Isaias 33 – HLGN & HTB

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 33:1-24

Pagabuligan sang Dios ang Iya Katawhan

1Kaluluoy kamo nga mga manuglaglag nga wala pa makaagi nga ginlaglag. Kaluluoy kamo nga mga traidor, nga wala pa makaagi nga gintraiduran. Kon matapos na ang inyo pagpanglaglag kag pagpangtraidor, kamo na man ang laglagon kag traiduran.

2Ginoo, kaluoyi kami. Nagasalig kami sa imo. Pabaskuga kami adlaw-adlaw, kag luwasa kami sa tion sang kalisod. 3Nagapalalagyo ang mga tawo sa imo tingog nga nagadaguhob. Kon magtindog ka sa pagsilot nagalalapta ang mga nasyon. 4Panguhaon ang ila mga pagkabutang; mangin pareho sila sa tanom nga ginsalakay sang apan.

5Ang Ginoo labaw sa tanan! Nagapuyo siya sa langit. Paluntaron niya ang hustisya kag pagkamatarong sa Jerusalem.33:5 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. 6Palig-unon niya kamo33:6 kamo: sa Hebreo, ikaw. sa inyo nga panahon. Permi niya kamo luwason kag hatagan sang kaalam kag ihibalo. Ang inyo bilidhon nga manggad amo ang pagtahod sa Ginoo.

7Pamati! Ang inyo maisog nga mga tawo nagasinggit sa pagpangayo sang bulig sa mga karsada; nagahilibion ang inyo mga embahador nga nagatinguha sa pagpaluntad sang kalinong. 8Wala na sing may nagaagi sa karsada; wala na sing mga tawo nga nagalakat dira. Ginalapas na ang kasugtanan kag ginabaliwala ang mga saksi sini.33:8 ang mga saksi sini: Amo ini sa Dead Sea Scrolls. Sa Masoretic Text, ang mga banwa. Ukon sa iban nga mga translations, ang mga nasulat sini. Wala na sing tawo nga ginatahod. 9Kaluluoy ang duta sang Israel. Nagkalalaya ang kakahuyan sa Lebanon, kag nahuy-an ini. Nangin kamingawan ang kapatagan sang Sharon. Nagkaladagas ang mga dahon sang mga kahoy sa Bashan kag Carmel. 10Nagasiling ang Ginoo, “Amo na ini ang tion nga magahulag ako, kag padunggan ako sang mga tawo. 11Kamo nga mga taga-Asiria, wala sing pulos ang inyo mga ginaplano kag ginahimo. Ang inyo kaakig33:11 kaakig: sa literal, ginhawa ukon, espiritu. nga daw sa kalayo amo ang magalaglag sa inyo. 12Masunog kamo hasta nga mangin pareho kamo sa apog. Mangin pareho kamo sa tunukon nga mga kahoy-kahoy nga ginpang-utod kag ginsunog. 13Kamo nga mga nasyon sa malayo kag sa malapit, pamatii ninyo ang akon mga ginhimo kag kilalaha ninyo ang akon pagkagamhanan.”

14Nagakulurog sa kahadlok ang mga makasasala sa Jerusalem.33:14 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. Nagasiling sila, “Ang Dios pareho sa nagadabadaba nga kalayo nga indi mapatay. Sin-o sa aton ang makaestar diri sa presensya sang Dios?” 15Ang makaestar diri amo lang ang mga tawo nga nagakabuhi sing matarong kag nagasugid sing matuod. Wala sila nagapanguwarta, kag wala nagabaton sang lagay. Wala sila nagapartisipar sa plano sa pagpatay kag sa paghimo sang iban pa nga malain nga butang. 16Amo ini nga klase sang mga tawo ang mahilway sa katalagman, nga daw magaestar sila sa mataas nga mga lugar, nga ang ila palalipdan amo ang mga dalagko nga mga bato. Indi sila mawad-an sang pagkaon kag tubig.

17Mga Israelinhon, makita ninyo33:17 ninyo: sa Hebreo, mo. ang isa ka hari nga gamhanan, nga ang iya ginharian puwerte kalapad. 18Madumduman ninyo ang makahaladlok nga tion nga nagkadto sa inyo ang mga opisyal sang Asiria kag nag-isip kon pila ang inyo mga tore kag kon pila ang makuha nila nga mga pagkabutang sa inyo. 19Pero indi na ninyo makita inang bugalon33:19 bugalon: ukon, mapintas. nga mga tawo, nga ang ila lingguahe indi ninyo maintiendihan. 20Tan-awa ninyo ang Zion, ang Jerusalem, ang siyudad nga ginasaulugan naton sang aton mga piesta. Makita ninyo ini nga malinong kag malig-on. Pareho ini sa mabakod nga tolda nga ang iya mga palpal indi magabot kag ang mga higot indi mabugto. 21Sa sini nga lugar ipakita sang Ginoo sa aton nga gamhanan siya. Ang Jerusalem mangin pareho sa isa ka lugar nga may malapad nga mga suba kag mga sapa nga indi matabok sang sakayan sang mga kaaway. 22Himuon ini sang Ginoo tungod kay siya amo ang aton manughukom, manughimo sang kasuguan,33:22 manughimo sang kasuguan: ukon, manugdumala. kag hari. Siya ang magaluwas sa aton.

