1Ini nga libro parte sa ginpahayag sang Dios kay Isaias nga anak ni Amoz. Ini parte sa Juda kag Jerusalem sadtong panahon nga naghari sa Juda si Uzia, dayon si Jotam, si Ahaz, kag si Hezekia.
Ang Makasasala nga Nasyon
2Pamati, langit kag duta, kay nagsiling ang Ginoo, “Ginsagod ko kag ginpadako ang mga Israelinhon nga akon mga anak, pero nagbato sila sa akon. 3Bisan gani ang mga baka nakakilala sang ila agalon, ang mga asno nakatultol sang pasungan nga ginapakan-an sa ila sang ila agalon, pero ang Israel nga akon katawhan wala nakakilala sa akon.”
4Makasasala sila nga nasyon, katawhan nga puno sang kalautan, kaliwat sang mga manughimo sang malaot kag manughalit. Ginsikway nila kag ginyaguta ang Ginoo, ang Balaan nga Dios sang Israel, kag nagtalikod sila sa iya.
5Mga taga-Israel, ngaa nagapadayon kamo sa pagrebelde? Gusto pa bala ninyo nga silutan? Pareho kamo sa tawo nga ang iya ulo puro na lang pilas kag ang iya tagipusuon puno sang kasakit. 6Halin sa ulo hasta sa dapadapa wala gid sang bahin nga maayo, puro na lang pilas, lagob kag hubag. Wala ini nahugasan, ukon nabugkusan, ukon nabulong.
7Nangin mamingaw ang inyo nga nasyon; ang inyo mga banwa nagkalasunog. Samtang nagatulok kamo, ginapanguha sang taga-iban nga lugar ang mga bunga sang mga tanom sa inyo mga uma. Ginalaglag nila ang inyo duta hasta nga indi na ini mapuslan. 8Wala sing may nabilin kundi ang Zion.1:8 Zion: sa Hebreo, anak nga babayi sang Zion. Ang Zion amo man ang Jerusalem. Pareho siya sa palasilungan sa talamnan sang ubas ukon sang payag-payag sa talamnan sang pipino nga amo lang ang nagatindog. Pareho man siya sang siyudad nga ginakibon sang mga kaaway. 9Kon ang Ginoo nga Makagagahom wala sing may ginbilin sa aton nga buhi, pareho na kuntani kita sa Sodom kag Gomora.
10Kamo nga mga manugdumala kag mga katawhan sang Jerusalem, nga pareho sa mga taga- Sodom kag Gomora, pamatii ninyo ang pulong kag kasuguan sang Ginoo nga aton Dios. 11Nagasiling siya, “Baliwala sa akon ang madamo ninyo nga mga halad. Natak-an na ako sang inyo mga halad nga ginasunog—ang mga karnero kag ang tambok sang mga sapat nga inyo ginpatambok. Wala ako nalipay sa dugo sang mga turo nga baka, mga karnero, kag mga kanding. 12Sin-o bala ang nagsugo sa inyo nga dal-on ninyo ini tanan kon magsimba kamo sa akon? Sin-o bala ang nagsugo sa inyo nga maglapak sa akon templo? 13Mag-untat na kamo sa pagdala sang mga halad nga wala sing pulos. Ginakangil-aran ko ang inyo insenso. Indi ko na maagwanta ang inyo mga pagtilipon kon Piesta sang Pag-umpisa sang Bulan kag kon Adlaw nga Inugpahuway, kay bisan nagatipon kamo nagahimo kamo sang kalainan. 14Ginakaugtan ko ang inyo mga Piesta sang Pag-umpisa sang Bulan kag iban pa ninyo nga mga piesta. Nangin pabug-at ini sa akon; indi ko ini maagwanta.
15“Kon magpangamuyo kamo indi ako magsapak sa inyo. Indi ako mamati bisan makapila pa kamo magpangamuyo, tungod kay madamo kamo sang ginpamatay nga tawo. 16Magpakatinlo kamo! Mag-untat na kamo sa paghimo sang malain sa akon atubangan. 17Magtuon kamo sa paghimo sang maayo, kag paluntara ninyo ang hustisya. Sabdunga ninyo ang mga nagapamigos,1:17 Sabdunga ninyo ang mga nagapamigos: ukon, Buligi ninyo ang mga ginapigos. kag depensahi ninyo ang kinamatarong sang mga ilo kag mga balo nga babayi.”
