Isaias 43 – HLGN & BDS

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 43:1-28

Nagpromisa ang Dios sa Pagluwas sa Israel

1Pero karon amo ini ang ginasiling sang Ginoo nga nagtuga sa imo, O Israel: “Indi ka magkahadlok kay luwason ko gid ikaw;43:1 luwason ko gid ikaw: ukon, ginluwas ko na ikaw. gintawag ko ikaw sa imo ngalan, kag akon ikaw. 2Kon mag-agi ka sa tubig, magaupod ako sa imo. Kon magtabok ka sa mga suba indi ka malumos. Kon mag-agi ka sa kalayo, indi ka mapaso; ang dabdab sini indi makaano sa imo. 3Kay ako ang Ginoo nga imo Dios, ang Balaan nga Dios sang Israel, nga imo Manluluwas. Itugyan ko sa iban nga nasyon ang Egipto, Etiopia,43:3 Etiopia: sa Hebreo, Cush. kag Seba sa baylo mo. 4Itugyan ko ang iban nga mga katawhan sa baylo mo, tungod kay bilidhon kag dungganon ka sa akon panulok, kag tungod kay ginahigugma ko ikaw. 5Indi ka magkahadlok kay kaupod mo ako. Tipunon ko ang imo mga kaliwat halin sa sidlangan kag nakatundan. 6Hambalan ko ang mga nasyon sa aminhan kag sa bagatnan nga pabay-an ang imo mga kaliwat nga magbalik sa ila duta, nga papaulion sila halin sa malayo gid nga mga lugar.43:6 malayo gid nga mga lugar: sa literal, pinakapunta sang kalibutan. 7Sila ang mga katawhan nga akon gintawag; gintuga ko sila para sa akon kadungganan.”

8Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Tawga ang akon katawhan nga may mga mata pero indi makakita, nga may mga dulunggan pero indi makabati! 9Patipuna sing tingob ang tanan nga katawhan sang nasyon. Sin-o sa ila mga dios-dios ang makatagna sang palaabuton? Sin-o sa ila ang nagsugid sang una sang mga nagakalatabo subong? Padal-a sila sang mga saksi sa pagpamatuod nga husto sila agod makabati sini ang iban kag magsiling nga matuod gid man. 10Mga katawhan sang Israel, kamo ang akon mga saksi. Ginpili ko kamo nga akon alagad agod makilala ninyo ako kag magtuo kamo sa akon, kag maintiendihan ninyo nga ako lang ang Dios. Wala na sing iban pa nga Dios nga nag-una sa akon ukon magsunod pa sa akon. 11Ako lang gid ang Ginoo kag luwas sa akon wala na sing iban pa nga Manluluwas. 12Nagpahibalo ako nga luwason ko kamo, kag gintuman ko ini. Wala sing iban nga dios nga naghimo sini sa inyo; kamo ang akon mga saksi.”

Nagsiling pa ang Ginoo, “Ako ang Dios. 13Halin pa sang una ako na ang Dios. Wala sing may makapalagyo sa akon mga kamot. Wala sing may makaliwat sang akon mga ginahimo.”

Nagpromisa ang Dios nga Buligan Niya ang Iya Katawhan

14Amo ini ang ginasiling sang Ginoo, ang inyo Manluluwas, ang Balaan nga Dios sang Israel, “Agod maluwas kamo, ipasalakay ko ang Babilonia sa mga soldado sang isa ka nasyon, kag magapalalagyo ang mga taga-Babilonia43:14 taga-Babilonia: sa literal, Kaldeanhon. Amo ini kon kaisa ang tawag sa mga taga-Babilonia. sa mga barko nga ila ginapabugal.43:14 kag magapalalagyo… ginapabugal: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. 15Ako ang Ginoo, ang inyo Balaan nga Dios, ang manunuga sang Israel, ang inyo Hari. 16Ako ang Ginoo nga naghimo sang alagyan sa tunga sang dagat. 17Gintipon ko ang mga karwahe, mga kabayo, kag mga soldado sang Egipto, kag ginlaglag sila didto sa dagat, kag indi na gid sila makabangon pa. Pareho sila sa suga nga napatay. 18Pero indi na ninyo sagi paminsar ang mga nagligad, 19kay bag-o naman nga butang ang akon himuon. Nagakalatabo na gani ini. Wala bala ninyo ini nakita? Magahimo ako sang dalan kag mga tuburan sa desierto. 20Bisan ang talunon nga mga sapat magapadungog sa akon pati ang talunon nga mga ido43:20 talunon nga mga ido: sa English, jackals. kag ang mga bukaw, kay magahatag ako sang mga tuburan sa desierto, agod may mainom ang akon pinili nga katawhan. 21Sila ang katawhan nga akon gintuga para mangin akon, kag para magdayaw sa akon.