23Karon ang Jerusalem pareho sa sakayan nga halog ang mga higot kag halog ang palo,33:23 palo: Ang mataas nga tukon nga sa diin naangot ang layag. kag indi mahumlad ang mga layag. Pero magaabot ang tion nga madamo gid nga pagkabutang ang maagaw sang Jerusalem sa iya mga kaaway. Bisan gani ang mga piang mapartihan. 24Wala sing pumuluyo sa Jerusalem nga magasiling, “Masakiton ako.” Patawaron sang Dios ang ila mga sala.

Het Boek

Jesaja 33:1-24

De Here als rechter, wetgever en koning

1Wee u, verrader. Alles om u heen hebt u verwoest, maar niet uzelf. U verwacht van anderen dat zij hun beloften aan u houden, terwijl u hen wel bedriegt! Maar nu zult ook u worden bedrogen en verwoest. 2Maar wilt U, Here, ons genadig zijn, want wij hebben onze hoop op U gevestigd. Wees elke dag onze sterkte en onze redding in moeilijke tijden. 3De vijand slaat op de vlucht als hij uw stem hoort. Als U opstaat, vluchten de volken. 4Zoals sprinkhanen de velden en wijngaarden afstropen, zo zal Jeruzalem het verslagen leger afstropen!

5De Here is zeer machtig en woont hoog in de hemel. Hij geeft Jeruzalem gerechtigheid, goedheid en rechtvaardigheid. 6Een overvloed van heil ligt in een veilige plaats voor Juda opgeslagen, samen met wijsheid, kennis en ontzag voor God. 7Uw gezanten huilen van bittere teleurstelling, want de vredesregeling is verworpen. 8Uw wegen zijn verlaten en er zijn geen reizigers meer. Het vredesverdrag is verbroken en zij bekommeren zich niet om de beloften die zij in het bijzijn van getuigen hebben gedaan, zij hebben voor niemand respect. 9Het hele land Israël is in grote nood, de Libanon is verwoest, de Saron is een wildernis geworden, Basan en de Karmel zijn leeggeplunderd.

10Maar de Here zegt: Ik zal opstaan en mijn kracht en glorie laten zien. 11U, Assyriërs, zult niets bereiken met al uw inspanningen. Uw adem is een vuur dat u zelf zal verteren. 12Uw legers zullen tot kalk worden verbrand, als dorens die worden afgesneden en op het vuur gegooid. 13Luister naar wat Ik heb gedaan, of u ver weg of dichtbij woont, erken mijn macht! 14De zondaars onder mijn volk beven van angst. ‘Wie van ons,’ schreeuwen zij, ‘kan leven in de nabijheid van dit allesverterende, eeuwige vuur?’

15Ik zal u vertellen wie hier kan leven: allen die eerlijk en rechtvaardig zijn, die geen winst willen maken door bedrog, die zich niet laten omkopen, die weigeren te luisteren naar hen die moorden beramen en die het kwaad niet kunnen aanzien. 16Dergelijke mensen zullen worden verhoogd. De rotsen van de bergen zullen hun veilige schuilplaats zijn, zij zullen voedsel krijgen en water naar behoefte. 17Uw ogen zullen de koning zien in al zijn glorie en zijn uitgestrekte land aanschouwen. 18U zult terugdenken aan die tijd van onderdrukking, toen de Assyrische aanvoerders buiten uw muren de torens telden en schatten hoeveel de gevallen stad hun zou opleveren. 19Maar zij zullen binnenkort allemaal weg zijn. Deze harde, gewelddadige mensen met hun onverstaanbare taal zullen verdwijnen. 20In plaats daarvan zult u een vreedzaam Jeruzalem zien, een plaats waar God wordt aanbeden, een rustige en veilige stad, als een tent die stevig vaststaat. 21Daar zal de Here ons zijn macht tonen en daar stromen brede rivieren waarop geen vijandelijke schepen te zien zijn. 22Want de Here is onze rechter, onze wetgever en koning. Hij zal ons redden. 23De zeilen van de vijand flapperen tegen gebroken masten en kunnen niet meer strak worden gespannen. Hun buit zal worden verdeeld onder het volk van God, zelfs de verlamden zullen hun aandeel krijgen. 24Het volk van Israël zal niet langer zeggen: ‘Wij zijn ziek en hulpeloos,’ want de Here zal zijn volk de zonden vergeven en het zegenen.