Gindaog ni Gideon ang mga Midianhon
1Sang kaagahon pa gid, naglakat si Jerubaal (nga amo man si Gideon) upod sang iya mga tinawo. Nagkampo sila sa may tuburan sang Harod. Ang mga Midianhon nagakampo sa aminhan nila sa kapatagan nga malapit sa Bukid sang More. 2Nagsiling ang Ginoo kay Gideon, “Kadamo sang upod mo. Basi maghunahuna sila nga nadaog nila ang mga Midianhon sa ila kaugalingon nga ikasarang kag indi tungod sa akon. 3Gani silinga sila nga kon sin-o ang nahadlok, maghalin sa sining Bukid sang Gilead kag magpauli.” Sang ginsiling ini ni Gideon, nagpauli ang 22,000, kag 10,000 na lang ang nabilin.
4Pero nagsiling ang Ginoo kay Gideon, “Madamo pa gihapon ang nabilin. Dal-a sila sa suba kay didto painon ko ang maupod sa imo. Ang bisan sin-o nga isiling ko sa imo nga paupdon, paupda. Pero ang bisan sin-o nga isiling ko sa imo nga indi pagpaupdon, indi pagpaupda.”
5Gani gindala sila ni Gideon sa suba. Kag didto nagsiling ang Ginoo, “Paina ang tanan nga nagainom sang tubig sa ila mga kamot nga daw sa ido nga nagalaklak, kag paina man ang nagainom nga nagaluhod.” 6May 300 ka tawo nga naglaklak sa ila mga kamot, kag ang iban nag-inom nga nagaluhod. 7Nagsiling ang Ginoo kay Gideon, “Paagi sa sining 300 ka tawo luwason ko kamo kag padag-on sa mga Midianhon. Ang nabilin nga mga tawo papaulia na lang sa ila tagsa ka lugar.” 8Gani ginpapauli sila ni Gideon, pero ginhawiran niya ang 300 ka tawo nga amo ang nagpanipon sang mga balon kag budyong nga ginbilin sang mga nagpalauli.
Karon, ang kampo sang mga Midianhon didto sa kapatagan, sa ubos lang nila. 9Sadto nga gab-i, nagsiling ang Ginoo kay Gideon, “Sige na! Salakaya na ninyo ang kampo sang mga Midianhon kay padag-on ko kamo. 10Pero kon nahadlok ka nga magsalakay subong, upda ang imo suluguon nga si Pura kag magkadto kamo sa kampo sang mga Midianhon, 11kag pamatian ninyo kon ano ang ila ginahambal. Sigurado gid nga mangisog ka nga magsalakay sa imo mabatian.” Gani naglakat sila nga duha sa dulunan sang kampo sang mga Midianhon, nga sa diin may mga soldado nga nagaguwardya. 12Ang mga Midianhon, kaupod ang mga Amaleknon kag iban pa nga mga katawhan sa sidlangan, nagakampo didto sa kapatagan nga daw pareho kadamo sa apan. Kag ang ila mga kamelyo daw pareho kadamo sa balas sa baybayon nga indi maisip.
13Sang didto na sila ni Gideon, may nabatian sila nga duha ka tawo nga nagaestoryahanay. Nagsiling ang isa, “Nagdamgo ako nga may isa ka tinapay nga barley nga bilog nga nagligid pakadto sa aton kampo kag naigo ang isa ka tolda. Dayon natumba ini kag nawasak.” 14Nagsabat ang isa, “Ina wala na sing iban pa kundi ang espada ni Gideon nga Israelinhon nga anak ni Joash. Padag-on siya sang Dios kontra sa mga Midianhon kag sa aton tanan.”
15Sang mabatian ni Gideon ang damgo kag ang kahulugan sini, nagdayaw siya sa Ginoo. Dayon nagbalik siya sa kampo sang mga Israelinhon kag ginsilingan niya ang iya mga kaupdanan, “Dali na, kay padag-on kita sang Ginoo kontra sa mga Midianhon.” 16Ginpartida niya sa tatlo ka grupo ang 300 niya ka tinawo, kag ginhatagan niya ang kada isa sang budyong kag tibod nga may suga sa sulod sini. 17Dayon nagsiling siya sa ila, “Kon ara na gani kami sa dulunan sang kampo sang kaaway, bantayi ninyo ako kag sundon ninyo kon ano ang akon himuon. 18Kon patunugon ko kag sang akon mga kaupod ang amon mga budyong, amo man ang himuon ninyo sa palibot sang kampo, kag magsinggit kamo sing tudo, ‘Para sa Ginoo kag kay Gideon!’ ”
19Tungang gab-i na sang mag-abot si Gideon kag ang iya 100 ka kaupod sa dulunan sang kampo sang kaaway. Wala lang gid dugay nga naislan ang guwardya didto. Ginpatunog nila ni Gideon ang ila mga budyong kag ginpangbuka nila ang ila mga tibod. 20Amo man ang ginhimo sang duha ka grupo. Kag samtang ginakaptan sang ila wala nga kamot ang suga kag sang ila tuo nga kamot ang budyong, nagasinggit sila, “Magpakig-away kita para sa Ginoo kag kay Gideon.” 21Kada isa nagplastar sa iya lugar sa palibot sang kampo, pero ang ila mga kaaway iya nagpalalagyo nga nagasiniyagit. 22Kag samtang nagahinuni ang mga budyong sang 300 ka Israelinhon, ginpaaway sang Ginoo ang mga tawo sa sulod sang kampo. Ang iban nagpalagyo sa Bet Shita malapit sa Zerera hasta sa dulunan sang Abel Mehola malapit sa Tabat.
