Ang Mensahi Parte sa Damascus
1Ini nga mensahi parte sa Damascus:17:1 Damascus: Ang Damascus amo ang kapital sang Syria kag nagarepresentar sang bug-os nga nasyon sang Syria.
“Pamati! Indi na mangin isa ka siyudad ang Damascus tungod kay maguba ini. 2Wala na gid sing may mag-estar sa mga banwa sang Aroer. Mangin palahalban na lang ini sang mga sapat, kag wala sing may magatabog sini sa ila. 3Magakalaguba ang napaderan nga mga banwa sang Israel,17:3 Israel: sa Hebreo, Efraim. Isa ka tawag sa ginharian sang Israel. kag madula ang pagkagamhanan sang Damascus. Ang dangatan sang mga nagkalabilin nga mga taga-Aram17:3 Aram: ukon, Syria. mangin pareho sa gindangatan sang mga Israelinhon. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagasiling sini.
4“Pag-abot sang sina nga adlaw, mauntat na ang pagkagamhanan sang Israel, kag ang iya pagkamanggaranon pagabayluhan sang kaimulon. 5Mangin pareho siya sa talamnan nga ang mga uhay gin-garab sang manug-ani, pareho sa talamnan sa Kapatagan sang Refaim matapos nga gin-anihan. 6Diutay lang ang mabilin sa iya katawhan. Pareho bala sa kahoy nga olibo pagkatapos nga gindugos ang mga bunga sini: duha ukon tatlo lang ka bunga ang mabilin sa pinakamataas nga mga sanga; apat ukon lima lang ka bunga sa iban nga mga sanga. Ako, ang Ginoo nga Dios sang Israel, ang nagasiling sini.”
7Sa sina nga adlaw, magadangop ang mga tawo sa nagtuga sa ila, sa Balaan nga Dios sang Israel. 8Indi na sila magdangop sa mga halaran nga sila man lang mismo ang naghimo. Indi na nila pagsapakon ang mga hulohaligi nga simbolo sang diosa nga si Ashera, kag ang mga halaran nga ginasunugan nila sang insenso, nga ginhimo man lang nila.
9Sa sina nga adlaw, ang ila mabakod nga mga banwa maguba kag bayaan na lang nila. Pareho sa mga banwa sang mga Amornon kag Hivhanon17:9 mga banwa sang mga Amornon kag Hivhanon: Amo ini sa Septuagint. Sa Hebreo, sa kakahuyan kag mga kahoy-kahoy. nga ginbayaan nila sang nag-abot ang mga Israelinhon.
10Matabo ini sa inyo mga taga-Israel, kay ginkalimtan ninyo ang Dios nga inyo manluluwas kag ang inyo palalipdan nga bato. Gani bisan magtanom kamo sang maayo nga klase sang mga tanom, pareho sang ubas nga halin pa sa iban nga lugar, 11kag bisan magtubo man ini kag mamulak sa sina mismo nga adlaw nga gintanom ninyo, wala kamo sing bunga nga makuha kundi puro lang kabudlayan kag wala untat nga kasakit.
12Abaw! Ang kinagula sang madamo nga mga katawhan daw sa huganas sang dalagko nga mga balod. 13Pero bisan pareho pa sila sa dalagko nga mga balod nga nagahuganas, magapalagyo sila kon sabdungon sila sang Dios. Pareho sila sa upa sa bukid nga ginapalid sang hangin, kag pareho sang dagami nga ginapalid sang buhawi. 14Sa gab-i nagadala sila sang kahadlok, pero pagkaaga nagakalaglag sila. Amo ina ang matabo sa mga nagasalakay sa aton kag nagapanguha sang aton pagkabutang.
Profeție împotriva Damascului
1O rostire cu privire la Damasc.
„Iată, Damascul nu va mai fi o cetate,
ci va ajunge doar un morman de ruine.
2Cetățile Aroerului vor fi abandonate,
lăsate turmelor care se vor culca acolo;
și nu va fi nimeni care să le sperie.
3Efraim va fi lăsat fără fortăreață,
iar Damascul fără suveranitate.
Rămășița lui Aram va fi ca gloria fiilor lui Israel,“
zice Domnul Oștirilor.
4„În ziua aceea, gloria lui Iacov va fi slăbită,
iar grăsimea trupului său se va usca.
5Va fi ca atunci când secerătorul adună recolta de grâne,
culegând spicele cu mâna lui;
va fi ca atunci când cineva strânge spicele în valea Refaim.
6Totuși, câteva spice vor mai rămâne,
la fel ca la scuturatul măslinului:
două, trei măsline pe cele mai înalte ramuri,
patru, cinci pe crengile roditoare“,
zice Domnul, Dumnezeul lui Israel.
7În ziua aceea, oamenii se vor uita la Creatorul lor
și își vor îndrepta privirea spre Sfântul lui Israel.
8Nu se vor mai uita la altarele
făcute de mâinile lor
și nu vor mai privi la așerele8 Ebr.: așerim, simboluri din lemn ale zeiței canaanite Așera sau ale zeiței Aștoret (numită în greacă Astarte), împlântate pe o înălțime, sub un copac umbros, alături de un altar. Sau stâlpi sacri; crânguri sacre.
și la altarele pentru tămâiere pe care le‑au făurit degetele lor.
9În ziua aceea, cetățile lor fortificate vor fi ca niște locuri abandonate tufișurilor și crângurilor, părăsite în fața fiilor lui Israel. Totul va fi o pustie!
10Și aceasta pentru că L‑ai uitat pe Dumnezeul izbăvirii tale
și nu ți‑ai adus aminte de Stânca locului tău de scăpare.
De aceea, deși sădești plante plăcute
și plantezi ramuri de viță străină,
11deși în ziua în care îi plantezi,
le și faci să crească11 Sau: îi împrejmuiești cu un gard.,
și în dimineața în care arunci sămânța,
o și faci să înflorească,
totuși secerișul va fi luat
într‑o zi de boală și de durere de nevindecat.
12Vai, un tumult de popoare multe,
care urlă ca valurile mării!
Vai, un vuiet de noroade,
care vuiesc ca niște ape vijelioase!
13Noroadele vuiesc ca niște ape vijelioase,
dar El le ceartă;
ele fug departe,
duse de vânt ca pleava de pe dealuri
și ca iarba dusă de furtună.
14Seara, teroare!
Până dimineața, ei nu mai sunt.
Aceasta este partea celor ce ne jupoaie
și sorțul celor ce ne jefuiesc.