18Nagasiling pa ang Ginoo, “Dali kamo, husayon naton ini. Bisan ano kahigko sang inyo mga sala, limpyuhan ko ina agod mangin matinlo kamo. 19Kon magtuman lang kamo sa akon, pakamaayuhon ko gid kamo.1:19 pakamaayuhon ko gid kamo: ukon, makakaon kamo sang pinakamaayo nga mga produkto sang duta. 20Pero kon magsupak kamo kag magrebelde, sigurado gid nga magkalamatay kamo. Matabo gid ini, kay ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
Ang Makasasala nga Siyudad
21Tan-awa bala ninyo ang siyudad sang Jerusalem. Sadto anay matutom, pero subong pareho na sa babayi nga nagabaligya sang iya lawas. Sang una matarong nga mga tawo ang nagaestar dira, pero subong mga manugpatay. 22Jerusalem, sang una bilidhon ka pareho sa pilak, pero subong wala na sing pulos. Sadto anay pareho ka sang puro nga bino, pero subong nasimbugan na sang tubig. 23Ang imo mga pangulo mga rebelde kag kaupod sang mga makawat. Gusto nila permi nga may lagay, kag nagapangayo sila sang mga regalo. Wala nila ginadepensahan ang kinamatarong sang mga ilo kag wala nila ginapamatian ang reklamo sang mga balo nga babayi.
24Gani nagasiling ang Ginoo, ang Makagagahom nga Ginoo sang Israel: “Magatimalos ako sa inyo nga mga taga-Jerusalem, nga akon mga kaaway, agod indi na ako matublag sa inyo ginahimo. 25Silutan ko kamo agod malimpyuhan kamo, pareho sa pilak nga ginapapuraw sa kalayo. 26Hatagan ko kamo liwat sang mga pangulo kag mga manuglaygay nga pareho sang una. Kag sa ulihi ang inyo siyudad pagatawgon nga siyudad sang mga matarong kag matutom nga mga tawo.”
27Paagi sa matarong nga paghukom sang Dios, luwason niya ang Jerusalem1:27 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. kag ang mga pumuluyo sini nga nagahinulsol. 28Pero pagalaglagon niya ang mga malinapason kag mga makasasala, nga nagasikway sa Ginoo.
29Mahuy-an kamo nga mga taga-Jerusalem tungod sa inyo pagsimba sa mga kahoy nga terebinto kag sa mga pinili ninyo nga mga katamnan. 30Mangin pareho kamo sa kahoy nga terebinto nga nagakalaya, kag sa katamnan nga wala mabunyagi. 31Ang mga gamhanan sa inyo mangin pareho sa mamala nga kahoy nga madali lang masunog, kag ang ila malaot nga mga binuhatan mangin pareho sa igrab nga amo ang magasunog sa ila, kag wala sing may makapauntat sina nga kalayo.
Een opstandig volk
1Dit zijn de boodschappen die Jesaja, de zoon van Amoz, kreeg in visioenen tijdens de regeringsperiodes van de Judese koningen Uzzia, Jotham, Achaz en Hizkia. In deze boodschappen liet God Jesaja zien wat er zou gebeuren met Juda en Jeruzalem.
2Luister, hemel en aarde, naar wat de Here zegt: de kinderen die Ik heb opgevoed en voor wie Ik zo lang en liefdevol heb gezorgd, hebben zich van Mij afgekeerd. 3Het rund en de ezel kennen hun eigenaar en zijn dankbaar als hij hun eten geeft, maar bij mijn volk Israël is daar geen sprake van. Zij zien niet in dat Ik voor hen zorg. 4Wat een zondig volk is het! De Israëlieten lopen krom onder de zware last van hun schuld. Zij zijn net zulke boosdoeners als hun voorouders. Van jongs af aan zijn ze slecht geweest en hebben zij de Here de rug toegekeerd en de Heilige, de God van Israël, links laten liggen. Zij hebben zich afgekeerd en zich zo van Mij vervreemd. 5O mijn volk, hebt u nog niet genoeg straf gehad? Waarom dwingt u Mij steeds weer u te slaan? Blijft u dan altijd opstandig? 6U bent van top tot teen ziek en verzwakt, overdekt met wonden, striemen en builen, die niet zijn verbonden of met zalf zijn verzacht. 7Uw land is één grote puinhoop, uw steden zijn platgebrand. Terwijl u toekijkt, vernietigen en plunderen buitenlanders alles wat ze tegenkomen. 8U staat daar hulpeloos en verlaten als een hutje van een bewaker op het land, nadat de oogst is binnengehaald. Even machteloos als een omsingelde stad.