22“Pero wala ka magpangayo sang bulig sa akon, Israel, kundi gintak-an ka na sa akon. 23Wala ka maghalad sa akon sang mga karnero bilang halad nga ginasunog. Wala mo ako ginpadunggan sang imo mga halad bisan wala ko ikaw ginpabudlayan kag ginpatak-an sa akon pagpangayo sa imo sang mga halad nga regalo kag mga insenso. 24Wala mo ako pagbakli sang insenso ukon pagpaayawi sang tambok sang imo mga halad. Sa baylo, ginpabudlayan kag ginpatak-an mo ako sang imo mga sala.

25“Ako mismo amo ang nagapanas sang imo sala para sa akon kadungganan, kag indi ko na ini pagdumdumon pa. 26Hunahunaon naton ang mga nagliligad; maghusayay kita. Ipahayag ang imo kaso sa pagpamatuod nga inosente ka. 27Nakasala ang imo nahauna nga katigulangan, kag nagrebelde sa akon ang imo mga pangulo. 28Gani ginpakahuy-an ko ang imo mga pari kag gintugyan ko ikaw, Israel, sa kalaglagan kag kahuy-anan.

La Bible du Semeur

Esaïe 43:1-28

Un seul Sauveur pour Israël

1Maintenant, l’Eternel ╵qui t’a créé, ╵ô peuple de Jacob,

et qui t’a façonné, ╵ô Israël,

te déclare ceci :

Ne sois pas effrayé

car je t’ai délivré,

je t’ai appelé par ton nom,

tu es à moi.

2Quand tu passeras par les eaux,

je serai avec toi,

quand tu traverseras les fleuves,

ils ne te submergeront pas,

quand tu marcheras dans le feu,

il ne te fera pas de mal

et par les flammes tu ne seras pas brûlé,

3puisque moi, l’Eternel, ╵je suis ton Dieu,

le Saint d’Israël, ton Sauveur.

Je donnerai l’Egypte ╵comme rançon pour toi,

l’Ethiopie et Seba ╵en échange de toi.

4Oui, parce que tu m’es précieux,

et que tu as du prix pour moi, ╵et que je t’aime,

je donnerai des hommes ╵en échange de toi,

et des peuples contre ta vie.

5Sois donc sans crainte,

car je suis avec toi,

je ferai revenir ╵tes enfants de l’orient

je te rassemblerai ╵de l’occident.

6Je dirai au septentrion : ╵« Rends-les ! »

Et au midi : ╵« Ne les retiens donc pas !

Fais revenir mes fils ╵des pays éloignés,

fais revenir mes filles ╵des confins de la terre,

7oui, tous ceux qui portent mon nom

et que j’ai créés pour ma gloire,

que j’ai formés, oui, que j’ai faits !

8Laisse sortir le peuple ╵qui est aveugle

tout en ayant des yeux,

et qui est sourd

bien qu’il ait des oreilles ! »

Un peuple de témoins

9Que toutes les nations s’assemblent

et que les peuples se regroupent !

Qui, parmi eux, ╵avait prédit ces choses ?

Qui avait annoncé ╵les événements antérieurs ?

Qu’ils citent leurs témoins ╵et qu’ils se justifient !

Qu’on les écoute bien ╵afin de pouvoir dire :

« Oui, c’est la vérité ! »

10Mais mes témoins, c’est vous,

déclare l’Eternel,

votre peuple est le serviteur, ╵que je me suis choisi,

pour que vous le sachiez,

que vous croyiez en moi

et que vous compreniez ╵que moi seul, je suis Dieu.

