 15Ako ang Ginoo, ang inyo Balaan nga Dios, ang manunuga sang Israel, ang inyo Hari. 16Ako ang Ginoo nga naghimo sang alagyan sa tunga sang dagat. 17Gintipon ko ang mga karwahe, mga kabayo, kag mga soldado sang Egipto, kag ginlaglag sila didto sa dagat, kag indi na gid sila makabangon pa. Pareho sila sa suga nga napatay. 18Pero indi na ninyo sagi paminsar ang mga nagligad, 19kay bag-o naman nga butang ang akon himuon. Nagakalatabo na gani ini. Wala bala ninyo ini nakita? Magahimo ako sang dalan kag mga tuburan sa desierto. 20Bisan ang talunon nga mga sapat magapadungog sa akon pati ang talunon nga mga ido43:20 talunon nga mga ido: sa English, jackals. kag ang mga bukaw, kay magahatag ako sang mga tuburan sa desierto, agod may mainom ang akon pinili nga katawhan. 21Sila ang katawhan nga akon gintuga para mangin akon, kag para magdayaw sa akon.
22“Pero wala ka magpangayo sang bulig sa akon, Israel, kundi gintak-an ka na sa akon. 23Wala ka maghalad sa akon sang mga karnero bilang halad nga ginasunog. Wala mo ako ginpadunggan sang imo mga halad bisan wala ko ikaw ginpabudlayan kag ginpatak-an sa akon pagpangayo sa imo sang mga halad nga regalo kag mga insenso. 24Wala mo ako pagbakli sang insenso ukon pagpaayawi sang tambok sang imo mga halad. Sa baylo, ginpabudlayan kag ginpatak-an mo ako sang imo mga sala.
25“Ako mismo amo ang nagapanas sang imo sala para sa akon kadungganan, kag indi ko na ini pagdumdumon pa. 26Hunahunaon naton ang mga nagliligad; maghusayay kita. Ipahayag ang imo kaso sa pagpamatuod nga inosente ka. 27Nakasala ang imo nahauna nga katigulangan, kag nagrebelde sa akon ang imo mga pangulo. 28Gani ginpakahuy-an ko ang imo mga pari kag gintugyan ko ikaw, Israel, sa kalaglagan kag kahuy-anan.
O único Salvador de Israel
1Mas agora o Senhor que te criou, ó Jacob, aquele que te formou, ó Israel, diz-te: “Não tenhas medo, porque te resgatei! Chamei-te pelo teu nome, és meu! 2Quando passares pelas águas profundas de grandes tribulações, estarei contigo. Quando tiveres de atravessar rios de pesadas dificuldades, não te afundarás. Quando passares pelas labaredas da opressão, não ficarás queimado; será um fogo que não te consumirá. 3Porque eu sou o Senhor teu Deus, o teu Salvador, o Santo de Israel. Dei o Egito, Cuche e Seba em troca da tua liberdade, como resgate. 4Outros morreram para que pudesses viver; negociei as suas vidas em troca da tua, porque para mim és precioso; és a minha honra e eu amo-te. 5Não tenham receio, pois eu estou convosco; juntar-vos-ei do Oriente e do Ocidente, 6do Norte e do Sul. Trarei os meus filhos e filhas de novo para Israel, desde os cantos mais distantes da Terra. 7Virão todos os que me invocam como seu Deus, que se chamam pelo meu nome, pois foram criados para a minha glória. Fui eu quem os formou.
8Tragam-nos de volta para mim, cegos como são e surdos, quando eu os chamo, embora tenham ouvidos e vista. 9Reúnam todas as nações! Qual de todos os seus ídolos foi capaz de anunciar previamente todas estas coisas? Qual deles pôde predizer um só dia que fosse, com antecipação? Quem pode servir de testemunha de qualquer coisa que eles tenham dito? Então, se não houver testemunhas, terão de confessar que só Deus diz a verdade. 10Quanto a mim, eu tenho testemunhas, ó Israel, diz o Senhor! Vocês são as minhas testemunhas e os meus servos, escolhidos para me conhecerem e para crerem em mim, e para compreenderem que só eu sou Deus. Não há, nem houve, nem haverá outro Deus além de mim. 11Eu sou o Senhor e não há outro Salvador! 12De todas as vezes que vocês decidiram lançar fora os ídolos, dei-vos a conhecer o meu poder. Com uma só palavra minha vos salvei e vocês viram-no bem! Por isso, são testemunhas de como é realmente verdade. 13De eternidade em eternidade, eu sou Deus. Ninguém há que possa impedir-me de fazer o que faço.”
A misericórdia de Deus e a infidelidade de Israel
14O Senhor, o vosso Redentor, o Santo de Israel, diz: “Por vossa causa, enviarei um exército invasor contra Babilónia e a todos os de lá farei embarcar como fugitivos, isto é, os caldeus, nos navios com os quais se vangloriavam. 15Eu sou o Senhor, o vosso Criador, o Santo e o Rei de Israel.
16Eu sou o Senhor, capaz de abrir um caminho através das águas, mesmo no meio do mar. 17Levei o poderoso exército do Egito com os seus carros de guerras, condutores e cavaleiros, para que morressem ali, sepultados sob as águas; as suas vidas apagaram-se como a chama duma vela. 18Não lembrem nem considerem as coisas passadas. 19Nada são em comparação com aquilo que irei realizar! Será algo inteiramente novo! Olhem, até já comecei! Não estão a ver? Farei um caminho através do deserto deste mundo, para que o meu povo regresse à sua pátria; farei aparecer rios para eles nesse deserto. 20Os animais selvagens, chacais e corujas do deserto agradecer-me-ão, por lhes ter dado água no meio daquela aridez, por ter feito brotar ali fontes, a fim de que o meu povo, aqueles que escolhi, possa refrescar-se. 21Formei Israel para mim e este povo ainda um dia me honrará perante todo o mundo.
22Contudo, ó povo de Jacob, vocês não me invocaram, não pediram o meu auxílio e até se cansaram de mim! 23Não me trouxeram cordeiros para os holocaustos, não quiseram honrar-me com sacrifícios, apesar de ser bem pouco aquilo que eu reclamava como oferta e como incenso! 24Não me trouxeram incenso aromático, nem quiseram agradar-me com a gordura dos sacrifícios. A única coisa que decidiram oferecer-me foram pecados; até me cansaram com as maldades que praticaram.
25Eu sou o único que pode anular os vossos pecados e faço-o por causa da minha própria justiça; nunca mais os levarei em conta. 26Seria bem preferível que fossem vocês a lembrar-me as minhas promessas de perdão, porque temos de falar dos vossos pecados. Apresentem as vossas razões e pedidos de clemência, para que possa perdoar-vos. 27O vosso primeiro antepassado pecou; todos os vossos representantes se revoltaram contra mim. 28Foi por essa mesma razão que expulsei os vossos sacerdotes, entreguei Jacob à destruição e cobri Israel de vergonha.