23Ginpatawag ni Gideon ang mga Israelinhon halin sa mga tribo ni Naftali kag ni Asher, kag sa bilog nga tribo ni Manase, kag ginpalagas sa ila ang mga Midianhon. 24Nagpasugo man si Gideon sang mga mensahero sa mga pumuluyo sang kabukiran sang Efraim sa paghambal sa ila nga magbantay sila sa Suba sang Jordan hasta sa sapa sang Bet Bara agod indi makatabok ang mga Midianhon. Gintuman ini sang tanan nga lalaki sa Efraim kag ginbantayan nila ato nga mga lugar. 25Nabihag nila ang duha ka pangulo sang Midianhon nga si Oreb kag si Zeeb. Ginpatay nila si Oreb sa may bato nga gintawag sang ulihi nga Bato ni Oreb, kag si Zeeb ginpatay nila sa pulugaan sang ubas nga gintawag sang ulihi nga Pulugaan sang Ubas ni Zeeb. Kag padayon nila nga ginlagas ang mga Midianhon. Pagkatapos gindala nila ang ulo ni Oreb kag ni Zeeb kay Gideon nga didto na sa tabok sang Suba sang Jordan.
Gideon Wins the Battle Over the Midianites
1Early in the morning Jerub-Baal and all his men camped at the spring of Harod. Jerub-Baal was another name for Gideon. The camp of Midian was north of Gideon’s camp. It was in the valley near the hill of Moreh. 2The Lord said to Gideon, “I want to hand Midian over to you. But you have too many men for me to do that. Then Israel might brag, ‘My own strength has saved me.’ 3So here is what I want you to announce to the army. Tell them, ‘Those who tremble with fear can turn back. They can leave Mount Gilead.’ ” So 22,000 men left. But 10,000 remained.
4The Lord said to Gideon, “There are still too many men. So take them down to the water. There I will reduce the number of them for you. If I say, ‘This one will go with you,’ he will go. But if I say, ‘That one will not go with you,’ he will not go.”
5So Gideon took the men down to the water. There the Lord said to him, “Some men will drink the way dogs do. They will lap up the water with their tongues. Separate them from those who get down on their knees to drink.” 6Three hundred men brought up the water to their mouths with their hands. And they lapped it up the way dogs do. All the rest got down on their knees to drink.
7The Lord spoke to Gideon. He said, “With the help of the 300 men who lapped up the water I will save you. I will hand the Midianites over to you. Let all the other men go home.” 8So Gideon sent those Israelites home. But he kept the 300 men. They took over the supplies and trumpets the others had left.
The Midianites had set up their camp in the valley below where Gideon was. 9During that night the Lord said to Gideon, “Get up. Go down against the camp. I am going to hand it over to you. 10But what if you are afraid to attack? Then go down to the camp with your servant Purah. 11Listen to what they are saying. After that, you will not be afraid to attack the camp.” So Gideon and his servant Purah went down to the edge of the camp. 12The Midianites had set up their camp in the valley. So had the Amalekites and all the other tribes from the east. There were so many of them that they looked like huge numbers of locusts. Like the grains of sand on the seashore, their camels couldn’t be counted.
13Gideon arrived just as a man was telling a friend about his dream. “I had a dream,” he was saying. “A round loaf of barley bread came rolling into the camp of Midian. It hit a tent with great force. The tent turned over and fell down flat.”
14His friend replied, “That can only be the sword of Gideon, the son of Joash. Gideon is from Israel. God has handed the Midianites over to him. He has given him the whole camp.”
15Gideon heard the man explain what the dream meant. Then Gideon bowed down and worshiped. He returned to the camp of Israel. He called out, “Get up! The Lord has handed the Midianites over to you.” 16Gideon separated the 300 men into three fighting groups. He put a trumpet and an empty jar into the hands of each man. And he put a torch inside each jar.
17“Watch me,” he told them. “Do what I do. I’ll go to the edge of the enemy camp. Then do exactly as I do. 18I and everyone with me will blow our trumpets. Then blow your trumpets from your positions all around the camp. And shout the battle cry, ‘For the Lord and for Gideon!’ ”
19Gideon and the 100 men with him reached the edge of the enemy camp. It was about ten o’clock at night. It was just after the guard had been changed. Gideon and his men blew their trumpets. They broke the jars that were in their hands. 20The three fighting groups blew their trumpets. They smashed their jars. They held their torches in their left hands. They held in their right hands the trumpets they were going to blow. Then they shouted the battle cry, “A sword for the Lord and for Gideon!” 21Each man stayed in his position around the camp. But all the Midianites ran away in fear. They were crying out as they ran.
22When the 300 trumpets were blown, the Lord caused all the men in the enemy camp to start fighting one another. They attacked one another with their swords. The army ran away to Beth Shittah toward Zererah. They ran all the way to the border of Abel Meholah near Tabbath. 23Israelites from the tribes of Naphtali, Asher and all of Manasseh were called out. They chased the Midianites. 24Gideon sent messengers through the entire hill country of Ephraim. They said, “Come on down against the Midianites. Take control of the waters of the Jordan River before they get there. Do it all the way to Beth Barah.”
So all the men of Ephraim were called out. They took control of the waters of the Jordan all the way to Beth Barah. 25They also captured Oreb and Zeeb. Those men were two of the Midianite leaders. The men of Ephraim killed Oreb at the rock of Oreb. They killed Zeeb at the winepress of Zeeb. They chased the Midianites. And they brought the heads of Oreb and Zeeb to Gideon. He was by the Jordan River.