Avant moi aucun dieu ╵ne fut jamais formé,

et après moi, jamais ╵il n’en existera.

11Moi, je suis l’Eternel

et, en dehors de moi, ╵il n’est pas de Sauveur.

12C’est moi qui ai prédit, ╵c’est moi qui ai sauvé, ╵je me suis fait entendre.

Pas un dieu étranger ╵ne l’a fait parmi vous,

et vous, déclare l’Eternel,

vous êtes mes témoins,

et c’est moi qui suis Dieu.

13Oui, je le suis depuis toujours

et personne ne peut ╵délivrer de ma main.

Ce que je réalise, ╵qui pourrait l’annuler ?

Dieu intervient

14Voici ce que déclare l’Eternel

votre Libérateur, ╵moi le Saint d’Israël :

C’est à cause de vous ╵que j’envoie une armée ╵combattre Babylone,

et que je fais descendre43.14 et que je fais descendre: traduction incertaine. ╵tous les Chaldéens qui s’enfuient

sur les navires mêmes ╵où ils criaient de joie.

15Moi, l’Eternel, ╵je suis votre Dieu saint,

le Créateur d’Israël, votre Roi.

Un chemin à travers le désert

16Ainsi dit l’Eternel,

qui, à travers la mer, ╵a ouvert un chemin

et, dans les grosses eaux, ╵a frayé un sentier43.16 Allusion à la traversée de la mer des Roseaux où les chars et les cavaliers du pharaon furent détruits quand Dieu a combattu contre eux (voir 51.10 ; Ex 14.28 ; 15.4).,

17qui fit sortir ╵les chars et les chevaux,

l’armée et ses guerriers.

Ils se sont tous couchés

et ne se relèveront pas,

ils se sont consumés

et ils se sont éteints ╵comme la mèche d’une lampe.

18Ne vous rappelez plus ╵les événements du passé,

ne considérez plus ╵les choses d’autrefois ;

19je vais réaliser ╵une chose nouvelle,

elle germe dès à présent,

ne la reconnaîtrez-vous pas ?

J’ouvrirai un chemin ╵à travers le désert

et je ferai jaillir ╵des fleuves dans la steppe ;

20les animaux sauvages,

les chacals, les autruches, ╵célébreront ma gloire,

car je ferai jaillir ╵de l’eau dans le désert,

des fleuves dans la steppe,

pour abreuver mon peuple, ╵celui que j’ai élu.

21Je l’ai formé pour moi :

il proclamera ma louange.

Dieu accuse

22Et pourtant, ô Jacob, ╵tu n’as pas fait appel à moi !

Tu t’es lassé de moi, ╵ô Israël !

23Tu ne m’as pas offert ╵d’agneaux en holocaustes,

tes sacrifices ╵n’étaient pas à ma gloire ;

je ne t’ai pas importuné ╵pour avoir des offrandes,

je ne t’ai pas lassé ╵pour avoir de l’encens.

24Tu n’as pas dépensé d’argent pour moi, ╵pour du roseau aromatique,

et tu ne m’as pas rassasié ╵de la graisse des sacrifices.

Mais toi, tu m’as importuné ╵par tes péchés,

tu m’as lassé ╵par tes forfaits !

Dieu pardonne

25Mais c’est moi, et moi seul, ╵qui efface tes transgressions ╵par égard pour moi-même,

je ne tiendrai plus compte ╵de tes péchés.

26Rappelle-moi ce qu’il en est, ╵entrons ensemble en jugement

et, pour te justifier, ╵expose donc ton cas.

27Déjà, ton premier père43.27 Jacob très certainement (voir Gn 25.26 ; 27.36 ; Os 12.4). ╵a péché envers moi

et ceux des tiens qui ont la charge ╵d’interpréter la Loi ╵m’ont été infidèles.

28Aussi ai-je déshonoré

les chefs du sanctuaire

et j’ai livré Jacob ╵à l’extermination,

Israël aux outrages.