9Als de Here van de hemelse legers niet had ingegrepen om enkelen van ons in leven te laten, dan zouden wij vernietigd zijn als Sodom en Gomorra. 10Ja, dat is een goede vergelijking! Luister, leiders van Israël, mannen van Sodom en Gomorra, naar wat de Here te zeggen heeft. Zet uw oren goed open!
11Ik heb genoeg van al uw offers, stop er maar mee. Ik wil uw rammen en het vet van uw gemeste kalveren niet meer. Het bloed van uw stieren, schapen en bokken doet Mij geen genoegen meer. 12Waarom brengt u Mij offers als u toch geen berouw hebt over uw zonden? 13Ik walg van de geur van het reukwerk dat u voor Mij verbrandt. Uw heilige vieringen van de nieuwe maan en de sabbat en uw speciale vastendagen, ja, al uw bijeenkomsten zijn huichelachtige vertoningen! Ik wil daar niets mee te maken hebben. 14Ik haat ze uit de grond van mijn hart. Ik kan ze niet meer zien! 15Vanaf nu luister Ik niet meer als u met opgeheven handen bidt. Hoe vaak u dat ook doet, Ik luister niet, want uw handen zijn de handen van moordenaars, aan die handen kleeft het bloed van onschuldige slachtoffers. 16Ga u wassen, maak u schoon! Maak een eind aan uw misdaden, ga het kwaad uit de weg! 17Leer goed te doen, wees rechtvaardig en help de armen, de wezen en de weduwen. 18Kom en laten we kijken wie er gelijk heeft, zegt de Here. Al waren uw zonden rood als scharlaken, Ik maak ze wit als sneeuw. Al waren ze vuurrood, ze zullen worden als witte wol. 19Laat Mij u helpen en gehoorzaam Mij, dan zal het land u volop te eten geven! 20Maar als u Mij de rug blijft toekeren en weigert naar Mij te luisteren, zullen uw vijanden u doden. Ik, de Here, heb gesproken. 21Jeruzalem, u was eens mijn trouwe echtgenote! En nu pleegt u overspel met vreemde goden! Eens was u een stad die bekend was om gerechtigheid en rechtvaardigheid, maar nu zijn uw inwoners moordenaars geworden! 22Eens was u een stuk puur zilver, maar nu is het zilver vermengd met onzuivere bestanddelen. Eens was u als een edele wijn, maar nu is die wijn met water vermengd. 23Uw leiders zijn opstandelingen en gaan om met dieven! Zij zijn omkoopbaar en hebzuchtig, rechtvaardigheid tegenover wezen en weduwen is er niet meer bij. 24Daarom zegt God, de Here van de hemelse legers, de Machtige van Israël: Ik zal mijn toorn over u, mijn vijand, uitgieten! 25Ik zal u in een smeltoven omsmelten en de slakken die daarvan overblijven, zal Ik met bijtend loog zuiveren! 26En daarna zal Ik u weer goede raadgevers en eerlijke rechters geven, zoals u die vroeger had. Dan zal uw stad weer ‘stad van de gerechtigheid’ en ‘trouwe burcht’ worden genoemd. 27Zij die naar de Here terugkeren, zullen door recht worden verlost. 28Maar overtreders en zondaars zullen worden verpletterd en zij die de Here verlaten, zullen sterven. 29U zult zich diep schamen en blozen als u denkt aan al die keren dat u in uw tuinen met de ‘heilige’ eiken offers bracht aan de afgoden. 30U zult zich voelen als een boom die zijn bladeren verliest en als een tuin zonder water. 31De sterksten onder u zullen verdwijnen als stro dat verbrand wordt, uw slechte daden zijn de vonk die het stro aansteekt en er zal niemand zijn die het vuur blust.
