Ang mga Dios-dios ni Micas
1May isa ka tawo nga nagaestar sa kabukiran sang Efraim nga ang iya ngalan si Micas. 2-3Isa ka adlaw, nagsiling si Micas sa iya iloy, “Nabatian ko nga ginsumpa mo ang nagkuha sang imo 1,100 ka pilak. Ari ang pilak, ako ang nagkuha sini.” Pagkabaton sini sang iya iloy, nagsiling siya, “Anak, kabay pa nga bendisyunan ka sang Ginoo. Ihalad ko ini nga pilak sa Ginoo agod indi mag-abot sa imo ang sumpa. Gamiton ko ini nga pilak nga panghaklap sa kahoy nga imahen nga ipahimo ko. Huo, ihalad ko ini sa Ginoo para maluwas ka sa sumpa.” 4Dayon nagkuha ang iya iloy sang 200 ka pilak kag ginhatag sa platero. Kag gin-gamit ini sang platero nga panghaklap sa kahoy nga imahen. Sang nahuman na, ginbutang ini nga dios-dios sa balay ni Micas.
5May kaugalingon nga simbahan si Micas, kag nagpahimo siya sang mga dios-dios kag espesyal nga panapton17:5 espesyal nga panapton: sa Hebreo, efod. sang pari. Ginhimo niya nga pari ang isa sa iya mga anak nga lalaki. 6Sang sadto nga tion, wala sing hari sa Israel, gani nagapagusto lang ang tagsa-tagsa kon ano ang iya luyag himuon.
7May isa ka bataon nga Levita17:7 Levita: ukon, kaliwat ni Levi. nga nagaestar sa Betlehem nga sakop sang Juda. 8Isa ka adlaw, naglakat siya agod mangita sang elistaran sa iban nga lugar. Sa iya paglakat, nakaagi siya sa balay ni Micas sa kabukiran sang Efraim. 9Ginpamangkot siya ni Micas, “Taga-diin ka?” Nagsabat siya, “Taga-Betlehem, nga sakop sang Juda. Kag isa ako ka Levita. Nagapangita ako sang akon maestaran.” 10-11Nagsiling si Micas, “Diri ka na lang estar sa akon. Himuon ko ikaw nga akon manuglaygay17:10-11 manuglaygay: sa literal, amay. kag pari. Kag kada tuig hatagan ko ikaw sang napulo ka bilog nga pilak, luwas sa mga bayo kag pagkaon nga akon ihatag sa imo.” Nagsugot ang Levita sa ginsiling ni Micas kag ginkabig siya ni Micas nga isa sa iya mga anak. 12Ginhimo siya ni Micas nga pari, kag didto ginpaestar sa iya balay. 13Nagsiling si Micas, “Karon, sigurado ako nga pakamaayuhon ako sang Ginoo tungod kay may pari na ako nga Levita.”
17
ミカの偶像
1エフライムの山地に、ミカという名の人が住んでいました。 2ある日、彼は母親に言いました。「盗まれたとお母さんがしきりにのろって言っていた銀千百枚のことだけど、実はあれは私が盗んだのです。」すると母親は、「よく正直に話してくれたね。主が祝福してくださるように」と答えました。 3ミカがその金を母親に返した時、彼女は言いました。「おまえの名誉のためにも、これを主にささげます。これでおまえのために彫像を造り、銀をはってもらいましょう。」 4-5母親は銀二百枚を銀細工人に渡し、彫像を造らせました。彫像は、屋敷内にあるミカの聖堂に安置されました。ミカはたくさんの偶像を集めており、エポデとテラフィム（占いや霊媒に使う偶像）もそろえて、息子の一人を祭司に任命していたほどでした。 6当時イスラエルには王がなく、各人各様、自分の目に正しいと思うことを行っていたのです。
7-8ある日、ユダのベツレヘム出身の若い祭司が、安住の地を求めてエフライム地方にやって来ましたが、道中、ふとミカの家の前で立ち止まりました。 9ミカは、「どちらからお越しですか」と尋ねました。
「ユダのベツレヘムから参った祭司です。どこか住むのによい所はないものかと、旅しております。」
10-11「よろしければ、ここにとどまってください。私どもの祭司になっていただきたいのです。毎年、銀十枚と新しい衣服ひとそろい、それに生活費いっさいを面倒みて差し上げますよ。」
若者は同意し、ミカの家族同様の扱いを受けました。 12ミカはおかかえの祭司を得たのです。 13「私は今、主からほんとうに祝福していただいた。正真正銘の祭司がいるのだから」と、彼は感激して言いました。
