Isaias 16 – HLGN & BDS

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 16:1-14

1Ang mga taga-Moab nga nagpalalagyo sa Sela, nga isa ka banwa sa kamingawan, nagpadala sang bataon nga mga karnero sa nagahari sa bukid sang Zion16:1 Zion: sa literal, anak nga babayi sang Zion. bilang regalo. 2Ang mga babayi sang Moab nga ara sa talabukan sang Arnon pareho sa mga pispis nga gintabog sa ila nga pugad.

3Nagsiling ang mga taga-Moab sa mga taga-Juda: “Laygayi ninyo kami kon ano ang amon himuon. Protektari ninyo kami, pareho sang paghandong sang kahoy kon udtong-adlaw. Nagpalalagyo kami sa amon lugar kag wala na kami sang amon kaugalingon nga elistaran. Tagua ninyo kami kag indi ninyo kami pagpabay-i. 4Paestara ninyo kami nga mga taga-Moab sa inyo duta. Protektari ninyo kami sa gusto maglaglag sa amon.”

Magauntat ang pagpamigos kag ang pagpanglaglag. Madula na ang nagapamigos sa duta sang Israel. 5Kag magahari ang isa ka kaliwat ni David nga may katutom kag paghigugma. Sa iya nga paghukom, gusto niya gid nga maghatag sang hustisya. Kag maabtik siya maghimo sang matarong.

6Nabalitaan namon kon daw ano ka bugalon ang mga taga-Moab. Mga hambog sila kag matinaas-taason, pero wala ini sing pulos. 7Gani hibian nila ang ila nasyon. Magahibi sila tanan tungod sa pagkadula sang ila manamit nga pagkaon sa Kir Hareset. 8Nagkalaguba ang mga uma sa Heshbon kag pati ang mga talamnan sang ubas sa Sibma. Gin-guba sang mga pangulo sang mga nasyon ining mga talamnan sang ubas16:8 Gin-guba… ubas: ukon, nga ang bino sini naghubog sa mga pangulo sang mga nasyon. nga nagalambot sa Jazer, pakadto sa desierto, kag nagalambot pa gid hasta sa Patay nga Dagat. 9Gani nagahibi ako, subong nga nagahibi ang taga-Jazer, tungod sang talamnan sang ubas sang Sibma. Ginahibian ko ang Heshbon kag Eleale kay indi na mabatian ang paghinugyaw sa kalipay sa ila mga patubas. 10Nadula ang kalipay kag ang kasadya sa mapatubason nga mga uma. Wala na sing may nagakanta ukon nagahinugyaw sa mga talamnan sang ubas. Wala na sing may nagapuga sang ubas agod himuon nga bino. Ginpauntat na sang Ginoo16:10 Ginpauntat na sang Ginoo: sa Hebreo, Ginpauntat ko na. Nagahambal diri ang Ginoo paagi kay Isaias. ang ila paghinugyaw. 11Gani nagakasubo ako sa nadangatan sang Moab pareho sa masubo nga tunog sang arpa. Nagakasubo man ako sa nadangatan sang Kir Haseret. 12Kapuyon lang ang mga taga-Moab sa ila pagbalik-balik sa ila mga simbahan sa mataas nga mga lugar. Wala sing pulos ang ila pagkadto sa templo sa pagpangamuyo.

13Amo ato ang ginsiling sang una sang Ginoo parte sa Moab. 14Kag karon, amo naman ini ang iya ginasiling, “Sa sulod sang tatlo gid ka tuig, madula ang manggad sang Moab kag mahuy-an ang iya katawhan. Diutay lang ang mabilin nga buhi sa iya katawhan kag ini sila mga maluya pa.”

La Bible du Semeur

Esaïe 16:1-14

1Envoyez des agneaux comme tribut16.1 Tribut envoyé au roi qui règne à Jérusalem, à l’exemple de Mésha, roi de Moab, d’après 2 R 3.4-5. ╵au maître du pays

depuis Séla par le désert

jusqu’au mont de Sion.

2Comme des oiseaux fugitifs ╵chassés hors de leur nid,

seront les filles de Moab ╵près des gués de l’Arnon16.2 Fleuve principal de Moab qui constituait aussi sa frontière nord..

3« Donne-nous un conseil, ╵supplieront-elles16.3 Les filles de Moab s’adressent à Jérusalem., ╵prends une décision !

En plein midi, ╵étends sur nous ton ombre ╵comme la nuit.

Cache les expulsés,

ne trahis pas les fugitifs !

4Que les réfugiés de Moab ╵soient accueillis chez toi16.4 Autre traduction : que les réfugiés de Dieu trouvent refuge en Moab. !

Sois pour eux un refuge ╵contre le destructeur. »

Car, un jour, l’oppression ╵va prendre fin,

la dévastation cessera,

et l’oppresseur ╵aura disparu du pays.

5Il régnera un roi ╵sur le royaume de David.

Son trône sera stable ╵car il gouvernera ╵le peuple avec bonté

et avec loyauté.

Il poursuivra le droit

et sera prompt ╵à exécuter la justice.

6Nous avons appris à quel point ╵Moab est orgueilleux,

oui, nous savons son arrogance, ╵son orgueil et sa présomption,

mais ses discours sont vains.

7Aussi les Moabites ╵auront lieu de gémir ╵sur le sort de Moab.

Tous se lamenteront ;

gémissez, consternés,

car il n’y aura plus ╵de gâteaux de raisin ╵faits à Qir-Haréseth.

8Les champs de Heshbôn dépérissent,

les maîtres des nations ╵ont brisé tous les ceps ╵des vignes de Sibma

qui s’étendaient ╵jusques à Yaezer

et qui allaient se perdre ╵jusque dans le désert,

et dont les rejetons ╵se répandaient au loin, ╵au-delà de la mer.

9C’est pourquoi moi, je pleure, ╵oui, je pleure, avec Yaezer, ╵les vignes de Sibma.

Je vous arrose de mes larmes, ╵Heshbôn, Elealé,

car sur votre moisson ╵et sur votre vendange,

les cris de joie se sont éteints.

10La joie et l’allégresse ╵ont disparu dans les vergers,

et, dans les vignes, ╵il n’y a plus de cris de joie, ╵plus de réjouissances,

on ne presse plus le raisin ╵dans le pressoir.

Je fais cesser les cris de joie.

11C’est pourquoi je frémis, ╵comme vibre une lyre, ╵en pensant à Moab,

mon cœur se serre ╵pour Qir-Harès.

12On voit le peuple de Moab ╵se donner de la peine ╵sur les hauts lieux,

et se rendre à son sanctuaire ╵pour prier ses idoles : ╵mais il n’y pourra rien.

13Voilà ce qu’a dit l’Eternel depuis longtemps sur Moab. 14Maintenant l’Eternel déclare : Dans trois années, comptées comme l’on compte l’année d’un mercenaire16.14 C’est-à-dire jour pour jour (voir 21.16)., l’élite de Moab, avec sa multitude, si nombreuse soit-elle, sera humiliée et il n’en survivra qu’un reste insignifiant et sans aucune force.